திராவிடர் கழகத்திற்கு ஆசை, சுயநலம் ஏதாவது உண்டா?-மா.நன்னன்.

ஆசிரியர் அவர்களின் நலம் என்பது இந்தச் சமுதாயத்துக்கான நலம் உடல் நலம் பேணி நீண்ட காலம் வாழ வேண்டும் பெரியார் பேருரையாளர் பேராசிரியர் முனைவர் மா.நன்னனின் கனிவுரை



 நம் ஆசிரியர் வீரமணி அவர்களின் உடல்நலம் அவருக்காக அல்ல. நமது சமுதாயத்துக்காகவே அவர் உடல் நலம் பேணப்பட்டு நீண்ட காலம் வாழ வேண்டும் என்று கனிவான உரையாக வழங்கினார் பெரியார் பேருரையாளர் மா.நன்னன்.

விடுதலை ஆசிரியராக தமிழர் தலைவர் மானமிகு கி. வீரமணி அவர்களின் அரை நூற் றாண்டு (50 ஆண்டுகள்) பெருவிழா சென்னை - பெரியார் திடல் எம்.ஆர். இராதா மன்றத்தில் 25.8.2012 அன்று காலை நடைபெற்றது.

பெரியார் பேருரையாளர் பேராசிரியர் முனைவர் மா.நன்னன் அவர்கள்  நிகழ்ச்சியில் தொடக்கவுரை யாற்றினார்.அவரது உரை வருமாறு:

வணக்கம் என்பது ஆரியத்திலிருந்து வந்த அழுக்கு!

அன்பார்ந்த தலைவர் அவர்களே, இந்த விழாவில் பல்வேறு பொறுப்புகளில் கலந்துகொண்டு உரையாற்றி இருக்கின்ற, உரையாற்ற இருக்கின்ற பெருமக்களே, அவையிலே வீற்றிருக்கின்ற அருமை தோழர்களே, உங்கள் அனைவருக்கும் என்னுடைய மகிழ்ச்சியை முதற்கண் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். வணக்கம் சொல்வது எனக்குப் பிடிப்பதில்லை. வணக்கம் சொல்லக்கூடாது என்று நினைக்கின்றவன். மனிதனுக்கு மனிதன் வணக்கம் சொல்வது தேவையற்றது.

வாழ்த்தலாம், வரவேற்கலாம், அன்பு காட்டலாம். அதைவிட்டுவிட்டு ஏன் வணங்க வேண்டும், கூடாது. நான் என் பையனை வணங்குவது, என் பெயரனை வணங்குவது, கொள்ளுப் பெயரன் ஆகியோரை நான் வணங்கவேண்டுமா? இது ஆரியத்திலிருந்து நமக்கு வந்து சேர்ந்த அழுக்கு. அவன்தான் நாம் எல்லாம் அவனை கும்பிட வேண்டும் என்று நமஸ்காரம் என்று சொன்னான்; தமிழியக்கம் வந்தபோது, நமஸ்காரத்தை வணக்கம் என்று மொழி பெயர்த்தார்கள். அது எங்கிருந்து வந்தது, ஏன் வந்தது, எப்படி வந்தது என்கிற கவலையில்லாமல், எல்லோரும் வணக்கம், வணக்கம், வணக்கம் என்று சொல்கிறார்கள்.
பகுத்தறிவாளர்களாகிய நாம் அதைப்பற்றி எண்ணிப் பார்க்கவேண்டும் என்று இந்த அவையில் என் வேண்டுகோளாக வைக்கின்றேன்.

பகுத்தறிவாளருக்குத்தான் முதன்மை

இரண்டாவது வேண்டுகோளையும் வைக்கிறேன்,

சால்வை போர்த்துவதைப்பற்றியும் நான் சொல்ல விரும்புகிறேன். அறிவுக்குத்தான் முதன்மை, பகுத்தறிவாளருக்குத்தான் முதன்மை. ஆகவே அதனைப்பற்றியும் நாம் எண்ணிப் பார்க்கவேண்டும் என்று உங்களை மிக அடக்கத்தோடு வேண்டிக் கொள்கிறேன். (இந்த முறை திராவிடர் கழகத்தின் சார்பில் ஏற்கெனவே பின்பற்றத் தொடங்கபட்டு விட்டது.)

