பெரியாருடைய பிறந்த நாள் விழா என்பது ஒரு பிரச்சாரம்

ராஜகோபாலாச்சாரியாரை எதிர்த்து குலக்கல்வித் திட்ட

எதிர்ப்புப் பிரச்சாரப் படை உருவான நகரம் நாகை

நாகப்பட்டினத்தில் நடைபெற்ற தந்தை பெரியாரின் 136 ஆம் ஆண்டு பிறந்த நாள் விழா 

பொதுக்கூட்டத்தில் பழைய வரலாற்றைச் சுட்டிக்காட்டித் தமிழர் தலைவர் ஆசிரியர் உரை

 

சென்னை, அக்.23- ராஜகோபாலாச்சாரியாரின் குலக் கல்வித் திட்டத்தை எதிர்த்து, குலக்கல்வி திட்ட எதிர்ப்புப் பிரச்சார படை உருவானது நாகையில்தான் என்று பழைய வரலாற்றை எடுத்துக்காட்டி தமிழர் தலைவர் உரையாற் றினார்.

3.10.2014 அன்று நாகையில் நடைபெற்ற தந்தை பெரியாரின் 136 ஆம் ஆண்டு பிறந்த நாள் விழாப் பொதுக்கூட்டத்தில் தமிழர் தலைவர் திராவிடர் கழகத் தலைவர் ஆசிரியர் கி.வீரமணி அவர்கள் உரையாற்றினார்.

அவரது உரை வருமாறு:

எனக்கு முன்னால் உரையாற்றிய வழக்குரைஞர் பூவை.புலிகேசி அவர்களும், நம்முடைய அருமை தலைவர் வி.எஸ்.டி.ஏ.நெப்போலியன் அவர்களும், அய்யா ராசகிரி கோ.தங்கராசு அவர்களும், மாவட்ட பகுத்தறிவாளர் கழகத் தலைவர் இள.மேகநாதன் அவர்களும் தந்தை பெரியார் அவர்களுடைய அருந்தொண்டினைப்பற்றி இங்கே சிறப்பாக எடுத்துரைத்தார்கள்.

அவர்கள் குறிப்பிட்டதுபோல, இந்தக் கூட்டம் சென்ற மாதம் 28 ஆம் தேதி நடைபெற்றிருக்கவேண்டும். நான் சிக்கல் பகுதியில், அருமை மணமக்கள் நண்பர்கள் ஏ.ஆர். நடராசன் - அங்கையற்கண்ணி ஆகியோருடைய மண விழாவினை நடத்தி வைத்துவிட்டு, இந்த நிகழ்வில் கலந்துகொள்வதற்கு சிறப்பாக ஏற்பாட்டினை செய்திருந் தார்கள். வருவதற்குத் தயாரானாலும், நாட்டிலுள்ள சூழ் நிலையில், தொடர்ந்து கூட்டங்கள் நடத்தக்கூடிய வாய்ப்பு கள் அன்றைக்கு இல்லை என்று அறிவிக்கப்பட்ட காரணத் தால், அன்றைக்கு தள்ளி வைக்கப்பட்ட கூட்டம், இன்றைக் குத் தந்தை பெரியார் அவர்களுடைய பிறந்த நாள் பெருவிழா என்ற இந்தப் பிரச்சார பொதுக்கூட்டம், இன் றைக்குக் குறுகிய காலத்தில் அறிவிக்கப்பட்டு நடை பெற்றுக் கொண்டிருக்கிறது. 

என்றாலும், சிறப்பாக ஏற்பாடு செய்திருக்கிறீர்கள். இதற்கு எல்லா வகையிலும் ஒத் துழைத்த, நன்கொடை அளித்த அத்துணை இயக்கத் தோழர்களுக்கும், பொதுமக்களுக்கும், அதேபோல, அனு மதி அளித்து பொதுக்கூட்டம் நடத்துவதற்கு ஒத்துழைப்புக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கக்கூடிய காவல்துறையினருக்கும், மற்ற எல் லோருக்கும் எங்கள் இயக்கத்தின் சார்பில் மனப்பூர்வமான நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.

அய்யா அவர்களின் 66 ஆம் ஆண்டு பிறந்த நாள் விழா!

அருமை நண்பர்களே, தந்தை பெரியார் அவர்களு டைய 136 ஆம் ஆண்டு பிறந்த நாள் விழாவில் இன்றைக்குக் கலந்துகொண்டு, உங்கள் மத்தியில், இந்த நாகைப் பெருநகரில் பேசக்கூடிய வாய்ப்பு கிடைத்தது. நான் வரும்பொழுது, பழைய சிந்தனைகளையெல்லாம் அசை போட்டுக்கொண்டு வந்தேன். நான் 10 வயதுச் சிறுவனாக இருந்தபொழுது, இந்த ஊருக்கு முதன்முறையாக அழைக் கப்பட்டு, தனியாக வராமல், இன்னொருவரின் துணை யோடு  அனுப்பப்பட்டபொழுது, 1944 ஆம் ஆண்டு  அல்லது 1945 ஆம் ஆண்டாக இருக்கலாம்; அய்யா அவர் களின் 66 ஆம் ஆண்டு பிறந்த நாள் விழா; இங்கே நம்மு டைய பழைய தோழர்கள் ஏராளம் இருந்தார்கள். ஆர்.வி. கோபால் அவர்கள், வழக்குரைஞர் டி.கே.வி. என்று அழைக் கப்படக்கூடிய விஜயராகவ அய்யா அவர்கள், டெய்லர் பக்கிரிசாமி அவர்கள், இன்னும் ஏராளமான தோழர்கள் அன்றைக்கு இருந்தது, எனக்கு நன்றாக நினைவில் இருக் கிறது, ஒரு பெரிய யானையின்மீது தந்தை பெரியாரின் அவர்களுடைய உருவப் படத்தினை வைத்து, ஊர்வலம் நடத்தினார்கள்.  சுயமரியாதைக் கோட்டைபோல நாகையை வைத்திருந்தார்கள்!

இன்றைக்கு 136 ஆம் ஆண்டு பிறந்த நாள் விழாவில் உங்களைச் சந்திக்கக்கூடிய வாய்ப்பை நான் பெற்றிருக் கிறேன். மகிழ்ச்சி அடைகிறேன்.

அதுமட்டுமல்ல, நண்பர்களே, அய்யா ராசகிரியார் அவர்கள் சொன்னதுபோல, அதற்குப் பிறகு 10 ஆண்டுகள் கழித்து, அய்யா அவர்களை அழைத்தபோது, இந்த நாகைப் பகுதி என்பது அய்யா அவர்களுக்கு மிகப்பெரிய அள விற்குக் கைகொடுக்கக்கூடிய ஒரு கோட்டை போல, சுய மரியாதைக் கோட்டை போல ஆக்கி வைத்திருந்தார்கள்.

மறைந்தும் மறையாமல் நம் நெஞ்சங்களில் நிறைந்தவர் நம்முடைய அழகப்பன் அவர்கள்

புதிய இளைஞர்கள் ஏராளமாக இருக்கிறார்கள். நம் முடைய மாவட்டத் தலைவர் வி.எஸ்.டி.ஏ.நெப்போலியன் அவர்கள்கூட இளைஞர்தான்; அவருக்கும் வரலாற்றைச் சொல்லியாகவேண்டும்.  அழகப்பன் அவர்களுக்கு எல்லா வரலாறும் தெரியும். அழகப்பன் அவர்கள் உடல்நிலை சரி யில்லாமல் இருந்தார். மறைந்தும் மறையாமல் நம் நெஞ் சங்களில் நிறைந்தவர். நான் அவரை மருத்துவமனைக்குச் சென்று பார்த்து, நீங்கள் விரைவில் குணமடையவேண்டும் என்று ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு வருகின்ற நேரத்தில், அவர்கள் எவ்வளவு தீவிரமான கொள்கை உணர்வாளர்கள் என்று சொல்லும்பொழுது, அருகிலிருந்த நெப்போலியனை என்னுடைய கையில் ஒப்படைத்து,  அய்யா, என்னுடைய மகனை உங்களிடம் ஒப்படைக்கிறேன். என்னுடைய பணிகளை அவர் தொடர்ந்து செய்வார் என்று சொன்னார்.

