பார்ப்பனஆதிக்கத்தை ஒழிக்க நாம்தான் பாடுபட வேண்டியுள்ளது!-பெரியார்

எங்கும் நிறைந்துள்ள பார்ப்பன ஆதிக்கத்தை ஒழிக்க நாம்தான் பாடுபட வேண்டியுள்ளது!

பேரன்புமிக்க தலைவர் அவர்களே! தோழர்களே! உங்கள் அனைவருக்கும் என் மனமார்ந்த வணக்கத்தைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். இந்த சத்துவாச்சாரிக்கு (வேலூர்) இதற்கு முன் சுமார் இரண்டு வருடத்திற்கு முன் ஒரு தடவை வந்திருக்கிறேன். பிறகு இன்றுதான் இங்குவர வாய்ப்புக் கிடைத்தது. இப்பவும் என்னை வரும்படியழைத்து சுமார் ஒரு வருடம் ஆகிறது. இப்போது தான் வர வசதி கிடைத்தது.

திராவிடர் கழகம் தமிழ் மக்களுக்காக - தமிழ் நாட்டிற்காகப் பாடுபட்டு வருகிற ஒரு நிறுவனமாகும். இந்த ஒரு நிறுவனத்தைத் தவிர இந்த நாட்டில் வேறு கட்சியும் கிடையாது. இன்றைக்குப் பெரும்பான்மையாகவுள்ள காங்கிரஸ் கட்சியில் பார்ப்பனர்கள் இருந்தாலும் அது இந்தியா முழுவதும் பரவி இருக்கிறது. தமிழ்நாட்டிற்கு என்று இல்லை. ஆகவே அதில் (காங்கிரஸ்) நம்மைப் பற்றிக் கேட்க நாதியில்லை. காங்கிரஸ் கட்சியின் உண்மை யோக்கியதையைப் பற்றித் தெரிந்து வைத்துக் கொண்டு இப்பொழுது இருப்பவர்கள் வெகு சிலர்தான். அவர்களும் திருடர்களாகவேயிருப்பவர்கள். அவர்கள் பார்ப்பனரின் காலைப்பிடித்துப் பிழைப்பவர்கள். இதை விட்டால் அவர்களுக்கு வேறு பிழைப்பும் கிடையாது.

காங்கிரஸ்காரர்கள் தமிழ், தமிழர், தமிழ்நாடு இவற்றைப் பற்றியும் இவற்றின் நன்மையைப் பற்றியும் நினைப்பதில்லை. அப்படி மனத்தில் நினைத்தாலும் பேச வாய் திறக்காது. அப்படித் தப்பித் தவறி யாராவது பேசிவிட்டாலும் "வகுப்புணர்ச்சியை எழுப்புகிறது. நாட்டுப் பிரிவினையை ஏற்படுத்துகிறது. இன உணர்ச்சியை உண்டாக்குகிறது" என்று கூறி இலாயக்கில்லை என்று தள்ளிவிடுவார்கள். பேசவிட மாட்டார்கள்.

ஒரு மனிதன் இன்று காங்கிரஸ்காரனாக இருக்கிறான் என்றால் அவன் நமக்கு எதிரி; நமது நாட்டுக்கு எதிரி; நம் சமுதாயத்திற்கு எதிரி என்று அர்த்தம். நாம் நாம் சாதிகள் ஒழிக்கப்பட வேண்டும் என்றால் அவன் ஒழியக்கூடாது என்பான். நாம் நாடு பிரியவேண்டும் என்றால் பிரியக்கூடாது என்று தடுப்பான். நமது சமுதாயம் முன்னேற விகிதசாரப்படி படிப்பு, உத்தியோகம் வேண்டுமென்றால் இவற்றைப் பற்றிப் பேசக்கூடாது என்பான். இப்படி எதற்கெடுத்தாலும் இந்தக் காங்கிரஸ் கட்சியினர் பார்ப்பான் காலடியில் விழுந்து இருப்பதனால்தான் அவன் நம்மை மதிப்பதில்லை. எப்படிப்பட்ட சீர்திருத்தமுள்ள பார்ப்பானாக இருந்தாலும் சரி அவனுக்கு மேற்கண்ட எண்ணங்கள் கொஞ்சமும் வாரா.

இன்றைக்கு எடுத்துக் கொண்டால் எங்குப் பார்த்தாலும் பார்ப்பன மயமாகத்தானே இருக்கிறது? எதிலும் கருமாதி, புரோகிதம் செய்யும் பார்ப்பான்தானே நிறைந்திருக்கிறான்? இந்த நாட்டின் பிரதம மந்திரி நேரு ஒரு பார்ப்பான். நேரு, நேருவின் தகப்பனார் தவிர மற்ற மற்ற மூதாயர்கள் புரோகிதம் செய்யவே காஷ்மீரத்திலிருந்து இங்கு இந்தியாவுக்கு வந்தவர்கள்! இதற்கெல்லாம் சரித்திரம் இருக்கிறது.

