இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம் - 55

இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம்

பதின்மூன்றாம் அத்தியாயம் தொடர்ச்சி

பரத்துவாசன் பரதனுக்கும் அவனுடைய சேனைக்கும் விருந்து செய்கிறான். அதில் பிரமன், குபேரன், இந்திரன், தாசிப்பெண்கள் வந்தததாகவும், அப்பெண்கள் சேனாவீரர் ஒவ்வொருவருக்கும் ஏழெட்டு பேராகக் கூடிக்கொண்டு முழுக்காட்டி, அந்தரங்கமாகக் கூடிச் சுரா முதலிய சாராயங்களை ஊட்டினார்களென்றும் தெரியவருகிறது. பல செடிகள் பெண்ணுருவடைந்து அவர்களோடு கூடினவாம். ஆரியர் விருந்து மிக அழகிதே. உணரும், சாராயமும், கட்குடிகளும், பெண்கள சேர்க்கையும் தான் அவர்கள் நடத்தும் விருந்தின் பெருமைபோலும். அதிலும் அரசர்கள் நடத்தும் விருந்தில் வேண்டுமானால் தாசிப்பெண்கள் நடனமும் சேர்க்கையும் குடியும் இருந்தாலும், முனிவன் நடத்தும் விருந்திலுமா இந்தத்தப்பான இழிசெயல்கள் வேண்டும்? பரத்துவாசன் தனது தவ வலிமையை நல்ல வழியிலேயே பயன்படுத்துகிறான்! ஒரு முனிவன் நடத்தும் விருந்திலேயே இவ்வளவு ஆபாச அட்டூழியங்களும் நடைபெற்றன வென்றால், அரசர்கள் நடத்தும் விருந்துகளும் ஆரியப் பொதுமக்கள் நடத்தும் விருந்துகளும் எவ்வளவு கேவலமாக இருந்திருக்க வேண்டும். பரதனுடைய சேனா வீரர்கள் குடித்து மயங்கிப் பெண்களோடு ஆடிக்கீழ் வீழ்ந்து தம் ஊர்திகள் போன இடம் கூடத்தெரியாமல் கிடந்தார்களாம். பரத்துவாசன் இத்தகைய இழிவான, அறிஞர் வெறுக்கத்தக்க, விருந்தை நடத்தி மகிழ்ந்து பெருமை பாராட்டினனாம். பரதன் முதலியோரும் அதைப் புகழ்ந்தனராம். ஆரியர் தம் விருந்து முறை மிக அழகியதே! நாம் முன் கட்டுரையில் எடுத்துக்காட்டிய மனு நூலால் கண்ட விருந்து முறைக்கு, இம்முனிவன் விருந்து ஒரு பொருத்தமான எடுத்துக் காட்டாகும்

பரத்துவாசன் நடத்திய விருந்தில் ஆட்டு மாமிசங்களும், பன்றி மாமிசங்களும் நிரம்பியிருந்தனவாம். விசித்திரமாகப் பக்குவம் செய்யப்பட்ட மான், மயில், கோழி முதலிய பிராணிகளின் மாமிசங்கள் சூடாகப் பானைகளில் மலைகலைப்போல வைக்கப்பட்டிருந்தனவாம்.  இவற்றை யெல்லாம் அத்தாசிப் பெண்கள் இன்சொற்கூறி ஊட்ட, அவர்கள் உண்டு மகிழ்ந்தனராம். அய்யோ அநியாயம்! காட்டில் வாழ்ந்த ஆடுகள், பன்றிகள், மான்கள், கோழிகள், மயில்கள் இன்னும் மற்றைய பிராணிகள் இவற்றையெல்லாம் கொன்று அவற்றின் உடல்களாகிய பிணங்கள் எரிப்பதற்குத் தகுந்த சுடுகாடாகப் பரதன், அவன் சேனா வீரர்கள் இவர் களுடைய வயிறுகள் ஆயினவே! மாமிசங்கள் வெந்து மலை மலையாகக் குவிக்கப் பெற்றிருந்தனவாம். எண்ணிறந்த உயிர்களுக்கு எமனா யினனே இச்சண்டாளன், பரத்துவாசன்! இவனும் ஒரு முனிவனாம், இவன் செய்வதும் தவமாம்!


