இழிவை ஒழிக்கப் புரட்சி செய்வோம்!

வேலூரில் நடைபெற்ற பெண்கள் மாநாட்டில் த.அ. ஓவியா ஆற்றிய உரை வருமாறு:

திராவிடர் இயக்க நூற்றாண்டு விழா மற்றும் புத்துலக பெண்கள் எழுச்சி மாநில மாநாட்டில் கழகக் கொடியேற்றி பேசுவதற்கு எனக்கு மாபெரும் வாய்ப்பளித்த அனைத்து உள்ளங்களுக்கும் என்னுடைய பசுமையான நன்றி கலந்த வணக்கத்தை மீண்டும் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

வரலாற்றையே உருவாக்கிய பகுத்தறிவுப் பல்கலைக் கழகம் தந்தை பெரியாரைப் பற்றி கலைஞர் அவர்கள் கூறுகையில்,

எரிமலையாய்ச் சுடுதழலாய்

இயற்கைக் கூத்தாய்

எதிர்ப்புகளை நடுங்கவைக்கும் இடியொலியாய்

இன உணர்வுத் தீப்பந்தப் பேரொளியாய்

இழிவுகளைத் தீர்த்துக் கட்டும் கொடுவாளாய்

இறைவனுக்கே மறுப்புச் சொன்ன இங்கர்சாலாய்

எப்போதும் பேசுகின்ற ஏதேன்சுநகர் சாக்ரடிசாய்

ஏன் என்று கேட்பதிலே வைர நெஞ்ச வால்யேராய்

எம் தந்தை பெரியாரும் வாழ்ந்திட்டார் என்று

கவிதை மழை பொழிந்த முத்துக்களை இங்கே பதிவு செய்ய விரும்புகிறேன்.

திராவிடர்கள் யார்? ஆரியர்கள் யார்?

திராவிடர் கழகம் உருவானது எப்படி?

திராவிடர் கொடியின் கரு உருவாகக் காரணமாக இருந்தவர் யார்?

திராவிடர் கொடியைச் சித்தரித்தவர் யார்?

திராவிடர் கொடியின் கொள்கை என்ன?

என்ற அடிப்படையான வரலாற்று உண்மைகளை திராவிடர்கள் அனைவரும் அறிந்து கொள்ள வேண்டியது தலையாய கடமையாகும் என்பதால் திராவிடர் வரலாற்றை உங்களிடம் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.

06-10-1929 இல் ஆந்திர மாநிலம் நெல்லூரில் நடைபெற்ற நீதிக்கட்சி பொது நிர்வாகக் குழுவில், நீதிக்கட்சியிலே பார்ப்பனர்களையும் உறுப்பினர்களாகச் சேர்க்கலாம் என்று கொண்டு வரப்பட்ட தீர்மானத்தை தந்தை பெரியார் எதிர்த்துப் பேசுகையில் பிராமணர்கள் பிராமணர் மகாசபை வைத்துக் கொள்கிறார்கள். அதனால் அவர்களுக்குப் பெருமையும், உரிமையும் கிடைக்கின்றன. நாம் நம்மைச் சூத்திரன் என்று கூறிக் கொண்டால் பார்ப்பானுக்கு அடிமையாயிருக்கும் உரிமைதான் கிடைக்கும். அதனால்தான் நம்மைச் சூத்திரர் என்று கூறிக்கொள்ளாமல் திராவிடர் என்று கூறிக்கொள்கிறோம். திராவிடர் என்று கூறினால் திராவிடர் அல்லாத பார்ப்பான் அதில் வந்து புகுந்து கொள்ள முடியாது. நாம் ஒழிக்கப் பாடுபடும் பிறவி காரணமாக இழித் தன்மையும் பார்ப்பனர்களுக்கு இல்லை. ஆகவே அவர்களைச் சேர்த்துக் கொள்வதற்கும் காரணம் இல்லை. திராவிடர் என்கின்ற சொல்தான் ஆரியர் அல்லாதவர் என்பதற் குச் சரியானதாக மட்டுமல்ல வரலாற்று ரீதியான உண்மையும் கூட என்று தெளிவு படுத்தித் தீர்மானத்தைத் தோற்கடித்தார்.

