ராஜீவ்காந்தி கொலைவழக்கு நிரபராதிகள் தண்டிக்கப்படலாமா?-கி.வீரமணி

ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கு: ஆசிரியர் அடுக்கடுக்கான வினா அலைகள்

ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கு:

வழக்கை விசாரித்த அதிகாரிகளும், நீதிபதியும்  விசாரணையில் தவறு நடந்து இருக்கிறது என்று கூறிவிட்டார்கள்

நிரபராதிகள் தண்டிக்கப்படலாமா? நளினிக்கு அளிக்கப்பட்ட சலுகை மற்றவர்களுக்கும் பொருந்தாதா?

சென்னையில் தமிழர் தலைவர் ஆசிரியர் அடுக்கடுக்கான வினா அலைகள்

சென்னை, மே. 2- ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கில் தண்டிக்கப்பட்டவர்கள் மீது நடத்தப் பட்ட விசாரணையிலும் தீர்ப்பிலும் தவறு நடந்து விட்டது என்று சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகளும் நீதிபதிகளும் கூறிவிட்ட பிறகு நிரபராதிகள் விடு விக்கப்பட வேண்டாமா? என்ற வினாவை எழுப் பினார் திராவிடர் கழகத் தலைவர் கி,வீரமணி அவர்கள்.

30.4.2014 அன்று சென்னை பெரியார் திடலிலுள்ள எம்.ஆர்.ராதா மன்றத்தில்  பேரறிவாளன் உள்பட ஏழு பேர் விடுதலையும் - நீதிப்போக்கும் என்ற தலைப்பில் நடைபெற்ற சிறப்புக் கூட்டத்தில் திராவிடர் கழகத் தலைவர் தமிழர் தலைவர் ஆசிரியர் கி.வீரமணி அவர்கள் சிறப்புரையாற்றினார்.

அவரது உரை வருமாறு:

மிகக் குறுகிய காலத்தில் பல முக்கிய சட்ட ரீதியான செய்திகள் மற்றவர்களால் கவனிக்கப்படாத காரணத் தினாலோ அல்லது மறைக்கப்படவேண்டும் என்கிற நிர்ப்பந்தத்தினாலோ இருக்கக்கூடிய பல செய்திகளை மக்கள் மன்றத்திற்குக் கொண்டுபோக வேண்டியது, சட்டம் தெரிந்தவர்களுடைய சமுதாய பணியாகும். அதனை முன்னிறுத்தி பணியாற்றக்கூடியவர்களுடைய மிக முக்கியமான ஒரு கடமை என்ற அடிப்படையில் கூட்டப்பட்டிருக்கின்ற இந்தக் கூட்டத்தில், வரவேற் புரையாற்றிய நம்முடைய கழகத் துணைத்தலைவர் மானமிகு கவிஞர் கலி.பூங்குன்றன் அவர்களே, வருகை புரிந்துள்ள சான்றோர் பெருமக்களே, தோழர்களே, தோழியர்களே, உங்கள் எல்லோருக்கும் அன்பான வணக்கம்.

நாங்கள் தெளிவுபடுத்தவேண்டியது அடிப்படையான ஒன்று

இங்கே கவிஞர் கலி.பூங்குன்றன் அவர்கள் சுட்டிக் காட்டியதைப்போல, ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கு என்ற அந்த நிகழ்வையொட்டி, கடந்த 23 ஆண்டுகளாக பல்வேறு தொடர் வழக்குகள், விசாரணை ஆணையங்கள் இவைகளெல்லாம் ஏராளமாக நடந்து கொண் டிருக்கின்ற நிலையில், இதுபற்றி பேச வருகிறபொழுது, ஒரு சமுதாயத் தொண்டன் என்கிற முறையில், பெரியா ருடைய தொண்டன் என்கிற வகையில், எங்களுடைய கடமையை நாங்கள் தெளிவுபடுத்தவேண்டியது அடிப் படையான ஒன்றாகும்.

முதலாவது, இப்படி விவாதம் செய்கின்ற நேரத்தில், சட்ட ரீதியான கருத்துகளைச் சொல்லி, வாதிடக்கூடிய வகையில், மக்கள் மன்றத்தின்முன்பு விளக்கி சொல்லக் கூடிய இந்தக் காலகட்டத்தில், ஒன்றை தெளிவுபடுத்த வேண்டியது எங்களுடைய இன்றியமையாத கடமை யாகும்.

ராஜீவ் காந்தி கொலையை திராவிடர் கழகமோ அல்லது தெளிந்த உள்ளம் படைத்த, மனிதநேயம் படைத்த எவருமோ நியாயப்படுத்துவதற்காக இதனை வாதிடவில்லை. அந்தக் கொலை என்பது ஏற்கப்பட முடியாத ஒன்று; வருத்தப்படக் கூடிய ஒன்று. அது நடந்திருக்கக்கூடாது என்பதிலே, பாதிக்கப்பட்டவர் களுக்கு எப்படிப்பட்ட மனிதநேய உணர்வு, துயரமும், துன்பமும் இருக்கிறதோ, அதில் எந்த அளவிற்கும் குறைந்த அளவில் நம்முடைய உணர்வுகள் இல்லை என்பதை முதற்கண் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.