அடுத்து நம்நாட்டின் குடியரசுத் தலைவர் ஒரு பார்ப்பான் அடிமை - முன்னேறிய ஜாதிக்காரர் இராசேந்திர பிரசாத்திற்கு அந்தப் பதவி நேரு கொடுத்த பிச்சைதான். இருந்தாலும் நேருவை ஒழிக்க வேண்டுமென்றால் ஒழித்து விடலாம். சட்டமன்றத் தீர்மானங்களையும் பார்லிமெண்ட் (நாடாளுமன்றம்) நிறைவேற்றும் தீர்மானங்களையும், குப்பைத் தொட்டியில் போட்டு விடலாம். மேலும் கேரளத்தில் செய்தது போல் எந்த மாநில மந்திரி சபையையும் கலைத்து கவர்னர் (ஆளுனர்) ஆட்சி ஏற்படுத்தலாம். ஆனால் பார்ப்பனருக்கு ஆபத்து வந்தால் ஒழிய நேரு எதுவும் சொல்லமாட்டார். "இவர்கள் எல்லோரும் நாங்கள் பார்ப்பனர்கள் இல்லை" என்று தான் சொல்லுவார்கள்.

அவர்களுடைய சட்டையைக் கழற்றி விட்டுப் பார்த்தால் வடகயிறு மாதிரி பூணூல் தொங்கும். மற்ற மற்ற உத்தியோகங்களை எடுத்துக் கொண்டாலும் பார்ப்பனர்தான் நிறைய இருப்பார்கள். என்னைப் போன்றவர்கள் சத்தம் போட்டுக் கொண்டிருப்பதால் பயந்து கொண்டு சில பார்ப்பனரல்லாதார் அதுவும் சிறிய உத்தியோகங்களில் வருமானம் இல்லாத இடத்தில் போட்டிருப்பார்கள். அதிலும் தமிழன் இருக்க மாட்டான். கிறிஸ்தவனும், முஸ்லிம்களும் தான் இருப்பார்கள். இப்பொழுதுதான் எப்படியோ அமைச்சர் பதவியை டாக்டர் சுப்பராயனுக்குக் கொடுத்திருக்கிறார்கள். இந்தப் பதவியும் அவரிடத்தில் எத்தனை நாளைக்கு இருக்குமோ தெரியாது. டாக்டர் சுப்பராயன் அவர்களும் பார்ப்பான் சொற்படிதான் கேட்க வேண்டும்! 

அப்படியிருந்தால்தான் பதவியில் இருக்க முடியும். இல்லாவிட்டால் இதுதான் வழி என்று வீட்டுக்கு அனுப்பி விடுவார்கள். இப்படி பெரிய அதிகாரங்கள் எல்லாம் பார்ப்பான் கையில்! அவன் அடிமைகள்தான் இந்த மாதிரி சபையும். இதுதான் இந்தக் காங்கிரஸ் கட்சியின் வண்டவாளம்.

காங்கிரஸ் கட்சி ஏற்பட்டதே இந்தியா நாட்டு விடுதலைக்காக அல்ல; பார்ப்பான் நன்மைக்குத்தான். அதனுடைய முதல் கொள்கை "வெள்ளையர்கள் உலகம் உள்ள அளவும் அரசராகவே, சக்ரவர்த்தியாகவே இருக்க வேண்டும்" என்பதாகும். அதன் இரண்டாவது தீர்மானம் எல்லோரும் இராஜ (அரசர்) விசுவாசிகளாக இருக்க வேண்டும் என்பதாகும். இந்தத் தீர்மானங்களைக் காங்கிரஸ் கட்சி போடவில்லை என்று யாராவது மறுக்கட்டுமே! 'அய்யா நான் பேசியது தப்பு! என்று மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொள்ளத் தயாராயிருக்கிறேன்.' இந்தத் தீர்மானங்கள் போட்டவுடன் வெள்ளையன் பார்ப்பனர்களுக்கு நிறைய கலெக்டர் (மாவட்ட ஆட்சியர்), ஜட்ஜூ (நீதிபதி) போன்ற பதவிகளையெல்லாம் கொடுத்தான். இவ்வாறு பார்ப்பனர்கள் தம் மதத்தில் வெள்ளையர்களைக் கை வைக்காமற்படிக்குப் பாதுகாத்துக் கொண்டார்கள். பிறகுதான் நம்மவர்கள் சிலர் (திராவிட இனத்தவர்) எல்லாப் பதவிகளும் பார்ப்பனர்களுக்கே போகிறதே என்று கவலைப்பட ஆரம்பித்தார்கள். இந்த நிலைமை வரும்வரை, இந்தக் காங்கிரஸ் கட்சி வெள்ளையருக்கு அடிமைக் கட்சியாகவேயிருந்தது.

