இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம் - 1

இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம்

இதிகாசங்கள் என்றும் புராணங்கள் என்றும்  மக்களிடையே உலவ விடுகிறார்கள். இவற்றிற்குத் தெய்வீக முகத்திரைகள் குத்துகின்றனர் இவற்றைப் படித்தால், இவற்றின்படி ஒழுகினால் நல்லது நடக்கும் - நற்கதி கிடைக்கும் என்றெல்லாம் இன்றுவரை கூடப் பிரச்சாரம் செய்கிறார்கள்.

உண்மையில் அவை என்ன? இவற்றின் தன்மை என்ன? ஒழுக்கத்திற்கு இடம் இருக்கிறதா? பகுத்தறிவுக்கு வழி இருக்கிறது? ஒன்றும் இல்லை.

வால்மீகி இராமாயணம் பற்றி சைவப் பெரும் புலவரான பண்டித இ.மு.சுப்பிரமணிய பிள்ளை  (சந்திரகேகரப் பாவலர்) குடிஅரசில் எழுதிய பகுதிகள் (நூலாகவும் வெளிவந்துள்ளன).

இங்கே வாரம் இருமுறை வெளியிடப்படுகிறது. படியுங்கள் - பகுத்தறிந்து பாருங்கள் - தெளிவு பிறக்கும்.

பால காண்டம்

முதல் அத்தியாயம்

ராமாயணம் ஏழு காண்டங்களாகப் பிரிக்கப் பெற்று உள்ளது. அவையாவன: பால காண்டம், அயோத்யா காண்டம், ஆரணிய காண்டம், கிஷ்கிந்தா காண்டம், சுந்தர காண்டம், யுத்த காண்டம், உத்திர காண்டம். இவற்றில் முதலாவதாகிய பால காண்டத்தை முதலில் ஆராய்வோம்.

இராவணனால் துன்பமடைந்த தேவர்கள் அனைவரும், இந்திரனோடு பிரம்மாவின் உலகை அடைந்து தங்கள் குறையைத்  தெரிவித்துக் கொண்டிருந்தனர். அப்போது திருமாலும் அங்கே வந்து சேர்ந்தார். உடனே பிரம்மாவும் தேவர்களும் அவரை பூமியில் மனிதனாகப் பிறக்க வேண்டிக் கொண்டனர். அவ் வேண்டுதளுக்குத் தாமும் இசைந்து, அவர்களை நோக்கித் திருமால், தசரத மன்னருக்கு பிறந்து இராவணனைக் கொன்று 11,000 ஆண்டுகள் வாழ்ந்து பின்னர் இங்கே வருவேன் என்று கூறினார். அவ்வாறே தசரதனுக்கு மகனாகப் பிறந்தார். இவ்வாறு பிறப்பதற்கு ஆதாரமான மற்ற காரணங்களையும் ஆராய்வோம்.

1. ஒருமுறை திருமால் பிருகு முனிவருடைய மனைவி யைக் கொன்றுவிட்டார்.அதனால் அம்முனிவர் திருமாலை நோக்கி மனிதனாகப்பிறந்து  மனைவியை இழந்து வருந்தும் படிச் சபித்து விட்டார். இது முதற் காரணம். இது வால்மீகி இராமாயண உத்திர காண்டம் 51-ஆம் சருக்கத்தில் உள்ளது. அங்கே விவரமாக ஆராய்வோம். அதே செய்தி, மகா ஸ்காந்த புராணம் உபதேச காண்டம், 64 -ஆம் அத்தியாயத்திலும் கூறப்பெற்றுள்ளது.

2. சலந்தராசுரனுக்கு மனைவியாகிய பிருந்தையைச் சேர வேண்டும் என்னும் காதல் மிகக்கொண்ட திருமால், அவ்வ சுரன் இறந்தமைக் கண்டு அவனுடலில் நுழைந்து கொண்டு, ஆவலுடன் கூடிக்கொண்டு வந்தான், சில நாட்களில் அக்கற்ப்புக்கரசி கூடுவது திருமால் என்று அறிந்து மாயை யினால் என்னோடு கூடி அதனால் பிறர் மனையாளைப்  புணர்ந்த திருமாலே! உன் மனைவிய பகைவன் வஞ்சனை யால் கவர்ந்து போக கடவு. என் கணவன் உடம்பினைக் குரங்குகளால் நீ கொண்டு வந்ததனாலே நீயும் குரங்கு களோடு சேர்ந்து காட்டில் அலையக் கடவாய் என்று சபித்தாள். பின்னர் உடனே அவள் தீக்குளித்துக் கேட்ட தன் உடம்பைச் சாம்பலாக்கினாள். இச்செய்தி மகா ஸ்காந்த புராணம் தக்க காண்டம் 23 - ஆம் அத்தியாயத்தில் உள்ளது. பின் திருமால் அவள் சாம்பலிற் கிடந்தது புரண்டான். அதன் பின் அச்சாம்பலில் முளைத்த துளசியை அணிந்து மயக்கம் தீர்ந்தான் என்பது இரண்டாவது காரணம்.