இந்த இயக்கத்திற்கு அதுதான் பெருமை; அரசியல் கட்சிகளுக்கு வேண்டுமென்றால், அது ஒரு பெரிய குறைமாதிரி சொல்வார்கள். அதை நான் குறை என்று கருதுவதில்லை. அப்பாவும் இந்தக் கொள்கையில் இருக்கிறார்; மகனும் இந்தக் கொள்கையில் இருக்கிறார் என்றால், இந்தக் கொள்கை ஆயிரங்காலத்துப் பயிர் என்பதுதான் இந்தக் கொள்கையினுடைய பெருமையாகும்.

அப்பா ஒரு கட்சியில் இருப்பார்; மகன் ஒரு கட்சியில் இருப்பார் என்று சொல்வது பெருமையல்ல; அப்படியிருக் கின்ற இளைஞர்களுக்கும் இந்த வரலாறு தெரியவேண்டும் என்பதற்காகத்தான் நண்பர்களே இதனை சொல்கிறேன்.

76 ஆம் ஆண்டு பிறந்த நாள் விழாவில், 76 பவுன்!

வெளிப்பாளையத்தில், அவுரித் திடலில் மிகப் பிரம்மாண்டமாக ஒரு மிகப்பெரிய நிகழ்ச்சி நடைபெற்றது.  தந்தை பெரியார் அவர்களின் 76 ஆம் ஆண்டு பிறந்த நாள் விழாவில், 76 பவுன் மாலையை அய்யாவிற்குப் போட்டு, பொன்னிற மேனியும், வெண்ணிற தாடியும் அசைந் தாடக்கூடிய அந்தப் புகைப்படத்தினை எடுத்திருப்பார்கள். அது மிகவும் சிறப்பான ஒளிப்படமாகும். அந்த பிறந்த நாள் விழாவினை ஒரு பெரிய மாநாடாகவே நடத்தினார்கள்.

இன்னும் ஒரு சிறப்பு என்னவென்றால், 76 பவுனைக் கொடுத்து, வரலாற்றை உருவாக்கிய ஒரு நகரம், தமிழ் நாட்டிலே தந்தை பெரியார் அவர்களுடைய வாழ்விலே உண்டென்றால், அது நாகை நகரம்தான்.

நாகைக்குப் பலவகையான பெருமைகள் உண்டு.   இங்கே சொன்ன மாதிரி, கப்பலோட்டிய தமிழர் வ.உ.சி அவர்கள், தந்தை பெரியார் அவர்களின் படத்தினை இங்கே வந்து திறந்து வைத்தார்.

என்னுடைய தலைவர் என்று அய்யாவை வ.உ.சி. அவர்கள் சொன்னார்.

தந்தை பெரியார் அவர்கள், அடக்கத்தின் காரணமாக வ.உ.சி.யைப் பார்த்து, அய்யா நீங்கள் இப்படி சொல்ல லாமா? என்று சொன்னார்.

எதற்காக இதனை உங்களுக்குச் சொல்கிறேன் என்றால், இந்த நகரத்திற்கு அந்தப் பெருமை உண்டு என்பதால்தான்.

நல்லதை செய்தால் பாராட்டுவது; அல்லதை செய்தால் எதிர்ப்பது!

எல்லாவற்றையும்விட, மிகவும் ஒரு சிறப்பு என்னவென் றால், ஆச்சாரியார் முதலமைச்சராக பதவிக்கு வந்து, கொஞ்சம் காலூன்றும் வரையில், மக்களுக்குத் தேவையான செயல்களைச் செய்தார். ரேஷன் கொடுப்பது, கைத்தறி நெசவாளர்களுடைய துயரைத் துடைக்கின்ற வகையில், சில உரிமைகளை, மில்களுக்கு தனியே என்றெல்லாம் செய்து காலூன்றினார்கள்.

அதை அய்யா போன்றவர்களே பாராட்டினார்கள். ஏனென்றால், யார், எந்த ஆட்சியாக இருந்தாலும், நல்லதை செய்தால் பாராட்டுவதும்; அல்லதை செய்யும்பொழுது அந்த ஆட்சியை எதிர்ப்பது என்பது அந்தக் காலத்தி லிருந்து, இன்றுவரை, நாளையும் திராவிடர் கழகத்தி னுடைய அணுகுமுறையாகும்.

இதில், வேறு யார் மாதிரியும் நடந்துகொள்ள முடியாது. பொது நிலையில் இருந்து, ஏனென்றால், அரசியலுக்கு அப்பாற்பட்டு நிற்கின்ற இயக்கம். இன்னுங்கேட்டால், நீதிமன்ற நீதிக்கும், நீதி சொன்ன தந்தை பெரியாரைப் பெற்ற இயக்கம் என்பதை எண்ணிப் பார்க்கவேண்டும்.

அப்படிப்பட்ட ஒரு சிறப்பான சூழ்நிலையில், ராஜ கோபாலாச்சாரியாரை பெரியார் ஆதரித்ததும், உடனே அவர் நாம் என்னவேண்டுமானாலும் செய்யலாம் என்று நினைத்து, தந்திரமாக குலக்கல்வித் திட்டம் என்ற ஒன்றை கொண்டு வந்தார்.

குலக்கல்வித் திட்டம் என்றால் என்ன என்று இன்றைய இளைஞர்களுக்குத் தெரியாது. நல்ல சிமெண்ட் சாலையில் செல்கிறவர்களுக்கு, பழைய செம்மண் சாலைகள் குண்டும் குழியுமாக இருந்த சாலைகள்பற்றி தெரியாது.

அதுபோல இருக்கக்கூடிய சூழ்நிலையில், குலக்கல்வித் திட்டம் என்றால், பள்ளியில் அரை நேரம் படிக்கவேண் டும்; அரை நேரம் அப்பன் தொழிலை செய்யவேண்டும்.

சிரைப்பவன் மகன் சிரைப்பது எப்படி என்று கற்றுக் கொள்ளவேண்டும். வெளுப்பவன் மகன் வெளுப்பது எப்படி, நீலம் போடுவது எப்படி, இஸ்திரி போடுவது எப்படி என்பதைக் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும். செருப்புத் தைப் பவன் மகன், செருப்பை எப்படி தைப்பது என்பதைக் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும்.

ராஜகோபாலாச்சாரியார் கொண்டு வந்த குலக் கல்வித் திட்டம்!

இப்படி குலத் தொழிலைக் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும்; அதுதான் குலக்கல்வித் திட்டம்.

ஆண்டவன் அன்றைக்கு நம் தலையில் எழுதி விட்டான்; அதை அழித்து எழுதவே முடியாது என்று சொல்வார்கள். ஆகவே, நம்மையெல்லாம் கீழ்ஜாதியாக்கி, நம்மையெல்லாம் படிக்கக்கூடாத மக்களாக்கி, நம்மை யெல்லாம் வெறும் உழைப்பாளிகளாக்கி, மூட்டைத் தூக்குபவர்களாக ஆக்கி, சேற்றிலே இறங்கி பணி செய்வதோடு நம் வேலை முடிந்து போய்விட்டது, வயிற்று சோற்றுக்குக்கூட நமக்குக் கவலையில்லை என்ற அளவு இல்லாமல், பட்டினி கிடக்கவேண்டும் என்ற உணர்வை உருவாக்கி வைத்த அந்த சமுதாய சூழ்நிலைக்கேற்ப, இந்த ஜாதி வருணாசிரம தருமத்திற்கு மீண்டும் புத்துயிர் ஊட்டுவதற்காக குலதர்மக் கல்வித் திட்டம் என்ற வர்ணாசிரம தருமத் திட்டத்தை ராஜகோபாலாச்சாரியார் அவர்கள், அன்றைய முதலமைச்சர் செய்தார்.

தந்தை பெரியார் அவர்கள்தான் அதனைக் கடுமையாக எதிர்த்தார். சட்டமன்றத்தில் எதிர்த்துப் பார்த்தார்கள்; சட்டமன்றத்தில் வாக்கெடுப்பு நடத்திப் பார்த்தார்கள்.  ஆனால், ஒரே பதிலை ஆச்சாரியார் அவர்கள் சொன்னார். இது பழைய வரலாறு; நிறைய பேருக்கு இது தெரியாது. மீண்டும் மீண்டும் சொல்லவேண்டும். இன்றைய தலை முறையினர் இணைய தளத்தைப் பார்த்தே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்ற ஒரு தலைமுறை; அவர்களுக்கு வரலாறு தெரியாது. எல்லாமே வசதியாக பொத்தானை அழுத்தினால் வந்து நிற்கும் என்று நினைக்கிறார்கள்.

