பார்ப்பனர்களின் அகங்காரம் அடங்கி விட்டதா?

பார்ப்பனர் ஒருவர் மனம் திறக்கிறார்!

(டி.டி கிருஷ்ணாமாச்சாரி தொழில் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த புகழ்பெற்ற கர்நாடக இசைக் கலைஞர் டி.எம். கிருஷ்ணா, 6 வயது முதல் கர்நாடக இசையில்  பயிற்சி பெற்றவர். ஜே கிருஷ்ணமூர்த்தி அறக்கட்டளை பள்ளியில் படித்து பின்னர் விவேகா னந்தா கல்லூரியில் பொருளாதாரப் பாடத்தில் இளங்கலை பட்டம் பெற்ற கிருஷ்ணா, கர்நாடக இசை குறித்து  எழுதிய A Southern Music: The Karnatik Story  என்ற நூலில் 19-ம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் கர்நாடக சங்கீதத்தில் ஏற்பட்ட பார்ப்பன ஆதிக் கம் மற்றவர்களை ஒதுக்கி வைத்து இப்போது நடைமுறையில் உள்ள உயி ரற்ற கச்சேரி வடிவத்தை கொடுத்த வரலாற்றை விவரித்திருக் கிறார். இசை குறித்தும் சமூகம், அரசியல், கலாச் சாரம், மதம் குறித்தும் அவர் எழுதிய கட்டுரைகள் தி ஹிந்து உட்பட பல நாளிதழ்களில் வெளியாகியுள்ளன).

• பெரும்பான்மை மக்கள் விரும்பும் இசையை விரும்ப மாட்டார்கள்; கர் நாடக இசையில் அதீத ஈடுபாடு கொள் வார்கள்.

• எந்த ஒரு நிறுவனத்திலும் உச்ச இடத் திலேயே இவர்கள் இருப்பார்கள்.

• வேதக் கலாச்சாரமே உயர்ந்தது என் பார்கள்.

• தங்கள் கலாச்சாரத்தை அடுத்த தலை முறைக்கும் கொண்டு செல்வதிலேயே கருத்தாக இருப்பார்கள்.

• அவர்கள் வீட்டுக்கு நண்பர்கள் நெருங்கிச் சென்றாலும் வந்தவர்கள் பார்ப்பனர் அல்லாதார் என்றால் தனியாக ஒரு தம்ளரில்தான் தண்ணீர் தருவார்கள் அல்லது கண்ணாடி பாத்திரத்தில்தான் தருவார்கள்; வந்த நண்பர் வெளியே போகும் வரை அந்தப் பாத்திரத்தை எடுக்க மாட்டார்கள்.

• செல்பவர்கள் பெண்களாக இருந்தால் எக்காரணத்தை முன்னிட்டும் தங்கள் சமையல் அறைக்குள் அனுமதிக்க மாட்டார்கள்.

இப்படி செய்பவர்கள் யார்? பார்ப் பனர்கள் தாம்!  இவ்வாறு சொல்பவர் யார் என்பதும் மிக மிக முக்கியமே!

இவரும் ஒரு பார்ப்பனர் என்று சொன்னால் ஆச்சரியமாகத் தானிருக்கும் - ஆனாலும் அவரும் ஒரு பார்ப்பனரே அவர் பெயர் டி.எம். கிருஷ்ணா - இசைக் கலைஞரும்கூட!

தி இந்து ஆங்கில ஏட்டில் (10.5.2014) The Big Paradox    என்ற தலைப்பில் எழு திய கட்டுரையில்தான் இவ்வளவுப் பட்டாங்கமாய் உடைத்தெறிந்து இருக்கிறார்.

தமிழ் இந்து ஏட்டிலும் (14.5.2014 பக்கம் 9) அவர் பேட்டி ஒன்று வெளி வந்துள்ளது. அதன் தலைப்பு என்ன தெரியுமா?

யாருமே பிராமணராகவோ தலித் தாகவோ பிறப்பதில்லை

ஒரு குழந்தை ஆணாகவோ, பெண் ணாகவோ தான் பிறக்கிறது. பிறகு அந்தக் குழந்தையைச் சுற்றியுள்ள சூழல் அதன் மீது ஆதிக்கம் செலுத்த ஆரம்பிக்கிறது என்று பட்டுத் தெறித்தாற்போல பேசுகிறார்.