3. ஒரு பிரதோஷ வேலையில் திருமால் மனித உடம் போடு திருமகளைப் புணர்ந்து கொண்டிருந்தார். அப் பொழுது சோதிக்கச் சென்ற அர்ப்புதாக்கன் எனும் சிவ கணத் தலைவன் அவரை நோக்கி, நீ யாரடா ? என்று கேட்டான். அதற்க்கு கொஞ்சமும் வெட்கமின்றி விலகாமல், திருமால், அவள் மேலிருந்த வண்ணமாக " கேட்பது யாரடா ? என்றார். இவ் வெறுக்கத்தக்க செயலைக் கண்டு மீண்டும் அத்தலை வன் இச்செய்தியை நந்தியிடம் தெரிவித்தான். உடனே நந்தி தேவர் அத்திருமாளைப் பூமியில் இராமனைப்பிறந்து மனை வியைப் பிரிந்து வருந்துமாறு சபித்தார்.


 இச்செய்தி சிவரகசி யத்து 3 -ஆம் அம்சத்து 2 - ஆம் காண்டம் 43 - ஆம் சருக்கத்தில் காண்க. அச்செய்யுள் வருமாறு :-

அவனை நீ யாவனடா வென்று கேட்டேன்
அம்புயப் பெண் நைத்தழுவ னீ ங்க கில்லான்
யவ்வனமா துடன்கூடி யிலச்சை இன்றி
யென்னைநீ யாவனடா வென்று கேட்டேன்.
கவனமுறு மிவன்தூர்த்த னென்று கண்டேன்
கருத்திலவன் ரனைத்தளள்ள  வல்லே னெம்மான்
சிவனருள்சே ருந்தாணை குறித்து மீண்டேன்
தேவரீ ரிதொரு புதுமை யவன்பாற் கண்டேன்.  மன்னவன் றன்  மைந்தனா மிராமனாகி
வந்து பிறந் திடக் கடவ நாகுமன்றே

இது மூன்றாவது காரணம்.

இது போன்றதொரு செய்தி சிவ ரகசியம் 3 -ஆம் அம்சம், 2 -ஆம் காண்டம், 4 - ஆம் சருக்கத்திலும் காணப்படுகிறது.

அதாவது வைகுண்டத்தில் திருமால் பிரதோஷ வேளையா கிய மாலைக் காலத்திலே திருமகளைப் புணர்ந்து கொண் டிருக்க, அங்கே பிருகு முனிவர் அவரைக் காணச் சென்றார். அப்போது தடுத்த கருடனைச் சாம்பலாக்கி அம்முனிவர் உள்ளே நுழைந்தார். அவர் வருவதைக் கண்ட திருமால் நீங்காமல் திருமகளைக்கூடிய படியே கை காட்டித் தடுத்திருக்கிறார். உடனே பிருகு முனிவர்.

என்னளும்  இனியவந் திவேளை தன்னில்
ஏந்திழையைப் புணர்வாரோ ? உனக்கிப் புத்தி
சொன்னார்ஆர் உன்மத்தமுண்டோ வென்று
தூயமா தவன் தான்மா தவனை நோக்கிப்
பண்ணலும் பிரதோடந் தனில்உன் னாமம்
பகர்ந்துளோர் தரிசித்தோர் பரவல் செய்தோர்
துன்னாத நிரயத்தில் புகுவாரென்று
சூழ் கோப்பைத் தால்சாபம் சொல்லிப் போனான்
மேற்கண்ட சாபங்கள் பலிக்கும் காலம் வர, திருமால் தேவர் களின் வேண்டுகோளின்படி பூமியில் மனிதனாகப் பிறந்தார்.

