கால்டுவெல் விழா கொண்டாட்டமும் பார்ப்பனர்களின் வயிற்றெரிச்சலும்!

வரலாறு உணரலாகாப் பழங்காலத் திராவிட மக்களை நாகரிக மறியா இழி நிலை பெற்ற மக்களாக வாழ்ந்திருந்த பழங்குடியினரின் நிலையாதேயாயினும், திராவிடர் என்று சிறப்புப் பெயரிட்டு, அழைக்கப் பெற்ற மக்கள், ஆரியப் பார்ப்பனர்கள் தங்களிடையே வந்து வாழத் தொடங்குவதற்கு முற்பட்ட காலத்திலேயே, நாகரிக வாழ்வில் அடியிட்டிருந்தனர் என்பதில் சிறிதும் அய்யம் இல்லை

தமிழ் மொழியிலிருந்து சமஸ்கிருதச் சொற்களை அறவே நீக்கி விட்டு நோக்கினால், எஞ்சி நிற்கும் பழம் பெரும் சிறப்பு வாய்ந்த திராவிடச் சொற்கள், ஆரியக் கலப்பற்ற திராவிட நாகரிக வாழ்க்கை முறைகளை விளங்க உணர்த்தவல்ல உயிர் ஓவியம் ஒன்றை வனப்புற வரைந்து காட்டும் அம்மொழியின் பழம் பெரும் சொல்லுருவங்கள், சமஸ்கிருதத் தளைகளினின்றும் விடுபட்ட நிலையில் விளங்கி நிற்கும். பண்டைத் தமிழரின் மனவளம், வாழ்க்கை வளம், வழிபாட்டுவளம் ஆகியவற்றை மட்டும் ஈண்டு காட்டிச் செல்ல விரும்புகிறேன்.  - (திராவிட ஒப்பியல் மொழி நூல் பக்கம் 125).

ஆரியருக்கும் முந்தியது திராவிடர் நாகரிகம் என்பதை இதன் மூலம் நிறுவுகிறார் - அறிஞர் கால்டுவெல்.

தமிழ் என்ற பெயருக்கு நிகரான சமஸ்கிருதப் பெயர் திராவிட என்பதாம். இச்சொல் திராவிடர் என வழங்கப் பெறும் மக்கள் வாழும் நாட்டையும், அம்மக்கள் வழங் கும் மொழியையும் ஒரு சேரக் குறிக்கும்
(மேற்கண்ட நூல் பக்கம் 13,14)

மொழி ஞாயிறு தேவநேயப் பாவாணர் தம் ஒப்பியன் மொழி நூலில் தமிழ் - தமிழம் - த்ரமிள - திரமிட - திரவிட - த்ரவிட - திராவிடம் என்று மருவியதாகக் குறிப்பிட் டுள்ளார்.

தந்தை பெரியார் அவர்களோ கீழ்க்கண்டவாறு கருத்துத் தெரிவித்துள்ளார்.

திராவிடம் என்கிற பேச்சே, தமிழ் வார்த்தையாகும். எப்படியெனில் திரு இடம் என்பது திருவிடமாகி, திராவிடம் என்பதாக ஆகி விட்டது. தமிழர்கள் திரு என்ற வார்த்தையை  ஒரு மேன்மை அணியாக ஒவ்வொன்றுக்கும் உபயோகிப்பது வழக்கம் என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். (17.11.1942 அன்று திருவள்ளுவர் நன்னெறிக் கழகத்தில் தந்தை பெரியார் உரையாற்றுகையில் குறிப்பிட்டது!)

எது எப்படியாக இருந்தாலும், திராவி டர்கள்தான் தமிழர்கள் - தமிழர்கள்தான் திராவிடர்கள் என்பது உறுதிப்படுத் தப்படுகிறது.

திராவிடர் - தமிழர் என்று பேதப்படுத்தி, ஆரியர்களின் மனங்களைக் குளிரச் செய்யும் பேர் வழிகள் கால்டுவெல் அவர்களின் இருநூறாம் ஆண்டிலாவது சிந்திப்பார்களாக!