அதுமட்டுமல்ல, நாம் கோவணம் கட்டிக்கொண்டிருந்த நிலை மாறி, முழங்காலுக்குக் கீழே வேட்டிக் கட்டக்கூடாது என்ற நிலையும் மாறி, அதற்குப் பிறகு குழாய் மாட்டிக் கொண்டிருக்கிறோம் எல்லோரும் அந்த அளவிற்கு வளர்ந்துவிட்ட ஒரு சூழல் இன்றைக்கு. எனவே, பழைய செய்திகளைப்பற்றி இன்றைக்குள்ள இளைஞர்களுக்குத் தெரியாது; ஆகவே அதனை அவர்களுக்குச் சொல்லவேண்டும்.

நட்பில் வேண்டுமானாலும் சமரசம் செய்துகொள்ளலாமே தவிர, கொள்கையில் சமரசம் செய்துகொள்ள முடியாது

அரை நேரம் படிக்கவேண்டும்; அரை நேரம் அவரவர் குலத்தொழிலை செய்யவேண்டும் என்ற நிலை வந்தவுடன், அதனை தந்தை பெரியார்தான் கடுமையாக எதிர்த்தார். சாதாரணமாக எதிர்க்கவில்லை. சொல்லிச் சொல்லிப் பார்த்தார்; தந்தை பெரியார் அவர்கள்தான், கடைசியாக சொன்னார்; பெரியார் அவர்களுக்கு ஆச்சாரியார் நண்பர் தான்; நட்பு முறையில், அது வேறு. நட்பு வேறு; கொள்கை வேறு என்று தெளிவாக இருப்பவர் தந்தை பெரியார். நட்பில் வேண்டுமானாலும் சமரசம் செய்துகொள்ளலாமே தவிர, கொள்கையில் சமரசம் செய்துகொள்ள முடியாது என்பதில் உறுதியாக இருந்தவர் தந்தை பெரியார்.

ஆச்சாரியார் அவர்களே, உங்களுக்குக் கடைசியாகச் சொல்லிக் கொள்கிறோம்; உங்களை யார் கேட்டார்கள், என்று சர்வாதிகாரிபோல, ஹிட்லரைப்போல பேசுகிறீர்கள். உங்களுக்கு நான் சொல்லிக் கொள்கிறேன், இனிமேல் எங்களை எல்லாம் பழைய காலத்திற்குக் கொண்டு போகவேண்டும்; பழைய கருப்பனாகவே இருக்கவேண்டும்; எங்கள் பிள்ளைகள் படிக்கக்கூடாது; 6000 பள்ளிக்கூடங் களை மூடி, திறந்திருக்கின்ற பள்ளிக்கூடங்களில் குலக் கல்வித் திட்டத்தினை கொண்டு வந்திருக்கிறீர்களே என்று கேட்ட நேரத்தில், ஆச்சாரியார் மசியவில்லை; எதிர்ப்பை யும் பொருட்படுத்தாமல் உட்கார்ந்திருக்கிறார் என்றவுடன்,

பெட்ரோலும், தீப்பந்தமும்
தயாராக இருக்கட்டும்!

தந்தை பெரியார் சொன்னார், நான் என்னுடைய தோழர் களுக்குச் சொல்லியிருக்கிறேன்; கத்தி வைத்துக் கொள்! பெட்ரோலும், தீப்பந்தமும் தயாராக இருக்கட்டும்; ஆனால், நீ உடனே அதை செய்துவிடாதே; நான் சொல்கிற வரை காத்திருக்கவேண்டும். காத்திருந்தால், பார்ப்பனர்கள் இந்த நாட்டில் வாழ்கிறார்களா என்று பார்ப்போம்! பிறகு, அக்கிர காரங்கள் இந்த நாட்டில் இருக்குமா என்று பார்ப்போம். பெட்ரோலும், தீப்பந்தமும் தயாராக இருக்கட்டும்; ஆனால், நீங்களாக செயல்படக்கூடாது; நான் சொல்கிறவரை காத்திருக்கவேண்டும் என்று சொன்னார்.

அப்பொழுதுதான், ஆச்சாரியாருக்கு உறைத்தது; உடல்நல குறைவு ஏற்பட்டது என்று சொல்லி, பதவியை விட்டுப் போய்விட்டார்.

ஏனென்றால், அவருக்குத் தெரியும்; திராவிடர் கழகத் துக்காரர்கள் மிகவும் குறைச்சல்; ஆனால், உயிருக்குத் துணிந்தவர்கள்; அவர்கள் உயிரைப் பற்றி கவலைப் படாதவர்கள். பெரியார் சொன்னால், எதுவும் செய்யக்கூடிய கூட்டம்தான் கருப்புச் சட்டைக் கூட்டம். தற்கொலை பட்டாளங்கள். அன்றையில் இருந்து இன்றைய வரை நிலை அதுதான்.  நாங்கள் ஏதாவது காரியத்தை செய்யவேண்டும் என்று முடிவு செய்துவிட்டால், அதை சட்ட விரோதமாக செய்யமாட்டோம்; சட்டத்திற்கு அப்பாற்பட்டு போகமாட் டோம்; வன்முறையில் இறங்கமாட்டோம்; ரகசிய திட்டம் கிடையாது. 

இவையெல்லாம் அய்யா அவர்கள் சொல்லிக் கொடுத்த பாடங்கள். ஆனால், ஒன்றை முடிவு செய்து விட்டால்,  அதை சொல்லி, செய்துவிட்டு, அந்த விளை விலிருந்து தப்பமாட்டோம்; தண்டனையா, கொடு! தூக்குத் தண்டனையைக்கூட கொடு! அதையும் ஏற்பதற்குத் தயாராக இருப்போம். அது எங்கள் கொள்கைக்கு, லட்சியத் திற்குக் கொடுக்கின்ற விலை என்று சொல்லக்கூடிய அந்த உணர்வைத்தான் அய்யா அவர்கள் உருவாக்கிச் சொன் னார்கள்.

பெட்ரோலும், தீப்பந்தமும் தயார் என்று தந்தை பெரியார் அவர்கள் சொன்னவுடன், ராஜகோபாலாச்சாரி யாரிடம், பெரிய, பெரிய பார்ப்பனர்கள் எல்லாம் சென்றார்கள்; எங்களுக்கு நீங்கள் நல்லது செய்தது போதும்; பெரியார் சொன்னதை, அப்படியே செய்துவிட்டால், எங்களுடைய கதி என்னாவது? என்று கேட்டார்கள்.

உடனே, ராஜகோபாலாச்சாரியார் பதவியை விட்டு கீழே இறங்கினார். இது பழைய சரித்திரம். தந்தை பெரியார் அவர்கள் கேட்டுக்கொண்டதன் விளைவாக, பச்சைத் தமிழர் காமராசர் அவர்கள் முதலமைச்சராக பதவியேற்றார்.

புதிய குலக்கல்வித் திட்ட எதிர்ப்புப் பிரச்சார படை

இந்த நாகப்பட்டினத்திற்கு என்ன வரலாறு என்று சொன்னால், 76 பவுன் கொடுத்தார்கள் என்று சொல்லக் கூடிய அந்தக் கட்டத்தில், இதே நாகை அவுரித்திடலில், அந்த விழா நடத்தப்பட்ட நேரத்தில், புதிய குலக்கல்வித் திட்ட எதிர்ப்புப் பிரச்சாரப் படை என்று, நீடாமங்கலம், அ, ஆவன்னா என்று அழைக்கப்படக்கூடிய, ஆறுமுகம் அவர்களுடைய தலைமையில், பட்டுக்கோட்டை டேவிட் அவர்களைத் தளபதியாகக் கொண்டு, கருப்புச் சட்டைத் தோழர்கள் திருத்துறைப்பூண்டி பராசுரன் போன்றவர்கள் எல்லாம், அந்தப் படையில் மிகத் தெளிவாக, போர் வீரர் களாக இருந்து கொண்டு, நாங்கள் கோட்டை வரையில் நடந்து சென்று, பிரச்சாரத்தை வழிநெடுகிலும் செய்து கொண்டு, பெரியார் நடத்தக்கூடிய போராட்டம், அடுத்த கட்ட இறுதிப் போராட்டத்தைச் செய்வோம் என்று அந்தப் படையைத் தொடங்கினார்கள். அந்தப் படையைத் தொடங்கி வைத்த நாளும், பெரியார் பிறந்த நாளை நீங்கள் கொண்டாடினீர்களோ, இதே நாகப்பட்டினத்தில்தான்.  அந்த சிறப்பு நாகப்பட்டினத்திற்கு உண்டு.