அதற்கடுத்தப்படியாக, ஒரு கொலைக் குற்றமாக இருந்தாலும் அல்லது வேறு கிரிமினல் குற்றங்களாக இருந்தாலும், குற்றவியலுடைய அடிப்படை நம் முடைய நாட்டில், வழக்கறிஞர்களாக ஆகக்கூடிய, சட்டம் பயின்ற எங்களுக்குக்கூட, சட்டக் கல்லூரியில் முதலில் சொல்லிக் கொடுப்பது, குற்றவியல் சட்டத்தைப் பொறுத்தவரையில், 10 குற்றவாளிகள் தப்பித்து விட் டால்கூட பரவாயில்லை; ஒரு நிரபராதி தண்டிக்கப் படக்கூடாது என்பதுதான், நீதியினுடைய போக்கில், சரியான ஒரு அடிப்படை தத்துவமாக சொல்லிக் கொடுக்கப்படுகின்ற ஒன்று.

எனவேதான், நீதியினுடைய தராசுகள் சாயாமல் இருக்கவேண்டும் என்பதும்; ஓர்ந்து கண்ணோடாது தேர்ந்து செய்யக்கூடிய முறை இருக்கவேண்டும் என்பதும் இன்றியமையாத ஒன்றாக அமைகிறது.

இந்த வழக்கு தொடக்க காலத்திலிருந்து, அது முடிந்த பிறகும், அதற்குப் பிறகு அந்தத் தண்டனையை தேவை யற்ற நிலையில், இவர்கள்தான் குற்றவாளிகளா? அல்லது வேறு யாராவது குற்றவாளிகளா? என்பதைப் பொறுத்த வரையில், விவாதம் இன்னமும் நடைபெற்றுக் கொண்டி ருக்கக்கூடிய இந்தக் காலகட்டத்தில், எத்தனையோ நிகழ்வுகள் நடந்து கொண்டிருக்கின்றன.

நமக்கொன்றும் சமரச சிந்தனை இல்லை!

அதிலே, குறிப்பாக சொல்லவேண்டுமானால், இந்த நிகழ்வு என்று சொல்கின்ற நேரத்தில், நம்மைப் பொறுத்தவரையில், ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கில் இருக்கக்கூடிய குற்றவாளிகள் தண்டிக்கப்படக்கூடாது என்பதற்காக வாதம் செய்ய இங்கே வரவில்லை. அந்தக் கொலையை யார் செய்தார்களோ, அவர்கள் தண்டிக்கப் படலாம்; தண்டிக்கப்படவேண்டும் சட்டப்படி - இதில் நமக்கொன்றும் சமரச சிந்தனை இல்லை. ஆனால், யார் உண்மையான குற்றவாளிகள் என்பதுதான் அங்கே கண்டுபிடிக்கப்படவேண்டும். இதுதான் இப்பொழுது விவாதத்திற்குரிய பிரச்சினையாக இருக்கிறது. உண்மை யான குற்றவாளிகள் தண்டிக்கப்படவேண்டும். தண்டிக்கப்படட்டும்; தண்டிக்கப்பட்டாகவேண்டும். இதிலே மாற்றுக் கருத்தில்லை.

இதேநேரத்தில், அவர் மிக அழகாக சொன்னார், இதைவிட எந்த ஒரு வழக்கிலும், இவ்வளவுக் குழப்பம் வரக்கூடிய அளவிற்கு தீர்ப்புகள், சாட்சிகள், விசா ரணைகள் அமைந்திடவில்லை; இவைகளெல்லாம் நடத்தியவர்களே, வெவ்வேறு கருத்தினைச் சொல்வது, இந்த ஒரு வழக்கைத் தவிர, வேறு எந்த வழக்கிலும் இல்லை.

கடைசியாக உச்சநீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. ஏன் இந்தக் கூட்டத்தினை நடத்துகிறோம் என்றால், ஜனநாயகத்தில் கடைசி நம்பிக்கை என்பது மூன்றாவது அம்சமாக இருக்கக்கூடிய நீதித்துறையைத்தான் மக்கள் நம்பிக் கொண்டிருக்கிறோம். எனவே, நீதித்துறை, அதனுடைய அதிகாரங்கள், அதனுடைய போக்குகள் சரியான முறையில் அமையவேண்டும். அந்த நீதித் துறை என்பதுதான் மக்களுடைய கடைசி நம்பிக்கை என்கிற காரணத்தினாலே, நாம் கவலையோடு அதனை அணுகுவ தற்குக் கடமைப்பட்டிருக்கிறோம். அந்த வகையில், ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கில், தண்டனையெல்லாம் முடிந்த பிறகுகூட, வழக்கை விசாரித்த நீதிபதி கே.டி.தாமஸ் என்பவர், பின்னாளில் சொல்கிறார், அந்த வழக்கில் பல சிக்கல்கள் இருந்தன; அந்த வழக்கில் தீர்ப்பு சரியாக வழங்கப்பட்டதா என்பது நான் ஓய்வு பெற்ற பிறகு சிந்திக்கிறேன் என்று சொல்லி யிருக்கிறார். இது ரகசியமல்ல; வெளிப்படையாக சொல்லி நாளிதழ்களிலும் வெளிவந்திருக்கிறது.

நீதியினுடைய போக்கு எப்படி அமைந்திருக்கிறது என்பதற்கு, அந்த வழக்கினை விசாரித்த நீதிபதியே, பின்னாளில், செய்யாத குற்றத்திற்கு ஜென்ம தண்டனை என்கிற பழமொழிக்கேற்ப நடந்திருக்கிறது.