                                        -------------------------தொடரும்... 6-2-2015

Read more: http://viduthalai.in/page-3/95672.html#ixzz3QxummMZe

**************************************************************************************

இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம்

அயோத்தியா காண்டம்

பதின்மூன்றாம் அத்தியாயம் தொடர்ச்சி

உற்றநோய் நோன்றல் உயிர்க்குறுகண் செய்யாமை அற்றே தவத்திற்குரு! என்றார் பொய்யில் புலவரும். தவத்தின் தன்மை யாது? உயிர்களுக்கு வரும் துன்பங்களுக்கு இரங்கி அத்துன்பங்களைப் போக்குதலும், உயிர்களுக்கு ஒரு விதமான துன்பமும் செய்யாமலிருத்தலுமே தவத்தின் தன்மையாம். இதுவே தமிழ்மக்கள் கொண்ட தவமாம். ஆரிய மக்களோ மலை மலையாக உயிர்ப்பிராணிகளைக் கொன்று குவித்து சுட்டுத்தின்று பலவகைப்பட்ட சாராயங்களையும் குடித்துத் தாசிப் பெண்களுடன் ஆடுதலும், பிறரை ஆட்டுவித்தலுமே தவமெனக் கொண்டனர்போலும். இது உண்மை என்பதற்குப் பரத்துவாசன் செயலே தகுந்த எடுத்துக்காட்டாகிறது. மேலும், இவர்கள் செய்யும் தவமாகிய, யாகமும் பல உயிர்ப்பிராணிகளுக்கு இவர்களை எமதர் மனாக்கி இவர்களுடைய வயிறுகளை அவற்றினுடைய பிணம் இடும் காடாகவுமாக்குவதே என்பது உலகமறிந்ததே.


குகன் பரதனுக்குப் புதுப்புலால், உயர்ந்தபுலால் முதலியன தருவதாகக் கூறுகிறான். பரதன் இராமனிருக்குமிடத்தை யடைந்தபோது இராமன் சீதையை நோக்கி, சீதே! சுத்தமான மாமிசம் இருக்கிறது பார். இது சுவையுள்ளது. நன்றாக வெந்தது எனக்கூறி தான் முதலில் சுவை பார்த்து அவற்றை அவளுக்குக் கொடுத்து மகிழ்வித்தான். என்னே இவ்விராமன் முதலியோருடைய இழிவான வாழ்க்கை! உயர்வொழுக்க முடைய தமிழ்ப்பெருமக்களே! இதனைச் சிந்தித்துப் பாருங் கள். இத்தகைய இழி தொழிலொழுக்கமுடைய அன்னிய னாகிய ஆரியன் இராமனையும் நம்முடைய உடன் பிறந்தாரிற் சிலர் தெய்வமென எண்ணி வணங்குகின்றனரே!


இதைப் போல இழிவான செயல் வேறென்ன இருக்கிறது! வால்மீகி கூறுகிற இவ்வுண்மைகளை உணர்ந்த பின்னரேனும் நாம் இவற்றையெடுத்துக்காட்டி அவர்களை நல்வழிப்படுத்த வேண்டாமா? நம் உடன் பிறப்பாளர்களாகிய தமிழ் மக்களைத் தவறு கண்டவிடத்து நல்வழிப்படுத்த வேண்டுவது கடமை யல்லவா?