என்னென்ன செய்தோம் என்பதை புத்தகமாக அச்சிட வேண்டும்

மூன்றாவது வேண்டுகோளையும் வைக்கிறேன். திராவிடர் இயக்கத்துக்கு நடேசனார் காலம்முதல் டாக்டர் நாயர், பிட்டி தியாகராயர், பெரியார், அண்ணா, கலைஞர், நம்முடைய ஆசிரியர் இவர்களுக்கு வந்த பிரச்சினைகள் என்னென்ன?

நமது ஏடுகள், ஜஸ்டிஸ், சுயமரியாதை, பகுத்தறிவு, விடுதலை, பிஞ்சுகள் வரை ஆகியவற்றுக்கு வந்த பிரச்சினைகள், திராவிட இனத்துக்கு வந்த பிரச்சினைகள் இவற்றிலிருந்தெல்லாம் இந்த இயக்கம் எப்படி எப்படியெல்லாம் செயல்பட்டு பயன் அடைந்து இருக்கிறது என்பதை எழுதி வைக்கவேண்டும்.

விடுதலைக்கு அய்யா என்ன செய்தார், யார் யார் என்னென்ன செய்தார்கள் என்றால், யாருக்குத் தெரியும்? ஆசிரியருக்குத்தான் தெரியும். அந்தப் பாதையைப் பின்பற்றுகிறார். நமக்கெல்லாம் தெரிந்த ஒரே ஒரு காரணம், ஆசிரியர் தலையங்கம் எழுதுவதைப்பற்றி அய்யாவிடம் கேட்டபோது, இந்து தலையங்கத்திற்கு நேர்மாறாக எழுது என்று அய்யா யோசனை கூறினார்.

திராவிடர் கழகத்திற்கு முடிவே கிடையாது

இது ஆசிரியர் அவர்கள் சொல்லி, எங்களுக் கெல்லாம் தெரியும். நாளைக்கு வரப் போகின்ற தலைமுறைகளுக்கு எப்படித் தெரியும்?

இந்த இயக்கம் அழியாது! திராவிடர் இயக்கத்திற்கு அழிவு கிடையாது. திராவிட இனம் அழிந்தால், திராவிட நாடு அழிந்தால், அப் போது கூட இந்த இயக்கம் புதிய நாட்டை உண்டாக்கி, புதிய திராவிடர்களை உண்டாக்க முயற்சி செய்வார்களே தவிர,  இதற்கு முடிவே கிடையாது. ஏனென்றால், இது ஒரு இயற்கையான இயக்கம். திட்டமிட்டு நான்கு பேர் கூடி, கட்சி தொடங்கி, அடுத்த தேர்தலில் நாம் நின்று, யார் முதலமைச்சராக வருவது? இரண்டாவது அமைச்சராக வருவது யார்? டில்லிக்குப் போவது யார்? இந்த மாதிரிதான் நாட்டில் உள்ளன.

ஆனால், திராவிடர் இயக்கம் மாதிரி ஏதாவது ஒரு கட்சியை யாராவது தொடங்கி இருக்கி றார்களா? இயற்கையின் தேவையையொட்டி, இயற்கையாக தோன்றிய ஒரு இயக்கம் திராவிடர் இயக்கம்.கம்யூனிசத்தைகூட என்னால் அப்படி கணக்குப் போட முடியவில்லை.

எனக்குத் தெரிந்தவரையிலே இப்படி இயற்கை யாக, இயல்பாக, இயற்கையின் தேவையையொட்டி தொடங்கப்பட்ட இயக்கம் திராவிடர் கழகம். இந்த இயக்கம் என்றென்றைக்கும் இருக்கும். இதனுடைய தேவைகள் மாறிக்கொண்டே இருக்கும். இப்போது நாம் சொல்வதெல்லாம் நிறைவேறிவிட்டதா? எல்லாம் முடிந்துவிட்டது என்று அர்த்தம் இல்லை.

அப்போது எவ்வளவோ பிரச்சினைகள் வரும், அதற்கெல்லாம் தீனி போடவேண்டிய நம்முடைய இயக்கத்திற்கு மட்டும்தான் தகுதி உண்டு. ஆகவே, அந்த இயக்கத்திற்கு, பின்னால் வருகின்றவர்களுக்கு, ஆசிரியர் அவர்களே உங்கள் காலத்தில் செய்ய வேண்டிய பணிகள் நிறைய வைத்திருப்பீர்கள்; அதிலே நீங்கள் இதற்கு முதன்மை கொடுக்க வேண்டும் என்று உங்களை அன்போடு கேட்டுக் கொள்கிறேன். என்றைக்குமே விடுதலை ஆசிரியராக நீங்களா இருக்கப் போகிறீர்கள். எல்லோரும் வாழ்த்துவார்கள்; நானும் வாழ்த்துகிறேன். ஆனால், உண்மை அதுவல்ல.