இரண்டாம் அத்தியாயம்

யோத்தியா புரியிலே சூரியகுல மன்னனாகிய தசரதன் அரசு புரிந்து வந்தான். அவன் வசிஷ்ட முனிவரின் நல்லுரை யாலும், அமைச்சராகிய சுமந்திரனுடைய நன் மந்திரத்தாலும் செம்மையாக அறுபதினாயிரம் ஆண்டுகள் அரசு புரிந்தான். இவனுக்குக் கவுசலை, கைகேயி, சுமத்திரை என்றபட்டப் பெண்கள் மூவரும், வேறு அறுபதினாயிரம் பெண்களும் மனைவியர். இவர்கள் ஒருவருக்காவது குழந்தை உண்டாக வில்லை. அதனால் மிகவும் கவலையடைந்த தசரதன், தனது குல குருவோடும் மந்திரிகளோடும் ஒரு நாள் பலவாறு சிந் தித்துப் பிள்ளைப்பேற்றுக்காக அசுவமேத யாகம் செய்வ தாகத் தீர்மானத்தனன். குல குருக்களின் அனுமதிபெற்ற அரசன் தனது மந்திரிகளை நோக்கிக் குருக்களின் அனுமதி பெற்ற அரசன் தனது மந்திரிகளை நோக்கிக் குருக்களின் ஆணைப்படி வேண்டும் பொருள்களைத் தயாரிக்கும்படி கட்டளையிட்டனன். அச்செய்தி கேட்ட அவன் மனைவியர் மகிழ்ந்தனர்.

அப்போது சுமந்திரன் அரசனை ஏகாந்தத்தில் பார்த்துப் பின்வருமாறு சொல்லலுற்றான்.

முன்னர் முக்கால ஞானியாகிய சநத்குமாரர் சொன்னவற் றைச் சொல்லுகிறேன். காசியப முனிக்கு விபண்டகரென்ற மகனிருக்கிறார். அவருக்கு ருசிய சிருங்கரென்ற ஒரு மகன் பிறப்பான். அந்தக் காலத்தில் அங்க தேசத்திலே ரோமபாத ரென்னும் அரசர் தோன்றுவரர். அவர் நாட்டில் தீராத பஞ்ச முண்டாக, அதனை நீக்குவதற்காக அம்மன்னர் ஆலோசித்து தாசிகளால் அம்முனி மகனை அழைத்து வந்து தமது மகள் சாந்தையை மணஞ்செய்து கொடுப்பார். அம்முனி மகன் வந்தால் மழை பெய்து பஞ்சம் நீங்கும். அவரை அழைத்து வந்து தசரதர் யாகம் செய்து மகப்பேறடைவார். இவ்விதமாக அம்முனிவர் சொல்லியிருக்கிறபடியால் ருசியசிருங்கரை அழைத்து வந்து தாங்கள் அந்த யாகத்தைச் செய்ய வேண்டும்.

இவ்வாறு சுமந்திரன் சொன்ன மொழியைக் கேட்ட தசரதன் ருசியசிருங்கரை ரோமபாத மன்னர் எவ்வாறு தமது நாட்டுக்கு அழைத்து வந்தார் என்று கேட்டனன். அந்த வரலாற்றைச் சுமந்திரன் கூறினான். அவ்வாறு வால்மீகி இராமாயணத்தில் ஒன்பதாவது, பத்தாவது சருக்கங்களில் உள்ளன.

(இவ்வாராய்ச்சியில் நாம் குறிப்பனவெல்லாம் நமது சொந்த மொழிகளென எண்ணுதல் கூடாது. வால்மீகி முனிவர் இராமாயணத்தைத் தமிழில் பண்டித நடேச சாஸ்திரி யாரும், பண்டித அநந்தாச் சாரியாரும் மொழி பெயர்த்து அச்சிட்டிருக்கின்றனர். பண்டித அநந்தாச் சாரியாரும் மொழி பெயர்த்து அச்சிட்டிருக்கின்றனர். பண்டித தத்தர் என்பவர் ஆங்கில மொழி பெயர்ப்பை வெளிப்படுத்தியுள்ளார். இவர்களுடைய சொற்களின் போக்கையே நாம் எடுத்துள் ளோம். இவ்வாராய்ச்சியினால் வால்மீகி இராமாயணம் படியாதவர் மயக்கம் ஒருவாறு நீங்குமென்பது நமது நம்பிக்கை.)