எனக்கு இப்பொழுது எனது மனசாட்சிக்கு உறுத்தலாக இருக்கிறது! - அதிகாரி சொல்கிறார்

அதைவிட, பேரறிவாளனைப் பொறுத்தவரையில், ஒரு பேட்டரியை வாங்கிக் கொடுத்தார்; அதனால் ஏதோ ஒரு சாட்சியை வைத்து, அவர்மீது குற்றம் சுமத்தப்பட்ட நிலையில், அந்த வழக்கினைப் பதிவு செய்த - காவல் துறையில் மிக முக்கியமான பொறுப்பில் விசாரணை அதிகாரியாக இருந்த தியாகராஜன் என்பவர், தெளிவாக சொல்கிறார், நான் அந்த சாட்சியத்தை சரியாகப் பதிவு செய்யவில்லை. முக்கியமான ஒரு பகுதியைத் திருத்தி தான் பதிவு செய்தேன். அது எனக்கு இப்பொழுது எனது மனசாட்சிக்கு உறுத்தலாக இருக்கிறது என்று சொன்னார். அப்பொழுதும் சொன்னார், உச்சநீதிமன்றத்தினுடைய தற்பொழுது தீர்ப்பு, இதைவிட அதிக நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வுக்கு மாற்றப்படுகிறது என்று சொல் கின்ற நேரத்திலும், அந்த விசாரணை அதிகாரி சொல்லி யிருக்கிறார்.

அதைவிட இன்னும் ஆழமான சட்டப் பிரச்சினை என்னவென்று சொன்னால், நான் மற்ற பிரச்சினைகளுக் குச் செல்வதற்கு முன்னால், முன்னுரை போல, இதனை நீங்கள் எல்லோரும் புரிந்து கொண் டால்தான், பின்னாலே இது கொஞ்ச சிக்கலான சட்ட செய்திகளைப் புரிந்து கொள்வதற்கு உதவிகரமாக இருக்கும்; ஒரு முகவுரை போலவும் அமையும்.

தடா சட்டம் முன்பு நடைமுறையில் இருந்தது; இப்பொழுது நடைமுறையில் இல்லை. தடா சட்டம் என்பது சாதாரண சட்டங்களைவிட, பயங்கரவாதி களுக்காகப் போடப்பட்ட அந்த சட்டம் இருக்கிறதே, அந்தத் தடா சட்டத்தின்கீழ் இவ்வழக்கு விசாரிக்கப் பட்டது; சாட்சியங்கள் பதிவு செய்யப்பட்டன.

தடா சட்டம் இவ்வழக்கிற்குப் பொருந்தாது என்று உச்சநீதி மன்றமே தெளிவாக சொல்லிவிட்டது ஏற்கனவே!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

நளினிக்கு என்ன நியாயமோ அதை மற்றவர்களுக்கும் வழங்கவேண்டாமா?

நளினிக்கு எப்படி மரண தண்டனையை ஆயுள் தண்டனையாகக் குறைத்தார்கள். யார் சொல்லி செய்தார்கள். உடனே அந்த அம்மையார் சொன்னார் - மனிதநேயம் - அந்த அம்மையாரைப் பாராட்டு கிறோம். நளினிக்கு என்ன நியாயமோ, அதை நளினி யினுடைய கணவருக்கோ அல்லது பேரறிவாள னுக்கோ அளித்தால் அது தவறா? நளினிக்கு மனிதாபிமானம் என்றால், இவர்களுக்கும் அது பொருந்தவேண்டாமா? அது என்ன தாடிக்கு ஒரு சீயக்காய்; தலைக்கு வேறு சீயக்காய் என்று தந்தை பெரியார் சொல்வதுபோல! மிக முக்கியமாக சிந்திக்கவேண்டிய ஒரு செய்தி.

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

தண்டனை எப்படி நியாயமாகும்?

இந்த வழக்கினை தடா சட்டத்தின்கீழ் கொண்டுவந்து விசாரணை செய்தது சரியானதல்ல; ஏற்கத்தக்கதல்ல என்று உச்சநீதிமன்றம் சொல்லிவிட்ட பிறகு, அன்றே தடா சட்டத் தின்கீழே சாட்சியங்களாக, ஒப்புதல் வாக்குமூலங்களாக, சிஷீஸீயீமீவீஷீஸீணீறீ ஷிணீமீனீமீஸீ  சொல்லக்கூடிய ஒப்புதல் வாக்குமூலங்களாகக் கொடுக்கப்பட்டவைகளை நாங்கள் ஏற்று, அதுதான் தண்டனைக்கு அடிப்படை என்ற அளவில் இருந்தால், இந்த அடிப்படையே சரியாக இல்லை என்று சொல்கிறபோது, தண்டனை எப்படி நியாயமானதாகும்? இந்தக் கேள்விக்கு பதிலளிக்க வேண்டாமா?

தடா சட்டத்தின்கீழ் விசாரணை என்பது ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. அடிப்படையில் கிரிமினல் வழக்கில், கொலைக் குற்றமாக இருக்கக்கூடிய மிகப்பெரிய வழக்கில், என்ன மிக முக்கியமான பிரச்சினை என்று சொன்னால், மற்ற குற்ற வழக்குகளில், குற்றத்தை நிரூபிக்கக்கூடிய பொறுப்பு இருக்கிறதே, அது யாருடையது? யார் அந்தக் குற்றத்தை சுமத்துகிறார்களோ, அவர்கள் சம்பந்தப்பட்டது.