வடமொழியைத் தேவபாஷை எனவும், தமிழை நீஷப் பாஷை எனவும் தாழ்த்தி, தமிழ் இலக்கியங்கள் யாவும் வடமொழி வழி வந்தவை என நேராகவும், உரைகளின் வழியாகவும், வடமொழிச் சார்பாளர்கள் சாதித்து வந்ததுண்டு. இன்றைக்கும் வரைகூட பூஜை வேளையில் சங்கராச்சாரியார் தமிழில் பேச மாட்டார்; காரணம் தமிழ் நீஷப் பாஷை என்பதால் தீட்டுப்பட்டு விடுமாம். மறுபடியும் குளித்து விட்டுத்தான் பூஜையை மேற்கொள்ள நேரிடுமாம்.

இத்தகுப் பார்ப்பனர்கள்பற்றி அறிஞர் அண்ணா அவர்கள் அழகாகவே படம் பிடித்ததுண்டு.

தமிழ் நாட்டில் பிறந்தும், தமிழ்மொழி பயின்றும், தமிழரெனச் சொல்லிக் கொண்ட போதிலும் தமிழ் மொழி மூலம் பிழைத்து வந்தாலும், தமிழிலே பண்டிதரெனப் பட்டம் பெற்றாலும், சங்க நூல் கற்றாலும், பார்ப் பனர்கள் தமிழிடத்திலே அன்புக் கொள்வ தில்லை. அதனைத் தம் தாய்மொழியெனக் கருதுவதில்லை. அவர்களின் எண்ண மெல்லாம் வட மொழியாகிய சமஸ்கிருதத் தின் மீதுதான் (திராவிட நாடு 2.11.1947). என்றார் அண்ணா.

பார்ப்பனர்களின் முகத்திரையைக் கிழித்து, தமிழன் தனித் தன்மையையும், வரலாற்றில் திராவிட இனத்தின் செழிப்பையும் நிலை நிறுத்தும் வகையில் அயர்லாந்து நாட்டைச் சேர்ந்த ஒருவர் ஆய்வுநூல் யாத்தனர். என்றால் அதற்காக தமிழர்கள் அப்பெருமகனாரின் தொண்டுக் குத் தலை வணங்க வேண்டாமா?  அவர் எழுதிய திராவிட மொழிகளில் ஒப்பிலக் கணம் எனும் நூல் காலத்தை வென்று நின்று ஒளி வீசக் கூடியதாகும்.

அவர் அந்நிய நாட்டுக்காரர் - கிறித்துவர் என்று கூறி அவர்மீது சேற்றை வாரி இறைக்கும் இந்துத்துவாவாதிகள் இன்னும் இங்கு இருக்கத்தான் செய் கிறார்கள். இராபர்ட் கால்டுவெல்லின் இருநூறாம் ஆண்டு விழாவைக் கொண்டாடிக் கொண்டு இருக்கும் இந்தக் கால கட்டத்தில் திரிநூலான தினமலர் எப்படியெல்லாம் நஞ்சைக் கக்கியுள்ளது?

இதோ தினமலரின் பூணூல் புலம்பல்:

இந்தியத் தேசத்திலிருந்து தமிழர் களைத் தனிமைப்படுத்த வேண்டும் என்பது பிரிட்டிஷ்காரர்களில் வேலைத் திட்டமாக  இருந்தபோது, அவர்களுக்கு ஏற்ற வகை யில், தன் மொழி ஆராய்ச்சி முடிவுகளை வெளியிட்டவர் கால்டுவெல்.

தென்னிந்திய மொழிகளைப் பேசு பவர்கள் திராவிட இனத்தைச் சேர்ந்த வர்கள் என்றும், வட இந்திய மொழிகளைப் பேசுபவர்கள் ஆரிய இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்றும் அவர் கூறினார், அவரின் இந்த முடிவுக்கு எந்தவிதமான அறிவியல் அடிப்படையும் இல்லை. அது மட்டுமல்லாது, வரலாற்று உணர்வு உள்ள வர்கள் சிரிக்கக் கூடிய, இன்னொரு கருத்தையும் அவர்முன் வைத்தார். அது தென் இந்தியாவில் இருக்கும் பிரா மணர்கள், ஆரிய இனத்தைச் சேர்ந்த வர்கள் என்பதுதான்.

மொழி ஆராய்ச்சி செய்ய முற்பட்ட கால்டுவெல் அதை, இன ஆராய்ச்சியாக மாற்றி விட்டார்.