ஆனால், இந்தப் படை அங்கே போய் சேருவதற்குள், குலக்கல்வித் திட்டம் ரத்தாகி விட்டது; ஒழிந்தது. அதுதான் மிக முக்கியம். தடை போடப்பட்டது. போரிலே வெற்றி கண்டார்கள்; போர் இல்லாமலேயே வெற்றி காணக்கூடிய சக்தி, பெரியாரின் பெரும்படைகளுக்கு உண்டு.

எனவே, இந்த சமுதாயத்திற்கு ஏற்பட்ட கேடு இருந்தது பாருங்கள், அது தவிர்க்கப்பட்டதினாலேதான், இங்கே நண்பர்கள் சுட்டிக்காட்டியதைப்போல, இன்றைக்கு தமிழ்நாட்டில் 575 பொறியியல் கல்லூரிகள்; பஞ்சாயத்து யூனியன் 400-க்கும் கீழேதான்; பொறியியல் கல்லூரிகள் 575; பேருந்து நிலையத்திலிருந்து பேருந்து ஏறச் சொல்வதற்காக குரல் கொடுப்பார்கள்; அதுபோல, பொறியியல் கல்லூரிகளில் சேரச் சொல்லி, இங்கே வாருங்கள்; இங்கே வாருங்கள் என்று சொல்லக்கூடிய நிலை ஏற்பட்டது. இப்பொழுது ஒரு லட்சம் இடங்கள் காலியாக இருக்கின்றன என்ற நிலை உள்ளது.

கொஞ்சம் அசந்தால், மறுபடியும் அதைப் பறிப்பதற்கான சக்திகள் தயாராக இருக்கின்றன!

இது எப்படி ஏற்பட்டது நண்பர்களே, ஆயுத பூஜை கொண்டாடியதினால் அல்ல நண்பர்களே; சரசுவதி பூஜை கொண்டாடியதினால் அல்ல நண்பர்களே, பெரியார் என்ற மாமனிதரும், பச்சைத் தமிழர் காமராசரும், திராவிடர் இயக்கமும் தொடர்ந்து செய்த மாபெரும் தொண்டின் விளைவு.  இந்த சமுதாயக் கொள்கை, இது வந்துவிட்டதே என்று மகிழ்ச்சியோடு நாம் அலட்சியமாக இருந்துவிட முடியாது. கொஞ்சம் அசந்தால், மறுபடியும் இதைப் பறிப்ப தற்கான சக்திகள் தயாராக இருக்கின்றன. அதுதான் மிக முக்கியம்.

கழுகு மேலே பறந்துகொண்டே இருக்கிறது; கையில் பண்டம் இருக்கிறது; கழுகின் பார்வை அந்தப் பண்டம் மீதே இருக்கும்; நாம் அசந்தால், அதை அடித்துவிட்டுப் போகத் தயாராக இருக்கும் அந்தக் கழுகு.

எச்சரிக்கை மணி அடிக்கக்கூடிய ஆற்றல் கருப்புச் சட்டைக்காரர்களுக்கு மட்டும்தான் உண்டு!

குழந்தை மாதிரி இருக்கின்றவர் கையில் பண்டம் இருக்கிறது; அதை சாப்பிடலாம் என்று நினைக்கிறார். ஆனால், அந்தக் கழுகுப் பார்வைபோல, இந்த நாட்டில் மதவெறி சக்திகள், ஜாதிவெறி சக்திகள் மீண்டும் குலக் கல்வித் திட்டத்தை, வருணாசிரம தருமத் திட்டத்தை ஏற்படுத்தவேண்டும் என்ற சக்திகள் இன்னும் வெவ்வேறு உருவத்தில் வருகின்றன.

அதைப் பார்த்து எச்சரிக்கை மணி அடிக்கக்கூடிய ஆற்றல் கருப்புச் சட்டைக்காரர்களுக்கு மட்டும்தான் உண்டு. அதை ஞாபகப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

என்னை வாழ்க என்று சொல்பவர்களைவிட, ஒழிக என்று சொல்பவர்கள்தானே அதிகம்!

எனவே, பெரியாருடைய பிறந்த நாள் விழா என்பது, நமக்குப் பெரிய விழாக்கோலம் அல்ல; அது ஒரு பிரச்சாரம். அய்யா சொன்னாரே, மிக அழகாக, வேறு எந்தத் தலைவரும் இதுபோல் சொன்னது கிடையாது. எனக்கு ஏன் பிறந்த நாள் விழா கொண்டாடுறீங்க; நல்லா கொண்டாடுங்க என்றுதான் நானும் வந்திருக்கிறேன். அந்த விழாவில், என்னை வாழ்க, வாழ்க என்று சொன்னால், நான் என்ன ரொம்ப வருஷம் வாழ்ந்திடுவேனா? வாழ்க என்று சொன்னால், அதற்கு சக்தி இருக்கிறது என்று நினைத்தால், என்னை வாழ்க என்று சொல்பவர்களைவிட, ஒழிக என்று சொல்பவர்கள்தானே அதிகம்; ஆகவே ஒழிக என்றுதானே அதிகமாக வரும். நான் வாழ்க என்று சொன்னாலே, அதைப்பற்றி கவலைப்படாத பகுத்தறிவுவாதி. ஒழிக என்று சொன்னாலும், அதைப்பற்றி லட்சியம் செய்யாத தொண் டன். நான் என்னுடைய பணிகளை செய்துகொண்டிருக் கிறேன். என்னுடைய கொள்கை பிரச்சாரத்திற்காகத்தான் பிறந்த நாள் விழா. இல்லாத கடவுளுக்கே விழா கொண்டாடுகிறீர்களே, இருக்கின்ற நமக்கு, பிறந்த நமக்கு பிறந்த நாள் விழா கொண்டாடுவதன்மூலமாக, இந்தக் கொள்கையை சொல்கிறோம், அதற்காகத்தான்.

கடவுள் என்று சொன்னால், கடவுளுக்குப் பிறப்பும் இல்லை, இறப்பும் இல்லை. பிறப்பும், இறப்பும் இல்லாத கடவுள்களுக்கு ஏன் பிறந்த நாள் விழாக்கள்?

விநாயகர் சதுர்த்தியில் விநாயகன் பிறந்தான்; ராம நவமி என்றால், ராமன் பிறந்தான்; கோகுலாஷ்டமியில் கிருஷ் ணன் பிறந்தான்.

அஷ்டமி, நவமி, சதுர்த்தி, கந்த சஷ்டி - இந்த வார்த்தைகளைப் பார்த்தாலே நமக்கும் அதற்கும் சம்பந்தமில்லை என்று தெரியும். சமஸ்கிருதம் என்கிற பெயரில், தமிழில் இல்லாத சொல் இருந்தால், தமிழருக்கும், அதற்கும் சம்பந்தமில்லை என்பதை சுலபமான விடையாக வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று தந்தை பெரியார் சொன்னார்.

காபி என்ற வார்த்தையே நம்மூர் சரக்கு அல்ல; சுக்கு வேண்டுமானால் நம்மூர் சரக்காக இருக்கலாம்; காபி என்பது நம்மூர் சரக்கல்ல. வெளியிலிருந்து வந்த சரக்குதான்.

எனவே, பிறக்காத கடவுள்களுக்கு ஏன் விழா கொண்டாடுகிறார்கள். மாதத்திற்கு ஒரு விழா.

கசப்பான விஷயங்களைச் சொல்வதற்கு இந்த இயக்கத்தை விட்டால் வேறு நாதியுண்டா?

குடிக்கிறவனுக்கு போதை குறையும்போதெல்லாம், அவன் போதை குறையக்கூடாது என்று நினைத்து, மேலும் மேலும் குடியை ஊற்றி, அவன் எழுந்துவிடக் கூடாது என்று ஒருவன் செய்தால் எப்படி இருக்குமோ, அதுபோல், மாதாமாதம் கடவுள்களுக்கு விழா எடுக்கிறார்கள்..

பூமியைப் பாயாக சுருட்டிக்கொண்டு கடலுக்குள் ஒளிந்துகொண்டான் என்றும், கடலுக்குள் இருந்ததை பன்றி அவதாரம் எடுத்து வெளியில் கொண்டு வந்தான் என்றும், பன்றிக்கும், பூமாதேவிக்கும் பிள்ளை பிறந்தது என்று கதையை சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

பூமி உருண்டை என்று விஞ்ஞான பூர்வமாகத் தெரிந்தும்கூட, இன்னமும் தீபாவளியைக் கொண்டாடு கிறார்கள் என்றால், இவனைவிட உலகத்தில் கடைந் தெடுத்த காட்டுமிராண்டி வேறு யாராவது இருப்பானா? என்பதை நீங்கள் நினைத்துப் பார்க்கவேண்டும்.

