பார்ப்பான் என்னைப் பகவான் இராமசாமி ஆக்கி விடுவானே! - பெரியார்

நம் மக்களை மூட நம்பிக்கைக்காரராக்குவதையே பார்ப்பனர் குறிக்கோளாகக் கொண்டுள்ளதை உணர வேண்டாமா?

தந்தை பெரியாரவர்கள் அறிவுரை ஆற்றுகையில் குறிப்பிட்டதாவது:

தோழர்களே! நீங்கள் முதலில் நாங்கள் யார் என்பதைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். திராவிடர் கழகத்தார், சுயமரியாதை இயக்கத்தார் ஆகிய நாங்கள் சட்டசபைக்குப் போகாதவர்கள். எங்கள் இயக்கத்தின் பெயரால் எவரும் சட்டசபைக்குப் போகமாட்டார்கள். அப்படிப் போக வேண்டுமென்று நினைப்பவர்கள் இந்த இயக்கத்தைவிட்டு வெளியேற வேண்டியவர்களே ஆவார்கள். தி.மு.கழகம், திராவிடர் கழகத்திலிருந்து பிரிந்ததற்குக் காரணமே தி.மு.க சட்டசபைக்கு நிற்க வேண்டும் என்பதற்காகப் பிரிந்து சென்றவர்களே ஆவார்கள். திராவிடர் கழகத்திலுள்ளவர்கள் முனிசிபல் தேர்தலில் கூட கழகத்தின் பெயரைக் கொண்டு நிற்க முடியாது. தனிப்பட்ட முறையில் நிற்க வேண்டும்.

இன்று கலைஞரை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். அவர் சிறந்த பகுத்தறிவுவாதி தான். இராமாயணத்தை எரிக்க வேணடும் என்று சொன்னவர்தான். அவர் வாயில் இன்று சீதை விபச்சாரி என்று சொல்ல முடியாதே. அப்படிச் சொன்னால் அவருக்கு மக்கள் ஓட்டுப் போடமாட்டார்களே! நம் நாட்டில் கடவுள் நம்பிக்கை உடையவர்கள் - மத புராண இதிகாச நம்பிக்கைக்காரர்கள் - முட்டாள்தன மூட நம்பிக்கை நிறைந்த மக்களே அதிகம். அவர்களிடம் போய்ச் சீதை விபச்சாரி என்று சொன்னால் யார் ஓட்டுப் போடுவார்கள்? எனவே அவர்களால் உண்மையை எடுத்துச் சொல்ல முடியாது.

ஆனால், நாங்கள் உங்கள் ஓட்டை எதிர் பார்க்காதவர்களானதால் உங்களிடமிருக்கிற மூட நம்பிக்கை - முட்டாள்தனம் - காட்டுமிராண்டி த்தன்மை ஆகியவற்றை எடுத்துக்கூற முடிகிறது. நம் மக்கள் காட்டுமிராண்டி மக்களாவார்கள். நம்முடைய மொழி நம் காட்டுமிராண்டித் தன்மையை வளர்ப்பதாக இருக்கிறதே ஒழிய, நம் மொழியால் நாம் அறிவு வளர்ச்சியடைவது கிடையாது. நம் இனத்தில் மிகப் பெரிய மனிதர்களாக மதிப்புப் பெற்றிருக்கும் சர்.ஏ.ராமசாமி முதலியார், இலட்சுமணசாமி முதலியார் ஆகியவர்களே காட்டுமிராண்டிகள் என்றால் உங்களைப் பற்றிச் சொல்ல வேண்டியதில்லையே. அவர்கள் வீட்டில் போய்ப் பாருங்கள், அவர்கள் நெற்றியில் கோடு இருக்கும், வீட்டில் குழவிக்கல் (கடவுள்) பொம்மைகள் - படங்கள் இருக்கும். சிறந்த படிப்பும் - மேன்மையும் பெற்றிருப்பவர்கள் கதியே இப்படியென்றால் பாமர மக்களைப் பற்றிச் சொல்ல வேண்டியதில்லையே!