ஆனால், தடா சட்டம் என்பது அதற்கு நேர் எதிரானது; மனித சமுதாயத்திற்கு, தனி மனித உரிமைக்கு நேர் எதிரானது; நான் குற்றவாளி அல்ல என்று, யார் நிரூபித்துக் காட்ட வேண்டும் தெரியுமா?  யார் மீது குற்றம் சுமத்தினார்களோ, அவர் வந்து நிரூபிக்கவேண்டும். அவர் உள்ளே சிறையில் இருப்பார்; அவர் யாரையும் சந்திக்க முடியாது. மற்ற குற்றவாளிகளுக்குள்ள வாய்ப்பு இவருக்குக் கிடையாது. ஆனால், அவர்தான் நிரூபிக்கவேண்டும் - இதுதான் விசித்திரமான ஒரு நிலை. அதுமட்டுமல்ல, இன்னுங் கேட்டால், மற்ற நேரங்களில் அதிகாரிகளிடமோ, மற்றவர் களிடையோ சொன்ன ஒப்புதல் வாக்குமூலம் செல்லாது என்பது பொதுவான சட்ட விதி. இங்கே நீதிபதிகளாக இருந்தவர்கள் இருக்கிறார்கள்; வழக்குரைஞர்களாக இருக்கின்றவர்கள், இந்த அரங்கத்தில் இருக்கிறார்கள்; அவர்களுக்கு மிக நன்றாகத் தெரியும்.

எது செல்லாது என்று மற்ற சட்டங்களில் இருக்கிறதோ, அது இந்தத் தடா சட்டத்தில் செல்லும் என்று நேர் எதிர் நிலையாக வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. அப்படி இருக்கும் பொழுது, முழுமையாக அந்தச் சட்டத்தின்படி இவர்கள் தண்டிக்கப்பட்டார்கள் என்று சொன்னால், நண்பர்களே, அந்தத் தண்டனை அடிப்படை யிலேயே எவ்வளவு தவறா னது என்பதை நீங்கள் புரிந்து கொள்ளவேண்டும். இந்த வழக்கை விசாரித்த அதிகாரி களைப் பார்த்தீர்களேயானால், யார் விசாரணை அதிகாரியாக இருந்தாரோ, அவரே ஒரு புத்தகத்தை எழுதுகிறார்.

மற்றவர்களை விட்டுவிடுங்கள்; வெளியில் இருக் கின்றவர்கள் சொல்கின்ற கருத்து, அவர்களுக்கெல்லாம் ஒரு முத்திரையை குத்திவிடுகிறார்கள்.

சட்ட ரீதியாகத்தான் பேசுகிறேனே தவிர, உணர்ச்சிவயப்பட்டு நான் பேசவில்லை

தமிழ் ஆர்வலர்கள் - அது என்ன நியாயம் கேட்கிறவர் களுக்கென்ன தமிழ் ஆர்வலர்கள். நான் இங்கே பேசும் பொழுது, சட்ட ரீதியாகத்தான் பேசுகிறேனே தவிர, உணர்ச்சி வயப்பட்டோ, மற்ற கண்ணோட்டத்திலோ நான் பேச வில்லை. சட்ட ரீதியாக ஒரு வழக்கறிஞன், சட்டம் படித்த வன், சட்டம் தெரிந்தவன், தீர்ப்பில் தவறான போக்கிருந் தால், அதனைச் சுட்டிக்காட்டவேண்டிய கடமை, அதுவும் ஒரு பெரியார் தொண்டாக இருக்கின்றவனுக்கு, உலகமே எதிர்த்தாலும், தனியாக நின்று, ஒரே ஒருவனாகக்கூட அந்தக் குரலை ஓங்கி ஒலிக்கவேண்டும் என்று அறிவாசான் சொல்லிக் கொடுத்த அந்தப் பாடத்தை ஏற்று, இந்தப் பணியைச் செய்யக்கூடிய நிலையில், தெளிவாக இருக்கிறோம்.

எனவேதான், அடிப்படையிலேயே இந்த வழக்கு ஆயிரத்தெட்டு ஓட்டைகள் என்று சொல்லக்கூடிய நிலையில், ரகோத்தமன் ஒரு புத்தகத்தை எழுதியிருக்கிறார்; அவர்தான் அடிப்படையிலேயே எல்லா காரியத்தையும் செய்த அதிகாரி. அய்யா அவர்கள் அடிக்கடி ஒரு வார்த்தையை சொல்வார், செத்துப் போனவர்களை சாட்சிக்கு அழைக்கமாட்டேன் என்று சொல்வார்.

விசாரணை அதிகாரிகளே, விசாரணை சரியாக நடைபெற வில்லை என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள். இதை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு ஆய்வு செய்தால், அதற்குத் தனியாக ஒரு கருத்தரங்கமே நடத்தக்கூடிய அளவிற்கு அவ்வளவு செய்திகள் இருக்கின்றன.

எனவே, இந்தப் பின்னணியில் அவர்கள் தண்டிக்கப் பட்டார்கள் என்று சொல்கின்ற நேரத்தில், அவர்கள் கடைசி நேரத்தில், கருணை மனு போடுகிறார்கள். அதுவும் சட்ட ரீதியாகத்தான் இருக்கிறது. Granting of the pardoning power இப்பொழுதுதான் இந்த வழக்கிற்குள்ளே வருகிறோம்.

மனிதநேய அடிப்படையில் கருணை காட்டவேண்டும்; எங்களை விடுதலை செய்யவேண்டும்!

