ஆரியர்களே கொக்கரியுங்கள்! கொக்கரியுங்கள்!

ஆரியர்களே கொக்கரியுங்கள்! கொக்கரியுங்கள்!!

"கூவுங்கள் ஆரியர்களே, கொக்கரியுங்கள்! தமிழரின் முயற்சிக்கெல்லாம் தடை செய் யுங்கள். தமிழ் மொழியைத் தழைக்க விடாதீர்கள். தமிழிலே வட மொழியை, ஆங்கிலத்தை, இந் தியைக் கலக்கிக் குழப்புங்கள். தமிழன் தன்னைத் தமிழன் என்று ரைத்தால் சீறுங்கள், தமிழ் மொழி யில் இசை இருக்கட்டும் என்றால் எதிர்த்துப் பேசுங்கள். கலைச் சொற் ளுக்கு வடமொழியே இருக்க வேண்டும் என்று வாதாடுங்கள். தமிழனைத் தாழ்ந்த ஜாதி என்று சொல்லுங்கள். கோயிலிலும், குளத்திலும் இழிவுபடுத்துங்கள்.

சாப்பாட்டு விடுதிகளிலும் சாக்கடை இடத்தையே தமிழருக்குத் தாருங்கள்.  உமது ஆணவச் செயலை தமிழ் வாதத்தை ஆரியத்தை நாம் வரவேற்கிறோம்.

ஆம்! உமது எதிர்ப்பு வளர வளரத்தான் தமிழரின் உள்ளத்தில் வேதனை பிறக்கும். வேதனை வளர்ந்தால் அவன் வேல்பட்ட புலி போலச் சீறுவான்... அந்தச் சீற்றம் கிளம்பி விட்டால் நாங்கள் ஜெயமுண்டு பயமில்லை மனமே! என்று பாடும் காலம் பிறக்கும். தமிழ்நாடு தமிழருக்கே என்ற எண்ணம் உருவமாக அமையும் காலம் தோன்றும். சேரனும், சோழ னும் செந்தமிழ் நாட்டில், தமிழ ராட்சி தோன்றும், ஆகவே ஆரியர் களே, ஆரம்பியுங்கள் உங்கள் போரை என்று நாம் ஆரியரை அறைகூவி அழைக்கின்றோம்!"
----------------------------------------------------------(நூல்: தமிழரின் மறுமலர்ச்சி)

என்று அறிஞர் அண்ணா கூறியது இப்பொழுதும் பொருந்துகிறது. இந்த வார துக்ளக் இதழில் (24.7.2013 பக்கம் 14) துர்வாசர் என்ற புனைப் பெயரில் புகுந்து கொண்டு பூணூல் திருமேனி திருவாளர் சோ ராமசாமி காய்ச்சிய இரும்புக் கம்பி கொண்டு தமிழர் களையும், தமிழையும் வரி வரியாகச் சூடு போடும் போக்கிரிதனத்தை ஒரு முறை படித்துப் பார்த்தால் அன்று அண்ணா சொன் னாரே _- எதிர்பார்த்தாரே. அந்தச் சீற்றம் கிளம்பத் தான் செய்யும்.

1) பார்த்தார்கள் திராவிடர் கழகத்தினர் அவர் களும் போராட்டத்தில் குதித்து விட்டார்கள்.  அதுவும் ஒரு நாள், அரை நாள் போராட்ட மல்ல; மூன்று கட்டப் போராட்டம் எல்லா ஜாதியினரும் அர்ச்சகராக வேண்டும் என்று வீரமணியும், அவரது தொண்டர்களும் சூளுரைத்து விட்டார்கள்.

தமிழ்நாட்டில் தெரு வெல்லாம் பால் வழிந் தோடுகிறது, தேன் வழிந் தோடாதது தான் பாக்கி. எல்லா ஜாதியினரும் அர்ச்சகராகலாம் என்று ஆகிவிட்டால், பாலுடன் தேனும் சேர்ந்து தமிழ்நாட்டுத் தெருக்களில் ஓடும். அதற்கு  தான் வீரமணியின் இந்தச் சூளுரையும் இந்தப் போராட்டமும் - என்று எழுதித் தள்ளுகிறார்.

திராவிடர் கழகம் தொடங்கியுள்ள இந்தப் போராட்டம் பார்ப்பனர்களை ரொம்பவும்தான் படாத பாடுபடுத்தி யிருக்கிறது - ரத்தக் கொதிப்பை உசுப்பி விட்டிருக்கிறது.