அவர்களுக்குத் தெரியவேண்டும்

விடுதலை அலுவலகத்தில் வந்து உட்காரும் போது, விடுதலைக்கு ஒரு பிரச்சினை வந்தால், திகைக்கக்கூடாது, எடு நம்ம புத்தகத்தை, அப்போது எப்படி இருந்தது, இந்தப் பிரச்சினையை எவ்வாறு சமாளிப்பது? என்று அவர்களுக்குத் தெரிய வேண்டும்.

நீங்கள் அடிக்கடி சொல்வீர்களே, அய்யா வழிதான் எங்கள் வழி, அய்யா வழிதான் எங்கள் வழி என்று. உங்களுக்குத் தெரிகிறது அய்யா வழி - நாளைக்கு வருகின்றவர்களுக்கு தெரியும் என்று எப்படிச் சொல்ல முடியும்? நான்காவது தலை முறையில் வருகின்றவர்கள் எப்படி இருப்பார்கள் என்று நம்மால் கணக்குப் போட முடியாது.

ஆகவேதான் சொல்கிறேன், அப்படி ஒரு புத்தகத்தை இயக்கத்திற்கும், ஏடுகளுக்கும் நம்மு டைய திட்டங்களுக்கும், போராட்டங்களுக்கும் எந்தெந்த சூழ்நிலையில்,  எப்படி எப்படி அதிலிருந்து நாம் மீண்டோம் என்பதை எழுதி, பகுதி பகுதியாகப் பிரித்து ஒரு நல்ல நூலாகக் கொண்டு வரவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறேன். இதற்காக நீங்கள் எல்லாம் என்னைப் பொறுத்தருள வேண்டும் என்றும் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

இங்கே திரு. சாமிதுரை அவர்கள் வரவேற்புரை யாற்றினார்கள் என்று நான் சொல்லமாட்டேன்; வரவேற்றார்கள் என்றுதான் சொல்வேன்.  இங்கே 50 ஆண்டுகாலம் என்று சொல்வதைவிட அரை நூற்றாண்டு என்று சொன்னால், அது நிறைவாக இருக்கின்ற மாதிரி எனக்குத் தெரிகிறது. நம்முடைய இயக்கம் நடேசனார் காலமாக இருந்தாலும் சரி, யாருடைய காலமாக இருந்தாலும் சரி, திட்டமிட்டுத் தொடங்கப்படவில்லை. நடேச னாரும், நாயரும், தியாகராயரும் மூன்று பேரும் சேர்ந்து, இன்னும் நான்கு பேரைச் சேர்த்துக் கொண்டு நாம் என்ன கட்சி தொடங்கலாம்? என்ன பெயர் வைக்கலாம்? என்ன பெயர் வைத்தால் மக்கள் மத்தியில் விறுவிறுப்பாக இருக்கும்.

இயல்பாய் தோன்றிய இயக்கம்

பசங்களுக்குச் சாப்பிடுவதற்கு இடம் இல்லை என்கிறார்களே! பள்ளிக்கூடத்திலே விட மாட்டேன் என்கிறார்களே! இப்படித்தானே நினைத்தார்கள்; நினைத்திருப்பார்கள். அதுதான் இயற்கை. இயல்பாய் தோன்றிய இயக்கம் நம்முடைய சுய மரியாதை இயக்கம், திராவிடர் கழகம், திராவிட முன்னேற்றக் கழகம். மற்றதெல்லாம் கம்பளி பூச்சியை இதிலே சேர்க்கிறார்கள். என்ன அது கம்பளி பூச்சி?

கம்பளிப் பூச்சியை யாரும் சாப்பிடுவதில்லை

அண்ணா அவர்கள் அன்று சொன்னார்: முருங்கை மரத்திலுள்ள கீரை, முருங்கைக்காயை சாப்பிடுகிறோம்; முருங்கைப் பட்டையைக்கூட மருந்துக்குப் பயன்படுத்துகிறோம். முருங்கை மரத்தில் இருக்கின்றது என்பதற்காக கம்பளி பூச்சியை யாரும் சாப்பிடுவதில்லை என்று சொல்லியிருக்கிறார்.