ருசியசிருங்கர் வரலாற்றை ஆராய்வோம்.

உரோமபாதரென்னும் அங்க மன்னர் சில புரோகிதர் களை யழைத்து ருசியசிருங்கரை அழைத்து வருமாறு ஏவினர். ஆனால் அவர்கள் மன்னரை நோக்கி நாங்கள் போகமாட்டோம், பாலியராகிய அவரை எங்களால் வசப்படுத்த முடியாது. மாந்தர் மனதைக் கவரச் செய்யும் இனிய சிற்றின்பங்களால் அவரை மயக்கி வசப்படுத்த வேண்டும். நல்ல அழகுள்ள தாசிகளை நல்ல அலங்காரங் களைச் செய்து கொண்டு அவரிடம் அனுப்பி, பலவித உபாயங்களைக் கொண்டு அவரை அன்பு கூரச்செய்து வசப்படுத்தி அழைத்து வரச் செய்யவேண்டும். என்றனர். அதன்படி பல அழகு மிக்க தாசிகள் அனுப்பப் பெற்றனர். அத்தாசிகள் ருசியசிருங்கரைக் கண்டனர். அம்முனி மகன் தாம் ஆசைப்படும்படியான அழகுடையர்களா அம்மாதர் கள் இருப்பதைக் கண்டு அவர்களிடம் அன்பு கொண்டனன். அப்பெண்கள் அவனை நன்றாக ஆலிங்கனம் பண்ணிக் கொண்டுமகிழ்ச்சியோடு அவனுக்குக் கொழுக்கட்டை முதலிய பலகாரங்களை ஊட்டினர். அம்முனைவனுடைய ஆச்சிரமத்தில் இவ்வாறு ஆலிங்கனம் செய்து அவரை மயக்கி விட்டு அவர்கள் தாங்கள் தங்கியிருந்த இடத்துக்குச் சென்றார்கள். அவர்கள் பிரிந்ததும் அவன் மனங்கலங்கி ஓரிடத்திலுமிராமல் மயங்கித் திரிந்து கொண்டிருந்தான். மறுநாள் அவர்களிடம் சென்ற மனதைத் திரும்ப முடியாதவனாய் அவன் மனமருட்டும் அம்மங்கையரிருந்த இடத்திற்குச் சென்றனன். அவர்களும் அவனைப் பலவாறு மயக்கி நீர் எங்களோடு வந்தால் உமக்கு இதைப்போல் இன்பம் அதிகமாகக் கிடைக்கும் என்றனர். உடனே அவன் தனது தந்தைக்குச் செய்ய வேண்டிய பணிவிடைகளை யெல்லாம் மறந்து அவரிடம் சொல்லாமல் அப்பெண்க ளோடு புறப்பட்டுச் சென்றான். பின் அங்கதேசத்தை அடைந்து அம்முடின மகன் அரசன் மகள் நாந்தையை மணந்து காம இன்பம் நுகர்ந்து கொண்டு அரண்மனையி லேயே இனிதிருந்தான்.

உடனே மழை பொழிந்து நாடு செழித்தது.

இவ்வரலாற்றைக் கவனித்துப் பார்த்தால், தனது தந்தைக்குச் செய்யும் பணிவிடையை மறந்து, அவரிடம் சொல்லாமல் காம வசப்பட்டு, தாசிகளோடு காட்டிலிருந்து ஓடி வந்து நாடு புகுந்து ஒரு பெண்ணைக் கலியாணஞ் செய்துகொண்ட ஒருவன், கால் வைத்த புண்ணியத்தால் மழை பெய்வது என்றால், அத்தெய்வத்தின் தெய்வத் தன்மை தானென்னே! தந்தைக்குச் செய்ய வேண்டிய கடமையினும், வேசையர் காம வசப்பட்டிருத்தலே மேன்மையான புண் ணியம் போலும்! இத்தகைய மகாநுபாவரையே, பிள்ளைப் பேறு கருதி யாகஞ்செய்யத் தொடங்கும் தசரதன், யாக கர்த்தாவாக அழைத்து வருகின்றனன். ருசியசிருங்கர் வரவைக் கண்டு மழை பொழிந்தவன் இந்திரன். இந்திரனின் மகிமைகளைப் பின்னர் ஆராய்வோம். பலதாரகமனப் பிரியனாகிய இந்திரன், வேசையர் லோலனாகிய ருசியசிருங் கனைக் கண்டு மகிழாமல் வேறு யாது செய்திருப்பான்?

