சோ ராமசாமிக்கு சர்.சி.பி. ராமசாமி அய்யர் பதிலடி!

அர்ச்சகர் வேலை என்பது வெறுமனே சுவாமி சிலையின்மீது பூக்களை விட்டெறிகிற வேலையல்ல. அதற்கென்று தனியான படிப்பு இருக்கிறது. ஸம்ஸ்கிருத மந்திரங்களின் அர்த்தங்களைப் புரிந்து கொண்டிருக்க வேண்டும். பூஜை விதி முறைகளில் தேர்ச்சி பெற்றிருக்க வேண் டும். இதற்கு ஆழ்ந்த சமஸ்கிருத, சாஸ் திர அறிவு தேவை. இவற்றையெல்லாம் வகுப்பெடுத்துச் சொல்லித் தந்துவிட முடியாது. அது இயல்பாகவே வர வேண் டிய ஒன்று. சங்கீதம், நடனம் மாதிரித்தான் புரோகிதம் செய்வதும் அர்ச்சகராவதும்
                   ------------------------------------------(துக்ளக் 24.7.2013 பக்கம் 141)

என்று சாதிக்கப் பார்க்கிறது துக்ளக்.

அர்ச்சகர் வேலைக்கென்று தனியான படிப்பு இருக்கிறது என்று எடுத்த எடுப்பிலேயே குறிப்பிடுகிறார் சோ.

நாம் கேட்பதுகூட, அர்ச்சகர்களுக் கென்று உருவாக்கப்பட்ட பயிற்சிப் பள்ளி யில் படித்தவர்களுக்குத்தானே தவிர, ஏதோ வீதியில் சென்று கொண்டிருக்கும் குப்பனையும், சுப்பனையும் கையைப் பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு வந்து -_ கருவறைக்குள் திணித்து அர்ச்சனை செய்யப்பா! என்றா சொல்லுகிறோம்?

சைவப் பயிற்சிப் பள்ளிகள் கீழ்க் கண்ட இடங்களில் இந்து அறநிலையத் துறையால் அமைக்கப்பட்டன. மீனாட்சி சுந்தரேஸ்வரர் கோயில், மதுரை, தண்டாயுதபாணி கோயில் _ - பழனி, சுப்பிர மணிய சாமி கோவில் _ திருச்செந்தூர், அருணாசலேசுவரர் கோயில் _ திரு வண்ணாமலை, வைணவப் பயிற்சி மய்யங்கள் பார்த்தசாரதி கோயில் _ சென்னை திருவல்லிக்கேணி அரங்கநாத சாமி கோயில், சிறீரங்கம் (திருச்சி)

ஆகிய கோயில்களில்தானே முறைப் படி பயிற்சி அளிக்கப்பட்டது; பயிற்சி அளித்தவர்கள் சாதாரணமானவர்களா?

பயிற்சி ஆசிரியர்கள் எப்படிப்பட்டவர் களாக இருக்க வேண்டும் என்பதுபற்றியும் தமிழ்நாடு அரசாணை கூறுகிறதே! (தமிழ் வளர்ச்சி பண்பாடு மற்றும் அறநிலையத்துறை (அ-_நி_4_2) துறை நாள் 2.1.2007.

அந்த ஆணை என்ன கூறுகிறது?

பயிற்சி நிலையத் தலைமை ஆசிரியர் மற்றும் ஆசிரியர்கள் தேர்வில் அனுபவத்திற்கு முக்கியத்துவம் அளிக்க வேண்டும். நீண்ட கால அனுபவமும், பயிற்சியும் கற்றறிவும் பெற்றவர்களைத் தேர்வு செய்து அவர்களை நியமிக்க வேண்டும். அவர்களின் பொதுக் கல்வித் தகுதிகள் முக்கியமாகக் கருதக் கூடாது. நாளி தழ்களிலும் விளம்பரம் செய்து தகுதி யுள்ளவர்களை ஆசிரியர்களாகத் தேர்வு செய்ய வேண்டும் என்று ஆணை பிறப்பிக்கப்பட்டு, அதனடிப்படையில் அல்லவா பயிற்சிப் பள்ளி ஆசிரியர் தேர்வு செய்யப்பட்டு, 69 சதவீத அடிப்படையில் முறைப்படி பயிற்சி அளிக்கப்பட்டு 206 பேர் தேர்வு செய்யப் பட்டுள்ளனர் (திருவண்ணாமலையில் அர்ச்சகர் பயிற்சிப் பள்ளியில் பாடம் சொல்லிக் கொடுத்த பார்ப்பன ஆசிரியரையே திருவண்ணாமலை அருணாசலேசுவரர் கோயில் அர்ச்சகர் பார்ப்பனர்கள் தாக்கினர் என்பதையும் இங்குக் குறிப்பிட்டாக வேண்டும்).