அரசியல் சட்ட ரீதியாக இருக்கின்ற அந்த உரிமையை அந்த தண்டிக்கப்பட்டவர்கள், அந்த வழக்கிலும் சரி, எந்த வழக்கிலும், அவர்கள் கருணை மனு போட்டு; எங்களுடைய தண்டனையை மறுபரிசீலனை செய்து, எங்களுக்கு மனிதநேய அடிப்படையில் கருணை காட்டவேண்டும்; எங்களை விடுதலை செய்யவேண்டும் என்று கேட்பதிருக் கிறதே, அது இந்திய அரசியல் சட்டம் வழங்கியிருக்கிற உலகளாவிய மற்ற அரசியல் சட்டங்களில் இருக்கின்ற வாய்ப்பை எடுத்துச் செய்திருக்கக்கூடிய ஒன்றாகும்.

அதன்படிதான், அவர்கள் அந்தக் கோரிக்கையை கேட்டார்கள்.

72 ஆவது விதி என்பதிருக்கிறதே, அது குடியரசுத் தலைவருக்கு அரசியல் சட்டத்தினுடைய 72 ஆவது பிரிவு என்பதும், அதுபோலவே, சட்ட புத்தகங்களையே வைத்து உங்களுக்குச் சுட்டிக்காட்டிகிறோம்.

என் கையில் இருப்பது Consitutional of India அதைப்பற்றி மிகத் தெளிவாக, விளக்கமாக வழக்கறிஞர்கள், நீதிமன்றங்களில் எடுத்துச் சொல்லக்கூடியது என்று சொன்னால், எச்.எம்.சால்வே என்று சொல்லக்கூடிய மிகப் பிரபலமான வழக்கறிஞர். அவர் எழுதிய அந்த நூல், பல பதிப்புகள் வெளிவந்து, மற்றவர்களால் திருத்தப்பட்டு, மிகத் தெளிவாக இருக்கக்கூடிய - ஒரு பாட நூலாக இருக்கக் கூடியது. அதிலிருக்கும் ஒரு பகுதியை உங்களுக்கு விளக்க மாகச் சொல்கிறேன். இங்கே ஒரு செய்தியை உங்களுக்குச் சுட்டிக்காட்டவேண்டும். சட்ட ரீதியான பிரச்சினைகளை, சட்டக் கண்ணோட்டத்தோடு சொல்கின்ற நேரத்தில், பல நேரங்களில் ஆங்கிலத்தில் இருப்பதைத்தான் அப்படியே படிக்கவேண்டும். அரசியல் சட்ட ரீதியாக இருப்பதில், உலக நாடுகளையெல்லாம் வைத்துப் பார்க்கும்பொழுது, தெளிவாக இருக்கக்கூடிய வாய்ப்பு, இரண்டு வகைககளில் அவர்கள் தங்களுடைய கருணையை கேட்கலாம்; மன் னிப்பை கேட்கலாம்; pardoning power என்று சொல்லக்கூடிய அந்த வாய்ப்பு இருக்கிறது. முதலில், ஒரு மாநிலத்தில் இருக்கக்கூடியவர்களுக்கு - ஆளுநருக்கு உரிமை உண்டு; அதுபோலவே, மத்தியிலுள்ள குடியரசுத் தலைவருக்கு இறுதியாக உண்டு.  இந்த இரண்டும் அரசியல் சட்டத்தில் இரண்டு விதிகளின்கீழ் உறுதி செய்யப்பட்டிருக்கிற சட்ட பூர்வமான உரிமை.

அப்படி வருகின்ற பொழுது, அந்தப் பகுதியை மட்டும் முதலில் எடுத்துக்கொண்டு, விவாதங்கள் நடத்தி, அவர்களின் தண்டனையை எப்படிக் குறைப்பது? அல்லது விடுதலை செய்வது - செய்யாமலிருப்பது என்பதெல்லாம் இந்த வாதங் களை  வைத்துக்கொண்டுதான் வருகிறார்கள்.

ஆகவே, அதனை உங்களுக்குத் தெளிவுபடுத்தினால், பின்னாலே வரக்கூடிய விவரங்களைச் சொல்வதற்கு வாய்ப்பாக இருக்கும்.

இந்திய அரசியல் சட்டம் 72 ஆவது பிரிவு

இந்திய அரசியல் சட்டத்தினுடைய 72 ஆவது பிரிவு:

Ariticle 72

Article 72(1) in The Constitution Of India 1949

(1) The President shall have the power to grant pardons, reprieves, respites or remissions of punishment or to suspend, remit or commute the sentence of any person convicted of any offence

(a) in all cases where the punishment or sentence is by a court Martial;

(b) in all cases where the punishment or sentence is for an offence against any law relating to a matter to which the executive power of the Union extends;

(c) in all cases where the sentence is a sentence of death

இதன் தமிழாக்கம் வருமாறு:

72 (1) (அ) ஒரு இராணுவ நீதிமன்றத்தில் (Court Martial) அளிக்கப்பட்ட தண்டனைகளை;

(ஆ) மத்திய அரசின் அதிகார வரம்புக்குள் அடங்கக் கூடிய ஒரு விவகாரத்தை எதிர்த்துச் செய்யப்பட்டுள்ள குற்றத்துக்காக விதிக்கப்பட்ட தண்டனைகளை,
(தண்டனை என்பது விதிக்கப்பட்ட தண்டனையையும், அதற்கான குற்றத் தீர்வையும் குறிப்பதாகும்)

(இ) மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டிருந்தால், அதனைக் குறைப்பதற்கும், இரத்துச் செய்வதற்கும், தண்டனையினின்றும் மீட்பதற்கும் அல்லது மன்னிப்பு வழங்குவதற்கும் குடியரசுத் தலைவருக்கு அதிகாரம் இருக்கிறது.

