சுதந்திரம் நிலைக்க வேண்டுமானால்... பெரியாரின் தொலைநோக்கு....

"நாட்டுக்கு நல்ல துரை வந்தாலும் தோட்டிக்குப் புல் சுமக்கும் வேலை போகாது" என்று நாட்டிலே ஒரு பழமொழி வழங்குவதுண்டு. அதுபோல் இந்நாட்டுக்கு எத்தகைய நல்லகாலம் - சுதந்திரம் வந்தாலும் இந்நாட்டில் (வருணாசிரம) ஜாதி - வகுப்புமுறை வரை பார்ப்பனரல்லாத மக்களுக்கு எத்தகைய பயனும் ஏற்படப் போவதில்லை; இவர்கள் நிலை மாறப்போவதில்லை; இவர்கள் வாழ்வு உயரப் போவதில்லை.

ஏன் எனில், பார்ப்பனியம், ஜாதிப் பிரிவகளை ஏற்படுத்தி, ஓதும் சாதியார் என்றும், ஆளும் சாதியார் என்றும், ஆளப்படும் சாதியார் என்றும், அடிமை சாதியென்றும் பிரித்து வைத்திருக்கிறது. அந்தப்படி பார்ப்பனியம் இந்நாட்டில் ஆதிக்கம் செலுத்தி வருகிறது.


ஒரு நாடு சுதந்திரம் பெறுவதென்றால், அந்நாட்டு மக்கள் யாவரும் சுதந்திரம் பெறுவதென்றே பொருளாகும். அந்த முறைப்படி இந்நாடு சுதந்திரம் பெறுவதாகவே வைத்துக் கொண்டால் இன்றுள்ள வருணாசிம முறைப்படி உண்மையிலே எல்லா மக்களுக்கும் சுதந்திரம் கிட்டுமா என்று எண்ணிப் பாருங்கள்.

இந்நாட்டில், பார்ப்பனியம், வருணாசிரமத்தைப் புகுத்தி ஒரு வகுப்பாரை மற்றொரு வகுப்பார் அடக்கி ஆளும் நிலையில் வைத்திருக்கிறது. இந்த நிலையொழியாத வரை இந்நாட்டுக்குச் சுதந்திரம் வந்தால், யாருக்கு சுதந்திரம் என்பதை எண்ணிப்பாருங்கள். வருணாசிரமத்தின் பேரால் ஆதிக்கம் செலுத்தி வரும் பார்ப்பனியத்திற்கே சுதந்திரம் அளிக்கப்பட்டதென்றல்லாமல், இந்நாட்டு மக்களுக்கு அளிக்கப்பட்ட சுதந்திரமாக அதைக் கருத முடியுமா?



ஆகவே தான், சென்ற நவம்பர் 30-ஆம் தேதி சிதம்பரத்தில் நடைபெற்ற அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழகப் பட்டமளிப்பு விழாவில் சொற்பொழிவாற்றிய சர்.ஆர்.கே. சண்முகம் அவர்களும்,



"இந்தியாவில் (வருணாசிரம) ஜாதி வகுப்பு முறை அந்த ஆளும் (பார்ப்பனியம் ஆள்) ஜாதியாருக்குள்ள ஆதிக்கத்தை உறுதிப்படுத்திக் கொண்டு அதிகாரத்தோடு ஏகபோக உரிமையை அனுபவித்து வருகின்றது.


ஆதிக்கஞ் செலுத்திக் கொண்டு வாழும் வகுப்பினர், தங்கள் ஏகபோக உரிமையையும் பேராசையையும் எவ்வளவுக்கெவ்வளவு சீக்கிரமாகக் கை விடுகிறார்களோ அல்லது அவை ஜனநாயக வேகத்தால் எவ்வளவுக்கெவ்வளவு சீக்கிரமாக நாசமாகப்படுகின்றதோ அவ்வளவுக்கு அவ்வளவு துரிதமாக இந்தியாவுக்கு சுதந்திரமும், ஜனநாயகமும் ஏற்படுமே தவிர, நம்மை ஆளும் அயல் நாட்டாரின் வாக்குறுதிகளினாலோ, நல்ல எண்ணத்தாலோ மட்டும் சுதந்திரம் கிடைத்து விடாது."