குடந்தையில் திராவிடர் மாணவர் கழகம்

1943 ஆம் ஆண்டில் கும்பகோணம் அரசு ஆடவர் கல்லூரியில் திராவிட மாணவர் கழகம் தோற்றுவிக்கப் பட்டது. அதே கும்பகோணத்தில் 1944 பிப்ரவரி 19,20 ஆகிய இரு நாள்களிலும் திராவிட மாணவர் முதல் மாநாடும் நடைபெற்றது. அதனைத் தொடர்ந்து 1944 ஏப்ரல் 17-இல் ஈரோட்டில் திராவிட இளைஞர் மாநாடு நடைபெற்றது. 1944 ஆகஸ்டு 27-இல் சேலத்தில் தென்னிந்திய நல உரிமைச் சங்கம் என்ற நீதிக் கட்சியின் 16-ஆவது மாநில மாநாடு சேலம் விக்டோரியா மார்க்கெட் மைதானத்தில் தந்தை பெரியார் அவர்களின் தலைமையில் கூடியது. அம்மாநாட்டில்தான் தென்னிந்திய நல உரிமைச் சங்கம் என்ற பெயர் அதிகார பூர்வமாக திராவிடர் கழகம் என்று பெயர் மாற்ற தீர்மானம் தந்தை பெரியார் அவர்களால் உருவாக்கப்பட்டு, அன்று கட்சியின் பொதுச் செயலாளராக இருந்த பேரறிஞர் அண்ணா அவர்களால் முன் மொழியப்பட்டு நிறைவேற்றப்பட்டது. கட்சிக்குப் புதுப்பெயர் சூட்டப்பட்டு புதிய கொள்கைகளும், திட்டங்களும் வகுக்கப்பட்ட போதிலும் கழகத்திற்கென்று உடனடியாக கொடி ஒன்று உருவாக்கப்படவில்லை.

நீதிக்கட்சியின் கொடியாகிய சிவப்புத் துணியில் வெள்ளை நிறத்தில் தராசு கொடியே தொடர்ந்து கழக மாநாடுகளில் ஏற்றப்பட்டு வந்தது. அந்தக் கொடியின் பின் பக்கத்தில் ஜஸ்டிஸ் கட்சியைக் குறிக்கும் து என்ற எழுத்தும் இடம் பெற்றிருந்தது. திருச்சி புத்தூர் மைதானத்தில் 29-9-1945 அன்று நடைபெற்ற 17-ஆவது திராவிடர் கழக மாநில மாநாட்டில் கொடியை ஏற்றி வைத்த தோழர் மிராண்டா கஜேந்திரன் பி.ஏ., அவர்கள் உரையாற்றுகையில்,

நம்முடைய கொடியில் இருக்கும் செங்குருதி யொத்த நிறத்தை நான் வரவேற்கிறேன். ஆனால் அதனிடையே பொறிக்கப்பட்டுள்ள தராசு சின்னத்தை நான் ஒப்புக் கொள்ள முடியாது. நாம் வேண்டுவது தலைகீழ் மாறுதல் புரட்சி! இன்னல்செய்யும் ஆரியத்தை சின்னா பின்னமாக்க ஓர் சின்னம் தேவை. தராசு, புரட்சியைக் குறிக்கும் சின்னமாகாது. தலைகீழ் மாறுதல் வேண்டி நிற்கும் எதிர்கால ஆக்க இளைஞர் உணர்ச்சிக்கு இந்தத் தராசு எந்த விதத்திலும் ஓர் அறிகுறியோ அல்லது வழிகாட்டியோ ஆகாது. புத்துலகிற்கும், புதுவாழ்விற்கும் வழிகாட்டக்கூடிய தீவிர மான ஒரு புரட்சிச் சின்னத்தை ஏற்படுத் துமாறு வேண்டிக்கொள்கிறேன் என்று கூறியுள்ளார்.

கழகக் கொடி பிறந்தது

தந்தை பெரியார் பேசுகையில் கொடி என்பது விஞ்ஞான அறிவோடு, நம் இலட்சியத்தைக் கிளப்பும் உணர்ச்சியூட்டும் முறையிலும் இருக்க வேண்டும். அப்படி இன்று ஒரு கட்சிக் கொடியுமில்லை. நமது கட்சிக் கொடியாக இருக்கும் தராசுக் கொடியும் அர்த்தமில்லாததும், காலத்திற் கேற்றபடியும் இல்லாதிருக்கிறது. இது காலத்திற்குத் தக்கபடி மாறியாக வேண்டும். கொடியினால் மக்களுக்கு உணர்ச்சி ஏற்பட வேண்டும் என்று கூறியதன் விளைவால் தோழர் பி. சண்முக வேலாயுதம் அவர்கள் சிந்தனையில் உதயமாகி சித்தரிக்கப்பட்டது தான் கறுப்புத் துணியில் மத்தியில் வட்டமாக சிவப்புத் துணி தைத்த கொடி. இதைத்தான் திராவிடர் கழகக் கொடியாகக் கொள்வதென 22-4-1946 அன்று திருச்சியில் நடைபெற்ற திராவிடர் கழக நிர்வாகக் கமிட்டிக் கூட் டத்தில் முடிவு செய்யப்பட்டது. கொடிக்கான கரு கொடுத்தவர் தந்தை பெரியார், உரு கொடுத்தவர் தோழர் சண்முக வேலாயுதம் என்பதை நாம் மறந்து விடக்கூடாது.