திராவிடர் கழகம் என்ற மரத்திலே தோன்றிய கம்பளிப் பூச்சிகள் உண்டு. அந்தக் கம்பளிப் பூச்சிகளை இங்கே நான் குறிப்பிடவில்லை. இயற் கையாக தோன்றியது இந்த அமைப்பு. இயற்கை என்றாலே தேவையானது என்பது பொருள். தேவையானதுதான் இயல்பாக இருக்கும். அதற்கு அழிவு என்பதே கிடையாது.

நம்முடைய பகுத்தறிவு ஆராய்ச்சியில், கடவுளைபற்றியெல்லாம் எண்ணுகிற போது,  இந்தக் கால தத்துவம், இயற்கை, செயற்கை என்று எண்ணிக் கொண்டு வரும்பொழுது, ஏற்படுகின்ற அந்தத் தெளிவு, இதிலும் எனக்கு ஏற்பட்டது. நான் அதைப்பற்றி எண்ணி,  எழுதியும் இருக்கிறேன். இயக்கத்தைப்பற்றி எழுதும்போது, இயற்கையிலே தொடங்கி எழுதியிருக்கிறேன். அப்படி எழுதுகிறபோது, இயற்கை அழிவற்றது; மாறலாம்; திரியலாம் (பால் திரிவதுபோல); ஆனால், அழியாது. இயற்கை என்றைக்குமே அழியாது, அழியவும் முடியாது.

இயற்கை அழிந்தால் என்ன ஆகும்? யாருக்குத் தெரியும்? இயற்கையையே ரொம்பப் பேருக்குப் புரியாது. செடி முளைப்பது, மழை பெய்வது என்று நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆகவே தோழர்களே, அந்த இயக்கம் இயல்பாக தோன்றிய ஓர் அமைப்பு. ஆகவே, அதற்கு முடிவு இருக்காது என்பதை நான் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

ஆசிரியர் என்று சொல்லும்பொழுது எனக்கு ஒன்று தோன்றுகிறது. தொல்காப்பியத்திற்குப் பல பேர் உரை எழுதி இருக்கிறார்கள். அதிலே ஒரு வருக்கு என்ன  பெயர் தெரியுமா? பேராசிரியர் என்று பெயர். எல்லா உரையாசிரியரும், பேராசிரியர் சொன்னார், பேராசிரியர் சொன்னார் என்று சொல்கிறார்கள். அதற்காக அவர் என்ன தோன்றும் பொழுதே பேராசிரியராகவா இருந்திருப்பார். இல்லை, அவர் பெயரை யாரும் சொல்லவேண்டிய தேவை இல்லாத வகையில், பேராசிரியர் என்ற பெயர் தமிழ் அறிவுலகம் முழுவதும் பரவி நிலைத்து வலுவாக இருந்துவிட்டது.

ஆசிரியர் என்று சொன்னால், இவர் ஒருவரைத்தான் குறிக்கும்

அதுபோல, ஆசிரியர் என்று சொன்னால், பள்ளிக்கூட ஆசிரியர்கள், நாடக ஆசிரியர், வேறு சில ஆசிரியர்கள் எல்லாம் இருக்கிறார்கள். ஆனால், யாரை வேண்டுமானாலும் கேளுங்கள், ஆசிரியர் என்று சொன்னால், இவர் ஒருவரைத் தான் குறிக்கும் (பலத்த கைதட்டல்). பேராசிரியர் என்று சொன்னால், தி.மு.க.வின் பொதுச்செயலாளர் அன்பழகன் அவர்களைக் குறிக்கும்.

அது திட்டமிட்டு வருவது இல்லை. திராவிடர் கழகத்தில் தீர்மானம் போட்டா ஆசிரியர் என்று சொன்னார்கள். முதன்முதலில் அவரை அலுவலகத் தில் பார்க்க வந்த கட்சிக்காரர்கள்,  உள்ளே இருக்கிறாரே, அவர்தான் விடுதலை ஆசிரியர் என்று சொல்லியிருப்பார்கள்.

