பக்திக்கும், ஒழுக்கத்துக்கும் சம்பந்தமேயில்லை!

என்ன படிப்போ!



பக்திக்கும், ஒழுக்கத்துக்கும் சம்பந்தமேயில்லை என்றார் கிருபானந்த வாரியார்; பக்தி ஒரு ஃபேஷன் ஆகிவிட்டது; பிசினஸ் ஆகிவிட்டது என்றார் மாஜி சங்கராச்சாரியார் ஜெயேந்திர சரஸ்வதி.

சொன்னவர்கள் நாத்திகர்கள் அல்லர். அவர்களாலேயே பக்தியைக் காப்பாற்ற முடியவில்லை. முட்டுக் கொடுத்து நிறுத்த முடியாத ஒரு பரிதாப நிலையின் உச்சத்திற்கு பக்திச் சமாச்சாரங்கள் நாய் விட்டை என நாற்றம் எடுக்கின்றன!

பல ஊர்களில் உள்ள கோயில்களின் அற்புதம், மகத்துவம்பற்றி பக்கம் பக்கமாக வார இதழ்கள் எழுதும் ஒரு பரிதாப நிலை உருவாகிவிட்டது.

வியாபாரிகள் தங்கள் சரக்குகளுக்கு விளம்பரம் செய்யும் யுக்தியை இந்தப் பக்திக்கு_ கோயிலுக்குப் பயன்படுத்துகின்றன.

இந்த வாரத்திலேயே வெளிவந்த ஒரு வார இதழில் புற்றுநோய் போக்கும் கோயில் என்று ஒரு கோவிலைப்பற்றி அளந்து கொட்டப்பட்டுள்ளது

மின்சார இரயில் வண்டிகளில் சில துண்டறிக்கைகள் ஒட்டப்பட்டுள்ளன. அருள்மிகு சிவாம்பிகை உடனுறை சொர்ணாபுரீஸ்வரர் திருக்கோயிலாம்.

இந்தக் கோயிலின் ஸ்பெஷாலிட்டி என்ன தெரியுமா?

ருது தோஷ பரிகாரமாம். பெண்களின் கர்ப்பப்பை, பூப்பெய்தல், மாதவிடாய் இடர்ப்பாடுகளை நீக்கவல்ல (ஸ்ரீசமன்விதா) ருது தோஷ பரிகார அம்மன் கும்பாபிஷேகம் என்று அந்தத் துண்டு அறிக்கையில் கூறப்பட்டுள்ளது.

இது எப்படி இருக்கிறது? டாக்டர்களில் நீரிழிவு, சிறுநீரக இடர்ப்பாடு தோல் சம்பந்தப்பட்ட வியாதி, கண் மருத்துவம், மகப்பேறு மருத்துவம் என்று நோய்களுக்குத் தனித்தனி விற்பன்னர்கள் (Specialist) இருப்பதுபோல கடவுள்களிலும் தனித்தனி ஸ்பெஷலிஸ்டுகள் இருக்கிறார்களோ!

இப்படி ஒவ்வொரு நோய்க்கும் ஒவ்வொரு கோயிலும், கடவுளும் இருக்கும்போது மருத்துவக் கல்லூரி எதற்கு? மருத்துவமனைகள் எதற்கு? இழுத்து மூட வேண்டியதுதானே_ அரசுக்கு செலவாவது மிச்சமாகுமே!

மற்ற மற்ற விஷயங்கள் பற்றியெல்லாம் காதுவரை வாயை நீட்டிப் பேசும் பெரிய மனுஷர்கள், அறிவு ஜீவிகள் இதுபற்றியெல்லாம் மூச்சு விடுவதில்லையே ஏன்? இதுதான் இவர்களின் பொறுப்புணர்ச்சியா?

பிச்சை போடாவிட்டாலும் பரவாயில்லை, நாயை இழுத்துக் கட்டு என்பதுபோல பகுத்தறிவுக் கருத்துகளை எடுத்துச் சொல்லாவிட்டாலும் மூடத்தனத்தை நீர் ஊற்றி வளர்க்காமலாவது இருக்கக் கூடாதா?


நம் நாட்டுப் படிப்பு என்பது வெறும் வயிற்றுப் பிழைப்புக்கு லைசென்ஸ் என்றாரே தந்தை பெரியார் _ ஆகா, எத்தகைய அருமையான கணிப்பு!


--------------- மயிலாடன் அவர்கள் "விடுதலை" 24-8-2009 நாளிதழில் எழுதிய கட்டுரை