10 ஆவது அவதாரப் போராட்டம் பார்ப்பனர் - பார்ப்பனரல்லாதார் போரே!--பெரியார்

பழங்காலத்திலேயே இன்றையப் போராட்டம்!

நம்மில் சமுதாய சீர்திருத்தத்திற்கு யார் பாடுபட்டாலும் அவர்களுக்கு பார்ப்பனர்கள் அளிக்கும் பட்டங்கள் என்னவென்றால் இராட்சதன், அரக்கன், அசுரன் என்கின்றதான பட்டங்களாகும்.

இந்தப் பெயர்களின் தத்துவம் என்னவென்று சிந்தித்துப் பார்த்தால் இன்று இந் நாட்டில் நடந்து வரும் சமுதாயப் (பார்ப்பனர் - பார்ப்பன ரல்லாதார்) போராட்டமானது 1000, 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னதாகவே இந்தியாவில் தொடங்கி நடந்து வந்திருக்கிறது என்பதுதான்.

அவதார கற்பனைக் கதைகள்:

கடவுள் (விஷ்ணு) அவதாரங்கள் என்கின்ற பார்ப்பன கற்பனைக் கதைகளைப் பார்த்தால், நமது அரசர்கள் அக்காலங்களில் பார்ப்பனர் விஷயங்களில் எப்படி எப்படி நடந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதும், அவற்றை பார்ப்பனர்கள் எப்படி எப்படி சமாளித்து இருக்கிறார்கள் என்பதும் விளங்கும். அந்த விஷ்ணு அவதார எண்ணிக்கை 10- என்றாலும் 10- க்கும் கதைகள் இல்லை.

அவற்றில் (1) மச்ச; (2) கூர்ம; (3) வராக; (4) நரசிம்ம; (5) வாமன; (6) பரசுராம; (7) ராம; (8) பலராம; (9) கிருஷ்ண என்பவையான 9 அவதாரங் களுக்குத்தான் கதைகள் இருக்கின்றன. 10-ஆவது அவதாரம் இனிமேல் ஏற்படும் என்று கூறப்பட்டிருக்கின்றது. அந்த அவதார காலத்தில் இன்ன இன்ன காரியம் நடக்கும்; மக்கள் இப்படி இப்படி நடந்து கொள்ளுவார்கள் என்பதாகக் காணப்படுகிறது.

10ஆவது அவதாரப் போராட்டம் பார்ப்பனர் - பார்ப்பனரல்லாதார் போரே!

அப்படிக் காணப்படுவதற்கு ஏற்ப இன்று காரியங்கள் நடக்கின்றன. அதாவது இன்றைய பார்ப்பனர்  பார்ப் பனரல்லாதார் போராட்டம்தான், 10ஆவது அவதாரப் போராட்டம்! அதுதான் இன்று நடைபெறுகிறது என்பதற்கு, அந்த அவதாரங்களுக்கு எதிரிகளாக இருந்த இராட்சதர்கள் முதலிய பெயர்களை இன்றும் பார்ப்பனர் நமக்குச் சூட்டுவதே ஆதாரமாகும். அதாவது ராஜாஜி நம் தலைவர்களை இராவணன், இரண்யன், சூரபத்மன், ஜாபாலி என்றெல்லாம் சொல்லுவதாகும். சத்தியமூர்த்தியும் பல தடவை சொல்லி இருக்கிறார்.

அன்றைய நிலைமை: நிற்க இந்த மேற்கண்ட அவதாரங்களின் மூலம் அன்றைய நிலையைக் கவனிப்போம்.

1. மச்சாவதாரம்: என்பது அக்காலத்தில் ஒழிக்கப்பட்ட, பறிமுதல் செய்யப்பட்ட வேத (சாத்திரம்)த்தை உயிரூட்டிப் பரப்புவதற்காக நடத்தப் பட்ட போராட்டம் என்று தெரிகிறது. இது, இன்று இராமாயண விளக்கம் தருபவர்களை இ.பி.கோ 292-ஆவது பிரிவின்படி தண்டிக்கச் சொல்லுவது போன்றதாகும்.

எப்படி என்றால் ஒரு இராட்சதன் வேதத்தைத் திருடிக்கொண்டுபோய் சமுத்திரத்தில் ஒளிந்து கொண்டான்! அவனைக் கொன்று வேதத்தைக் கைப்பற்றி நாட்டில் நிலை நாட்டினான் கடவுள்! அதாவது பார்ப்பனர்!

வேதம் என்பது ஒரு பண்டமல்ல, நூல் அல்ல-சுவடி அல்ல, சப்த ரூபமாய் இருப்பது. அதை (சப்தத்தை) யாராலும் கைப்பற்ற முடியாது.