அனைத்து ஜாதியினருக்கும் அர்ச்சகர் உரிமை என்று வந்து விட்டால் அவர்களின் அஸ்திவாரம் கலைந்து விடுமே, ஆணிவேர் அறுந்து விழுந்து விடுமே என்ற ஆத்திரத்தில் திருவாளர் சோ எழும்பிக் குதிக்கிறார்.

கற்பகம்பாள் கோயிலில் அம்மாவாசை அர்ச்சகராகி விட்டால், ஆராவமுத அய்யர்வாள் கம்பியின் வெளியில் நின்று கொண்டு சாமி என் பெயரால் அர்ச்சனை செய்யுங்கோ! என்று விண்ணப்பிக்கும் நிலைமை ஏற்பட்டு விடுமே இதைவிட விபரீதம் வேதிய புரத்தாருக்கு வேறு எதுவாகத்தான் இருக்க முடியும்?

போச்சு போச்சு எல்லாம் போச்சு! கோயில் கர்ப்பக்கிரகம் ஒன்றுதானே கொஞ்ச நஞ்ச மரியாதையை நம்மிடம் தக்க வைத்துக் கொண்டு இருக்கிறது. குடியரசு தலைவராக இருந்தாலும் கோயிலுக்குள் வந்துவிட்டால் எங்கள் முன் மண்டியிட்டு தானே நிற்க வேண்டும்; இந்த ஒரே ஒரு இடம் தானே எங்களிடம் எஞ்சி இருக்கும் ஆதிக்கச் சொத்து; அதிலும் கை வைக்கக் கருஞ்சட்டைக் கூட்டம் கச்சைகட்டி நிற்கிறதே! என்கிற ஆத்திரம்  அய்யர்வாளின் எழுத்துக் களில் துள்ளிக் குதிக்கிறது.

ஏதோ திராவிடர் கழகத்தாருக்கு இப்பொழுதுதான் இந்தப் போராட் டத்தில் தொடர்பு இருப்பது போன்ற பொய்யான தகவலை அவிழ்த்து விட்டுள்ளார் _ இந்தக் கோயபெல்சு.

1970இல் தந்தை பெரியார் அவர் களால் தொடங்கப்பட்ட போராட்டம் இது. இன்னும் சொல்லப் போனால் எனது இறுதிப் போராட்டம் என்று தந்தை பெரியார் அவர்களால் அறிவிக்கப்பட்ட போராட்டம்! கடந்த 41 ஆண்டு காலமாக நடைபெறும் தொடர் போராட்டம்!  அரசே சட்டம் செய்தும் அதனை ஆரியப் பார்ப்பனர்கள் உச்சநீதிமன்றம் வரை சென்று முடக்கியதால், தொடர் போராட்டமாக நடந்து கொண்டி ருக்கிறது.

தமிழன் கட்டிய கோயிலில், தமிழர்கள் பெரும்பாலும் வாழும் நாட்டில், தமிழர்கள் அர்ச்சகராகக் கூடாது, தமிழன் அர்ச்சனை செய்யக்கூடாது என்று ஒரு கூட்டம் கூப்பாடு போடுகிறது என்றால் அதன் பொருள் _ தமிழன் இன்னும் சோற் றாலடித்த பிண்டமாக இருக்கிறான், பக்தி என்னும் போதையில் சுருண்டு கிடக்கிறான். அவன் தலையில் எவ் வளவு வேண்டுமானாலும் மிளகாய் அரைக்கலாம் என்ற இறுமாப்பு அவாள் மத்தியிலே திமிர் கொழுத்து நிற்கிறது - என்பதுதான் சோ எழுத்து களில் அடங்கி இருக்கும் மிதந்து குதிக்கும் ஆணவம்!

பார்ப்பனர் அல்லாதார் அர்ச்சகர் ஆக வேண்டும் என்ற போராட்டம் கிளம்பும் என்பதை 1930ஆம் ஆண்டிலேயே திருவாளர் சத்திய மூர்த்தி அய்யர் எதிர்பார்த்ததுண்டே!

டாக்டர் முத்துலட்சுமி ரெட்டி கொண்டுவந்த தேவதாசி ஒழிப்பு மசோதாமீது உரையாற்றிய அவர் தேவதாசி முறை ஒழிக்கப்பட்டால் பிராமணரல்லாதோர் கோயிலில் உள்ள பிராமண பூசாரிகளை அகற்றுவதற்கும் இராமசாமி நாயக்கர் போராடுகின்ற நிலைமை உருவாகி விடும் என்று பேசினாரே!

