பகுத்தறிவுப் பணிகளுக்கென்று மன்றங்கள் தேவை! -பெரியார்

சிந்தனையாளர் சங்கம் இப்போது தான் ஏற்படுகிறதென்றும், இதற்கு முன் இருந்தவை சிந்தனையற்ற மிருகங்களின் சங்கம் என்பதே பொருளாகும்.

 உலகில் மனிதன் ஒருவனுக்குத் தான் சிந்தனா சக்தி உண்டு. மற்ற எந்த ஜீவனுக்கும் சிந்தனா சக்தி மாற்றிக் கொள்ளத் தெரியாது; மனிதன் ஒருவன் தான் காலத்திற்கேற்ப மாற்றிக் கொள்ளவும், நலனுக்கேற்ற வசதிகளை ஏற்படுத்திக் கொள்ளும்படியான அறிவினைப் பெற்றி ருக்கின்றான்.

மிருகங்களோடு மிருகங்களாக கண்டதைப் புசித்துக் கொண்டு குகையில் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தவன், படிப்படியாக வளர்ந்து இன்று உணவை வேக வைத்து பல சுவைகளோடு உண்பதோடு வீடு கட்டிக் கொண்டு, அதில் பல வசதிகளை செய்து கொண்டு வாழ்கின்றான். மற்ற பிராணிகள் முன் எப்படி வாழ்ந்ததோ, அதுபோல்தான் இன்றும் வாழ்ந்து வருகிறது. இப்போது நாம் அடியோடு பகுத்தறிவில்லாத ஜீவனாக இல்லை, சில விஷயங்களில் மட்டும் இன்னும் காட்டுமிராண்டித் தன்மையில் இருந்து கொண்டிருக்கின்றோம்.

உணவு, உடை, உறையுள் இவற்றைப் பற்றியெல்லாம் சிந்தித்து நலனுக்கேற்ப தன் அறிவைக் கொண்டு மாற்றிக் கொள்கிற மனிதன் கடவுள் - மத - மூட நம்பிக்கையின் காரணமாக இன்னும் மடையனாக, வளர்ச்சியடையாதவனாக, இழி மகனாக இருந்து கொண்டிருக் கின்றான். இந்நிலைமையை எடுத்துச் சொல்லி இந்த விஷயங்களிலும் அவன் அறிவு பயன்பட வேண்டும் என்பதை சிந்திக்கத் தூண்டுவதற்காகவே இச் சிந்தனையாளர் மன்றமென்பதாகும்.

கடவுள் - மதம் - சாஸ்திரம் - முன் னோர்கள் - தெய்வீக சக்தி பொருந்திய வர்கள் - பழமை என்கின்ற இவைகளின் காரணமாக, இவைகளைப் பற்றி சிந்திக் கக் கூடாது. சிந்தித்தால் நரகத்திற்குப் போக வேண்டும். பாவம் என்றெல்லாம் சொல்லி மனிதனை மடையர்களாக்கி விட்டார்கள். இதற்கு ஆட்பட்டவர்கள் உலகில் பல பாகங்களிலுமிருக்கிறார்கள் என்றாலும் மற்ற நாடுகளிலிருப்பதைவிட நம் நாட்டில் அதிகமிருக்கக் காரணம், நம் நாட்டில் தான் இலட்சக்கணக்கான கோயில்கள் இருக்கின்றன. அதன் மூலம் பலனடைய ஒரு கூட்டம் இருக் கிறது. ஆதலால் அக்கூட்டத்தார் அதனை பாதுகாத்துக் கொண்டு வருகிறார்கள்.

இந்த நாட்டில் முதன்முதல் மனிதன் அறிவு பெற வேண்டும் - எதையும் சிந்திக்கின்ற உணர்ச்சியை ஏற்படுத்த வேண்டுமென்று நான் ஒருவன்தான் தொண்டாற்றிக் கொண்டு வருகிறேன். இதை நான் ஆணவமாக சொல்வதாகக் கருதக் கூடாது.

எனக்கு இந்த உணர்வு எப்படி வந்ததென்றால் எங்கள் வீடு பணக்கார வீடு என்பதோடு பக்தர்கள் வீடானதால் எங்கள் வீட்டிற்கு நிறைய பக்தர்கள், புராண பிரச்சாரகர்கள், புலவர்கள் வருவார்கள். அவர்களோடு சிறு வயது முதல் வாதாடு வேன். எனது கேள்வி களுக்குப் பதில் சொல்ல முடியாதபோது அவர்கள் மிக சாமர்த்தியமாக தம்பி ரொம்ப கெட்டிக்காரன் என்று சொல்லி தப்பித்துக் கொள்வார்கள்.