அர்ச்சகர் பயிற்சி பெற்றவர்கள்பற்றி தி இந்து ஏடு (29.8.2008 பக்.8) ஒரு சிறப்புச் செய்தியையே வெளியிட்டதே!

“Priests - in - Waiting Search for Alternative Avenues” என்ற தலைப்பில் அது வெளி வந்துள்ளது. பயிற்சி பெற்ற சிலரையும் பயிற்சி அளித்தவரையும் பேட்டி கண்டு தி இந்து வெளியிட்டது. டி முருகன் என்பவர் பயிற்சி பெற்ற வர்களில் ஒருவர்; அரசுப் பணி வரும் போது வரட்டும் என்னும் இவர் ஆத்தூரைச் சேர்ந்தவர் (சேலம் மாவட்டம்) சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் தினப்படி பூஜை செய்து வருகிறார். இவர் வன்னிய ஜாதி; அர்ச்சகர் பயிற்சியில் சேர விரும்பிய இவரை இவரது பெற்றோர் பரம்பரையாக அர்ச்சகர்களாக உள்ள பார்ப்பனர் களுக்குச் சமமாக வர முடியுமா எனச் சந்தேகப்பட்டனர். முருகன் சரளமாக தங்குத் தடையின்றி சமஸ்கிருத, தமிழ் மந்திரங்களைக் கூறி அசத்துகிறார். மந்தி ரங்களை நல்ல முறையில் மனப்பாடம் செய்து பயிற்சி பெற்றிருக்கிறார்

நான் அர்ச்சகராக இருக்கும் கோயில் களுக்கு வரும் பக்தர்கள் நான் என்ன ஜாதி என்று பார்ப்பதில்லை. நான் பூஜை செய்யும் நேர்த்தியைத்தான் பார்க் கிறார்கள். உண்மையில் பல பார்ப்பன அர்ச்சகர்கள் என்னிடம் வந்து அவர்களுக்கு மந்திரங்களைச் சொல்லிக் கொடுக்கும்படி கேட்டார்கள். நானும் ஒத்துக் கொண்டு கற்றுக் கொடுத்து வருகிறேன் என்றார் முருகன்.

எழுதுவது விடுதலை அல்ல; இந்து ஏடுதான் என்பதை துக்ளக் அய்யர் வாளுக்கு நினைவூட்டுகிறோம்.

அதோடு நின்று விடவில்லை.  பயிற்சி அளித்த ஆசிரியரையும் பேட்டி கண்டு வெளியிட்டுள்ளது. சீரங்கம் அர்ச்சகர் பயிற்சிப் பள்ளியில் வைணவ ஆகமம் கற்பித்த எஸ்.கே ரங்கராஜபட்டர் என்பவர் கூறுகையில், ஆகமம் வழிபாட்டு அர்ச்சனை முறைகளைக் கற்றுக் கொள்ள ஜாதி தடையில்லை; நான் ஆகமம் கற்பித்த மாணவர்கள் மிக நல்ல முறையில் ஆகமங்களையும், சடங்கு களையும் கற்றுக் கொண்டுள்ளனர் எனக் குறிப்பிட்டார் என்று இந்து வெளியிட்டுள்ளதே!

அத்துடனும் நிற்கவில்லை இந்து ஏடு. மதுரை மீனாட்சிக் கோயில் ராஜூ குருக் கள் என்று அழைக்கப்படும் சங்கரன் சிவாச்சாரியார் அய்ந்து மாத காலம் சைவ ஆகமப் பள்ளியில் ஆசிரியப் பணியில் இருந்தவரும்கூட; ஆகமங்களைக் கற்றுக் கொள்ள ஜாதி தடையில்லை என்றார் என்று இந்து எடுத்துக்காட்டியுள்ளதே!

இதற்கு மேலும் திருவாளர் சோ ராமசாமி அய்யர் அகங்காரத்துடன் துள்ளிக் குதிக்கிறார் என்றால், அது அவரின் ஜாதி ஆணவத்தையும் கட்டுங்கடங்காப் பூணூல் கோத்திரப் புத்தியையும்தான் வெளிப் படுத்தும்.

சங்கீதம், நடனம் மாதிரிதான் புரோகிதம் செய்வதும், அர்ச்சகராவதும் என்று பெரிய அளவு விவாதத்தை எடுத்து வைத்துள்ளார்.