நம் கடவுள்கள் மதம் - சாஸ்திரம் - புராணம் - இதிகாசம் - மொழி - இலக்கியங்கள் ஆகியனயாவும் காட்டுமிராண்டிக் காலத்தவையேயாகும். நாங்கள் இதை எதிலிருந்து சொல்கிறோம் என்றால், திருக்குறளே காட்டுமிராண்டிக் காலத்து நூல் என்பதிலிருந்து சொல்கின்றோம்.

நம்மை மடையர்களாக - ஈனஜாதிக்காரர்களாக - நாலாம் ஜாதிக்காரர்களாக - இழி மக்களாக - மானமற்றவர்களாக - சூத்திரர்களாக ஆக்குவதற்காக ஏற்பாடு செய்யப்பட்டவையே நம் கடவுள் - மதம் - சாஸ்திரம் - சாதி - பண்டிகைகள் - விழாக்கள் எல்லாம் ஆகும். நம்முடைய இழிவை சூத்திரத் தன்மையை - மானமற்றத் தன்மையை நிலை நிறுத்தக்கூடிய கடவுள் - மத - சாஸ்திர - புராணங்களை நாம் பின்பற்றுகிறோம், அதன்படி நடக்கிறோம் என்றால் நாம் காட்டுமிராண்டிகளா இல்லையா?

நம்முடைய மக்களின் இன இழிவு, மானமற்ற தன்மை, சூத்திரத்தன்மை, மடமை, முட்டாள்தனம், பகுத்தறிவற்றத் தன்மை ஆகியவை ஒழிக்கப்பட வேண்டுமென்பதற்கும், நம் மக்கள் மற்ற உலக மக்களைப் போல இழிவற்று சமத்துவத்தோடு வாழ வேண்டும்மென்பதற்காகவும், தொண்டாற்றக் கூடிய இயக்கம் இந்தியாவிலேயே இது ஒன்றுதான் ஆகும்.

நம் நாட்டில் எத்தனையோ தெய்வீக சக்தி பொருந்தியவர்கள் - மகாத்மாக்கள் - மகான்கள் - ஆனந்தாக்கள் - தீர்த்தாக்கள் - புலவர்கள் - வித்வான்கள் - டாக்டர்கள் - மேதாவிகள் எல்லாம் தோன்றியிருக்கின்றார்கள். ஆனால் ஒருவன் கூட ஒரு விஞ்ஞான அதிசயத்தைக் கண்டுபிடிக்கவில்லையே! இவனெல்லாம் கணடுபிடித்தது இந்தக் குழவிக்கல்லையும், குப்பைப் புராணங்களையும் தானே!

இந்த மின்சார விளக்கு, மைக் டெலிபோன், ரேடியோ, ஏரோப்பிளேன், ரயில் முதல் நெருப்புப் பெட்டிவரைக் கண்டு பிடித்தவன் அயல் நாட்டுக்காரன்தானே!

நம்நாட்டில் காலிப்பசங்கள் எல்லாம் திருமுருக கிருபானந்தவாரி, மகா முட்டாளெல்லாம் மகாத்மா காந்தியாகும் போது நான் மகானாக முடியாதா? காந்தியாவது மகாத்மா ஆனார்! நான் நாளைக்கே கடவுள் இல்லையென்று இத்தனை நாள் சொன்னது தவறு. கடவுள் இருக்கிறார் என்று சொன்னால் போதுமே! பார்ப்பான் என்னைப் பகவான் இராமசாமி ஆக்கி விடுவானே! பாப்பாத்தியெல்லாம் என் காலைக் கழுவுவார்கள், பார்ப்பான் வீட்டிலெல்லாம் என் படம் தொங்குமே! அந்தப்படி நான் நடந்தால் இந்தப் பிள்ளைகளெல்லாம் பாவாடை, கோவணம் இல்லாமல் இன்றைக்கு மாடு மேய்த்துக் கொண்டல்லவா இருக்கும்? நம் மக்களெல்லாம் பார்ப்பானால் அடிமைகளாக அல்லவா நடத்தப்பட்டுக் கொண்டு இருப்பார்கள்? 50 வருஷமாகக் கடவுள் இல்லை; பார்ப்பான் ஒழிக, சாஸ்திரம் ஒழிக, மதம் ஒழிக என்று கத்தியதால் தானே இன்றைக்குத் தீண்டப்படாதவன் என்று ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்த நம் மக்கள் கலெக்டராகவும் - மந்திரியாகவும் இருக்கின்றனர். நம் மக்கள் ஒரளவாவது மானத்தோடு வாழ முடிகிறது.