இப்படி சிறு வயது முதல் இயற்கையாக வாதாடுகிற தன்மை ஏற்பட்டது. எனக்கு என்று 10, 20 பேர் சேர்ந்தவர்கள். என் கேள்விகளுக்கு எவனாலும் சமாதானம் சொல்ல முடியவில்லை. காரணம், அவர்கள் எல்லாம் மடமையின் காரணமாக பலவற்றை ஏற்றுக் கொண்டிருப்பதால் அதை மீறி சமாதானம் சொல்ல அவர் களால் முடிவதில்லை.

இப்படி வாயாடியாக இருந்து பின் முனிசிபல் சேர்மன் ஆனேன். சேர்மனாக இருக்கும்போதே பொதுத் தொண்டு செய்து வந்தேன். அப்போது காங்கிரஸ் தேர்தலில் தோல்வி அடைந்ததால் சமு தாயத் தொண்டு வேஷம் போட்டது. அதைப் பார்த்து நானும் சமுதாயத் தொண்டு செய்ய வேண்டுமென் கின்ற ஆர்வத்தில் காங்கிரசில் போய்ச் சேர்ந்தேன். என்னோடு திரு.வி.க., வ.உ.சி., வரத ராஜூலு நாயுடு போன்ற பல தமிழர்கள் காங்கிரசில் சேர்ந்தனர்.

நாங்களெல்லாம் காங்கிரசில் சேர்ந்து பிரச்சாரம் செய்த காரணத்தால் மக் களிடையே அப்போது ஆட்சியிலிருந்த ஜஸ்டிஸ் கட்சியின் மீது பற்றும், ஆதரவும் பெருக ஆரம்பித்தது. மக்கள் ஆதரவு தங்களுக்கு அதிகமிருக்கிறது. தேர்தலில் நின்றால் வெற்றி கிடைக்கும் என்ற நிலை ஏற்பட்டதும், காங்கிரஸ் தேர்தலில் ஈடுபடுவது இல்லை சட்டசபைக்குச் செல்வது போன்றது என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்ததை மாற்றிக் கொண்டு தேர்தலில் நிற்பது என்று ஆரம்பித்தது.

காங்கிரஸ் தேர்தலில் ஈடுபடுவதாக இருந்தால் பார்ப்பனரல்லாத  மக்களுக்கு 100-க்கு 50 பாகம் ஒதுக்கி வைத்து விட்டு மிகுதியில் எல்லோரும் போட்டியிட வேண்டுமென்று சொன் னேன். முதலில் அதற்கு சம்மதித்தார்கள். பிறகு காஞ்சி புரத்தில் நடைபெற்ற காங்கிரசில் இதையே தீர்மானமாகக் கொண்டு சென்றேன்.

என்னுடைய தீர்மானம் ஓட்டெடுப்பிற்கு விட்டால் நிச்சயம் வெற்றி பெற்றிருக்கும். ஆனால், ஓட்டிற்கு விடாமல் இந்த காங்கிரசில் அடிப்படைக் கொள்கைக்கு மாறானது என்று சொல்லி தள்ளி விட் டார்கள். அந்த மாநாட்டிலேயே காங்கிரசை விட்டு நான் கோபித்துக் கொண்டு வெளியேறி, சுயமரியாதை இயக்கத்தை ஆரம்பித்தேன். அதன் கொள்கை கடவுள் ஒழிப்பு, மத ஒழிப்பு, காங்கிரஸ் ஒழிப்பு, காந்தி ஒழிப்பு, பார்ப்பான் ஒழிப்பு ஆகிய அய்ந்து காரியங்களுமேயாகும். இதில் காந்தியை பார்ப்பானே ஒழித்து விட்டான். மிச்சமிருப்பது கடவுள் - மதம் - காங்கிரஸ் - பார்ர்ப்பான் ஆகிய நான்குமேயாகும்.