கைகளை உயர்த்தி படபடவென்று பொரிந்து தள்ளுவார்

இயக்கத்திலே அவர்கள் செல்லப் பிள்ளைபோல் வந்தார்கள்; அவர் குழந்தையாக இருந்து பேசும் பொழுது, கூட பேசினவன் நான். மேசைமேல் டீப்பாய் ஒன்று போட்டு, இவரை அதன்மேல் ஏற்றி விடுவார்கள். இவர் கையை உயர்த்தி படபட வென்று பொரிந்து தள்ளுவார். எல்லோரும் ஆவென்று பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்கள்.

இவர் பேசிய பிறகு மற்றவர்கள் எல்லாம் பேசுவார்கள். கூட்டம் முடிவதற்குள் இவர் தூங்கி விடுவார். கூட்டம் முடிந்து போகும்போது இவரை யாராவது தூக்கிக் கொண்டு போவார்கள். இவருக்கு நினைவு இருக்கிறதா இல்லையா என்று தெரியவில்லை. அப்போதிருந்தே இவரை எனக்குத் தெரியும். வந்த மாட்டையும் கட்டுவதில்லை; போன மாட்டையும் தேடுவதில்லை என்று தந்தை பெரியார் அவர்கள் சொல்வார்கள்.

திராவிட செல்வத்தை அன்பாலே கட்டிப் போட்டார்

என்னையே நம்பி நான் இந்த இயக்கத்தை நடத்திக் கொண்டு வருகிறேன். இவரை எப்படி கட்டிப் போட்டார் பார்த்தீர்களா? வந்த மாட்டை கட்டுவதில்லை என்று சொன்னாரே! மாடு என்றால் செல்வம் என்று இன்னொரு பொருள். இந்த செல்வத்தை, இந்த திராவிட செல்வத்தை அன்பாலே கட்டிப் போட்டுவிட்டார்.

அப்படிப்பட்ட பெரியார் அவர்களாலே தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட, இந்த இயக்கத்திற்கு இன்றியமையாதவர்; தேவையானவர் என்பது பொருந்தாது. இன்றியமையாதவர் என்பதை அய்யா முடிவு செய்து, இங்கே இவரை அமர்த்தி யிருக்கிறார். ஆசிரியர் அவர்களுக்கு விடுதலை ஆசிரியர் பொறுப்பை கொடுத்ததுபோல, வேறு யாருக்காவது இது மாதிரி பொறுப்பை கொடுத் திருக்கிறாரா? என்று நினைத்துப் பார்த்தேன்.

பெட்டிச் சாவியை அண்ணாதுரையிடம் கொடுக்கின்ற மாநாடு
1948 ஆம் ஆண்டு ஈரோட்டில் நடைபெற்ற மாநாட்டில் பெட்டிச் சாவியை அண்ணாதுரை யிடம் கொடுக்கின்ற மாநாடு என்று அம் மாநாட்டுக்குப் பெயர். நான் அரசாங்க வேலையில் இருப்பதால், சி.அய்.டி.யைப் போட்டு என்னை கண்காணித்து வந்தனர். அதனால் நான் கறுப்புச் சட்டை அணிவதில்லை. மாநாட்டுக்கு நான் சென்றபோது, நீதியரசர் மோகன் அவர்கள் அப்போது என்னிடம் சொன்னார், கறுப்புச் சட்டை அணியவில்லை என்றால், உள்ளே விடமாட்டார்கள் என்றார். துண்டு ஒன்றை வாங்கிப் போர்த்திக் கொண்டு மாநாட்டிற்குச் சென்றேன்.

சுவையான ஆராய்ச்சியாக இருக்கும்

ஆனால், அண்ணா அந்தப் பெட்டிச் சாவியை அய்யாவைக் கேட்காமல் நான் திறக்கமாட்டேன் என்கிறார். சாவி கொடுத்திருக்கிறார், ஆனால், அவரை கேட்காமல் நான் திறக்கமாட்டேன் என்று நல்ல பிள்ளையாக அறிவித்தார்.

அய்யா அவர்கள் எத்தனை நிகழ்ச்சிகளிலேயே, எத்தனைப் பேர்களிடத்திலே தகுதி அறிந்து விட்டுக் கொடுத்திருக்கிறார் என்பதை எண்ணிப் பார்த்தால், அது ஒரு சுவையான ஆராய்ச்சியாக இருக்கும்.