இதுபோன்ற உரிமைகள் வெடித் துக் கிளம்புவதை சோ பார்ப்பனர் களின் கேலி பேச்சுகள் மேலும் ஊக்கம் கொடுத்து உசுப்பிவிடும் என்று எச்சரிக்கை செய்கிறோம்!

தந்தை பெரியார் அறிமுகப்படுத்திய தமிழ் எழுத்துச் சீர்திருத்தத்தைக்கூட உதாசீனம் செய்த திருவாளர் சோ ராமசாமி அய்யர், கடைசியில் தன் துக்ளக் இதழிலேயே அதைப் பின்பற்ற வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டதை மறந்துவிட வேண்டாம்!

அனைத்து ஜாதியினரும் அர்ச்சகரானால் பாலாறும் தேனாறும் ஓடப் போகிறது பாருங்கள் என்று கேலி செய்கிறார்.

தமிழர் பண்பாட்டுத் தடத்தில் ஆரியப் பண்பாட்டை வீழ்த்தும் இடங்களில் எல்லாம் இதே வாசகங்களைப் பயன்படுத்துவதை வாடிக்கையாகக் கொண்டு இருக் கிறார்கள்.

பெங்களூருவில் திருவள்ளுவர் சிலையைத் திறந்தபோதும் சரி, தமிழ் செம்மொழியாக கொண்டு வந்த கால கட்டத்திலும் சரி, தை முதல் நாள்தான் தமிழ்ப் புத்தாண்டு என்று திமுக ஆட்சியில் சட்டம் செய்யப் பட்ட போதும்சரி, சொல்லி வைத்தது போல பார்ப்பனர்கள் - அவர்களின் ஊடகங்கள் இதே வார்த்தைப் பிரயோகங்களைப் பயன்படுத்தி வந்திருப்பதைத் தமிழர்கள் கவனிக்க வேண்டும் - _ ஏன் குறித்தும் வைத் துக் கொள்ள வேண்டும்.

நாரதன் என்ற ஆண் கடவு ளுக்கும், கிருஷ்ணன் என்ற ஆண் கடவுளுக்கும் பிறந்த பிள்ளைகள் தான் 60 தமிழ் வருஷங்கள் என்கிற ஆரியக் கலாச்சாரக் சாக்கடையில் உருண்டு புரண்டால்தான் நாட்டில் தேனாறும், பாலாறும் ஓடும் என்று சொல்கிறார்களா?

ஊர் தோறும் கோயில் கட்டி கும்பாபிஷேகம் செய்கிறார்களே. அதனால் என்ன நாட்டில் பாலாறும் தேனாறும், கரும்பு சாறுமா கரையுடைத்துப் பொங்கி வழிகிறது? நம்மால் கேட்க முடியாதா?

தமிழ், தமிழன், தமிழன் பண்பாடு என்றால் பார்ப்பனர்களுக்கு அஸ்தியில் ஜுரம் கண்டு விடுகிறது _ மூளையில் கோபம் புரையேறுகிறது.

இந்தப் பார்ப்பனர்களையும் தமிழர்கள் என்று கக்கத்தில் தூக்கி வைத்துக் கொஞ்சும் தமிழ்த் தேசிய வியாதிகளை என்னவென்று சொல்லுவது!

சதா ஹிந்துக்களின் மீதும், ஹிந்து மதத்தின் மீதும் மோதுவதென்றால், பெரியாருக்கும் அவரது வாரிசு களுக்கும் கொண்டாட்டம். சர்வ ஜாதியினரையும் அர்ச்சகர்களாக்கும் அதி நவீன புரட்சிகரத் தொழில் திட்டத்தை, டாக்டர் கலைஞர் முத்தமிழ் வித்தகர் கருணாநிதியே தனது ஆட்சியில் கொண்டு வந்து பார்த்தார். பிராமணர் அல்லாத பிற ஜாதி யினருக்கு அரசு செலவில் பயிற்சிகள் கூடத் தரப்பட்டன. ஆனால், அந்தப் பயிற்சிகளில் தேறியவர்களெல்லாம் பூஜை செய்யக் கோவில்கள் இல்லாமல், மூட்டை தூக்குவதிலிருந்து காய்கறி வியாபாரம் வரை ஏதேதோ தொழில்களில் ஈடுபட்டிருக்கிறார்கள். தை முதல் தேதியை தமிழ்ப் புத் தாண்டாகக் கொண்டாட வேண்டு மென்கிற கனவு மாதிரி, சகல ஜாதி யினரையும் அர்ச்சகர்களாக்கும் கருணாநிதியின் கனவும் பலிக்க வில்லை. இப்போது அந்தப் பலிக்காத கருணாநிதியின் கனவைத்தான் வீரமணி தூசி தட்டி எடுத்துப் போராட்டம், இல்லையேல் வீரமரணம் என்கிறார்.