நம் நாடு மட்டுமல்ல, உலகம் பூராவும் காட்டுமிராண்டித்தன்மையிலிருந்து தான் நாகரிகம் பெற்றிருக்கின்றது. நம் மக்கள் உணவைச் சமைத்துச் சாப்பிட்டு நாகரிகமாக வாழ்ந்த காலத்தில், கண்டதை உண்டு, தாய், தங்கை என்கின்ற பேதமற்று வாழ்ந்து கொண்டிருந்தவர்கள் தான் மற்றவர்கள் எல்லாம். ஆனால் அவர்கள் எல்லாம் இன்று நாகரிகத்தில் சிறந்து அறிவு பெற்று பல அதிசய - அற்புதங்களைச் செய்யும் போது, நாம் பழம் பெருமைகளையே நினைத்துக் கொண்டு காட்டுமிராண்டித் தனன்மையில் இருந்து கொண்டிருக்கிறோம்.

இந்தக் கிருபானந்த வாரியார் எத்தனைக் காலிப்பயல் எத்தனைப் பார்ப்பனத்தியைக் கெடுத்திருக்கிறான். எத்தனைப் பெண்களைக் கெடுத்திருக்கிறான் என்பது எனக்குத் தெரியுமே! பேசும்போதே பெண்களைப் பார்த்துக் கண்ணடிப்பான். இன்று அவன் தான் பெரிய மனிதனாக இருக்கிறான். காந்தி வழி நடப்போம், வெங்காய வழி நடப்போம் என்கிறானே! என்ன காந்தி வழி அவரால் ஒரு ஊசி முனை அளவு கூட நம் மக்களுக்கு நன்மை இல்லையே! ஏழு ஜென்மத்திற்கு ஒருவன் பார்ப்பானுக்குப் பிறந்தால் தான் மனிதனாக (பார்ப்பானாக) முடியும் என்று சொன்னவர் காந்தி தானே! அவர் வழியில் நடக்கிறேன் என்றால் ஏழு ஜென்மத்திற்குத் தன் மனைவியை - தாயைப் பார்ப்பானுக்கு விட்டுக் கொடுத்து மனிதனாகப் போகிறானா? என்று கேட்கின்றேன்.

அரசியல் பேசுகிறவன் எவனாக இருந்தாலும் அவனால் உண்மையைப் பேச முடியாது. உண்மையைப் பேசினால் அவன் அரசியலுக்கு வர முடியாது. அரசாங்கத்தால் இன்று நமக்கு ஏற்பட வேண்டியது என்ன? நம் சூத்திரத் தன்மை இழிவு நீங்க வேண்டும். அதற்கான காரியத்தைச் செய்யக்கூடியவர்கள் அல்லவா அரசியலுக்கு வரவேண்டும்? நம் நாட்டில் அரசியலில் இருப்பவன் (ஆளும்கட்சி, எதிர்கட்சி) இரண்டு பேர்களும் தமிழன். அவன்தான் ஒருவனுக்குக்கொருவன் (தமிழனுக்குத் தமிழன்) அடித்துக் கொள்கின்றானே தவிர, ஒரு பார்ப்பான் கூட இடையில் சிக்குவது கிடையாதே! இதைக் காட்டுமிராண்டி அரசியல் என்று சொல்லாமல் வேறு என்ன என்று சொல்வது?
நான் தமிழ்மொழியைக் காட்டுமிராண்டி மொழி என்று சொன்னதில் புலவர்களுக்குக் கோபம் வருகிறதே தவிர, அதில் உள்ள உண்மையை உணர்வதில்லையே! தமிழனுக்குப் பிறந்திருந்தால் இப்படிச் சொல்லமாட்டார், அவர் தமிழனுக்குப் பிறந்திருந்தால் இப்படிச் சொல்லமாட்டார். அவர் தமிழனுக்குப் பிறக்கவில்லை என்று ஒருவர் எழுதி இருக்கிறார். அவர் யாருக்குப் பிறந்தார் என்பதை எப்படி அறிந்து கொண்டாரோ தெரியவில்லை! எவர் வேண்டுமானாலும் சொல்லட்டும் நான் மரியாதையோடு ஏற்றுக் கொள்ளத் தயாராக இருக்கின்றேன். நம் மொழியில் நம் மக்களின் வளர்ச்சிக்கு என்ன இருக்கிறது? இன்றைய விஞ்ஞானங்களைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது ஏதாவது நம் மொழியில் இருக்கிதா? மனிதனின் அறிவு விஞ்ஞானப் புதுமைகளை நம் மொழியில் அறிந்து கொள்ள முடியுமா? என்று கேட்டால் ஆக்கிக் கொண்டால் போச்சு என்றுதான் சொல்கிறானே தவிர, இன்னது இருக்கிறது என்று எடுத்துக்காட்டவில்லையே! உன் மொழியில் தான் நீ, நான், நீங்கள், வாத்தா, வக்கா என்பது போன்ற காட்டுமிராண்டி வார்த்தைகள் எல்லாமிருக்கின்றதே ஒழிய வேறு மொழிகளில் இல்லை.