காரணம் என்ன? நம்முடைய மக்களுக்கு சிந்தனா சக்தி இல்லை. கசப்பான விஷயங்களைச் சொல்வதற்கு இந்த இயக்கத்தை விட்டால் வேறு நாதியுண்டா? என்பதை தயவு செய்து நீங்கள் எண்ணிப் பாருங்கள்.

உங்களிடம் இருந்து நாங்கள் எதையும் எதிர்பார்க்க வில்லை. உங்களுடைய ஓட்டு எங்களுக்குத் தேவை யில்லை. உங்களுடைய பாராட்டு எங்களுக்குத் தேவை யில்லை. ஆனால், ஒன்றே ஒன்று எங்களுக்குத் தேவை. உங்களுடைய மான வாழ்வுக்கு மீண்டும் திரும்பவேண்டும். உங்களுடைய சூத்திரப் பட்டம், பஞ்சம பட்டம், ஜாதி ஒழிய வேண்டும். எல்லோரும் சகோதரர்களாக, மனிதர்களாக, இந்த நாட்டில் மனிதநேய மிக்கவர்களாக இருக்கவேண்டும் என்பதுதான் அதனுடைய அடிப்படையாகும்.

புரட்சிக்கவிஞர் பெரியாருடைய தொண்டன், பெரியாருடைய மாணவன்!

ஆகவே, இந்தக் குலக்கல்வித் திட்டத்தை ஒழித்து, இன்றைக்கு இவ்வளவு பேர் படித்திருக்கிறார்கள். இன் றைக்குக் காத்தான் மகன் ஸ்காட்லாந்தில் கணினிப் பொறியாளராக இருக்கிறார்; முத்தன் மகன் முனியன் ஆஸ்திரேலியாவில் இருக்கிறார். எந்த ஊரில் தன்னுடைய மகன் இருக்கிறான் என்று பெற்றோர்களுக்குக்கூட சரியாகச் சொல்லத் தெரியாது. அந்த அளவிற்கு நம்மாட்கள் படித்து வெளிநாட்டில் பணியில் உள்ளனர். இவையெல்லாம் இந்த இயக்கம் இல்லையென்றால் நடைபெற்றிருக்குமா? இதை சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும், எண்ணிப் பார்க்கவேண்டும்.

சித்திரைச் சோலைகளே, உமைத் திருத்தப் இப்பாரினில், எத்தனைத் தோழர்கள்

ரத்தம் சொரிந்தனரோ,
உங்கள் வேரினிலே,
என்று புரட்சிக்கவிஞர் கேட்டார்.

அழகான பூங்காவை பார்க்கிறார்; ஏராளமான மலர்கள் பூத்துக் குலுங்குகின்றன. மற்ற கவிஞர்கள் என்ன சொல்லி யிருப்பார்கள், காதலன், காதலி, மற்ற மற்றவை என்று சொல்லியிருப்பார்கள்.

ஆனால், புரட்சிக்கவிஞர் பெரியாருடைய தொண்டர், பெரியாருடைய மாணவர், பெரியாருடைய பயிற்சிக் களத்தில் வந்தவர். அதனால் அவர் அந்தப் பூங்காவை பார்த்தார்,

சித்திரைச் சோலைகளே, உங்களை உண்டாக்குவதற்கு எத்தனைத் தோழர்கள், எங்கள் தோழர்கள், எங்கள் விவசாய மக்கள், உழைப்பாளிகள், அவர்களுடைய உழைப்பை, ரத்தத்தை வியர்வையாக்கி, ரத்தம் சொரிந் தனரோ, உங்கள் வேரினிலே என்று கேட்டார்.

அந்த மாதிரியான ஒரு உணர்வை உண்டாக்கிய ஒரு இயக்கம்.

அதுபோல், இவைகளையெல்லாம் உருவாக்குவதற்கு இந்த இயக்கம் இல்லையானால், என்ன ஆகியிருக்கும்? எண்ணிப் பார்க்கவேண்டும்.

எனவேதான், அருமை நண்பர்களே, இந்த சமுதாய மாற்றம் என்பதற்காக தந்தை பெரியார் அவர்கள் பாடுபட்ட பணி, இன்னமும் தொடர்கிறது. அவர்களால் நிலைமை மாறியிருக்கிறது. படிப்புப் பெருகியிருக்கிறது. பகுத்தறிவு வளர்ந்திருக்கிறதா என்பது கேள்விக்குறி.

அதுமட்டுமல்ல, நம்முடைய வாழ்க்கைத் தரம் உயர்ந் திருக்கிறது. ஆனால், அறிவுத் தரம் உயர்ந்திருக்கிறதா? என்பது முக்கியமான கேள்வி.

அறிவுப் போட்டிக்கு எத்தனை பெண்கள் தயாராக இருக்கிறார்கள்?

பெண்ணுரிமையை இன்றைக்குப் பெற்றிருக்கிறார்கள். ஆனால், அந்தப் பெண்களே கூட,  தங்களுக்கு அறிவு முக் கியமா? அழகு முக்கியமா? என்று வரும்பொழுது, அழகுப் போட்டிகளுக்குத் தயாராவதற்கு நிறைய பேர் இருக் கிறார்களே தவிர, அறிவுப் போட்டிக்கு எத்தனை பேர் தயாராக இருக்கிறார்கள். இதைத்தான் தந்தை பெரியார் அவர்கள் சிந்தித்துப் பார் என்று நமக்கு இடித்துரைத் தார்கள்.

ஆகவே, ஒரு பெரிய சமுதாய மாற்றத்தை சொல்லிக் கொடுப்பதற்கு, இந்த இயக்கத்தைத் தவிர வேறு கிடையாது.

நாட்டில் எல்லோரும் ஆச்சரியப்படுகிறார்கள். தென் னாட்டில் எப்படி இருக்கிறது என்று.

இந்தியாவில் இருக்கின்ற மாநிலங்களிலேயே மிகப் பெரிய மாநிலம் எதுவென்றால், ஒன்று உத்தரப்பிரதேசம்; இன்னொன்று பிகார். அந்த பிகாரில் முதலமைச்சராக வந்திருக்கிறார். ஒரு பிற்படுத்தப்பட்டவர் முதலமைச்சராக இருந்தார்; அவர் விலகிக் கொண்டு, தேர்தலில் ஏற்பட்ட தோல்வியைக் காரணமாகக் காட்டி, அவருடைய கட்சி யைச் சார்ந்தவரையே, ஒரு தாழ்த்தப்பட்ட சமுதாயத்தைச் சார்ந்த, மலைவாழ் சமுதாயத்தைச் சார்ந்த ஒருவரைக் கொண்டு வந்து, பிகாரில், முதலமைச்சராக ஆக்கினார்.

ஆனால், முதலமைச்சராக வைத்த அவர்களுடைய நிலையில், என்ன நடந்தது என்று சொன்னால் நண்பர்களே, அவர் கோவிலுக்குச் சென்றார் சாமி கும்பிடுவதற்காக. அப்படி அவர் சென்று வந்தவுடன், செய்தி வெளியே வந்திருக்கிறது; என்னவென்று, அந்தக் கோவில் முழுவ தையும் தண்ணீர் ஊற்றி கழுவினார்கள் என்று.

தாழ்த்தப்பட்டவர் என்பதால் ஒரு முதலமைச்சருக்கே அந்த நிலை!

ஒரு மாநில முதலமைச்சராக இருப்பவர் அந்தக் கோவி லுக்குச் சென்று வந்ததும், தண்ணீர் ஊற்றி கழுவுகிறார்கள். அந்தக் கோவிலுக்குச் சாப்பாடு உள்பட எல்லாவற்றையும் இவர் கையெழுத்துப் போட்டால்தான் நடக்கும் என்ற நிலை இருக்கிறது. இவர் கையெழுத்துப் போடவில்லை என்றால், பகவானே பட்டினிதான். அதிலொன்றும் சந்தேகமில்லை. அப்பேர்ப்பட்டவராக இருந்தாலும், அதிகாரம் அவரிடம் இருந்ததே தவிர, முதலமைச்சராக இருந்தாலும்,  தீண்டாமை நீங்கவில்லையே! ஜாதி எவ்வளவு ஆழமாக வேரூன்றி இருக்கிறது பாருங்கள்!