வேதம் சப்த ரூபமாய் இல்லாமல் ஒரு வஸ்து ரூபமாகவோ, அதாவது புத்தக, நூல், சுவடி ரூபமாகவோ இருந்தாலும் அது பிரம்மாவால் சொல்லப்பட்டது, அல்லது கடவுளால் சொல்லப்பட்டது என்று இருந்தாலும், அதை வேறு நூல்களில் இருந்தோ அல்லது மறுபடியும் நம் பிரம்மாவோ, கடவுளோ சொல்லச் சொல்லவோ செய்து எழுதிக் கொள்ளலாம்! ஆகவே அந்த வேத நூலுக்காக கடவுள் அவதார மெடுத்து அதைக்கொண்டு போன இராட்சதனைக் கொன்று கொண்டு வரவேண்டுமென்கின்ற அவசியம் என்ன? அதற்கு கடவுள் மீன் உருவம் எடுக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. மற்றும் கடவுளுக்கு மீறியவனல்ல இராட்சதன் (இதற்கு மேல் விரித்தால் இடம் போதாது.)

பார்ப்பனரல்லாதவர் வேதம் பற்றி பிரச்சாரம் செய்தலைத் தடுத்ததே

ஆகவே இதன் தத்துவம் என்னவென்றால் எவனோ ஒரு பார்ப்பனரல்லாத அரசன் வேதத்தைப் பறிமுதல் செய்து நாட்டில் பிரச்சாரம் செய்யக்கூடாது என்று ஆணையிட்டு இருக்கிறான். அதை சமாளித்து பறிமுதல் உத்தரவை, நடத்தையை மாற்ற முயற்சித்து வெற்றி பெற்றிருக் கிறார்கள் என்பதாகத்தான் கொள்ள வேண்டும். உதாரணம் இன்றும் ரஷ்யா வில் பைபிள் பிரச்சாரம் செய்யக்கூடாது என்ற உத்தரவு இருக்கிறது.

பார்ப்பனரல்லாதார் விகித உரிமைக்கு எதிர்ப்பு

2. கூர்மாவதாரம்: இது போலவே ஆமை அவதாரக்கதையான 2-ஆவது அவதாரக்கதை அதாவது பார்ப்பன ருக்கு வேண்டிய நலன்களை எல்லாம் பார்ப்பனரல்லாதாரைக் கொண்டு செய்து கொள்ள வேண்டும். பங்கு  கேட்டால் ஏமாற்ற வேண்டும் என் பதைப் பார்ப்பனருக்கு விளக்குவதற் காகப் புனையப்பட்ட கதையே ஆகும்.

ஆனால் இக்கதை சுத்த முட்டாள் தனமாகப் புனையப்பட்டிருக்கிறது. சமுத்திரத்தில் மலை முழுகிப்போகாமல் இருப்பதற்கு ஒரு ஆமையை வைத்து அந்த ஆமைமேல் ஒரு பெரிய மலையை வைத்து, அந்த மலையை மத்தாக (தயிர் கடையும் மத்துபோல்) ஆக்கி அந்த (மலை) மத்துக்கு ஒரு பாம்பைக் கயிறாக ஆக்கி; அந்த பாம்பு என்ற கயிற்றை பார்ப்பனர் ஒரு புறமும் ராட்சதர் (பார்ப்பனரல்லாதார்) மற்றொரு புறமாக இருந்து கடைந்து அமிர்தம் எடுத்ததாகவும், அந்த அமிர்தத்தில் பார்ப்பனரல்லாதவரும் பங்கு கேட்க, அவர்களைப் பெண்களை விட்டு மயக்கி, ஏமாற்றியதாகவும் கதை! இது சாத்தியமோ அல்லவோ என்பது ஒரு புறமிருந்தாலும், பார்ப்பனர் காரியத் திற்கு நம்மைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு காரியமானவுடன் நம்மை ஏய்த்து அடிமைப்படுத்த வேண்டும் என்ற இன்றைய பார்ப்பனர் போக்குக்கு வழிகாட்டியாக இருக்கிறது. (இவற்றில் காரியங்களைப் பற்றி பார்க்காமல் அதன் கருத்து என்ன என்பதைத்தான் பார்க்க வேண்டும்.)