சங்கீதமும், நடனமும் என்ன ஒரு ஜாதி கூட்டுக்குள்ளா அடைபட்டு கிடக் கின்றன? அவற்றைப் பல ஜாதியினரும் கற்றுத் தேர்ந்து உச்சநிலையில் இருக்க வில்லையா? சங்கீதத்தில் மதுரை சோமுவும், தியாகராய பாகவதரும் கே.பி. சுந்தரம்பாளும் ஜேசுதாசும் முறையாகப் பயின்று கொடி கட்டி ஆளவில்லையா?

பெண்களுக்கே உரித்தானது என்று கருதப்பட நடனத்தில் இன்று ஆண்களே பயிற்சி பெற்றுப் பட்டொளி வீச வில்லையா?

சோ பெரிய விவாதத்தில் பெரிய புலி(ளி) என்று அக்ரகாரம் வாண வேடிக்கை விட்டுப் பிரச்சாரம் செய்கிறதே _ அது எவ்வளவு ஓட்டையானது என்பது இந்த உதாரணத்தின் மூலம் உடைபட்டுப் போகவில்லையா?

அடேயப்பா, சமஸ்கிருத மந்திரங் களின் அர்த்தங்களைப் புரிந்து கொண்டிருக்க வேண்டுமாம். பூஜை விதிமுறைகளில் தேர்ச்சி பெற்றிருக்க வேண்டுமாம். இதற்கு ஆழ்ந்த சமஸ் கிருத அறிவு தேவையாம். இவற்றை யெல்லாம் வகுப்பெடுத்துச் சொல்லி தந்துவிட முடியாதாம். அது இயல்பாகவே வரவேண்டுமாம்!

எழுதுகிறார் திருவாளர் சோ

சாமர்த்தியமாக எழுதுவதாக நினைப்பு ஆம் அந்த நினைப்புதான் பொழைப்பை கெடுக்கும்.

கோயில்களில் இருக்கும் அர்ச்சகர் பார்ப்பனர்கள் சோ சொல்லும் தகுதியில் இருக்கக் கூடியவர்கள் தானா?

சர் சி.பி. இராமசாமி அய்யர் குழு, கோயில் அர்ச்சகர் பார்ப்பனர்களின் குருக்கள் பார்ப்பனர்களின் குடுமியை ஆட்டி அவர்களின் அறியாமையைத் தோலுரித்துக் காட்டி விட்டதே!

நாங்கள் தேசத்தின் பல்வேறு பகுதி களுக்குச் சுற்றுப் பயணம் செய்தபோது ஏராளமான கோயில்களுக்கு நேரடியாகப் போய்ப் பார்த்தோம்.

அர்ச்சகர்களும், பூசாரிகளும் ஒன்று கல்வி அறிவற்ற தற்குறிகளாக இருக் கின்றனர்; அல்லது அரைகுறை படித்த வர்களாக இருக்கின்றனர். இவர்கள் வழக்கமாகவே பணம் பறிப்பவர் களாகவும் இருக்கின்றனர். அவர்கள் ஓதும் மந்திரங்களில் அவர்களின் உச்சரிப்பும், உச்சாடனமும் பதியத் தக்கதாக இல்லை. தப்பும் தவறுமாக இருக்கின்றன. தாங்கள் முழங்கும் இந்த மந்திரங்களின் சிறப்பையோ அல்லது பொருளையோ அவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை என்பது வருந்துதற்குரியது என்று அவாள் ஆத்துத் திலகம் சர்.சி.பி. ராமசாமி அய்யர் தலைமையிலான குழுவே வெள்ளை வெள்ளையாக நொறுக்கிக் காட்டி விட்டதே! இதற்கு என்ன பதில்?

பார்ப்பனர் அல்லாதவர்கள்மீது பார்ப் பனக் கூட்டம் இன்றுவரை தேக்கி வைத் திருக்கும் வெறுப்பு விஷம்தான் சோவின் எழுத்துக்களில் வழிந்தோடுகிறது. கோயில் என்பது தங்களின் ஜாதி ஆதிக்கக் கோட்டை! அதைக் கோட்டை விட அவர்கள் தயாராக இல்லை என்பதை இதற்கு மேலும் தமிழர்கள் உணரத் தயாராக இல்லை என்றால் அவர்களைவிட ஏமாளிகள் வேறு யாராக இருக்க முடியும்?

தமிழர்களே, பார்ப்பனர்களைப் புரிந்து கொள்வீர்!

************************************************************************************

தமிழ் அர்ச்சனை: சோ பதில் கூறுவாரா?