சூத்திரர் சட்டப்படி; மந்திரியானதும், மாண்புமிகு சூத்திரர்!

அதைத்தான் தந்தை பெரியார் கேட்டார், அமைச்சர் களை அருகில் வைத்துக்கொண்டு கேட்டார்; பெரியார் பிறந்த நாள் விழாக் கூட்டத்தில் உரையாற்றும்பொழுது பெரியார் கேட்டார், எனக்கு இவர்களெல்லாம் மந்திரி களாக  வந்திருக்கிறார்கள் என்கிறபொழுது மகிழ்ச்சிதான்; ஆனால், என்னதான் அவர்கள் மந்திரிகளாக ஆனாலும், இவருக்கு மாண்புமிகு போடுவார்கள்; முதலில் சாதாரண மானவர்; அதனால், சாதாரண சூத்திரர் சட்டப்படி; மந்திரி யானதும், மாண்புமிகு சூத்திரர். அவ்வளவுதானே தவிர வேறொன்றும் இல்லையே!

மந்திரிக்கு முன்பு மாண்புமிகு இருக்கிறது; ஆகையால், மாண்புமிகு சூத்திரர்; மந்திரிப் பட்டம் எப்பொழுது வேண் டுமானாலும் போகும்; எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் வரும். ஆனால், சூத்திரப் பட்டம்?

வடக்கே இருக்கிறவர்கள் சொல்கிறார்கள், எங்களுக்கு ஒரு பெரியார் இல்லையே என்று!

பெரியாருடைய இந்த சிந்தனை நாட்டில் பரவி, ஜாதி யினுடைய கடைசி அடையாளம் மறைகின்ற வரையில், நாம் கீழ்ஜாதியாகத்தானே இருப்போம்; நம்முடைய நாட்டில் மேல் ஜாதியாக உள்ளவர்கள் எப்படி இருக் கிறார்கள்? அவர்கள் எண்ணம் மாறியிருக்கிறார்களா? இன்னும் சந்தர்ப்பம் எப்பொழுது வரும் என்பதைத்தானே பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

ஆகவேதான் நண்பர்களே, வடக்கே இருக்கிறவர்கள் சொல்கிறார்கள், எங்களுக்கு ஒரு பெரியார் இல்லையே! இருந்தால், இந்த மாதிரியான சூழ்நிலை வருமா? என்று.

தென்னாட்டின் நிலை என்ன? கருநாடகத்தில் என்ன நடக்கிறது? அங்கே முதலமைச்சர் சொல்கிறாரே, அர்ச்சகர் களாகப் பெண்களை நியமிக்கபோகிறேன் என்று சொல்கிறாரே.

இந்தியாவில் மற்ற மாநிலங்களில் இல்லாத ஒரு சமூகப் புரட்சியை, அங்கே செய்யக்கூடிய நிலைக்கு வருகிறார் என்றால், தந்தை பெரியாருடைய கருத்து பல இடங்களில் சென்றிருக்கிறது.

சமூகநீதியைப் பொறுத்தவரையில், பிகாரில், உத்தரப் பிரதேசத்தில் மற்ற இடங்களில் வந்தாயிற்று. ஆனாலும், இந்து மதம் என்கிற பெயரால், பார்ப்பன மதம், வைதீக மதம், சனாதன மதம் இன்னமும் ஜாதியைத் தூக்கிப் பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறது.

தீண்டாமை, அதுதானே கொடுமை; இது வடநாட்டில் காலங்காலமாக இருக்கிறதே. அதனால்தானே இன்றைக்கும் முதலமைச்சராக இருப்பவர் கோவிலுக்குள் சென்று வந்ததும், தண்ணீர் ஊற்றி கழுவுகிறார்கள்.

உயர்நீதிமன்ற நீதிபதிக்கே இந்த நிலை!

அதேபோல், உயர்நீதிமன்றத்தில் நீதிபதியாக இருந்தார் தாழ்த்தப்பட்ட சமுதாயத்தைச் சேர்ந்தவர். அவர் அந்தப் பதவியிலிருந்து அவர் சென்றதும்,  இன்னொருவர் அந்தப் பதவிக்கு வந்தார். அவர் வந்தவுடன், அந்த நாற்காலியைத் தூக்கிப் போட்டு கழுவுங்கள்; அந்த நாற்காலி எனக்கு வேண்டாம்; அது தீட்டுப்பட்ட நாற்காலி ஆகும் என்று சொல்கிறார். இந்த சம்பவம் வடநாட்டில் நடைபெற்ற ஒரு சம்பவமாகும்.

அங்கே ஜாதி ஆண்டு கொண்டிருக்கிறது; சட்டம் ஆளவில்லை என்பதுதான் மிக முக்கியம்.

இந்தக் கொடுமைகள் எல்லாம் இங்கே நடைபெறுமா? அதுபற்றி நினைத்துப் பார்க்க முடியுமா?

நம்முடைய சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில்  நீதிபதியாக தாழ்த்தப்பட்ட சமுதாயத்தவர் இல்லாத நிலையை மாற்றி, தந்தை பெரியார் சொல்லி, கலைஞர் செய்த மகத்தான புரட்சி என்று சொன்னால், முதல் தாழ்த்தப்பட்ட சமுதாயத் தவர் ஒருவரைக் கொண்டுவந்து, நீதிபதி வரதராஜன் அவர்களை நீதிபதியாக உட்கார வைத்தார். அவர் உச்சநீதிமன்றம் வரை சென்றார்.

80 வயது பார்ப்பன வழக்குரைஞர் எழுந்து வாதம் செய்கிறார்; அப்பொழுது வழக்குரைஞராக இருப்பவர் என்ன செய்ய வேண்டும்; நீதிபதியைப் பார்த்து, மை லார்ட் என்றுதானே சொல்லவேண்டும்; கடவுளுக்குச் சமமானவரே என்று தானே அழைக்கவேண்டும்.

தாழ்த்தப்பட்டவராக ஒரு நீதிபதி சென்னை உயர்நீதி மன்றத்தில் அமர்ந்திருக்கிறார். இவர் உயர்ந்த ஜாதிக்காரர்; முகத்தில் பிறந்தவர். அவர் எங்கே பிறந்தார் என்று முடிவாகவில்லை. ஏனென்றால், கால் வரையில் சூத்திரன் பிடித்துக்கொண்டார்கள்.

அவன்தான், அவங்க அப்பாவிற்கும், அம்மாவிற்கும் பிறக்கவேண்டிய இடத்தில் பிறந்திருப்பான்

பெரியாரிடம் கேட்டார்கள், என்னங்க, காலில் பிறந்த வன் சூத்திரன் என்று சொல்லியிருக்காங்க; பஞ்சமன் அய்ந் தாவது ஜாதியாயிற்றே, அவன் எங்கே பிறந்தான் என்று.

பெரியார் அவர்கள், அவன்தான், அவங்க அப்பா விற்கும், அம்மாவிற்கும் பிறக்கவேண்டிய இடத்தில் பிறந்திருப்பான் என்று.

அப்படிப்பட்ட ஒரு சமுதாயத்தில், இன்னமும் இடம் தேடுகிறார்கள், அவன் எங்கே பிறந்தான் என்று.

அதற்கும்கீழே பெண்கள், ஜாதியினுடைய அடுக்கு முறையில்.

80 வயது பார்ப்பன வழக்குரைஞர் எழுந்து வாதம் செய்கிறார்; அப்பொழுது வழக்குரைஞராக இருப்பவர் என்ன செய்யவேண்டும்; நீதிபதியைப் பார்த்து, மை லார்ட் என்றுதானே சொல்லவேண்டும். அப்படி சொல்லும் பொழுது, அவர் மனம் எவ்வளவு எரிமலையாக எரிந்து கொண்டிருக்கும். அவர் வாதமா செய்திருப்பார்; வெளியில் இவரை மை லார்ட் என்று சொல்வார்; ஆனால், உள்ளே என்ன நினைத்துக் கொண்டிருப்பார், பெரியார் ஒழிக, கருணாநிதி ஒழிக, திராவிடர் கழகம் ஒழிய, தி.மு.க. ஒழிக, திராவிட இயக்கம் ஒழிக! இவையெல்லாம் இருப்பதால் தானே இந்த நிலை. இவைகளை ஒழித்துவிட்டால், நமக்கு இந்த நிலை ஏற்படாதே என்றுதானே நினைத்திருப்பார்.

இதுதான் சமுதாய மாற்றம்; இந்த இடத்தில் நீங்கள் நன்றாக சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும்.