                  ------------------------------------------- தொடரும் 10-02-2015

Read more: http://viduthalai.in/page-3/95944.html#ixzz3RLG9IKqJ
 ************************************************************************************

இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம்

அயோத்தியா காண்டம்

பதின்மூன்றாம் அத்தியாயம் தொடர்ச்சி

நகுதற் பொருட்டன்று நட்டல் மிகுதிக்கண்
மேல்சென் றிடித்தற் பொருட்டு

அழிவின் அவைநீக்கி ஆறுய்த்து அழிவின்கண்
அல்லல் உழப்பதாம் நட்பு


என நம் தெய்வத் தமிழ்பெரும் புலவர் திருவள்ளுவர் திருவாய் மலர்ந்து கட்டளையிட்டருளியிருக் கின்றனரன் றோ? ஆதலின் நம்முடைய கடமையை உணர்ந்து நாமும் கம்பரைப்போலக் கோடரிக் காம்பாகாமல் உண்மைத் தமிழ் மக்களெனப் பெயரெடுக்க முன் வருவோமாக! இத்தகைய இழிசெயல்களையெல்லாம் மறைத்து இழிதகையர் - கம்பர் இராமாயணம் பாடியமையன்றோ, தமிழ்ப்பெருமக்கள் உண்மையுணராது தம் மூதாதையரை அநியாயமாகக் கொன்று இழிபுபடுத்திய கதையைப் பாராட்டிப் படிப்பதோடு நில்லாமல், தம் முன்னோரை வஞ்சித்துக்கொன்ற பாதக னாகிய இராமனையும் தெய்வம்போல் வழிபடுகின்றனர்? இவ்வுண்மைகளை உணரும் நண்பர்கள் இனியேனும் அறியா நண்பர்கட்கு இவற்றை எடுத்துக்காட்டி நல்வழிப் படுத்த முன்வர அவர்களை அன்புடன் வேண்டுகிறோம். இத்தகைய கொடிய தீமைகளைத் தமிழுலகத்துக்கு விளைத்த இனத்துரோகியாகிய கம்பரை நினைக்குந் தோறும் நினைக்குந்தோறும் நம் உள்ளத்தே ஊற்றெடுக்குந் துயரத்துக்கோர் அளவு முண்டோ? அவர் விதைத்த தீமைப் பயிரைக் கருவறுக்க வேண்டியதே ஒவ்வொரு தமிழ் மகனுடைய இன்றியமையாத முதற் கடமையாகும். எம் உடன் பிறப்பாளரே! இக்கடனுணர்ந்து மெய்த்தொண்டாற்றி நலம்புரிய முன்வாருங்கள்! முன்வாருங்கள்!


இராமன் சீதையை நோக்கி, பெண்ணே! அதோ சக்கரவாகப் பறவைகள் சம்போகத்திற்காக ஒன்றுக்கொன்று இனிய குரலுடன் அழைத்துச் சம்போக காலத்தில் உண்டாகும் அழகிய ஒலிகளை ஒலித்துக் கொண்டு சேர்க்கையின் பொருட்டு அந்தப் பூக்களின்மேல் ஏறுகின்றன. இந்தச் சித்திரக்கூடம் மிகவும் ஏகாந்தமான போகங்களை அனுபவிக்கும் இடமாக இருத்தலால் இது அயோத்தியினும் இன்பந்தருகிறது. இந்நதி மிகவும் காமத்தை உண்டாக்குகிறது என்று கூறி அவளுடன் நீர் விளையாட்டு ஆடுகிறான். இதனால் இராமனுடைய மனநிலை எப்படிப்பட்டது என்பது தெரிகிறது. அப்போது இலக்குவனும் அருகிலிருக்கிறான். இதனால் அவர் களுடைய ஒழுக்க நிலை மிகவும் இழிந்தது என்பது விளங்குகிறது. இராமனும் சீதையும் படுத்திருக்கும்போது, அவர்களுடைய கால்களை சிருங்கபேரபுரத்தில் கழுவினவன்தானே இவ்விலக்குவன்.