நமது பகுத்தறிவு பிரச்சாரத்தால் மக்கள் எவ்வளவு தெளிவு பெற்றிருக் கிறார்கள் என்பதற்கு அவர்கள் இந்த பகுத்தறிவு ஆட்சியைக் கொண்டு வந்ததே போதுமே! இந்த ஆட்சியிலுள்ளவர்கள் கடவுள், மதம் ஆகியவைகளுக்கு விரோதி என்பது, எல்லா மக்களுக்குமே தெரியும் பகுத்தறிவாளர் ஆகாத காரியம் ஒன்று மில்லை. பகுத்தறிவிற்கு எதிரில் எதுவுமே நிற்க முடியாது. அவ்வளவு சக்தி பகுத்தறி விற்குண்டு. இன்றைக்கிருக்கிற விஞ்ஞான புதுமைகளையெல்லாம் பாதிரியோ, சங்கராச்சாரியோ, முல்லாவோ, பிஷப்போ கண்டுபிடிக்கவில்லை. பகுத்தறிவுடை யவன் கண்டு பிடித்ததாகும்.

நம்மில் இன்னும் இதுபோன்ற பகுத்தறிவுவாதிகள் தோன்றாததற்கு காரணம் பல ஆயிரக்கணக்கான ஜாதிகள், கடவுள்கள், மதங்கள். அவற் றிற்காக ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட புராண, இதிகாச, சாஸ்திரங்கள் ஆகியவை நம் அறிவை வளரவிடாமல் தடை செய்த தாலேயேயாகும்.

மனிதன் வளர்ச்சியடைய வேண்டு மானால், அவனது குறைகள் நீங்க வேண்டுமானால், சமுதாய இழிவு ஒழிய வேண்டுமானால் மனிதன் பகுத்தறிவைக் கொண்டு சிந்திப்பது ஒன்றினால்தான் முடியும்.

நமது மக்கள் முட்டாள்கள், மூட நம்பிக்கைகாரர்கள், சரித்திரம் தெரிந்த நாள் முதலான ஈனஜாதி மக்கள் அவர்களிடையே அறிவை எடுத்துச் சொல்வதற்கு இதுபோன்ற அரசியல் சார்பற்ற மன்றங்கள் நிறையத் தேவை. இப்போது சென்னையில் அரசாங்கத்தில் உயர் பதவியிலிருக்கிறவர்கள் எல்லாம் சேர்ந்து பகுத்தறிவாளர் கழகம் என் கின்ற பெயரில் ஒரு அமைப்பினை ஏற்படுத்தி அரசாங்கத்தில் பதிவு செய் துள்ளார்கள். கோவையில் சிந்தனை யாளர் பேரவை என்கின்ற பெயரில் இரண்டும், மதுரை, திருச்சி, தாராபுரம், நாமக்கல் போன்ற நகரங்களிலும் இதுபோன்ற மன்றங்கள் ஏற்படுத்தி யுள்ளார்கள். இன்று இங்கு ஏற்படுத்தி யுள்ளார்கள்.

இதில் அரசாங்க உத்தியோகஸ்தர் களையெல்லாம் உறுப்பினர்களாக சேர்க்க வேண்டும். ஆசிரியர்கள், மாணவர்கள் யாவரையும் சேர்க்க வேண்டும். உங்களுக்குள்ளேயே ஒவ் வொன்றைப் பற்றியும்  வாதாட வேண்டும். மற்ற பகுத்தறிவு வாதிகளை அழைத்து மாதம் ஒரு முறையாவது பிரச்சாரம் செய்யச் சொல்ல வேண்டும். பகுத்தறிவுக் கருத்துள்ள நூல்களை வரவழைத்து படிக்க வேண்டும். மற்ற மக்களுக்கும் பகுத்தறிவைப் பற்றி எடுத்துச் சொல்லி அவர்களை பகுத்தறிவுவாதிகளாக மாற்ற முயற்சி எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

மக்களிடையே இருக்கிற இழிவு - மடமை - நீண்ட நாட்களாக இருந்து வருகிற அறிவற்ற தன்மை ஒழிக்கப்பட வேண்டு மென்கின்ற தொண்டினை  செய்து வருகிற நாங்கள் அரசியலில் ஈடுபட்டால் இந்த உண்மைகளை எடுத்துச் சொல்ல முடியாது. இந்த உண்மைகளை எடுத்துச் சொன்னால், மக்கள் ஓட்டளிக்க மாட்டார்களே! ஆன தனாலே நாம் அரசியலாலே முன்னேற்ற மடைய முடியாது. பகுத்தறிவாலே ஒரு துணிவு ஏற்பட்டால் தான் நாம் மாற்ற மடைய முடியும் .

--------------------------------------23.10.1970 அன்று கோபிச்செட்டிபாளையத்தில் தந்தை பெரியார் அவர்கள் ஆற்றிய அறிவுரை - விடுதலை 23.12.1970