தமிழ் நாட்டிலுள்ள  பல கோவில்களில் இங்கு தமிழிலும் அர்ச்சனை செய்யப் படும் என்று போர்டுகள் தூண்களில் தொங்குகின்றன. ஆனால் கோவில்களிலுள்ள பல்லிகூட தமிழில் அர்ச்சனை செய்யச் சொல்வதில்லை. தமிழ் அர்ச்சனை என்பது நூற்றுக்கு நூற்றுப் பத்து சதவிகிதம் தோற்றுப் போன ஒரு சமாச்சாரம். எல்லோரும் தங்கள் குழந்தைகள் ஆங்கில வழியில்தான் படிக்க வேண்டும் என்று ஆசைபடுவதுபோல் கோவில்களில் சமஸ்கிருதத்தில்தான் அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும் என்று விரும்புகிறார்கள். மக்களின் விருப்பம் இது                                                   (துக்ளக் 24.7.2013 பக்கம் 14).

தமிழ்நாட்டுக் கோயில்களில் தமிழன் அர்ச்சகன் என்றால் தணலாகக் கொதிப்பு! தமிழில் வழிபடுதல் என்றால் தடித்தனமான வார்த்தைகள் பிரயோகம்!

கோவில்களில் உள்ள பல்லி கூடத் தமிழில் அர்ச்சனை செய்யச் சொல்வதில்லையாம். அப்படி என்றால் கோவில்களில் சம்ஸ்கிருதம் பல்லி சொல்லிதான் புழக்கத்தில் உள்ளதா?

என்ன திமிர் இருந்தால் தமிழ்நாட்டில் இருந்து கொண்டு தமிழால் பிழைத்துக் கொண்டே இவ்வளவு கேவலமாகக் கொச்சைப்படுத்துவார்கள் இந்த சோ பார்ப்பனர்கள்.

கோவில்களில் சம்ஸ்கிருதத்தில்தான் அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும் என்று மக்கள் விரும்புகிறார்களாம்.

அதாவது உண்மையா?

தமிழ்நாட்டுக் கோவில்களில் அர்ச்சனை மொழியாக தமிழ் இருக்க வேண்டுமா? அல்லது சமஸ்கிருதம் இருக்க வேண்டுமா? என்பதுபற்றி பக்தர்களின் விருப்பத்தை அறிவதற்காக மதுரை, இராமேசுவரம், சிதம்பரம், பழனி, கன்னியாகுமரி, சென்னை, வடபழனி, திருவரங்கம், தஞ்சாவூர், கோவை ஆகிய ஊர்களில் ஒன்பது கோவில்களில் 27.11.1998 காலை 6 மணி முதல் 9 மணி வரை பக்தர்களிடம் வாக்கெடுப்பு நடத்தப்பட்டது.

கடவுள் நம்பிக்கையுள்ள மதுரை பழ. நெடுமாறன் அவர்கள்தான் தமிழர் தேசிய இயக்கத்தின் சார்பில் ஏற்பாடு செய்தார்.

18,700 பக்தர்கள் அதில் கலந்து கொண்டனர். தமிழுக்கு ஆதரவாக 17,695 பக்தர்களும், சமஸ்கிருதத்திற்கு ஆதரவாக 823 பக்தர்களும், இரு மொழிகளும் இருக்கலாம் என 182 பக்தர்களும் வாக்களித்தனர். அர்ச்சனை மொழிபற்றி பக்தர்கள்தான் முடிவு செய்ய வேண்டும் என்று கருத்துக் கூறுவோர் இந்தத் தீர்ப்பை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் (தென்செய்தி நாள் 15.121998 பக்கம் 4).

சமஸ்கிருதத்தில்தான் அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும் என்று பக்தர்கள் விரும்புவதாக சாதிக்கப் பார்க்கிறாரே திருவாளர் சோ _ இதற்கு என்ன பதில் சொல்லுவார்?

சோ. ராமசாமிகளுக்குப் புரியும்படி, பக்திப் பாஷையிலேயே சொல்ல முடியும்.

சொல்லுவதைப் பொருள் தெரிந்து சொல்ல வேண்டும் என்ற கருத்துத் திருமுறைகள் அனைத்திலும் சொல்லப்பட்டுள்ளது. சொல்லிய பாட்டின் பொருள் உணர்ந்து சொல்லுவார் செல்வர் சிவபுரத்தில் உள்ளார். சிவனடிக் கீழ் என்று சிவபுராணத்தில் மாணிக்கவாசகர் (இவரும் ஒரு பார்ப்பனர்தான்!) பாடியதை சோக்களால் மறுக்க முடியுமா?