ஆங்கில மொழியில் அரசனைக் குறிப்பிடுவதாக இருந்தாலும் பிச்சைக்காரனைக் குறிப்பிடுவதாக இருந்தாலும் (He) ஹி "அவன்" தான். அதுபோல மஹாராணியைக் குறிப்பிடுவதாக இருந்தாலும் மிக இழிவானப் பெண்ணைக் குறிப்பிடுவதாக இருந்தாலும் (She) ஷி "அவள்" தான். ஏன் சொல்கிறேனென்றால் மனிதன் நாகரிகம் பெற்று, பண்பாடு பெற்று, அறிவு வளர்ந்த காலத்தில் ஏற்பட்ட மொழி ஆங்கிலம்; காட்டுமிராண்டிக் காலத்தில் ஏற்பட்ட மனிதன் அறிவற்று பண்பாடற்று இருந்த காலத்தில் தோன்றியது தமிழ்மொழியாகும். எனவே தான் மனித வளர்ச்சிக்கு மானத்திற்கு அதில் ஒன்றுமில்லை; நீங்களே தான் சிந்தியுங்களேன்! தமிழ் காட்டுமிராண்டி மொழியா இல்லையா? என்று, தமிழில் இன்றைக்குப் பாரதிதாசன் கவிதையை எடுத்தால் அதில் நம் வளர்ச்சிக்குரிய கருத்துகள் இருக்கின்றன. கம்பராமணத்தில், பெரிய புராணத்தில் நம் இழிவு இருக்கிறதே ஒழிய, நம் வளர்ச்சிக்குரியது எதுவும் இல்லை. இவை மனிதன் அறிவு வளர்ச்சி பெறாத காலத்தில் மனிதன் காட்டுமிராண்டியாக இருந்த காலத்தில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டவையாகும்.

அயல் நாட்டுக்காரன் வராமல் நம் இழிவை ஒழித்துக் கொள்ள முடியாது; இன்னும் 10 மாநிலங்களில் தி.மு.க அமைச்சரவை அமைத்தாலும் கூட அது டில்லி சொல்லுகிறபடிதானே ஆள வேண்டும்? டில்லி ஆட்சி உன் கைக்கு வந்தாலும், 1000 தி.மு.கழகம் வந்தாலும் ஜாதியை ஒழிக்க முடியாதே! வெள்ளைக்காரன் - துலுக்கன் வந்தால் தானே ஒழிக்க முடியும்? ஏன் இப்படிச் சொல்கிறேனென்றால் நமக்கிருக்கிற அரசமைப்புச் சட்டமே ஜாதி - மதம் காப்பாற்றப்பட வேண்டும் என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டது ஆகும்; அதை ஒழிக்க வெள்ளைக்காரனும், துலுக்கனும் வந்தால் தானே முடியும்? வேண்டுமானால் காமராஜரையே கேளுங்களேன்! நம் நாட்டுக்காரன் 1000 வருஷங்கள் ஆட்சி செய்தாலும் சாதியை ஒழிக்க முடியாதே! இந்தக் கலைஞரே ஜாதி ஒழிக்கப்பட வேண்டும் என்று ஓர் உத்தரவுப் போடுகிறார் என்றால், நாளைக்கே பார்ப்பான் அரசமைப்புச் சட்டத்தின் அடிப்படை உரிமைப்படி இந்த உத்தரவு செல்லாது என்று கோர்ட்டில் போட்டால் கலைஞர் போட்ட உத்தரவு செல்லாது என்று தானே தீர்ப்புச் சொல்லுவான். எனவே துலுக்கன் - வெள்ளைக்காரன் போன்ற அயல்நாட்டுக்காரன் வந்தால் தான் நம் இழிவைப் போக்க முடியும்.