இந்த டி.எம். கிருஷ்ணா சொல்லு வதையே நாம் சொன்னால் பார்ப்பனர்கள், அவர்களின் ஊடகங்கள் தயாராக ஒன்றைக் கையில் வைத்துக் கொண்டு இருப்பார்கள் வகுப்புத்துவேஷிகள் என்ற முத்திரை அச்சுதான் அது.

ஒரு பார்ப்பனராக இருந்ததால் - அந்த வட்டாரத்தில் புகுந்து புறப்பட்டு வந்ததால் ஒவ்வொன்றையும் துல்லியமாக அவரால் காண நேர்ந்திருக்கிறது. அவற்றை அப்பட்டமாக அள்ளிக் கொட்டுகிறார் - சாதாரணமாக தண்ணீர் வைக்கும் தம்ளர் வரை கவனித் திருக்கிறார்.

இது நமக்கொன்றும் புதிதல்ல - தெரிந்ததுதான் என்றாலும் ஒரு பார்ப்பனர் வாயால் இவை வெளிவரும்போது நமது கருத்து மேலும் வலிமை பெறுகிறது.

இந்த வகையில் தந்தை பெரியார் அவர்களுக்கே நேரிடையான அனுப வங்கள் உண்டு. இதோ தந்தை பெரியார்:

காங்கிரஸ் அங்கத்தினரில் ஜாதி வித்தியாசம் பாராட்டப்பட்டதில்லை என்று நண்பர் ஒருவர் சொன்னார். என்னுடைய சொந்த அனுபோகத்தை இங்கு எடுத்துச் சொல்வதற்கு மன்னிக்க வேண்டுகிறேன். அதாவது, நானும் உயர்திரு எஸ். சீனுவாச அய்யங்காரும் காங்கிரஸ் பிரச்சார விஷயமாய் திண்டுக் கல்லுக்குப் போனபோது ஒரு பார்ப்பனர் வீட்டுக்குப் போயிருந்தோம். அந்தக் காலத்தில் நான் வேறாக வைத்தே சாப்பாடு போடப்பட்டேன். ஆனாலும் பகலில் சாப்பிட்ட இலை அப்படியே இருக்க, அதன் பக்கத்தில்தான் இரவு இலையும் போடப்பட்டுச் சாப்பிட்டேன்.

மற்றொரு சமயம் தஞ்சை திருவேங் கடசாமிப் பிள்ளையுடன் காங்கிரஸ் பிரச்சாரமாகப் பெரிய குளத்திற்குப் போன போதும் ஒரு காங்கிரஸ் பார்ப்பனர் வீட்டில் இறக்கப்பட்டோம். அப்பொழுது காலை பலகாரம் சாப்பிட்ட எச்சில் இலைக்குப் பக்கத்தில் பகல் சாப்பாடும், பகல் சாப்பாடு, காலை பலகாரம் சாப்பிட்ட எச்சில் இலைக்குப் பக்கத்தில் இராத்திரி சாப் பாட்டுக்கும் இலைபோடப்பட்டு எறும்பு களும், பூச்சிகளும்  ஈக்களும் மொய்த்துக் கொண்டிருக்கவே சாப்பிட்டு வந்தோம் (குடிஅரசு 10.1.1948)

சீமான் வீட்டு மைந்தரான தந்தை பெரியாரையே பார்ப்பன உயர் ஜாதி ஆணவம் இந்த உச்சத்தில் அவமானப் படுத்தியிருக்கிறது!  பொது வாழ்வில் மானம் பாராதே! என்று தந்தை பெரியார் கொடுத்த இலக்கணம், அவர்தம் அனுபவக் கைப்பையில் இருந்தே வெளியில் வந்தி ருக்கிறது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

மகாத்மா என்று சொல்லப்பட்ட காந்தி யாரேகூட இந்த அவமானச் சூட்டுக் கோலுக்கு ஆளானதுண்டு.

சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் சென்னைக்கு வந்தபோது எஸ். சீனிவாச அய்யங்கார் வீட்டின் தாழ்வாரத்தில்தான் உட்கார்ந்து இருந்தேன் (தமிழ்நாட்டில் காந்தி பக்கம் 520-521) என்று காந்தியார் கூறினாரே!

பார்ப்பனர்களின் ஜாதி ஆணவமும், மற்றவர்களை இழிவாகச் சிந்திக்கும் நடத்தும் மனோபாவம்தான் அவர்களை வெறுக்கும் நிலைக்குத் துரத்திச் சென்றது - செல்லுகிறது என்பதுதானே உண்மை.