1885-ஆம் வருடத்திலிருந்து 1915, 1920-வரை வெள்ளையர்கள் கொடுத்த உத்தியோகங்கள் எல்லாம் பார்ப்பனருக்கு. இதற்குப் பதிலாக பார்ப்பனர்கள் காங்கிரஸ் கட்சியில் நாங்கள் எல்லோரும் இராஜ விசுவாசிகள் என்று தீர்மானம் போட்டுக் கொள்வார்கள்.

பிறகுதான் சிலர் சட்டசபை பிரவேசம். 'சுயராஜ்ஜியக் கட்சி' என்று ஆரம்பித்தார்கள். அப்பொழுதும்கூட தேர்தலில் நின்று வெற்றி பெறுபவனும், தோற்பவனும் பார்ப்பனராகவே இருந்தனர். நம் ஆள்கள் இரு தரப்பு பார்ப்பனர்களுக்கும் வேலை மாத்திரம் செய்வார்கள். நமக்கும் தேர்தலில் நின்று வெற்றி பெற யோக்கியதை இருக்கிறது என்று நினைத்துப் பார்ப்பதில்லை. பிறகுதான் நம் ஆள்கள் நிற்க ஆரம்பித்தார்கள்.

முதலில் நின்றவர் சர்.தியாகராயச் செட்டியார் அவர்களாகும். இவர் பி.ஏ. வரை படித்திருந்தார். அப்பொழுது தென்னிந்திய வர்த்தக சங்கத்தின் தலைவர். காங்கிரஸ் கட்சியின் செயலாளராக வேறு இருந்தார். செட்டியார் நின்றது சட்சபை தேர்தலுக்குக் கூட அல்ல. தோழர்களே வெறும் கார்ப்பரேஷன் (மகாநகராட்சி உறுப்பினர்) பதவிக்குத் தான். அவருக்கு எதிராகப் பார்ப்பனர்கள் அனைவரும் டி.எம். நாயர் என்னும் மலையாளியை விட்டுத் தொல்லை தொடுத்தார்கள். டாக்டர் நாயர் அவர்கள் டாக்டர்களின் சங்கத்தின் தலைவர். இப்பொழுது கூட எனக்கு நன்றாக நினைவு இருக்கிறது. 1912-ஆம் வருடம் என்று நினைக்கிறேன். அப்பொழுது சென்னையில் மண்டி வைத்திருந்தேன். அடிக்கடி மாலை வேலைகளில் கிளப்பிற்கு வருவதில்லை. தேர்தலுக்காக வேலை செய்து கொண்டு இருக்கிறார். அந்தச் சமயம் பார்த்து ஒரு பார்ப்பான் தியாகராய செட்டியார் தேர்தலில் நிற்பதற்கு யோக்கியதை இல்லை. அவர் ஒரு கடைக்காரர்; அவருக்குச் சொத்து ஒன்றும் இல்லை. இன்சால் வென்ட் (திவால்) கொடுக்கக்கூடிய நிலையில் இருப்பவர் என்று ஒரு மனுக்கொடுத்து விட்டான்.

அதுதான் முதலில் பார்ப்பான் - பார்ப்பனரல்லாதவன் என்று கொந்தளிப்பு ஏற்பட முழு முதற்காரணம். பலர் செட்டியாருக்காக ஜாமீன் நின்றார்கள். பிறகு அந்தப் பார்ப்பான் விண்ணப்பம் தள்ளப்பட்டு விட்டது. செட்டியார் அவர்கள் வெற்றியும் பெற்றார்கள். ஊரில் உள்ளவர்கள் எல்லோரும் சேர்ந்து செட்டி யாருக்கும், டாக்டர் டி.எம்.நாயருக்கும் ராஜி (ஒற்றுமை) செய்து வைத்தார்கள். பிறகுதான் 1916-இல் இவர்கள் பார்ப்பனருக்குக்கெதிராக இனிமேல் வேலை செய்ய வேண்டும் என்று தீர்மானம் கொண்டு வந்தார்கள். அப்பொழுது காங்கிரஸ் கட்சியையும் சேர்ந்து எதிர்க்க ஆரம்பித்தார்கள். காங்கிரஸ் கட்சியினர் தமிழரின் பிரதிநிதித்துவம் பெற்றவர்கள் அல்ல; பார்ப்பனர்களின் பிரதிநிதிகள் என்று கூறி "நாங்களும் இராச விசுவாசிகள். எங்களுக்கும் உத்தியோகம், பதவி கொடுக்க வேண்டும். எங்கள் சங்கத்தையும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்" என்று கேட்டுக் கொண்டார்கள்.