தன்னுடைய நூலான திராவிட மொழி களின் ஒஃப்பிலக்கணத்தில் பிராமணர்களை வசை பாடினார். பிராமணர்களால் வழி நடத்திச் செல்லப்படும். சமய உணர்வுதான் தமிழர்களின் பிரச்சினைக்குக் காரணம் என்றார்.

ஏழைத் தமிழனின் கோவணத்தையே உருவி எடுப்பது, அதில் லாபம் பார்ப்பது தான், ஆங்கிலேய ஆட்சியாளர்களின் நோக்கமாக இருந்தது. அவர்களுடைய சுரண்டல் கொள்கைக்குச் சாதகமாக தன் கட்டுரைகளை எழுதினார் கால்டுவெல் (தினமலர் 18.5.2014 பக்கம் 4)

என்று பூணூலை உருவிய நிலையில் தினமலர் பொரிந்து தள்ளியுள்ளதைக் கவனிக்க வேண்டும்.

ஆரியர்கள் - திராவிடர் என்பது பார்ப் பனர்களுக்கு பயன்பட்டது வரை ஒன்றும் இல்லை; ஆரியர் மீதான எதிர்ப்புணர்ச்சி வெடித்துக் கிளம்பி விட்டது என்றவுடன், ஆரியர் - திராவிடர் என்பது ஆங்கி லேயன் ஏற்படுத்திய சூழ்ச்சி என்று பல்லவி பாடுவது பார்ப்பனர்களின் வழக்கமான பல்லவியே! தாகூர் இயற்றிய ஜனகனமன பாடலில் வரும் திராவிட என்பதுகூட வெள்ளைக் காரரால் தூண்டப்பட்டதுதான் என்று சொல்லுவார்களோ அல்லது தாகூரே ஒரு ஆங்கிலேயர்தான் என்று அரட்டை அடிப் பார்களோ! அதை விட்டுத்தள்ளுங்கள். தினமலர் கூட்டம் இதய சிம்மாசனத்தில் வைத்துப் பூசிக்கும் ஆர்.எஸ்.எஸின் முக்கிய குருநாதர் கோல்வாக்கர் நாம் ஆரியர்கள் மற்றவர்கள் எல்லாம் மிலேச்சர்கள் என்று அவர்கள் போற்றும் ஆர்.எஸ்.எஸ். வேத நூலான பஞ்ச் ஆஃப் தாட்சில் எழுதியுள்ளதற்கு என்ன பதில்?

இன்றுவரை தங்களைப் பிராமணர்கள் என்றும், தாங்கள் அணியும் பூணூல் என்பது தாங்கள் துவி ஜாதியினர் (இரு பிறப்பாளர்) என்பதற்கான அடையாளம் என்றும்; அதற்கென்றே ஆவணி அவிட்டம் என்று  ஒரு நாளையும் ஒதுக்கி வைத்துள்ளார்களே - இதுகூட மிலேச்சர் வெள்ளைக்காரன் ஏற்படுத்திய சூழ்ச்சி தானோ!

இராபர்ட் கால்டுவெல்லின், இருநூறாம் ஆண்டு விழாவைக் கொண்டாடுவோர் - தினமலர் வகையறாக்களையும்  மனதிற் கொண்டு, உண்மையின் வீரியத்தை வெளியில் கொண்டு வரத் தவறக் கூடாது என்பதே நமது வேண்டுகோள்!

---

பேராயர் ராபர்ட் கால்டுவெல் (1814-1891)

அயர்லாந்து தேசத்தில் கிளாடி எனும் நதிக்கரையில் அமைந்த சிறு கிராமத்தில் பிறந்த இவர் இளமையிலேயே சமயப் பற்று மிக்கவராகக் காணப்பட்டார். தொடக்கத்தில் தானாகவே கல்வி பயின்ற இவர். பின்னர் கிளாஸ்கோ பல்கலைக் கழகத்தில் இணைந்து கல்வி பயின்றார். அங்கே அவருக்கு ஒப்பியல் மொழி ஆய்வில் ஆர்வம் ஏற்பட்டது. 24 வயதாக இருந்தபோது லண்டன் மிஷனரி சொசைட்டி என்னும் கிறித்தவ மதக் குழுவினருடன் சேர்ந்து, மதத்தைப் பரப்புவதற்கென்று 1838 ஜனவரி 8ஆம் தேதி சென்னைக்கு வந்து தமது பணியைத் தொடங்கினார். தனது பணிக்குத் தமிழ் மொழி அறிவு முக்கியம் என்பதை உணர்ந்த கால்டுவெல், தமிழை முறைப்படி பயிலத் தொடங்கினார்.