பொருளை நன்றாகத் தெரிந்து சொல்லாவிட்டால் அறிவில் உள்ள இருளைச் சிவபெருமான் போக்க மாட்டார் என்றும் அவர் சொல்லி இருக்கிறார். சொற்பாவும் பொருள் தெரிந்து தூய்மை நோக்கித் தூங்காதார் மனத்திருளை வாங்காதானை! (மாணிக்க வாசகரின் கீழ்வேளூர்த் திருத்தாண்டகம்)

அர்ச்சனை பாட்டாகும், ஆதலால் மண் மேல் நம்மைச் சொற்றமிழ்ப் பாடுக என்றார் தூமறை பாடும் வாயார் என்று சேக்கிழார் பெரிய புராணத்தில் பாடி இருப்பதைக் கிழித்தெறியப் போகிறாரா திருவாளர் சோ அய்யர்?

மொழி ஆர்வமா? மத துவேஷமா? எனும் தலைப்பில் இதே சோ துக்ளக்கின் (18.11.1998) தலையங்கப் பகுதியில் என்ன எழுதினார்?

நாயன்மார்களும் ஆழ்வார்களும் இயற்றிய தமிழ்ப் பாடல்களை ஸம்ஸ்கிருதத்தில் மொழி பெயர்த்தால் அர்த்தம் இருக்கும். அருள் இருக்காது. ரிஷிகளும், பக்த சீலர்களும் இயற்றிய ஸம்ஸ்கிருத துதிகளை தமிழில் மொழி பெயர்த்தால் பொருள் இருக்கும் புனிதம் இருக்காது. அதாவது இங்கே முக்கியத்துவம் மொழிக்கு அல்ல, ஒலிக்கு! என்று எழுதினாரே!

இப்படி சொல்ல சோவுக்கு என்ன தகுதி இருக்கிறது? தமிழில் கரை கண்டவரா? சமஸ்கிருதத்தில் கற்றுத் துறை போனவரா? மாணிக்கவாசகரை விடத் தான் பக்தியில் குளித்து முத்து எடுத்தவரா?

சர்வ சக்தி வாய்ந்தவராகக் கடவுளைக் கூறி, அவர் குறிப்பிட்ட ஒரு மொழியின் ஒலிக்குத்தான் ஆட்படுவார் என்று சொல்லுவதுகூட அந்தக் கடவுளைக் கொச்சைப்படுத்துவதும் பலவீனப்படுத்துவதும் ஆகாதா?

மற்றமற்ற பிரச்சினைகளில் எல்லாம் நீதிமன்றம் என்ன சொல்லுகிறது? மோடியைக் குற்றவாளி என்று சொல்லி இருக்கிறதா நீதிமன்றம் என்று பூணூலை முறுக்கிக் கொண்டு பேனா தூக்கும் திருவாளர் சோ பதில் சொல்லட்டும் பார்க்கலாம்.

இராமநாதபுரம் மாவட்டம் உத்தரகோச மங்கை கோயிலின் அர்ச்சகப் பார்ப்பனர் பிச்சை என்பவரும் இந்துக் கோயில் பாதுகாப்புக் குழு எனும் அமைப்பின் தலைவர் எனக் கூறும் சிவகுமார் என்பவரும் சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தாக்கல் செய்து தமிழ் மொழியில் அர்ச்சனையும், பூஜையும் செய்வதற்குத் தடை விதிக்க வேண்டும் என்று கோரி இருந்தனர். கோயில்களில் நடக்கும் வழிபாட்டிலும், பூஜை சடங்குகளிலும் பாரம்பரிய வழிபாட்டு முறைகளிலும் அரசு தலையிடக் கூடாது என உத்தரவிடக் கோரி இருந்தனர்.

இந்த இரண்டு வழக்குகளையும் சென்னை உயர்நீதிமன்ற அமர்வு நீதிபதிகள் தர்மராவ் மற்றும் கே. சந்துரு ஆகியோர் விசாரித்துத் தீர்ப்பு வழங்கினர்.

கோயில்களில் தமிழில் அர்ச்சனை செய்யக் கூடாது என்று எந்த ஆகமத்திலும் கூறப்படவில்லை. எந்தவிதமான மத சாத்திரங்களிலோ குறிப்புகள் இல்லை என்று நீதிபதிகள் தீர்ப்பில் கூறி விட்டார்களே (20.3.2008). எதற்கெடுத்தாலும் நீதிமன்றம் நீதிமன்றம் என்றுகூறி பயமுறுத்தும் சோ இதற்கு என்ன பதில் சொல்லப் போகிறார்?

************************************************************************************

--------------------"விடுதலை” ஞாயிறுமலர் 27-7-2013 இதழில் மின்சாரம் அவர்கள் எழுதிய கட்டுரை