உலகமெல்லாம் பகுத்தறிவு உணர்ச்சிப் பெற்று, விஞ்ஞான அறிவுப் பெற்று, பல அதிசய அற்புதங்களை விஞ்ஞானத்தின் மூலம் செய்து வரும் போது நாம் காட்டுமிராண்டித் தன்மையில் இருந்து கொண்டிருக்கின்றோம். நம்மைத் தவிர உலக மக்கள் சம்பிரதாயத்திற்காக ஒரு கடவுளையும் - மதத்தையும் வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றனரே தவிர, நம்மைப் போல் வாழ்விற்கு வாழ்க்கைக்குப் பயன்படுத்திக் கொள்வது கிடையாது.

சமுதாயத் துறையில் மிக உயர்ந்த சாதி என்கின்ற பார்ப்பான் - மிகக் கீழான சாதி - தீண்டப்படாதவன் என்கின்ற பறையன், இதற்கு இடையே சூத்திரன் என்கின்ற நாம், பார்ப்பானுக்கு வைப்பாட்டி மக்களாக இருந்து கொண்டு இருக்கின்றோம். இது போன்று உலகத்தில் வேறு எந்தச் சமுதாயத்திலும் இல்லை.

இந்த நாட்டிற்கு உரிமையான, இந்த நாட்டில் 100 க்கு 97 பேர்களாக இருக்கிற நாம் 100 க்கு 3 பேராக இருக்கிற - இந்நாட்டிற்குச் சிறிதும் உரிமையில்லாத சின்ன ஜாதிக்காரனால் சூத்திரன் என்று அழைக்கப்படுகின்றோம். இந்த நாட்டிற்குச் சொந்தக்காரரான நாம் - இந்நாட்டு மக்களுக்கு - சமுதாயத்திற்குத் தேவையான உணவு, உடை, மற்றப் பொருள்கள் யாவற்றையும் நம் உழைப்பால் உற்பத்தி செய்து கொடுக்கிற நாம் ஏன் சூத்திரனாகப் பார்ப்பானுக்கு வைப்பாட்டி மகனாக இருக்க வேண்டும் என்று எவனுமே சிந்திப்பது கிடையாதே! நாம் தானே இந்த இழிவு ஒழிய வேண்டுமென்று பாடுபடுகின்றோம். நம் இயக்கம் ஒன்று தானே இதற்காகத் தொண்டாற்றிக் கொணடு வருகிறது.

நம்மைத் தவிர மற்ற உலகத்திலிருக்கிறவன் எல்லாம் விஞ்ஞானத்தின் மூலம் சந்திரனில் குடியேறுவது எப்படி என்பதைக் கண்டுபிடித்துக் கொண்டிருக்கின்றான்.

நம் நாட்டுக்காரன் என்ன கண்டுபிடித்தான் என்றால், பிள்ளைப் பெற வேண்டுமா இந்தக் கோயியிலிலே போய் இராத்திரியிலே போய்க் குளி என்கிறான். ஜாதகம் - ஜோசியம் - சகுனம்  நேரம் எல்லாம் பார்க்கின்றான்.