3. வராகம் (பன்றி) அவதாரம்: இந்த அவதாரம் பூமியை (உலகத்தை) ஒரு இராட்சதன் பாயாகச் சுருட்டி எடுத்துக் கொண்டுபோய் சமுத்திரத்தில் ஒளிந்து கொண்டான். கடவுள் பன்றி அவதாரமெடுத்து கடலுக்குள் பாய்ந்து அந்த இராட்சதனைக் கொன்று பூமியைக் கொண்டு வந்து விரித்தார்! என்பது.

இது எப்படிச் சுருட்டினான்?- எங்கி ருந்து கொண்டு சுருட்டினான்? எதன் மேலே நடந்து கடலுக்குள் போனான்? கடல் எதன்மேல் இருந்தது? போன்ற பிரச்சினைகள் ஒரு புறம் இருந்தாலும், இக்கதையால் நாம் அறியக்கிடப்பது என்னவென்றால் ஒரு பார்ப்பனரல் லாத அரசன் பார்ப்பனர்களை நாடு கடத்தி இருக்கின்றான். அதை சமா ளிக்க பார்ப்பனர் எவ்வளவு கீழ்த்தர மான (மலம் உண்ணும்) காரியத்தைச் செய்தாவது சமாளிக்க வேண்டும். என்பதைக் காட்டுவது தான் இதன் தத்துவமாகக் கொள்ள வேண்டும்.

பார்ப்பனரை மதிக்காதவனைக் கொன்றுவிடும் சூழ்ச்சி:

4. நரசிம்ம அவதாரம்: ஒரு இராட்சதன் கடவுளை மதிக்கவில்லை. பார்ப்பனர்களுக்குத் தொல்லை கொடுத்து அவர்களையும் அவர்கள் தர்மங்கள், கோயில்கள், வீடுவாசல் களையும் அழிக்க, ஒழிக்க நெருப் பிட்டுக் கொளுத்த பாடு பட்டிருக் கிறான். இவனை இவனது மகனைக் கொண்டே சூழ்ச்சி செய்து கொன்றி ருக்கிறார்கள் என்பதுதான் கதையில் காணப்படுவது.

இதன் தத்துவம் என்ன வென் றால் வேறு விதத்தில் எதிரி ஜெயிக்க முடியாதவனாக இருந் தால் எதிரியின் கூட்டத்திலேயே துரோகிகளைப் பிடித்து சூழ்ச்சி யாக எதிரியைக் கொன்று காரி யத்தை சாதித்துக் கொள்ள வேண் டும் என்பதைப் படிப்பினையாக் குவதுதான்.

ஆரியரல்லாதவரை உயரவிடாமல் தடுக்கும் சூழ்ச்சி:

5. வாமன அவதாரம்: அதா வது சூழ்ச்சி அவதாரம், வானம் என்ற சொல்லுக்கே அயோக்கியத்தனம் என்பதாக அகராதியில் பொருள் காணப்படுகிறது. அதற்கேற்ப வாமன அவதாரம் ஒரு அரசனை மூன்றடி நிலம் கேட்டு அளக்கும்போது பூ உலகம் முழுவதையும் ஒரு அடியாகவும், மேல் உலகம் முழுவதையும் இரண் டாவது அடியாகவும் அளந்து மூன்றா வது அடியை அந்த அரசன் தலையில் வைத்து, அவனை பாதாளத்தில் அழுத்தி விட்டதாகவும், அவதாரக் கதையில் காணப்படுகிறது. இதன் தத்துவம் பார்ப்பான் உயர்வாக வாழ மற்றவர்களை அழித்து ஒழிக்க எந்தவித இழிவான காரியத்தையும், அயோக்கியத்தனமான காரியத்தையும் செய்யலாம், செய்யவேண்டும், என்கிற தத்துவம் கொண்டதாகும். இந்த சூழ்ச்சி நடத்தைகளுக்கு ஆதாரம் அய்கோர்ட்டு நடத்தைகளைப் பார்த்தாலே பலவற்றில் விளங்கும். அரசியல் சட்டத்தை பார்த்தாலும் விளங்கும்.

மனுதர்ம ஆட்சி நீடிக்கும் திட்டம்

6. பரசுராம அவதாரம்: இது நேர்மையான அரசர்களை எல்லாம் கொன்று அழிப்பதற்கு எடுத்த அவதாரம்! அதாவது மனு தர்மத்திற்கு விரோதமான பார்ப்பன நலத்துக்கு ஆதிக்கத்திற்கு மாறான ஆட்சி நடத் தும் அரசர்களை எல்லாம் ஒழித்து மனு தர்மத்திற்கு அடிமைப்பட்ட ஆட்சியை நிறுவ வேண்டும் என்பது இந்த அவதாரத்தின் தத்துவமாகும்.