இந்த ருசியசிருங்கன் வரலாற்றைக் கம்பர் எவ்வாறு கூறு கிறாரென்று கவனிப்போம். தசரதன் வசிட்ட முனிவரிடம் தன் பிள்ளையில்லாக்குறையைச் சொன்னதாகவும், அம் முனிவர் திருமால் அவனுக்குப் பிள்ளையாகப் பிறக்கப் போவதாகச் சொல்லியிருக்கிறதாகவும், அதனால் கலைக் கோட்டு முனிவரை (ருசியசிருங்கரை) அழைத்து வந்து அசுவமேத யாகஞ் செய்தால் திருமால் வந்து பிறப்பார் என்றும் சொன்னதாக எழுதுகிறார். இது வால்மீகி வரலாற் றுக்கு மாறுபட்டது. தசரதனுக்குத் தன்னிடம் திருமால் வந்து பிறக்கப் போவதாகத் தெரியாது. அவனிடம் ஒருவரும் சொல்லவில்லை. சுமந்திரன் கூட இதை உணர்ந்தவனு மல்லன். தசரதனிடம் சொன்னவனுமல்லன். கம்பரே உண் மையை மாற்றி, வசிட்டர் திருமால் பிறப்பைத் தசரதனிடம் சொன்னதாக எழுதுகிறார்.

மேலும் கம்பர் தமது நூலில், ரோமபாத மன்னன் புரோகிதரை நோக்கிக் கலைக்கோட்டு முனிவரை அழைத்து வரவேண்டியது என்றதும், அவர்கள் தம்மாலாகாது. மனிதருடைய மனத்தைக் கவரும் இனிய சிற்றின்பத்தால் தான் அவரை மயக்கி அழைத்து வர வேண்டும் என்று கூறியதும் ஆகிய வரலாற்றைக் கூறாது மறைத்து விட்டார். அப்பெண்களைச் சோதி நுதற் கருநெடுங்கட் டுவரிதழ் வாய்த் தவளநகைத் துணை மென்கொங்கை மாதர் என்றும், பனிப்பிறையைப் பழித்த நுதற்பணைத்தவேய்த்தோள் ஏங்குமிடையே தடித்த முலை இருண்ட குழல் மருண்ட விழி இலவச் செவ்வாய்ப் பூங்கொடியீர் என்றும் வருணித்த கம்பர், அவர்கள் வனஞ் சென்று தவசிகளைப் போல இருந்தார்கள் என்றார். இதுவும் வால்மீகர் கூறாதது. பின் அவர்கள் கலைக் கோட்டு முனியை ஆலிங்கனம் செய்ததை யும் கம்பர் மறைத்தார்.

அம் மாதர்கள் அந்த ருசியசிருங்கர் ஆசைப்படும்படி யான அழகுடையவர்களாய் (வால்மீகி இராமாயணம் பத்தாவது சருக்கம்) என வருவதையும், மற்றும் நாம் மேலே வால்மீகி கூறியதாக எடுத்தக் காட்டியுள்ள வரலாற்றையும் மறைத்துக் கம்பர் ருசியசிருங்கரை மிகவும் உத்தமராகக் காட்டுகிறார்!

பின் சுமந்திரனுரைத்த மொழிப்படி தசரதன், புத்திர ருண்டாகச் செய்ய வல்லவராகிய சாந்தையின் கணவரான ருசியசிருங்கரை அழைத்து வரும் பொருட்டுத் தானே அங்க நாடு சென்றான். அங்கே ரோமபாத மன்னரால் உபசரிக் கப்பட்டுச் சின்னாளிருந்து பின் கலைக்கோட்டு முனிவரைச் சாந்தையோடு அழைத்துக் கொண்டு அயோத்தியை வந்த டைந்தான். அதன்பின் தசரத மன்னன் பிள்ளைப் பேற்றுக் காக அசுவமேதயாகஞ் செய்யத் தொடங்கினான்.

                                 ----------------------" விடுதலை” 3-6-2014

Read more: http://www.viduthalai.in/page-3/81497.html#ixzz33d534ttG