(2) (1) ஆவது கூறின் (அ) கிளைக் கூறில் உள்ளவை எதுவும் ஒரு படை நீதிமன்றத்தால் விதிக்கப்பட்ட தண்டனையைக் குறைப்பதற்கு அல்லது ஒருங்கிணைப்பதற்குப் படைத் தலைமை அலுவலருக்குள்ள சட்டபூர்வமான அதிகாரம் எதையும் பாதிக்காது.

(3) (1) ஆவது கூறின் (இ) கிளைக் கூறில் உள்ளவை எதுவும், அமலில் உள்ள ஒரு சட்டப்படி, மரண தண்டனையை இரத்துச் செய்வதற்கு அல்லது நிறுத்தி வைப்பதற்கு அல்லது மாற்றியமைப்பதற்கு, ஒரு மாநில ஆளுநருக்குள்ள அதிகாரம் எதையும் பாதிக்காது.

இந்திய அரசியல் சட்டம் 161 ஆவது பிரிவு

அதேபோல, அதற்கு சம்பந்தப்பட்ட இன்னொரு பகுதி எதுவென்றால், 161

Ariticle 161

Power of Governor to grant pardons, etc, and to suspend, remit or commute sentences in certain cases The Governor of a State shall have the power to grant pardons, reprieves, respites or remissions of punishment or to suspend, remit or commute the sentence of any person convicted of any offence against any law relating to a matter to which the executive power of the State extends  

இதன் தமிழாக்கம் வருமாறு:

குற்றத் தண்டனை பெற்றவருக்கு, மன்னிப்பை வழங்குவதற்கும், அந்தத் தண்டனையைக் குறைப்பதற்கும், இரத்துச் செய்வதற்கும், விடுவிப்பதற்கும் அல்லது நிறுத்தி வைப்பதற்கும் ஒருவகைத் தண்டனையை மற்றொரு வகையாக மாற்றுவதற்கும், ஒரு மாநில ஆளுநருக்கு அதிகாரம் இருக்கிறது. ஆனால், அத்தகைய அதிகாரம், ஒரு மாநில அரசின் நிர்வாக அதிகாரத்தின்கீழ் வரக்கூடிய சட்ட விவகாரங்கள் பற்றியதாகும்.

நண்பர்களே, இதில் தெளிவாக ஒரு சில வார்த்தைகள் இருக்கிறது. இந்த வார்த்தைகளிலேயே, இந்தப் பிரச்சினை யைப் புரிந்துகொள்ளவேண்டுமானால், இரண்டு பேர் களுக்கும் உள்ள அதிகாரத்தில், எந்தெந்த வார்த்தைகளை சட்ட ரீதியாக போட்டிருக்கிறார்கள். ஒவ்வொரு சொல் லுக்கும், சட்டத்தைப் பொறுத்தவரையில், பொருளுண்டு என்பது மட்டுமல்ல, ஏ-வுக்கும், பி-க்கும் வேறுபாடு இருந்தால், அது முக்கியமாக கவுண்ட்டாகும். முற்றுப் புள்ளிக்கும், கமாவுக்கும் வேறுபாடு இருந்தால், அது நிச்சயமாக கவனத்தில் எடுத்துக்கொள்ளப்படவேண்டும்.

ஆகவே, அவ்வளவு கவனமாக, உன்னிப்பாக பார்க்கப் படவேண்டிய செய்திகளிலே, இதற்கு என்ன ஒரு விளக்கம் என்று சொன்னால், நண்பர்களே, பொதுமக்களாக இருக்கக் கூடிய உங்களுக்கு விளக்குவதற்காக, சட்ட ரீதியாக இருக் கக்கூடிய ஒரு செய்தியை நீங்கள் புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.

முதலில், அவர்கள் என்ன சொல்கிறார்கள்? pardoning power என்பதுதான் இரண்டு பேருக்கும் இருக்கின்ற மிக முக்கியமான, அந்த மன்னித்துவிடக்கூடிய மிகப்பெரிய வாய்ப்பு உள்ளது முதலாவது,

இரண்டாவது, Reprieve என்று சொல்லும்பொழுது, அதற்கு என்ன அர்த்தம் என்றால்,

Reprieve means a stay of execution of sentence; a forcefontment of capital punishment.

அந்த வார்த்தை என்ன பொருள் என்றால், ஒன்று அவர்கள் மன்னிக்கலாம்; அல்லது கொடுத்திருக்கின்ற தண்டனையை நிறுத்தி வைக்கலாம். தண்டனையை தள்ளி வைக்கலாம் என்பதுதான்.

அதேபோல, Respite என்ற வார்த்தைக்கு என்ன அர்த்தம் என்றால்,

Respite means awarding a lesser sentence instead of penatly in view of the fact. That the accused as no previous conviction.

இந்த வார்த்தைக்கு என்ன பொருள் என்றால், அதிக தண்டனையை குறைப்பதற்கு வாய்ப்பு இருக்கிறது.  காரணம் என்னவென்றால், இவர் ஏற்கெனவே எந்தக் குற்றமும் செய்யவில்லை; எந்தத் தண்டனையும் பெறவில்லை என்று சொல்லக்கூடியதுதான்.