பார்ப்பனர் உயர் வாழ்வுக்கான புரசிஜர் கோட்

7. இராம அவதாரம்: பார்ப்பனர் தமது உயர்வான வாழ்க்கை நடத்துவ தற்கு ஏற்படும், நேரிடும் கெடுதிகளில் இருந்து எந்த சந்தர்பங்களில் எப்படி எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதற்கு ஒரு நடவடிக்கை விதி நூலாகும். அதாவது ஆங்கிலத்தில் புரசிஜர் கோட் என்ற பதத்திற்கு ஏற்ற நூலாகும். இதில் இழிபிறப்பு முதல் விபச்சாரம், மிருகப்புணர்ச்சி, வலியத் தன்மனைவியை அனுப்பித் தகாத காரியம் செய்யச்செய்தாவது பழி போட்டு எதிரியை அழித்தல்;  கோழை யுத்தம் செய்து எதிரியைக் கொல்லுதல்; முதலிய உலகில் உள்ள எல்லா அயோக்கியத்தனங்களையும், இழிவான காரியங்களையும் செய்து பார்ப்பனர் வாழலாம் என்பதைக் காட்டும் ஒரு வழிகாட்டி அவதாரமாகும்.

பார்ப்பனர் உயர் வாழ்வுக்காக அயோக்கியத் தனங்களுக்கு லைசென்ஸ்

8, 9 பலராம, கிருஷ்ண அவதாரங்கள்: இவைகளின் தத்துவம் பார்ப்பனன் என்பவன் எந்தத் துறையிலும் ஒழுங்காக, ஒழுக்கமாக, நாணயமாக, நேர்மையாக, உண்மையாக நடந்து கொள்ள வேண்டிய அவசியம் இல்லை. தனது நலத்திற்கு எந்தத் தவறான காரியத்தையும் செய்யலாம். உயர் வாழ்வும், வெற்றியும் தான் முக்கியம் என்பதைக் பார்ப்பனருக்குப் படிப்பிக்கும் அவதாரங்களே யாகும். இவை ஏதோ ஒரு காலத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தாலும் இன்று பார்ப்பனர் நடப்பில் இருந்து வரும் நடத்தைகளையும், குணங்களையுமே எடுத்துக் காட்டுகின்றன.

இந்த நூல்கள் 1000, 2000 ஆண்டு களுக்கு முன் எழுதப்பட்ட நூல்களாய் இருந்தாலும் அக் காலத்திலேயே பார்ப்பனர் தங் களுக்கு இருந்து வந்த எதிர்ப்புக்களை சமாளிக் கவும், மேலால் ஏற்படக்கூடும் என்று நினைத்து முன் எச்சரிக் கையாகவும், எக்காலத்துக்கும் பொருந்துமாறு பார்ப்பன மக் களுக்கு வழிகாட்டவும் எழுதப் பட்டவைகளாகும்.

இவைகளைத் துருவிப் பார்த்தால் கவனமாக சிந்தித்தால் பார்ப்பனரின் இன்றைய நிலை என்ன? அதற்கு நாம் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்பது விளங்கும்.

மக்கள் மானமற்ற மவுடீகர்களாக இருப்பதன் விளைவே

அக்காலத்தில் இப்படி முட்டாள் தனமான கதைகள் எழுதி அவற்றை கடவுள் கதை ஆக்கியதற்குக் காரணம் அக்கால நம் மக்கள் அறிவும், மானமும் பெற மார்க்க மற்று மிருகப் பிராயத்தில் இருந்ததால் இப்படிச் செய்ய முடிந்தது.

இன்றும் இந்துமத வேத சாஸ்திர புராண, இதிகாச, தர்ம நம்பிக்கை உள்ள காட்டு மிராண்டிகள், மூடநம்பிக்கைக் காரர்கள், சுய நலத்திற்கு எதையும் விற்ப வர்கள், ஏராளமாக நம்மில் இருக்கும் போது, அக்காலத்தில் இருப்பது இருந்தது அதிசயமாகுமா?

இன்று நம் புலவர்கள் படித்த மேதாவிகள், பணம் படைத்த இலட்சப் பிரபுக்கள், எத்தனை பேர் மனைவி மக்களுடன் பார்ப்பான் காலில் விழுந்து கால் கழுவிய பாததீர்த்தத்தைப் பக்தியோடு வாங்கி குடிக்கிறார்கள்? இவர்களுக்கு மேல் முட்டாள்களை எங்கு காண முடியும்?

 ---------------- தந்தை பெரியார்  அவர்கள் எழுதிய கட்டுரை-மறுபிரசுரம் “விடுதலை” நரகாசுரன் மலர் 1-11-2013