அய்ந்தொழிலையும்இறைவன்இடைவிடாமல்செய்து கொண்டேஇருக்கிறாரா?

அய்ந்தொழில்

மயிலை கபாலீசுவரர் கோவில் பங்குனித் திருவிழாவின் இறுதி நாளில் கூத்தப் பெருமான் திருக்காட்சி நடக்கும். சிவபிரானின் தொன்மையான திருக்கோலங்களில் ஒன்றான கூத்தப் பெருமான் திருவடிவத்தில், வலது பின் கையில் ஏந்தியுள்ள உடுக்கை படைப்புத் தொழிலைக் குறிக்கும்.

அபயகரம், காத்தல் தொழிலைக் குறிக்கும். இடது பின்னணியில் உள்ள நெருப்பு அழித்தலைக் குறிப்பிடுகிறது. ஊன்றிய திருவடி அல்லது குஞ்சிதபாதம் அருளைக் குறிக்கும். ஆக அய்ந்தொழிலையும் இறைவன் இடைவிடாமல் செய்து கொண்டே இருக்கிறார் என்று ஒரு பார்ப்பன ஏடு சிலாகிக்கிறது.

பொதுவாக ஊடகக்காரர்கள் அரசியல் பிரச்சினை என்றால் முடி பிளந்து, அணுவை உடைத்து ஆராய்ச்சி சக்ராயுதத்தை ஏவுவார்கள்.

அதே நேரத்தில் இது போன்றவற்றில் எறும்பின் கால் முனையளவுக்குக் கூட அறிவைப் பயன்படுத்தாது அப்பட்டமான முட்டாள்தனக் கடலில் மூழ்கி எழுந்து முத்து முத்தாக எழுதுகிறார்களே, வெளியிடுகிறார்களே -இதை என்ன சொல்வது?

இவர்கள் முட்டாள்களா? அல்ல.. அல்ல.. இப்படிப் பரப்புகிறவர்களை அயோக்கியர்கள் என்று தந்தை பெரியார் கணித்தது கடல் போன்ற உண்மையல்லவா!

இந்த அய்ந்தையும் செய்வது திருக்கூத்தர் பெருமான் என்றால் - நாட்டில் நிலவும் அத்தனை தாழ்வுக்கும், வறுமைக்கும், கொள்ளைக்கும் சுரண்டலுக்கும், ஏற்றத் தாழ்வுகளுக்கும் அவன்தானே பொறுப் பாளி?

காவிரியில் தண்ணீர் வரவில்லையென்றால் கருநாடகத்தோடு ஏன் மோத வேண்டும்?

எல்லையில் எந்த நேரத்தில் என்ன நடக்குமோ என்ற திகிலில் பனிக் கட்டிக்காட்டில் நமது சிப்பாய்கள் ஏன் இரவும், பகலுமாக, துப்பாக்கியும் கையுமாக நிற்க வேண்டும்?

அரசு ஏன்? அய்ந் தாண்டுத் திட்டங்கள் ஏன்? மருத்துவமனைகள் ஏன்? மக்கள் நலத் திட்டங்களும்தான் ஏன்? ஏன்? ஏன்?

நாணயமாகப் பதில் சொல்லியாக வேண்டும். பெங்களூருவில், திருவள்ளுவர் சிலையைத் திறந்தால், காவிரியில் கரை புரண்டு தண்ணீர் வருமா என்று பேனா வைத் தூக்கிக் கொண்டு புறப்படும் இந்த எழுத்துச் சண்டியர்கள், இந்த அய்ந்து தொழிலையும் சரிவர செய்யாத கடமை தவறிய கூத்தனை நோக்கி கடப்பாறைகளைத் தூக்கிக் கொண்டு கிளம்ப வேண்டாமா? குறைந்தபட்சம் கிளம்பும்படி பக்தர்களுக்குத் தான் வழிகாட்ட வேண் டாமா?

----------------- மயிலாடன் அவர்கள் 6-5-2012 “விடுதலை” யில் எழுதிய கட்டுரை