நீதிக் கட்சி சொன்னபடி செய்தார்கள். விகிதாச்சார முறையைக் கடைப்பிடிக்கவில்லை யென்றாலும் பிராமணரல்லாதாருக்கு இவ்வளவு கொடுப்பது என்று 1920-இல் செய்தார்கள். தேர்தல் வந்தது. அதில் எல்லா பார்ப்பனர்களும் தோற்றனர். எம்.சி., எம்.எல்.ஏ.,எம்.பி., எல்லாப் பதவிகளிலும் நம் திராவிட ஆள்கள் வருகின்ற நிலை வந்த உடனே தமிழ்நாட்டில் பார்ப்பனருக்கு மரியாதையில்லை; பேச மேடையில்லை என்று காந்தியைப் பிடித்து வந்தார்கள். காந்தி பார்ப்பனரல்லாதவராகயிருந்தும் பார்ப்பான் மாதிரியே நடந்து கொள்வார். நம்மாள்கள் விகிதாச்சார முறை வேண்டும் என்று கேட்டவுடனே இவர்கள் நம்மை எதிர்க்க ஆரம்பித்தார்கள். ஆகவே நமக்குக் காங்கிரஸ் கட்சியும் எதிரான கட்சியாயிற்று.

இன்று நாட்டில் காங்கிரஸ் கட்சிக்கு எதிராக இருக்கும் கட்சிகள் எல்லாம் "காங்கிரஸ் ஒழிய வேண்டும், பார்ப்பான் ஒழிய வேண்டும், சாதி ஒழிய வேண்டும்" என்று சொல்லுவதில்லை. தமிழர் சமுதாயத்துக்காக உழைப்பதில்லை. இந்தக் கண்ணீர்த்துளிக் கட்சியையே எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்! இராவணனுக்கு எதிராக இராமன் காலடியில் எப்படி விபீடணன் விழுந்தானோ அதுபோல் இந்தக் கண்ணீர்த்துளிகள் பார்ப்பானின் அடிமைகளாய் இருக்கிறார்கள். திராவிடர் கழகம் என்றாலே பார்ப்பான் வாசனை அடிக்கக் கூடாது.

பெயர்தான் திராவிட முன்னேற்றக் கழகம் என்ற பெயர் வைத்துக் கொண்டார்களே தவிர மற்றப்படி பார்ப்பானிடத்தில் பூரணமாக அய்க்கியமாகி விட்டார்கள். இன்றைக்குக் கண்ணீர்த்துளிகள் கட்சியின் வழிகாட்டியே (இராசபோபால ஆச்சாரியார்) பார்ப்பான்தான். அந்தக் கட்சிக்குப் பொதுச் செயலாளராக ஒரு பார்ப்பானைத்தான் கொண்டு வரப்போகிறார்கள். எங்களுக்குப் பயந்து கொண்டு வரலாமா? வேண்டாமா? என்று இருக்கிறார்கள். தேர்தலில் ஈடுபாடு கொண்டதால் நிச்சயம் பார்ப்பானைச் சேர்த்துக் கொண்டுதானே ஆகவேண்டும்? ஆகவே நமக்கு இதுவும் பெரிய விரோதமான ஸ்தாபனமாகும்.

மற்றக் கட்சிக்காரர்கள் எல்லோரும் வெளிப்படையாக நமக்கு எதிராகப் பேசுவார்கள். இந்தக் கண்ணீர்த்துளி கட்சியினர் நாம் எப்படிப் பேசுகிறோமா அதுபோலவே பேசி நம் தலையிலேயே கை வைப்பார்கள். நேரடியாக விகிதாச்சார முறை கேட்க அஞ்சுவார்கள். கடவுள், சாதி, மதம் முதலியவற்றைப் பற்றி நேரடியாகப் பேச மாட்டார்கள்.

இவர்கள் பேசும் ஊரில் திராவிடர் கழகத் தோழர்கள் நிறைய இருந்தால் "எங்கள் தலைவரும் தந்தை பெரியார் அவர்கள்தான். திராவிடர் கழகம் வெளியே போராடுகிறது. நாங்கள் உள்ளே சண்டை போடுகிறோம்" என்று கூறி ஏய்ப்பார்கள்.