இன்றைக்கும்கூட அனைத்து ஜாதி யினருக்கும் அர்ச்சகர் உரிமைக்கான ஒரு சட்டத்தை மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஓர் அரசு ஒரு மனதாக சட்டம் செய்தால், அதனை எதிர்த்து உச்சநீதிமன்றத்திற்குச் செல்லும் மமதையும், திமிரும் தானே அவர்களை ஆட்டிப் படைக்கிறது.

நீ சூத்திரன்! நீ சாமி சிலையைத் தொட்டால் தீட்டுப்பட்டு விடும் என்று சொல்லுவதில் உச்சிக் குடுமித்தனமும் தடித்த பூணூலும் தானே இறுமாப்புடன் கூத்தாடுகின்றன.

சமஸ்கிருதம்  தேவ பாஷை, தமிழ் நீஷப் பாஷை என்று எள்ளி நகையாடு வதில் குடி கொண்டிருக்கும் கொழுப்புக்கு என்ன பெயர்?

பூஜை வேளையில் சங்கராச்சாரியார் தமிழில் பேச மாட்டாராம். காரணம் தமிழ் நீஷப்பாஷையாம்; அப்படியே தப்பித் தவறித் தமிழில் பேச நேர்ந்துவிட்டால் அந்தத் தீட்டைக் கழிக்க மறுபடியும் ஒருமுறை ஸ்நானம் செய்வாராம்.

இன்றைக்கும் ஆண்டுக்கு ஒருமுறை பூணூலைப் புதுப்பிப்பதற்கே ஒரு நாளைக் கொண்டாடுகிறார்களே! ஆவணி அவிட்டம் என்று சொல்லிப் பூணூலைப் புதுப்பிப்பதன் தன்மை என்ன?

பூணூல் அணிவது என்ன சமத்து வத்தின் வெளிப்பாடா? நான் துவிஜாதி (இருபிறவியாளன்) பிர்மாவின் நெற்றியில் பிறந்தவன் - நீ - கீழ் ஜாதி - சூத்திரன் பிர்மாவின் காலடியில் பிறந்தவன் என்று தம்பட்டம் அடிப்பதன் அடையாளம்தானே பூணூல் தரிப்பு!

நாங்கள் சொன்னால் நாசமாகப் போக! என்று சாபமிடும் பார்ப்பனர்களே, உங்கள் ஆத்து டி.எம். கிருஷ்ணா ஆங்கில ஏட்டிலும், தமிழ் ஏட்டிலும் பஷ்டமாகப் பார்ப்பனத் தன்மையைத் தோலுரித் துள்ளாரே - அதற்கு என்ன பதில்?

Read more: http://viduthalai.in/page-1/80463.html#ixzz31z2XKYmi

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

பார்ப்பனர்களின் அகங்காரம் அடங்கி விட்டதா? 

The Times of India (28.8.2010)  ஒரு தலைப்புச் செய்தியை வெளியிட்டு இருந்தது. Ignored by Political Parties and Denied Welfare, Large sections of A Traditionally Elite in Poverty Brahmins on the Margins, Fight for survival என்று தலைப்பிட்டிருந்தது.

படித்தவர்கள் என்று கருதப்படக் கூடிய பார்ப்பனர்கள் இன்றைக்கு ஏழ்மையில் உழலுகிறார்கள். அரசியல் கட்சிகளால் உதாசினப்படுத்தப்படுகிறார்கள் என்பதுதான் அந்தச் செய்தி.

இதுபற்றி திருவாளர் சோ ராமசாமியிடம் கேள்வி எழுப்பிய போது Brahmins are not wanted in Tamilnadu Beyond that I Do not want to comment    என்று ஆதங்கத்தில் வெறுப்பேறிய சொற்களால் பதில் சொன்னார். பார்ப்பனர்கள் தமிழ் நாட்டு மக்களால் விரும்பப்படவில்லை; இதற்குமேல் எதையும் சொல்ல நான் விரும்பவில்லை என்று சலித்துக் கொண்டார். தன் பக்கம் நியாயம் ஏதாவது இருந்தால் எகிறிப் பேசி இருப்பார். இந்தப் பிரத்தியட்ச நிலையைத் தன் சாமர்த்தியமான வியாக்கியானத்தால் தூக்கி நிறுத் தக் கூடியவர்தான்; ஆனாலும் அதற்குரிய நியாயமான அறிவுப் பூர்வமான சங்கதிகள் சரக்குகள் அவர் வசம் இல்லை. எனவே தான் அவ்வாறு அவர் கூற நேர்ந்தது.

சோவின் இந்தப் பதிலைப்பற்றி வாசகர் ஒருவர் கல்கிக்கு எழுதிக் கேட்டார்.