இவர்கள் வெட்கமானத்தை உதிர்த்தவர்கள் போலும்! இராமனும் சீதையும் காமப்பித்தேறி மிருகங்களைப் போலப் பகலென்றும் பாராமல் இரவென்றும் பாராமல் காம இன்பம் நுகர்ந்து திரிந்தனரென்பது தெரிய வருகிறது. இதுபற்றியே சீதை இராமனைப் பிரியாமல் காடு வந்தாள் என நாம் முன் குறித்தது இதனால் நிலைபெறுகிறது.


இலக்குவன் எப்படியாவது பரதனைக் கொன்றுவிடு வதாகக் கூறுகிறான். இதனால் இவன் பரதனைக் கொன்று விட்டால் எப்படியாவது தான் பட்டத்துக்கு வந்துவிடலாம் என எண்ணுகிறான். இராமன் மகாசூதனென்பதும், அவன் எவ்வாறாவது பரதனை ஏமாற்றி அரசைக் கைக்கொள் வதற்கு வழி, காட்டுக்குப் போவதே எனத்துணிந்து காடு போந்தனனென்றும் முன் கூறினோம். அவன் இலக்கு வனுடைய தந்திரத்தை உடனே அறிந்து, முன் தந்தையைக் கொல்வேனென்றாய், இப்போது அண்ணனைக் கொல்வே னென்கிறாய். உனக்கு அரசாட்சி வேண்டுமென்று விரும்பு கின்றாய் போலும்! என்று மிகவும் உண்மையாக வினாவு கிறான். தீயவனாகிய இலக்குவன் தனது சூதை இராமன் உணர்ந்து கொண்டது பற்றி வெட்கி, உடனே பேச்சை மாற்றி, நமது தந்தை வந்தாலும் வரலாம் என்கிறான். இத்தீய மதியனை என் செய்வது? இராமனுக்கு இலக்கு வனுடைய தீயசிந்தை நன்றாகத் தெரியும்.


அதனாலலேயே முன்னால் தந்தையைக் கொன்று அரசிப் பெறலா மென்றாய் என்கிறான். இதனால் இலக்குவன் முன்னர்க் கோசலை முன்னிலையில், அண்ணா! நீ அரசைக் கைப்பற்று. உனக்குப் பிரியமில்லையானால், நான் அரசாட்சியைப் பெறுகிறேன் என்று சொல்லிய பேச்சை இராமன் மறவாமல் நினைத்திருந்தது விளங்குகிறது. அயோத்தியா காண்டம் சருக்கம் இருபத்தி மூன்றில் இராமனை நோக்கி இலக்குவன், இராஜ்யம் அடிக்கடி மாறுமென்று தங்களுக்குச் சந்தேக முண்டாகி அதனால் தங்களுக்கு இராஜ்யம் வேண்டாமென்றால், சமுத்திரத்தை அதன் கரை காப்பதுபோல நான் இந்த இராஜ்யத்தைக் காப்பாற்றுவேன். இப்படியே சபதம் செய்கிறேன் என்று கூறிய செய்தி காணப்படுகிறது. இவ்விடத்து நாம் முன் 23.12.2028 இல் வெளிவந்த எட்டாம் கட்டுரையிலுள்ள பின்வரும் குறிப்பை அறிஞர் சிந்தித்து உண்மையுணருமாறு மறுபடியும் கீழே குறிக்கின்றோம். அது வருமாறு:-
தந்தையைக் கொன்றேனும் அரசைக் கைப்பற்ற வேண்டுமென்பதே அவனுடைய கேவலமான எண்ணமாக இருக்கிறது. இவனைப்போலும் பிள்ளைகள் வேண்டுவது அவசியமே. இராமனுங்கூட அவனை நோக்கி, நம் தகப்ப னாராயிருந்தாலும் அவரைக் கொன்று நாடாளு வோமென்ற கேவல புத்தியை விட்டுவிடு என்று கூறுகிறான். இலக் குவன் இவ்வளவோடு நின்றதாகத் தெரியவில்லை.


------------------------------------ தொடரும் -      ”விடுதலை” 13-02-2015

Read more: http://viduthalai.in/e-paper/96109.html#ixzz3RdMTg8AO