--------------------------------------------_ இவையும் சோவின் எழுத்துக் கள்தான்.

சர்வஜாதியினரையும் அர்ச்சகர் களாக்கும் அதி நவீன புரட்சிகரத் தொழில் திட்டம் என்று அடை மொழிகளைக் கொடுக்கிறார்.

அவாள் நடத்தும் பச்சையான புரோகித சுரண்டல் தொழிலுக்கு ஆபத்து வரும்போது அதன்மீது விழும் இடியை எப்படிதான் தாங்கிக் கொள்வார்கள்?

ஒன்று மட்டும் அதற்குள் நிச்சய மாக ஒளிந்திருக்கிறது. அமாவாசை களை கருவறைக்குள் அமர்த்திப் பூசை செய்ய வைத்து, சோ ராமசாமி அய்யர், வைத்தியநாதய்யர்வாள்களை  காமகோடிகளை வெளியே நிற்க வைத்து, அர்ச்சகர் அமாவாசையிடம் தத்தம் பெயரில் அர்ச்சனை செய்யக் கோருவது பெரிய புரட்சித் திட்டம் தானே! அந்த எண்ணத்தில் அய்யர் வாள் எழுதாமலிருக்கலாம்; ஆனாலும் அதுதானே உண்மை!

சகல ஜாதியினரையும் அர்ச்சகர் களாக்கும் கருணாநிதியின் கனவும் பலிக்கவில்லை. இப்போது அந்தப் பலிக்காத கருணாநிதியின் கனவைத் தான் வீரமணி தூசி தட்டி எடுத்துப் போராட்டம் இல்லையேல் வீர மரணம் என்கிறார் என்று பூணூல் எழுதுகோல் கொண்டு தீட்டுகிறார் திருவாளர்.

கொஞ்சம் பொறுங்கள். இறுதியில் யார் சிரிக்கிறார்கள் என்பதைப் பார்ப்போம்!

புரோகிதப் பார்ப்பானை அழைத் தால்தான், அவன் வந்து மந்திரம் சொன்னால் தான், சப்தபதி அடி எடுத்து வைத்தால்தான் திருமணம் செல்லுபடியாகும் என்று மஞ்சள் குளித்த கூட்டம் தான் சோ கூட்டம்.

ஏன்? சுயமரியாதைத் திருமணம் செல்லவே செல்லாது என்று தீர்ப்பு வழங்கியதும் இந்தத் திரிநூல் கூட்டம் தானே!

அதனை ஜெயித்துக் காட்ட வில்லையா? அதேபோல அர்ச்சகர் பிரச்சினையில் கிடைத்திருக்கிற  தற்காலிக வெற்றியிலே தலை கால் புரியாமல்  குதிக்கலாம். வட்டியும் முதலுமாக யார் அனுபவிக்கப் போகிறார்கள் என்பதையும் பார்க்கத்தானே போகிறோம்.

திருவாங்கூர் தேவஸ்தான போர்டுமீது போடப்பட்ட வழக்கில் 2002-இல் உச்சநீதிமன்றம் வழங்கிய தீர்ப்பு என்ன?

இந்திய அரசமைப்புச் சட்டம் உருவாவதற்கு முன் கடைப்பிடிக்கப் பட்டு வந்த நடைமுறைகளையே இப்போதும் பின்பற்ற முடியாது.

ஒரு குறிப்பிட்ட பிரிவினர்தான் அர்ச்சகராக இருக்க வேண்டும் என்பது இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்திற்கு விரோதமானது என்று உச்சநீதிமன்றத்தின் நீதிபதிகள் துரைசாமி ராஜு, ராஜேந்திரபாபு ஆகியோர் அமர்வு தீர்ப்பு எழுதவில்லையா? ஆரியர்களே கொக்கரியுங்கள்! கொக்கரியுங்கள்!

நீங்கள் கொக்கரிக்க கொக்கரிக்கத் தான் ஆரியர் - திராவிடர் போராட்டத்தின் கொதி நிலை விரைந்து வரும்.

(சோவின் திருகு தாளங்களுக்குப் பதிலடி அடுத்த இதழிலும் உண்டு)

 -------------------------- மின்சாரம் அவர்கள் 20-7-2013 “விடுதலை” ஞாயிறுமலரில் எழுதிய கட்டுரை