எங்களை நாங்களே வருத்திக் கொள்கின்ற போராட்டம்!

இவையெல்லாம் சத்ய சாய்பாபா கையைத் தூக்கியதும் பொத்தென்று விழுந்துவிடவில்லை. ஓம் என்று சொன்ன வுடன் வெளியில் வந்துவிடவில்லை.

தொடர்ந்து போராட்டம்! பொதுச்சொத்துகளுக்கு நாச மில்லாத போராட்டம்; பொது அமைதிக்குப் பங்கமில்லாத போராட்டம்; எங்களை நாங்களே வருத்திக் கொள்கின்ற போராட்டம். இதுதான் தந்தை பெரியார் அவர்கள் மக்களுக்குச் சொல்லிக் கொடுத்தது. பொது நலத்திற்கென்று சொல்லக்கூடிய மிகப்பெரிய ஒரு வாய்ப்பு.

ஆகவே, இந்த சமுதாயத்திலே, இவ்வளவு மாற்றங்கள் வந்திருக்கிறதே சமுதாயத்தில், திருமணங்களில் மாற்றம்; அதேபோல், கருமாதி என்று சொல்லக்கூடிய இழவு வீட்டில் வசூல் செய்து கொண்டிருந்தார்கள் பார்ப்பனர்கள், இன்றைக்கு அதிலும் மாற்றம். அதேபோல், அனைத்து ஜாதியினரும் அர்ச்சகராக வேண்டும் என்ற சட்டம் நிறைவேறிவிட்டது. நீதிமன்றத்தில் போய் கிடப்பில் போட்டு வைத்திருக்கிறார்கள். ஆனால், எவ்வளவுதான் நீங்கள் தடுத்து வைத்தாலும், இதை இனிமேல்  இந்த அலையை யாரும் தடுத்துவிட முடியாது. பெரியார் பிறந்த நாள் விழாவில் நாங்கள் எடுத்துக்கொள்கின்ற சூளுரை இருக்கிறதே, அந்த சூளுரையில் மிக முக்கியமான சூளுரை என்று சொல்லும்பொழுது, இதுதான் மிகவும் அடிப்படையான விஷயமாகும்.

இன்றைக்கு ஜாதி ஒரே ஒரு இடத்தில்தான் இருக்கிறது!

ஜாதியை மற்ற இடங்களில் எல்லாம் பெரியார் ஒழித்தார். இன்றைக்கு ஜாதியினுடைய அடையாளம் அதிகாரப்பூர்வமாக எந்த இடத்திலும் இல்லை; ஒரே ஒரு இடத்தில்தான் இருக்கிறது. அதுதான் கோவில் கருவறை; கர்ப்பக்கிரத்தில்.

செவ்வாய்க்கிரகத்திற்கே நம்மாட்கள் ராக்கெட்டை அனுப்பிவிட்டார்கள். அந்த விண்கலம் படம் எடுத்து அனுப்புகிறது.

படிப்பிற்கும், அறிவிற்கும் சம்பந்தம் உண்டா? படிப்பறி விற்கும், பகுத்தறிவிற்கும் சம்பந்தம் உண்டா? இவன் படிக் கின்ற விஞ்ஞானத்திற்கும், இதற்கும் சம்பந்தம் உண்டா? இன்னமும் ஏன் செவ்வாய் தோஷத்தைப்பற்றி பேசு கிறார்கள். இதனால் பல பெண்களுக்கு வயதானாலும் திருமணமாகவில்லையே! செவ்வாய்க் கிரகத்திற்கே விண்கலத்தை அனுப்பிய பிறகும், இன்றும் செவ்வாய் தோஷத்தைப்பற்றி பேசுகிறார்கள்.

இவையெல்லாம் தாண்டி, நாளைக்கு செவ்வாய் கிரகத்தில் மனிதன் வசிக்கக் கூடிய வசதி இருக்கிறதா என்று பார்க்கிறார்கள். அங்கே காற்று இருக்கிறதா? தண்ணீர் இருக்கிறதா? என்று பார்க்கிறார்கள்.

இப்படி இருக்கின்ற சூழ்நிலையில், இவனை கொண்டு போனால், என்ன செய்வான், செவ்வாய்க் கிரகத்திலும் கர்ப்பக் கிரகத்தை உண்டாக்குவான். இந்த இடத்திற்குச் சென்றால் தீட்டுப்பட்டுவிடும் என்ற சொல்லக்கூடிய நிலைக்கு வந்துவிடுவான்.

அதனால்தான், நம்முடைய அய்யா பிறந்த நாள் விழா வாகிய இந்த விழாவில், இதே நாகையில் குலக்கல்வித் திட்டத்தை எதிர்த்து ஒரு திட்டம் வகுத்தோமே, அதேபோல்தான் நண்பர்களே, இளைஞர்கள் நிறைய பேர் இங்கே வந்திருக்கிறீர்கள். புதிய இளைஞர்கள் இந்த இயக்கத்திற்கு வந்திருக்கிறீர்கள். நாகை பழைய நிலைக்குத் திரும்புகிறது என்பதில், மிகவும் மகிழ்ச்சியடையக்கூடிய அளவிற்கு, நாகை மாவட்டம் நல்ல அளவிற்கு உணர்ச்சி பூர்வமான இளைஞர்கள், செயல்திறன்மிக்க இளைஞர்கள் வருகிறீர்கள். எந்தக் கட்சிக்காவது நெருக்கடி வந்தால், கைகொடுக்கின்ற ஒரே சட்டை கருப்புச்சட்டைதான்!

இளைஞர்களே! நீங்கள் பதவிகளைப்பற்றி கவலைப் படாதீர்கள்; கருப்புச் சட்டைதான் என்றைக்கும் கைகொடுக் கும்! நீங்கள் பார்த்திருப்பீர்களே, எல்லா கட்சிக்காரர்களும் கருப்புச் சட்டையைத் தைத்து வைத்திருப்பார்கள். எந்தக் கட்சியிலும் கருப்புச் சட்டை இல்லாதவர்கள் கிடையாது. யாருக்காவது, எந்தக் கட்சிக்காவது நெருக்கடி வந்தால், கைகொடுக்கின்ற ஒரே சட்டை கருப்புச்சட்டைதான், இன்றைக்கு! இல்லையென்று யாராவது சொல்ல முடியுமா?

தி.மு.க, அ.தி.மு.க., எல்லாம்! கம்யூனிஸ்ட் நண்பர்களும் வைத்திருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கும், நமக்கும் பெரிய வித்தியாசமில்லை. கொள்கையில் இருவரும் ஒத்துதான் வருகிறோம்.

ஆகவே, கட்சிகளுக்கு அப்பாற்பட்டு சிந்திக்கின்ற ஒரு இடம் உண்டு.

ஒரு தீயணைப்புத் துறை இருக்கிறது. அது என்ன ஒரு கட்சியைச் சார்ந்தது என்று அர்த்தமா? வண்டியை ஓட்டுகிறவர் அல்லது யாராவது ஒருவர் ஒரு கட்சியை சார்ந்தவராக இருக்கலாம். ஆனால், அந்த அமைப்பு கட்சியை சாராதது!

அதேபோல, காவல்  நிலையம் இருக்கிறது; அது எந்தக் கட்சியை சார்ந்ததும் இல்லை. ஆட்சி போகும், வரும்; அதிகாரிகள் எப்பொழுதும் இருப்பார்கள்; அவர்கள் கடமையைச் செய்துகொண்டுதான் இருப்பார்கள்.

எங்களுக்கு ஜாதி, மத கண்ணோட்டம் கிடையாது!

பள்ளிக்கூடம் இருக்கிறது, அது எல்லோருக்கும் பொது வானது; இல்லை, இல்லை, ஒரு கட்சிக்காரர்களைத்தான் சேர்ப்போம் என்று சொல்லமுடியுமா?

அதுபோல, மருத்துவமனை எல்லோருக்கும் பொது வானது.

அதுபோல, நண்பர்களே, திராவிடர் கழகம் என்பது ஒரு தீயணைப்பு நிலையம்போல, எல்லோருக்கும் பொது வானது. அதேமாதிரி பள்ளிக்கூடம் போல, அது எல்லோ ரையும் சேர்க்கக்கூடியது, அறிவுறுத்தக் கூடியது. நோய்கள் வந்தால் சேர்க்கக்கூடிய மருத்துவமனை அது எல்லோ ருக்கும் பொதுவானது, அதுபோல, திராவிடர் கழகம் பொதுவானது.