அவர் பிடித்த பிடி தளராது இருப்பதில்லை. கோட்பாடு, கொள்கை, நடைமுறை அதிலெல்லாம் சரி; மக்கள் நலன், திராவிடர் இனத்தினுடைய வாழ்வு, இயக்கத்தினுடைய வாழ்வு, இயக்கத் தோழர்களைப்பற்றிய பிரச்சினை இப்படிப்பட்ட பிரச்சினை வருகிறபொழுதெல்லாம்,  மிகத் தாராளமாக விட்டுக் கொடுப்பார். அவருக்கு விருப்பமில்லாததாக இருந்தாலும்கூட விட்டுக் கொடுப்பார். நாசமாப் போங்க அப்படின்னு சொன்னார் என்றால், சரி என்று அர்த்தம்.

பெரியார், பெரியாராகவே இருக்கிறார்

வெளியில் இருக்கின்ற பல பேர், அய்யா அவர்களைப்பற்றி சொல்லும்போது, சர்வாதிகாரி அப்படி, இப்படி என்று சொல்லுவார்கள்.

எதிலே சர்வாதிகாரம் இருக்கவேண்டும்; எதிலே மற்றவர்கள் கருத்தை பரிசீலித்து ஏற்கவேண்டி யதை ஏற்கவேண்டும்; எதிலே ஏற்க வேண்டாததாக இருந்தாலும், பொது நன்மை கருதி இப்போதைக்கு நாம் ஏற்கவேண்டும் எல்லாவற்றிலும் அவர் பெரியார், பெரியாராகவே இருக்கிறார் (பலத்த கைதட்டல்).

அய்யா அவர்கள், ஆசிரியரது ஏகபோகத்தில் உள்ள விடுதலை அலுவலகத்தை ஒப்படைக்கிறேன் என்று ஆசிரியரிடத்திலே சொன்னாரே, அந்த மொழி, பெரியார் வாயிலிருந்து வந்த மொழி என்பதை, பெரியாரைப்பற்றி நெருங்கி இருந்து தெரிந்துகொள்ளாத பெரியாருடைய சொந்தங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளமாட்டார்கள்.

எனக்கு உடம்பெல்லாம் நடுங்குகிறது

ஆசிரியருடைய திறனை நாம் புரிந்து கொண்டி ருப்பதைவிட, இந்தத் திறமையைத் தேர்ந்தெடுத்த அந்தப் பெரியாரியலை, பெரியாரின் அந்தப் பண்பை எண்ணிப் பார்க்கும்பொழுது, எனக்கு உடம் பெல்லாம் நடுங்குகிறது.

எப்படிப்பட்ட கூர்ந்த மதி; ஆயிரம் பேர் நிற்கிறார்கள், அப்படி கையை நீட்டி இவரைத் தேர்ந்தெடுக்கிறார் என்றால்,

எத்தனைப் பேர் வந்திருப்பார்கள், நான் இங்கே வேலை செய்கிறேன் என்று. ஏன் நான்கூட கொஞ்ச நாள் போயிருந்தேன், நான்கு மாதமோ, ஆறு மாதமோ இருந்தேன்; இவர் சரிப்பட்டு வரமாட்டார் என்று அய்யா அவர்களுக்கு தெரிந்து எனக்கு ஒரு வேலையை வாங்கிக் கொடுத்துவிட்டார். ஜோலார் பேட்டை பார்த்தசாரதிதான் இதற்குச் சாட்சி.

கரிவரதசாமி

நான் படித்து முடித்த கையோடு, பெட்டி படுக்கையோடு, அய்யா பின் வந்தேன். அப்போது அய்யாவுடன் கஜேந்திரன் இருந்தார் அய்யாவின் அணுக்கத் தொண்டராக இருந்தார். அவருக்கு அடுத்தபடியாக நான் இருந்தேன்.

குடிஅரசுப் பத்திரிகையில் கரிவரத சாமி என்பவர் இருந்தார்.  இப்ப நினைத்தாலும் எனக்கு அவரை நினைத்தால் பயமாக இருக்கிறது.  குடிஅரசு அலுவலகத்தில், ராத்திரி முழுவதும் தண்ணீர் தொட்டியில் விழுந்து நிரம்பி இருக்கும். அதில்தான் நான்கைந்து பேர் குளிக்க வேண்டும். காலையில் தொட்டியில் உள்ள தண்ணீரை அளந்து பார்ப்பார்.  தண்ணீர் குறைந்தால் உடனே திட்டுவார். அவர்கிட்ட என்னாலே காலம் தள்ள முடியாது என்று நினைத்து, அய்யா நான் உங்கள் கூட வருகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டேன். இப்படித்தான் இரண்டொரு பிழைகளை நான் செய்தேன்.