அடுத்து பொது உடமைக் கட்சி பொது உடைமைவாதிகளுக்குக் கடவுள், மதம் முதலியவைகளில் நம்பிக்கையிருக்கக்கூடாது. உண்மை பொதுவுடமைவாதிகள் என்றால் கடவுள், மதங்களை முதலில் ஒழிக்கப் பாடுபட வேண்டும். இதுதான் இரஷ்ய கம்யூனிசம். இங்கிருக்கும் கம்யூனிஸ்டு கட்சியில் பார்ப்பானே தலைவனாக இருக்கிறான். கடவுள், மதம், சாதி அனைத்தும் இங்கிருக்கும் கம்யூனிஸ்டு கட்சியில் உண்டு. அதன் அருகிலேயே போகமாட்டான். தமிழ் நாட்டுப் பிரிவினையைப் பற்றிப் பேசமாட்டான். உதாரணமாக நானும், ஒரு காங்கிரஸ்காரரும் தேர்தலில் நின்றால் காங்கிரஸ் கட்சிக்குத் தான் ஒட்டுப் போடுவான். "காங்கிரஸ் தேசியக் கட்சி. நாம் வகுப்புவாதக் கட்சி அது ஜனநாயகக் கட்சி நாம் சர்வாதிகாரம்! காங்கிரஸ் ஏக இந்தியா; நாம் பிரிவினை கோருபவர்கள்" என்று கூறி ஓட்டுப் போடமாட்டான்.

சோஷியலிஸ்டும் அப்படித்தான். அவனும் இந்தியா முழுவதும் ஒரே கட்சி. அக்கட்சியின் தலைவர்களும் பார்ப்பனர்கள். அவனும் நமக்கு எதிரி.

அதுபோலவே சுதந்திராக் கட்சியும், "காங்கிரஸ் கொள்கைதான் எங்கள் கொள்கை அவர்கள் திட்டங்களைச் சரிவர செய்வதில்லை. நாங்கள் நிதானமாக செய்கிறோம்" என்று கூறுவார்கள். காமராசர்தான் இவர்களுக்கு எதிரியே தவிர நேரு பேச்சைக் கேட்பார்கள்.

"நம் பெண்களைப் பார்ப்பனர்கள் அனுபவிக்கலாம். நாம் வேத சாஸ்திரம் படிக்கக் கூடாது. படித்தால் வாயில் ஈயம் காய்ச்சி ஊற்ற வேண்டும்."

என்று பார்ப்பனர் எழுதி வைத்திருக்கிறார்கள். ஆகையால்தான் இவைகளுக்குக் காரணமாய் இருக்கும் கடவுள், மதம், புராணம், சாதி முதலியவற்றை ஒழிக்க வேண்டும் என்றும் கூறுகிறோம். நாங்கள் தானே வெளிப்படையாக மதம் ஒழிய வேண்டும், நாடு பிரிய வேண்டும் என்று கேட்கிறோம். மற்றவர்கள் யார் கேட்கிறார்கள்? "வேண்டுமானால் நீயும் பார்ப்பானைப் போலவே படியேன்" என்று கூறுவார்களே தவிர இதுவரை படித்த படிப்பிற்கே விகிதாச்சார முறைப்படி உத்தியோகம், பதவி கொடு என்று யார் கேட்கிறார்கள்? வேறு யாராவது இருந்தால் காட்டுங்கள் பார்ப்போம், உங்கள் எல்லோரையும் கேட்டுக் கொள்கிறேன். உங்கள் வாழ்வு நடத்திக்கொள்ள, பொறுக்கித் தின்ன எந்தக் கட்சியிலாவது சேர்ந்து கொள்ளுங்கள்! நாங்கள் நடத்தும் காரியங்களுக்குத் தடையாக மட்டும் இருக்காதீர்கள்! உங்களுக்காக மட்டும் அல்ல! தமிழன் ஒருவனுக்குச் சிறு ஆபத்து ஏற்பட்டாலும் நாங்கள் தான் கேட்கிறோம். மந்திரி, போலீஸ்காரர், கலெக்டர், நீதிபதி, தாசில்தார் முதலியவர்கள் யாருக்குத் தீமை நேர்ந்தாலும் நாங்கள்தான் கேட்கிறோம். வேறு யார் இருக்கிறார்கள்?

----------------------------- 12.09.1959-அன்று சத்துவாச்சாரியில் (வேலூர்) பெரியார் ஈ.வெ.ரா. சொற்பொழிவு. "விடுதலை", 28.09.1959