என்பதாகப் பேசியிருக்கிறார்.


"பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியத்திலிருந்து விடுதலை அடைய வேண்டாமா? அந்நிய ஆட்சியிலிருந்து சுதந்திரம் பெறவேண்டாமா?" என்று கேட்கும் முத்தண்ணாக்கள் சர் சண்முகம் அவர்கள் பேச்சை சிறிது எண்ணிப்பார்க்கட்டும். பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியத்தைவிட, அந்நிய ஆட்சியைவிட பார்ப்பனிய ஆதிக்கம் எந்த வகையில் இளைத்தது? இன்னும் சொல்லப்போனால் பார்ப்பனியம் இவைகளை விட பலமடங்கு கொடியதல்லவா? பார்ப்பனியம் பார்ப்பனரல்லாதாரை வைத்திருக்கும் இழி நிலையைப் போல உலகின் வேறு எங்காவது எந்த வகுப்பாராவது மற்றவர்களை இழிவுபடுத்தி வைத்திருக்கிறார்களா? அதுவும் நேற்றா இன்றா? எத்தனை ஆயிரம் வருடங்களாக இந்த நிலையிலிருந்து வருகிறது? இந்த நிலை ஒழிய வேண்டியது எவ்வளவு முக்கியமானது. இந்த நிலை ஒழியாமல் - பார்ப்பனியம் அழியாமல், சுதந்திரம் கிடைத்தாலும், பார்ப்பனரல்லாதார் 'சூத்திரர்கள்', 'வேசி மக்கள்', 'அடிமைகள்', 'தீண்டப்படாதவர்கள்', 'தொடக் கூடாதவர்கள்' என்றுதானே கருதப்பட்டும் சாஸ்திரங்களிலும், சட்டதிட்டங்களிலும் இருந்து வரும். என்றாவது சுதந்திரர்களாக வாழ முடியுமா?


எனவேதான், இந்நாட்டுக்குச் சுதந்திரம் அந்நிய நாட்டாரிடமல்ல, இந்நாட்டாரிடமேயிருக்கிறது; பார்ப்பனியத்திலிருந்து விடுபடுவதிலே தானிருக்கிறது என்று பெரியார் ஈ.வெ.ரா. அவர்கள் கடந்த 20-வருடங்களாக முழங்கிக் கொண்டு வருகிறார்கள். அதையே சர். சண்முகம் அவர்கள், படித்துப் பட்டம் பெற்று வெளியேறும் பட்டதாரிகளிடமும் கூறியுள்ளார்கள். ஏனெனில், இந்நாட்டில், படித்த பட்டதாரிகளில் பெரும்பாலோர் கிராமபோன்பிளேட் மாதிரி ஒரே பல்லவியை அதாவது, 'பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியம் ஒழியவேண்டும், அந்நிய அரசாட்சி ஒழியவேண்டும்' என்று கூறிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். இனி மேலாவது அவர்கள் அவ்வாறு ஒரே பல்லவி பாடுவதை விட்டு சர். சண்முகம் அவர்கள் எடுத்துக்காட்டியுள்ள உண்மை நிலையை சிந்தித்துப் பார்த்து ஆதிக்கஞ்செலுத்திக் கொண்டு அந்த வகுப்பினர் யார்? ஏகபோக உரிமையையும், பேராட்சியையும் கொண்ட மக்கள் யார்? என்பதை ஆராய்ந்து பார்த்து இவைகளை ஒழிக்க முன் வருவார்களாக.


---------- தந்தைபெரியார் - "குடி அரசு", தலையங்கம், 11-12-1943