அய்யா அவர்கள் இதனைப் புரிந்துகொண்டு, என்னை வேலைக்கு அனுப்பி வைத்துவிட்டார்.

அப்படிப்பட்ட அய்யா அவர்கள், இவருக்குத் தொழில் போனாலும் பரவாயில்லை, கட்சிக்கு வந்தால் தேவலாம் என்று நினைக்கிறார் என்றால், அவருடைய திறமைக்கு வேறு எதுவும் நிகரல்ல.

ஆசிரியர் அவர்களே, அய்யாவின் வாயாலே இப்படி பாராட்டப்பட்டு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு இருக்கிறீர்கள். உங்களுக்கு ஏகபோக உரிமையை அய்யா அவர்கள் கொடுத்திருக்கிறார்.

ஆசிரியர் அவர்களும், இன்றுவரையில் அய்யா வின் கோட்பாடுகளுக்கு மாறாமல் எழுதிக் கொண்டும், இயக்கத்தை நடத்திக் கொண்டும் வருகிறார். இப்படிப்பட்ட ஆசிரியர் அவர்கள், ஒரு 50 ஆண்டுகாலம் சிறப்பாக இந்த இயக்கத்தையும், ஏட்டையும் இயக்கிக் கொண்டு வருகிறார். அவர் களுக்கு நான் வைக்கும் நான்காவது வேண்டுகோள்,

உங்கள் நலம் உங்களுக்கல்ல; எங்களுக்கு உரிமையுடையது

ஆசிரியர் அவர்கள் தன்னுடைய உடல்நலத்தை  கொஞ்சம் கூடுதல் அக்கறையோடு பார்த்துக் கொள்ளவேண்டும். உங்கள் நலம் உங்களுக்கல்ல; எங்களுக்கு உரிமையுடையது. நீங்கள் அலட்சியமாக இருந்தால், இந்தச் சமுதாயம் புறக்கணிக்கப் பட்டதாகப் போய்விடும்.

திராவிடர் கழகம்போல சமுதாயப் பிரச்சி னைகளிலே நேருக்கு நேராக சந்திக்கக் கூடிய ஒரு அமைப்பு வேறு எங்கே இருக்கிறது. நாட்டுக்கு சங்கதிகளை சொல்கிறார். சங்கதி என்ற வார்த் தைகூட அய்யாவின் வார்த்தை.

திராவிடர் கழகத்திற்கு உள்ள ஒரே நலம், இனநலம்தான்

திராவிடர் கழகத்திற்கு ஏதாவது ஆசை, சுயநலம் ஏதாவது உண்டா? மற்ற எல்லா இயக்கத்திற்கும், கட்சிகளுக்கும் உண்டு. ஆனால், திராவிடர் கழகத்திற்கு உள்ள ஒரே நலம், இனநலம்தான். திராவிட இனம், அதைவிட விரிவாக மனித இனம். நம்ம இயக்கத்திற்கு, நம்முடைய எதிரிகள் - இன எதிரிகள், மற்றவர்களுக்கு உள்ள எதிரிகளுக்கும், நம் எதிரிகளுக்கும் உள்ள வேறுபாடு என்னவென்றால், நம்முடைய எதிரிகள் நம்மோடுதான் இருக்கிறான்.

இனி இப்படியொருவர் தோன்றுவாரா....?

இந்த நல்ல நாளிலே நம் ஆசிரியர் அவர்கள் 50 ஆண்டுகாலம் தம்முடைய பணியை பாராட்டத்தக்க முறையில், இனி இப்படியொருவர் தோன்று வார்களா என்று நினைக்கும்படியாக பணியாற்றி இருக்கிறீர்கள். ஆசிரியர் அவர்களே, நீங்கள் நலமுடன் வாழவேண்டும். அந்த நலன் எங்களுடைய நலன்; இந்த சமுதாயத்தினுடைய நலன். ஆகவே நீங்கள் அதனைப் பேண வேண்டும் என்று சொல்லி என்னுடைய உரையை நிறைவு செய்கிறேன்.

- இவ்வாறு முனைவர் மா.நன்னன் அவர்கள் பாராட்டுரை வழங்கினார்.