"திருப்பதி கோயிலில் பாம்பு வந்தது. அது மனிதனாக மாறிற்று," "நேற்று ஒரு சிறுவன் தன் பூர்வஜன்ம நினைவு வந்து தனது ஆசிரியரைக் கட்டித் தழுவிக் கொண்டான்" என்பது போன்ற பொய்யான செய்திகளை எல்லாம் பத்திரிகைகளில் போட்டு மக்களை எப்படியும் மூட நம்பிக்கைக்காரர்கள் ஆக்க வேண்டுமென்று கட்டுப்பாடாக பார்ப்பான் பிரசாரம் செய்கின்றான். அதோடு இராமாயணம் - பாரதம் - கீதை என்று பிரசாரம் செய்து, மக்களை மூட நம்பிக்கைக்காரன் ஆக்குவதையே தனது குறிக்கோளாகக் கொண்டு பார்ப்பான் வேலை செய்கின்றான்.

இன்றைக்கிருக்கிற பகுதத்றிவு ஆட்சி போன்று இதுவரை அமைந்தது கிடையாது. இதுவரை நம் நாட்டிலிருந்த ஆட்சிகள் என்பவை யாவும் பழைமையைப் பாதுகாக்கும் முடநம்பிக்கை ஆட்சியேயாகும் என்பதோடு, நம்மக்கள் படிக்கக்கூடாது - அது சாஸ்திரத்திற்கு விரோதம் என்கின்ற கருத்துள்ள ஆட்சிதான் நடைப்பெற்று வந்தது. காமராசர் வந்த பின் தான் நம் மக்கள் படிக்க வசதி செய்து செய்து கொடுத்தார். காமராசர் பார்ப்பானரிடமிருந்த வெறுப்பில் நம் மக்களுக்குக்  கல்வியைக் கொடுத்தார். ஆனால் அவர் பகுத்தறிவோடு நடக்க முடியவில்லையே! அவருக்கு வேண்டியவர்கள் அவருக்குத் துணையாக இருக்க கூடியவர்கள் காங்கிரசில் ஒருத்தர் கூட இல்லை. டில்லியிலும் அவருக்கு ஆதரவாக இருக்க கூடியவர்கள் என்று யாரையும் சொல்ல முடியாதே! இங்கும் அண்ணா போனதால் இவர்களுக்கு தைரியமில்லை. பார்ப்பனர்களுக்கும் வேண்டியவர்களாக நடந்து கொள்ள வேண்டியவர்களாக இருக்கிறார்கள் என்றாலும், நாம் கொஞ்சம் மார்ஜின் கொடுக்க வேண்டியவர்களாக இருக்கிறோம்.

என்றாலும், நாம் அவர்களை ஆதரிப்பதன் மூலம் இன்னும் பல நன்மைகளை அடைய வேண்டியவர்களாக இருக்கிறோம். நம்முடைய கடமை இந்த ஆட்சி இன்னும் நிலைக்க வேண்டும், இன்னும் 10 வருடங்களுக்காவது இந்த ஆட்சி இருக்க வேண்டும் என்று பாடுபடுவதே! அப்போது தான் நம் மக்கள் 100 க்கு 65 பேர்களுக்கு மேல் படித்தவர்களாக முடியும். என்னதான் இவர்கள் தவறு செய்தாலும் கணக்குப் போட்டுப் பார்த்தால் காங்கிரஸ்காரன் செய்ததில் 10 இல் ஒரு பங்குக்கூட இவர்கள் செய்தார்கள் என்று சொல்ல முடியாது.

அண்ணா இருந்தால் ஒன்றிரண்டு மந்திரிகளைக் குறைத்திருப்பார். இவர்களால் முடியவில்லை. எல்லோரையும் திருப்திப்படுத்த வேண்டும் என்பதற்காக 3,4 பேர்களுக்கு மந்திரி பதவி கொடுத்திருக்கிறார்கள் என்றாலும், பதவி கிடைக்காதவர்கள் பதவியை எதிர்பார்த்திருந்தவர்கள் என்பவர்கள் குறை கூறிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள், நீங்கள் இது பற்றியெல்லாம் சிந்திக்காமல் இந்த ஆட்சிக்கு ஆதரவு கொடுக்க வேண்டும்.

-------------------------------------- 31.03.1969 அன்று சென்னை - பெரம்பூர் செம்பியம் பேப்பர் மில்ஸ் சாலையிலுள்ள பூங்காவில் தந்தை பெரியார் அவர்கள் ஆற்றிய சொற்பொழிவு. --"'விடுதலை", 08.04.1969