இது ஒரு பொது அமைப்பு; பொதுக் கருத்து. எங்களுக்குப் பொதுநல சிந்தனைகள்தான். எங்களுக்கு ஜாதி, மத கண்ணோட்டம் கிடையாது.

தேர்தல் நேரத்தில் ஜாதி கைகொடுக்கிறது என்று ஜாதித் தீயை விசிறி விடுகிறார்கள். வேறு எந்த மூலதனமும் இல்லையென்றால், ஜாதியைப் பிடித்துக் கொண்டு மேலே ஏறலாம் என்று பார்க்கின்றனர் சிலர். அதைத் தவிர வேறு என்ன ஜாதிக்கு மரியாதை இருக்கிறது.

இன்றைக்கு இளைஞர்கள் எல்லாம் முன்வந்திருக் கிறார்களே, குருதிக் கொடை, விழிக்கொடை, உறுப்புகள் கொடை அளிக்கின்றனரே, மனிதநேயம் வளர்ந்து இருக்கிறதே!

இதில் கட்சியில்லை, ஜாதியில்லை; மனிதநேயம் மட்டும்தான் உள்ளது.

பெற்றோர்களேகூட நல்ல அளவிற்கு, அவர்கள் படித்தவர்களா? படிக்காதவர்களா? என்பதைவிட, அவர்கள் மனிதர்கள்; அதுதான் மிக முக்கியம். அந்த அடிப்படையில் அவர்கள் சிந்திக்கிறார்கள்.

என் மகன் மூளைச்சாவு அடைந்துவிட்டான். அவனு டைய உறுப்புகளை எடுத்து மற்றவர்களுக்குப் பொருத் துங்கள் என்று சொல்கிறார்கள்.

உடற்கொடை அளிக்கிறார்கள்; அந்த உடற்கொடை மருத்துவ ஆராய்ச்சி மாணவர்களுக்கு மிகப்பெரிய அளவில் பயன்படுகிறது.

ஒரு புதுக் கொலையைக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள், கவுரவக் கொலை!

ஜாதி, ஜாதி என்று அதைப் பிடித்துக்கொண்டு உயிரை விடுகிறான் பாருங்கள், என் ஜாதியில் ஏன் காதல் செய்ய வில்லை; ஏன் வேறு ஜாதியில் காதல் செய்கிறீர்கள் என்று. இதுவரையில் கருணைக் கொலை என்றுதான் கேள்விப் பட்டிருக்கிறோம்; இவர்கள் ஒரு புதுக் கொலையைக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள், கவுரவக் கொலை என்று.

இது கவுரவக் கொலையா? இதைவிட மானக்கெடு வேறு ஏதாவது உண்டா?

இவர்கள் இலக்கியம் படிக்கிறார்கள்,

தமிழருடைய பண்பாடு என்று
யாயும் யாயும் யாராகியரோ
உங்கம்மா யாரோ, எங்கம்மா யாரோ,
பதவுரை, கருத்துரை, பொதுவுரை என்று சொல்லிக் கொண்டு, நீ வேற ஜாதி, நான் வேற ஜாதி என்று.
ஜாதிக்கு என்ன அடையாளம்? சொல்லுங்கள்.

இப்பொழுது  ரத்தம் கொடுக்கிறார்களே, இளைஞர்கள், அந்த ஜாதியைப் பற்றி சிந்திக்காத, சிந்திக்கிறவர்களுக்குச் சொல்கிறேன்; இளைஞர்கள் யாராவது இருந்தால், இளைஞர்களுக்கு அல்ல; அதை ஊட்டவேண்டும் என்று சில சக்திகள் முயற்சி செய்கிறார்கள். அவர்களுக்காக நான் இதைத் தெளிவாகச் சொல்கிறேன்.

உங்கள் ரத்தம் என்ன குரூப் என்று கேட்டால், அவர் என்ன ஜாதி பெயரையா சொல்கிறார்? நான் அய்யங்கார், என்னுடைய ரத்தம் அய்யங்கார் ரத்தம். என்னுடைய ரத்தம் செட்டியாரு ரத்தம்; நாடார் ரத்தம், வன்னியர் ரத்தம், அன்னியர் ரத்தம், முதலியார் ரத்தம் என்றா சொல்கிறார்கள்?

ரத்தப் பிரிவை ஏ பாசிட்டிவ், ஏ1 பாசிட்டிவ், ஒ பாசிட்டிவ், ஓ நெகட்டிவ் என்றுதானே பிரித்து வைத்திருக்கிறார்கள்.

எந்தப் பிரிவு ரத்தம் யாருக்குச் சேருமோ அந்தப் பிரிவு ரத்தத்தைத்தான் ஒருவருடைய உடலில் ஏற்ற முடியும்.

ஒரே பாடத்தை ஒரு ஆசிரியர் திரும்பத் திரும்ப சொல்லித்தான் தீரவேண்டும்!

நான் பல இடங்களில் சொல்லியிருக்கின்ற உதாரணத் தையே மீண்டும் சொல்கிறேன். ஏனென்றால், ஒரே பாடத்தை ஒரு ஆசிரியர் திரும்பத் திரும்ப சொல்லித்தான் தீரவேண்டும். வேறு வழியில்லை. மாணவர்கள் புதிய மாணவர்களே தவிர, பாடம் பழைய பாடம்தான். தேவையான பாடம்.

உதாரணத்திற்கு, ஒரு அய்யங்கார் அடிபட்டுவிட்டார். அடிபட்ட அய்யங்காருக்கு அறுவை சிகிச்சை செய்ய வேண்டும்; ரத்தம் தேவைப்படுகிறது.  அய்யங்காரிடம் டாக்டர் சொல்கிறார், உங்களுடைய ரத்த வகை ஏ1 பாசிட்டிவ்.  உங்களுக்கு அறுவை சிகிச்சை செய்யவேண் டும் என்றால் இரண்டு பாட்டில் ரத்தம் தேவைப்படும் என்று. அதற்காக விளம்பரம் கொடுத்துள்ளோம் என்று சொல்கிறார்.

டாக்டரிடம் அய்யங்கார் சொல்கிறார், நான் தான் அறுவை சிகிச்சை செய்யலாம் என்று சொல்லிவிட்டேனே, இன்னும் ஏன் காலதாமதம் செய்கிறீர்கள்? என்று கேட்கிறார்.

உடனே டாக்டர் அய்யங்காரிடம் சொல்கிறார், நாம் விளம்பரம் கொடுத்ததைப் பார்த்து ஒரு இளைஞர் உங்களுக்கு ரத்தம் கொடுக்க முன் வந்திருக்கிறார். அந்த ரத்தத்தை உங்களுக்குச் செலுத்தினால் அறுவை சிகிச்சை செய்யலாம் என்று சொல்கிறார்.

அய்யங்காரோ, அப்புறம் என்ன டாக்டர் உடனே அறுவை சிகிச்சை செய்யவேண்டியதுதானே என்று.

டாக்டர் அய்யங்காரிடம், நீங்களோ அய்யங்கார், ரத்தம் கொடுக்க வந்துள்ள இளைஞரோ ஆதிதிராவிடர். அவர் களைத் தொட்டாலே நீங்கள் குளிக்கவேண்டும் என்று சொல்வீர்களே, அவருடைய ரத்தத்தை உங்களுடைய உடம்பில் ஏற்றவேண்டும் என்றால், உங்களுடைய அனுமதி வேண்டும் அல்லவா? நாளைக்கு நீங்க விஷயம் தெரிந்ததும், என்னைக் கண்டிக்கமாட்டீர்களா? என்று சொல்கிறார்.

இப்படி டாக்டர் சொன்னால், அந்த பேஷண்ட்டான அய்யங்கார் என்ன சொல்வார், அய்யய்யோ அவருடைய ரத்தம் வேண்டவே வேண்டாம்; நான் செத்தாலும் பரவாயில்லை என்று சொல்வாரா?

என்ன டாக்டர் நீங்க, நான் பெரியார் கட்சியில் சேர்ந்து எவ்வளவு நாளாயிற்று. என்ன நீங்க இன்னும் தயக்கம் காட்டுகிறீர்கள். உடனே அறுவை சிகிச்சைக்கு ஏற்பாடு செய்யுங்கள்; அந்தத் தாழ்த்தப்பட்டவருடைய ரத்தத்தை எனக்குச் செலுத்துங்கள் என்பார்.

                         -----------------------------------தொடரும்--”விடுதலை” 23-10-2014

Read more: http://viduthalai.in/page-4/89802.html#ixzz3H1FYctFW