Remit என்ற வார்த்தைக்கு என்ன அர்த்தம் என்றால்,

Remit some of the meanings of the word remit or to pardirn to refrine from inflictive  to giveup. remition is reduction of amount of the sentence without changing character.

இந்த வார்த்தைக்கு என்ன பொருள் என்றால், அதாவது ஒருவருக்கு அய்ந்து ஆண்டுகள் தண்டனை கொடுத்து அவர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருக்கிறார்.  அவர் சிறையில் நல்ல முறையில் நடந்துகொள்கிறார். சிறை அதிகாரிக்கு அதிகாரம் உண்டு. ஒரு சிறைக் கைதியின் நன்னடத்தையைக் கருத்தில் கொண்டு, அவரை நான்கரை ஆண்டுகளிலும் விடுதலையா கலாம்; நான்கு ஆண்டுகளிலும் விடுதலையாகலாம். இதனால், அவர் குற்றம் செய்யாதவர் என்று அர்த்தம் அல்ல. commute sentence என்ற வார்த்தைக்கு என்ன அர்த்தம் என்றால்,

commute sentence The power of the president to commute any sentence is not subject any consitutional or judicial communication is in essence  the alteration of sentence of one kind into a sentence of lesser severe kite.

இந்த வார்த்தைக்கு என்ன பொருள் என்றால், தூக்குத் தண்டனை கைதியை, ஆயுள் தண்டனைக் கைதியாக தண்டனையை குறைத்துக் கொடுப்பதுதான்.

இந்த அடிப்படையான செய்திகளை நாம் தெளிவாக தெரிந்துகொண்டால்,

இந்திய அரசியல் சட்டத்தினுடைய அடிப்படை உரிமைகளில்  32, 72, 161 இவைகளைப்பற்றியெல்லாம் விவாதம் செய்து, அந்த அடிப்படையில் அந்த விசாரணைகள் நடைபெற்றிருக்கிறது. மிகத்தெளிவாக யார் யாருக்கு அதிகாரங்கள் இருக்கின்றன? - எவ்வளவு இருக்கிறது என்றெல்லாம் வந்தாலும்கூட, இதனுடைய முழு தத்துவம் என்னவென்று சொன்னால், நான் முன்பு சொன்ன மாதிரி, கடைசி நேரத்தில்கூட சாட்சியங்களை விசாரித்திருக் கலாம்; ஒரு வழக்கில் சரியான சாட்சியங்கள் வராததால், அவர்களை தண்டிக்கிறார்கள்; அப்படி தண்டித்த பிறகு, கடைசி நேரத்தில், அவர்களுக்குப் புதிய சாட்சியங்கள் கிடைக்கின்றன; அல்லது இதுவரையில் கிடைக்காத தகவல்கள் கிடைக்கின்றன என்றால், அந்த வழக்கினை மறு ஆய்வு செய்து, மறு விசாரணை செய்து அவர்களுக்கு நீதி கிடைக்கவேண்டும். எந்தக் காரணத்தைக்கொண்டும், அந்த மனிதர்களுடைய சுதந்திரத்தைப் பறித்துவிடக்கூடாது.

இந்த அரசியல் சட்டத்திலேயே 32 ஆவது விதியின்கீழே இந்த விசாரணைகள் எல்லாம் நடக்கிறது - நடப்பதற்கு சட்ட ரீதியான அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்பது உண்மையாக இருந்தாலும், எல்லாவற்றையும்விட மேலானது என்ன வென்றால், 21 ஆவது விதி என்று சொல்லக்கூடிய Personal freedom and liberties unferted liberties ஒருவன் படித்தவனா? படிக்காதவனா? ஏழையா? பணக்காரனா? நல்லவனா? கெட்டவனா? என்பதைப்பற்றி பிரச்சினையல்ல.

மனிதனாகப் பிறந்து, இந்தியக் குடிமகனாக ஒருவன் இருந்தால், இந்திய அரசியல் சட்டத்தின்கீழே அவனுடைய சுதந்திரத்தைப் பறிக்க எந்த சக்திக்கும் உரிமை கிடையாது. இதுதான் இந்த 21 ஆவது விதியின் அடிப்படை உரிமையாகும்.

எனவே, இந்த அடிப்படையில் ஒருவருடைய உரிமை யைப் பறிப்பதற்கு, அதனை எடுத்துக்கொள்வதற்கு உரிமையே இல்லை என்று சொல்லும்பொழுது - உயிரைப் பறிப்பதற்கு என்றால், எந்த அளவிற்கு சிந்தித்திருக்க வேண்டும் என்பதுதான் மிக முக்கியமானது.

எனவே, இந்த அடிப்படையில் இந்த விசாரணைகள் வருவதற்கு முன்னாலே, அவர்கள் என்ன சொன்னார்கள். இந்த வழக்கில் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் 10 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக சிறையில் இருந்தார்கள்; ஏற்கெனவே நீதிபதி சதாசிவம் தலைமையில் அமைந்த மூன்று நீதிபதிகளின் அமர்வு - அந்த வழக்கினை விசாரித்தது.