பின் 1841இல் கால்நடையாகவே திருநெல்வேலிக்கு நடந்து சென்றார். இந்த நெடிய பயணம் தமிழர் தம் வாழ்க்கைமீது அவருக்குள் ஒரு மிகப் பெரிய பாதிப்பை உண்டாக்கியது. நெல்லை இடையன் குடியை வந்தடைந்தவர் அங்கே தன் வசிப்பிடத்தை உருவாக்கிக் கொண்டார். தான் வந்த பணி சமயப் பணியாக இருந்தாலும் தமிழ்ப் பணியைத் தன் தலைப்பணியாக இன்பச் சுமையேற்றார். அயல் மொழிகளில் வெளியான தமிழர் குறித்த, நூல்களை  ஆய்ந்தார்.

மார்க்கோ போலோவின் பயணக்குறிப்புகள் அவருக்குக் கை கொடுத்தன. அதனைப் படித்தபோதுதான் தமிழ்நாடு பன்னெடுங்காலமாக அயல் நாடுகளான கிரேக்கம், ஹீப்ரு ஆகிய மொழிகளோடும் அம்மக்களோடும் உறவு வைத்திருப்பதை அறிந்தார். உதாரணத்திற்கு ஹீப்ருவில் துகி என்பது தமிழில் தோகை; கிரேக்கத்தில் அருசா என்பது  தமிழில் அரிசி போன்றவற்றை ஆய்ந்தறிந்தவருக்கு அப்போதுதான் தமிழின் தொன்மமும் அதன் காலத்தால் அவை மூத்த மொழியாக இருப்பதும், இதர திராவிட மொழிகளான தெலுங்கு, மலையாளம், துளு, கன்னடம், குடகு தமிழிலிருந்தே பிறந்திருப்பதும் மட்டுமல்லாமல் நீலகிரி, ஒரிசா  மற்றும் நாகபுரி ஆகிய மலைப்பகுதிகளில் வாழும் பழங்குடியினர் மொழிகளும் மற்றும் வடக்கே பலுசிஸ்தானத்தில் பேசப்படும் பிராகி ஆகிய மொழிகளும் தமிழ் மொழியிலிருந்து பிறந்த திராவிட மொழிகளே எனத் தம் ஆய்வின் மூலம் அறியப்படுத்தினார். சாதாரண மக்களிடத்திலே பெரும் அன்பைச் செலுத்தி மக்கள் கைகூப்பித் தொழத்தக்க நற்பேறு பெற்றார். ஒருமுறை ஒரு குடியானவர் கால் நழுவி கிணற்றில் விழ உடனே இவரும் தன் உயிரைப் பொருட்படுத்தாது சடுதியில் தானும் குதித்து அன்னாரைக் காப்பாற்றிய கதையை அவர் குறித்த சரித்திரத்தில் ரா.பி. சேதுப்பிள்ளை விவரித்துச் சொல்கிறார்.

ஏறத்தாழ பதினெட்டு மொழிகளில் புலமை பெற்றிருந்த கால்டுவெல் கிட்டத்தட்ட அய்ம்பது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகத் தமிழ்ப் பணி செய்து இறுதிக் காலத்தில் நீலமலையில் தங்கி ஓய்வெடுக்கும் காலத்தில் கண்மூடினார். அவரது உடல் ரயில் மூலம் நெல்லைக் கொண்டு வரப்பட்டபோது ரயில் நிலையம் முன் திரண்டிருந்த மக்கள் கண்ணீருடன் காத்திருந்து அவர் வசித்த இடையன்குடிவரை தொடர்ந்து வந்து அடக்கம் வரை உடனிருந்த காட்சி அவரது வாழ்வின் மாட்சி

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

--------------------------------- கவிஞர் கலி. பூங்குன்றன்  அவர்கள்  24-05-2014 “விடுதலை” ஞாயிறுமலரில் எழுதிய கட்டுரை
Read more: http://viduthalai.in/page-1/80900.html#ixzz32gPg9RLR