கேள்வி: பிராமணர்கள் தமிழகத்தில் விரும்பப்படவில்லை என்று துக்ளக் ஆசிரியர் சோவின் கருத்துபற்றி. கல்கி பதில்: பிராமணர்கள் உயர் ஜாதியினர் என்ற அகங்காரம் என்றோ மறைந்து விட்டது. சமுதாய நீரோட்டத்தில் தங்களையும் அவர்கள் இணைத்துக் கொண்ட நிலையில், அவர்களை ஒதுக்குவதும், ஒடுக்குவதும் வெகுவாகக் குறைந்து போய் விட்டது. இப்பொழுது தோன்றியிருப்பது சமுதாயத்தைப் பிரிக்கும் வேறுவித ஜாதிப் பிரிவினை ஆபத்து.                                       

                (கல்கி 19.9.2010 பக்கம் 30)

சோவின் பதிலுக்கும் கல்கியின் பதிலுக்கும் இடையில் நெளியும் வேறுபாட்டைக் கவனிக்கவேண்டும்.

பார்ப்பனர்கள் தமிழ்நாட்டில் விரும்பப்படவில்லை என்பது சோவின் அருள்வாக்கு. என்றால் அப்படியெல்லாம் அவர்கள் வெறுக்கப்படவில்லை; அவர்களின் அகங்காரம் என்றோ மறைந்து விட்டது என்று கல்கி மிகவும் விழிப்பாகப் பதில் கூறுகிறது. பார்ப்பனர்கள் தனிமைப்படுத்தப்பட்டு விட்டனர் என்று சொன்னால் அதனுடைய பார தூர விளைவு வேறுவிதமாப் போய் விடுமே!

அதே நேரத்தில் கல்கிக்கு நமது கேள்விகள் உண்டு. பார்ப்பனர்கள் உயர் ஜாதியினர் என்ற அகங்காரம் மறைந்துவிட்டது உண்மையா?

அனைத்து ஜாதியினருக்கும் அர்ச்சகர் உரிமையுண்டு என்று ஒரு சட்டமன்றம் ஒரு மனதாகத் தீர்மானம் செய்தால், சட்டம் செய்தால், அதனை எதிர்த்து உச்சநீதிமன்றம் செல்லுகிறார்களே பார்ப்பனர்கள் - இதுதான் அவர்கள் ஜாதி ஆணவத்திலிருந்து  அகன்று விட்டனர் என்பதற்கான அடையாளமா?

சென்னை நாரதகான சபையில் தாம்ப்ராஸ் எனப்படும் பார்ப்பனர் சங்கத்தின் ஏற்பாட்டில் அருந்தொண்டாற்றிய தமிழக அந்தணர்கள் நூல் வெளியீட்டு விழாவில் பங்கேற்று உரையாற்றிய காஞ்சி சங்கராச்சாரியார் திருவாளர் ஜெயேந்திர சரஸ்வதி திருவாய் மலர்ந்தது என்ன? ஆண்டவனுக்கு மேல் பிராமணர் என்று பேசினாரா இல்லையா? இதுதான் பார்ப்பனர்களின் அங்காரம் என்றோ மறைந்து விட்டது என்பதற்கான அடையாளமா?

ஆண்டுக்கு ஒரு முறை ஆவணி அவிட்டம் என்ற பெயரால் பார்ப்பனர்கள் பூணூலைப் புதுப்பித்துக் கொள்வதன் தாத்பரியம் என்ன? தங்களை துவிஜாதி - இரு பிறவியாளர்கள் என்று வெளிப்படுத்திக் கொள்வது தானே!

திருப்பதி ஏழுமலையானுக்கு மூன்று கிலோ எடையில் பூணூல் செய்து காஞ்சி சங்கராச்சாரியார் ஜெயேந்திர சரஸ்வதி அணிவித்தாரே (5.4.2002) - இது கடவுளேயே  தங்கள் பிராமணர் ஜாதிக்குள் அடைக்கும் ஆணவம் அல்லவா? டி.எம். கிருஷ்ணா இந்து ஏட்டில் குறிப்பிட்டு இருப்பதை வரவேற்கிறோம் - ஏன் பாராட்டவும்கூடச் செய்வோம்.

Read more: http://viduthalai.in/page-1/80464.html#ixzz31z2cejgk

------------------------ கவிஞர் கலி. பூங்குன்றன்  அவர்கள் 17-5-2014 “விடுதலை” ஞாயிறுமலரில் எழுதிய கட்டுரை