இரண்டு நீதிபதிகளுக்கு மேல் இருந்தாலே, மூன்று நீதிபதிகள் விசாரிக்கிறார்கள் என்றாலே it is already assume the character of the bench ஆனால், அதை அரசியல் சட்டத்தில் வித்தியாசப்படுத்தியிருக்கிறார்கள். அது என்னவென்றால், குறைந்தபட்சம் அய்ந்து பேரை வைத்தால்தான், Consitutional Bench அரசியல் சட்டரீதியான பிரச்சினைகளை ஆய்வு செய்து, அலசி, ஆராய்ந்து அதற்கேற்ப தீர்ப்பு கொடுக்க வேண்டும் என்பதற்கு, அய்ந்து பேர் இருக்கலாம், எட்டு பேர் இருக்கலாம் அல்லது 9 பேர் இருக்கலாம் என்று நிர்ணயம் செய்துகொள்கிறார்கள். பிரச்சினைகளைப் பொருத்தது அது.

தி இந்து நாளிதழில் வெளிவந்த செய்தி

ஆனால், இந்தக் காலகட்டம் வரக்கூடிய இந்த அடிப்படையில் என்ன நடந்தது என்று சொன்னால், தெளிவாக நீங்கள் நினைத்துப் பார்க்கவேண்டும்.

பிப்ரவரி 19 ஆம் தேதி இந்து நாளிதழில் வந்த செய்தி இது:

In a landmark verdict, the Supreme Court on Tuesday granted relief to the three convicts in the Rajiv Gandhi assassination case - Murugan, Santhan and Perarivalan - by commuting their death sentence into life term on the grounds of inordinate delay in disposal of their mercy petitions by the President.

While commuting the death sentence of three convicts - Murugan, Santhan and Perarivalan - in the Rajiv Gandhi assassination case into life citing inordinate delay in disposal of their mercy petitions by the President, the Supreme Court rejected the contention of the Centre that the trio did not deserve any mercy as they never showed remorse for killing the former Prime Minister.

The three-judge Bench of Chief Justice P. Sathasivam and Justices Ranjan Gogoi and Shiva Kirti Singh also gave a ray of hope for their release, saying that the Tamil Nadu government could exercise its remission powers under Section 432 and 433 Cr.P.C. and following the due procedure in law.

Centre’s stand rejected

The Bench rejected the Centre’s stand that the delay caused was not at the instance of the head of the executive and was not unreasonable.

It said: “Following the rejection of (their) mercy petitions by the Tamil Nadu Governor on April 25, 2000, these petitions were forwarded to the Ministry of Home Affairs on May 04, 2000. After an unreasonable delay of five years and 1 month, on July 21, 2005, the Ministry of Home Affairs submitted the petitioners’ mercy petitions to the President for consideration.”

Petitions recalled

The court said there was delay even thereafter. In February 2011, the MHA recalled the mercy petitions from the President. “Here also there was a delay of five years and eight months. Ultimately, the President, on September 12, 2011, rejected these mercy petitions after a delay of more than 11 years,” the Bench said.

It said it was indisputable that the delay was “inordinate and unreasonable and not caused at the instance of the petitioners,” warranting commutation of their death sentence life imprisonment.

இதன் தமிழாக்கம் வருமாறு:

ராஜீவ் வழக்கில் தண்டனை விதிக்கப்பட்டவர்கள் விடுவிக்கும் வாய்ப்பு

தமிழ்நாடு அரசுக்கு அவர்களை விடுவிக்கும் முழு அதிகாரம் உள்ளது

நீதிபதிகள் தீர்ப்பில் கூறியுள்ளபடி, உச்சநீதிமன்றம் ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கில் முருகன், சாந்தன் மற்றும் பேரறிவாளன் ஆகியோருக்கு தூக்குத்தண்டனையிலிருந்து ஆயுள் தண்டனையாக மாற்றி உள்ளது.  குடியரசுத்தலை வரிடம் அளிக்கப்பட்ட கருணைமனுமீதான முடிவு எடுப் பதில் ஏற்பட்ட காலதாமதத்தால் அவர்களுடைய தண்ட னைக் குறைக்கப்பட்டுள்ளது. இதை எதிர்த்த மத்திய அரசின் வாதங்களை நீதிபதிகள் ஏற்கவில்லை.

உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள்  இவ்வழக்கில் தூக்குத் தண்டனையிலிருந்து ஆயுள் தண்டனையாக தண்டனையை மாற்றி தீர்ப்பளித்தபோது, சாந்தன், முருகன் மற்றும் பேரறி வாளன் ஆகிய மூவருக்கும் கொலைவழக்கில் அவர்களின் உள்ளார்ந்த பங்களிப்பு இருப்பதாக தெளிவுபடுத்தப் படவில்லை என்றும் தீர்ப்பில் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

அந்த மூவரையும் விடுவிப்பதுகுறித்து இந்திய குற்ற வியல் நடைமுறை சட்டப்பிரிவுகள் 432 மற்றும் பிரிவு 433 ஆகிய பிரிவுகளின்படி சட்ட நடைமுறைகளைப்பின்பற்றி, முழு அதிகாரம் தமிழக அரசுக்கு உள்ளதாகவும் நீதிபதிகள் சதாசிவம், ரஞ்சன் கோகாய், ஷிவ்கீர்த்தி சிங் ஆகிய மூன்று நீதிபதிகள் அடங்கிய பெஞ்சு தீர்ப்பில் கூறி உள்ளனர்.

                            ----------------------"விடுதலை” 2-5-2014

Read more: http://viduthalai.in/e-paper/79595.html#ixzz30blwEl11