2009 ஆம் ஆண்டிலேயே விலகி இருக்கக் கூடாதா?திரிக்கும் திருவாளர்கள்!!

ஈழத் தமிழர் படுகொலை தொடர்பான பிரச்சினையில் தமிழ்நாடு கொந்தளிக்கும் எரிமலையாக இருந்து வருகிறது. இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் இரு அவைகளும் தீப்பந்தங்களாகக் காட்சி அளிக் கின்றன.

மனித உரிமையாளர்கள் மத்தியில், உலகம் தழுவிய அளவில் இப்பிரச்சினை முக்கியமான இடத்தை வகிக்கிறது.

ஈழத் தமிழர்கள் பிரச்சினை என்பது தமிழ்நாட்டை அதிகம் பாதித்துள்ளதற்கு நியாயமான காரணங்கள் உண்டு.

அங்குக் கடும் பாதிப்புக்கு ஆளான ஈழத் தமிழர்கள், தமிழ்நாட்டுத் தமிழர்களின் தொப்புள் கொடி உறவினர் - இதனையும் தாண்டி மனித உரிமை, மனிதநேயம் என்பதும் தமிழ்நாட்டில் இருப்பதற்குக் காரணம்  -அவை தன்மான இயக்கம் - திராவிடர் இயக்கத்தால் தமிழ்நாட்டில் விதைக்கப் பட்டு வளர்த்து எடுக்கப்பட்டதாகும்.

ஆனால், பாழாய்ப் போன இந்த அரசியல் இதன் வீரியத்தை காயடிக்கிறது என்பதுதான் வெட்கக் கேடு!

மத்திய கூட்டணியிலிருந்தும், அமைச்சரவையி லிருந்தும் தி.மு.க. விலகியது குறித்து பல்வேறு விமர்சனங்கள் கிளப்பப்பட்டுள்ளன. தி.மு.க. தன் சக்திக்குரியதை செய்யத் தவறவில்லை என்பது தான் உண்மை.

2009 ஆம் ஆண்டிலேயே விலகி இருக்கக் கூடாதா? அப்படி விலகியிருந்தால் பேரிழப்பு ஏற்பட்டு இருக்காதே என்று சில ஏடுகள் தினமணி உள்படத் தலையங்கம் தீட்டுகின்றன.

இதில் என்ன கொடுமை என்றால், ஈழத் தமிழர் பிரச்சினையில் இந்த ஆரியப் பார்ப்பன ஏடுகள் எல்லாம் ஈழத் தமிழர்களுக்கு எதிராகவே எப்பொழுதும் இருந்து வந்ததுதான்.

தி.மு.க.வை குறைகூறவேண்டும் என்கிற ஒரே திட்டம் மட்டுமே (One Point Programme) அவர் களிடத்தில் இருப்பதால் எரிச்சலின் அடிப்படை யிலேயே எழுதி வருகின்றனர்.

2009 ஆம் ஆண்டிலேயே பதவி விலகி இருக்கக் கூடாதா? என்று கேள்வி எழுப்பும் இந்த பட்சாதாபப் பேர்வழிகள்(?) அந்தக் காலகட்டத்தில் எதிர்க் கட்சியாக இருந்து இன்றைக்கு ஆளும் கட்சியாக இருப்பவர்களின் திசை நோக்கி எந்த விமர்சனமும் முன்வைப்பதில்லை.

அ.தி.மு.க. ஆட்சி சட்டசபையில் நிறைவேற்றிய தீர்மானத்தைப் பெரிதாகப் பேசக் கூடியவர்கள். 2009இல் ஈழத் தமிழர்கள் படுகொலை செய்யப் பட்டபோது, இதே அ.இ.அ.தி.மு.க. அதன் பொதுச் செயலாளர் அந்தப் போரை - படுகொலையை நியாயப்படுத்திப் பேசியவர்தான் - போர் நடை பெற்றால் பொதுமக்கள் சாவது சகஜம்தான் என்று சொன்னதை மறந்தும்கூட சுட்டிக்காட்டுவது கிடையாது.

அந்தப் பிரச்சினையில் இந்தியா தலையிடக் கூடாது என்று  சொன்னவர்தான் ஜெயலலிதா.

இந்த அம்மையார் சொன்ன மிக மோசமான விமர்சனத்தைப் போல, அதில் ஆயிரத்தில் ஒரு பங்காக தி.மு.க.வோ, அதன் தலைவரோ சொன்ன தாக மருந்துக்காவது ஒன்றை எடுத்துக்காட்ட முடியுமா?

கலைஞர் என்றால் அன்று அவரின் நிலைப்பாடு வேறு - இன்றைய நிலைப்பாடு வேறு - இது மொத்தமான முரண்பாடு என்று மூச்சு முட்ட எழுதுபவர்கள், அதே கண்ணோட்டத்தில் அ.இ.அ.தி. மு.க.வின் அன்றைய நிலைப்பாடு என்ன? இன்றைய நிலைப்பாடு என்ன என்று எழுதமாட்டார்கள்.

இதை நாம் சுட்டிக்காட்டினால் இனத் துவேஷம் என்று முத்திரை குத்துவார்கள். குத்தினால் குத்தி விட்டுப் போகட்டும்; உண்மையைச் சொன்னால் வலிக்கத்தான் செய்யும்.

இதில் இன்னொரு மோசமான நிலைப்பாடு என்னவென்றால், தி.மு.க. தலைவர் சொல்லாததை எல்லாம்,  அறிக்கையில் இல்லாததையெல்லாம், சொன்னதாக, எழுதியதாகக் கற்பித்து காற்றோடு சிலம்பம் ஆட முயற்சிக்கும் கேவலத்தை எதைக்கொண்டு சாற்றுவது!

கலைஞர் அவர்கள் இந்தப் போக்கினை சுட்டிக்காட்டி கண்டனம் தெரிவித்துள்ளார். ஈழப் பிரச்சினை என்றாலும், சமூகநீதிப் பிரச்சினையானா லும் ஆரியப் பார்ப்பனர்களின் அளவிறந்த கொட்டங்கள் தாங்க முடியவில்லை. இதனைத் திராவிடர் உணர்வோடு தமிழர்கள் சிந்தித்துப் பார்த்தால் உண்மையின் முழுவடிவமும் பளிச்செனப் புரிந்துவிடுமே!

                    ---------------------------"விடுதலை” தலையங்கம் 21-3-2013