திராவிடர் கழகக் கொடியைப் பற்றி அன்னை மணியம்மையார் அவர்கள் பேசுகையில், திராவிடர் களாகிய நாம் மேற்கண்ட சமுதாய, அரசியல், மதவியல், பொருளாதார இயல் ஆகியவற்றை விட்டு மிகவும் முக்கியமான தாகிய நம்முடைய சமுதாய சுயமரியாதை யைக் குறியாய்க் கொண்டு நம்முடைய இழிவுகளும், தடைகளும் நீக்கப்பட்டு மனிதத்தன்மை பெறுவதே முக்கிய நோக்கம் என்பதையும், அதையே நாங்கள் முக்கிய மாகக் கருதுவதோடு, அதற்காக நாங்கள் பெரிதும் துக்கப்படுகிறோம் என்கிற துக்கக் குறியையும் காட்டுவதற்காக கறுப்பு வண் ணத்தையும், அதற்காக தீவிரக் கிளர்ச்சியில் இறங்கி விட்டோம். இனி ஓயவே மாட்டோம். எதுவரினும் எதிர்த்து நிற்போம் என்பதைக் காட்டுவதற்காக நடுவில் சிவப்பு வண்ணத் தையும் வைத்துதான் நமது திராவிடர் கழகக் கொடியாய் பயன்படுத்துகிறோம். நமது கொடியானது நம்மை விடுதலைக்கும், சுயமரியாதைக்கும் இழுத்துச் செல்வதாக இருக்க வேண்டும். நம்முடைய இழிவைக் காட்டிக் கொள்ளும் சின்னம் கறுப்பு நிறம் என்று சொல்வதில் சில தோழர்கள் வெட்கப்படுகிறார்கள். நம்முடைய இழிவுக்கு வெட்கப்படாமல், நம்முடைய இழிவைப் பற்றிச் சொல்வதற்கும், பேசுவதற்கும் வெட்கப்பட்டு, இழிவுகளை மூடி மூடி மறைத்து நம்மை இழிவில்லாதவர்கள் என்று காட்டிக் கொண்டதன் பயனே இன்றும் நம் இழிவுகள் சட்டத்தில், அரசியலில் மற்ற ஆதாரங்கள் நடப்புகளில் இந்த இருபதாவது நூற்றாண்டிலும் வெளிப்படையாக இருந்து வருகிறது. ஆகவே நம் இழிவுகளை தாராள மாக வெட்கப்படாமல் வெளியில் சொல்ல வேண்டும். இழிவு நீங்க என்ன வேண்டு மானாலும் செய்வோம் என்று துணிவு கொண்டு அதற்குத் தக்கவாறு நடந்து கொள்ள வேண்டும். நம் கறுப்புக் கொடி என்றும் நிரந்தரமானது அல்ல. அதிலிருக் கும் சிறு சிவப்பு நாளாவட்டத்தில் வளர்ந்து கறுப்பையே மறைத்துவிடும். அது மறையும் படி செய்ய வேண்டிய பொறுப்பு நம்மிடத்தில் தான் இருக்கிறது. நாம் செய்தே தீருவோம் என்று கூறியுள்ளதை நினைவு படுத்தி,

வாழ்க தந்தை பெரியார்!

வாழ்க அன்னை மணியம்மையார்!!

வாழ்க தமிழர் தலைவர்!! என்று கூறி உரையை முடிக்கிறேன். நன்றி. வணக்கம்.

----------------29-5-2012 அன்று வேலூரில் நடைபெற்ற புத்துலகப் பெண்கள் எழுச்சி மாநில த.அ. ஓவியா, திராவிடர் கழக மாவட்டமாணவரணி தலைவர்,
(வேலூர் மாவட்டம்)மாநாட்டில் திராவிடர் கழகக் கொடியை ஏற்றி வைத்து ஆற்றிய உரை --"விடுதலை” 1-6-2012