மருத்துவர் பற்றாக் குறையும் தந்தை பெரியார் கூறும் தீர்வும்

இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை மருத்துவர்கள் பற்றாக் குறை ஒரு சவாலாகவே உள்ளது. உலகளவில் ஆயிரம் பேர்களுக்கு 1.5 மருத்துவர் என்ற நிலை உள்ளது. சோமாலியாவில் 10 ஆயிரம் பேர்களுக்கு ஒருவரும், சீனாவில் 1063 பேர்களுக்கு ஒருவரும், கொரியாவில் 951 பேர்க்கு ஒருவரும், பிரேசிலில் 844 பேர்களுக்கு ஒருவரும், ஜப்பானில் 606 பேருக்கு ஒருவரும், இங்கிலாந்தில் 469 பேருக்கு ஒருவரும்; அமெரிக்காவில் 350 பேர்களுக்கு ஒருவரும் மருத்துவராகப் பணியாற்றி வருகின் றனர்.

இந்தியாவில் 1700 பேர்களுக்கு ஒரு மருத்துவர் என்ற நிலை உள்ளது. மத்திய சுகாதாரத் துறை அமைச்சர் குலாம் நபி ஆசாத் இந்தத் தகவலைக் கூறியுள்ளார்.

இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை 6 லட்சம் மருத்துவர்கள், 10 லட்சம் செவிலியர்கள் 2 இலட்சம் பல் மருத்துவர்கள் தேவைப்படுகின்றனர்.

2031ஆம் ஆண்டில்தான் இந்தியாவில் 1000 பேர்களுக்கு ஒரு மருத்துவர் என்ற விகிதாச்சாரம் எட்டப்படும் என்றும் தெரிவித்துள்ளார்.

இன்றுள்ள அளவிற்கு 35 ஆயிரம் மருத்துவர்கள் ஒவ்வொரு ஆண்டும் இந்தியாவில் உருவாக்கப் படுகின்றனர். இதனை 50 ஆயிரமாக உயர்த்தினா லும்கூட 2031ஆம் ஆண்டில்தான் 1: 1000 என்ற நிலையை அடைய முடியும், என்று அகமதாபாத்தில் நடைபெற்ற 66ஆவது மருத்துவர் மாநாட்டில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

இருக்கின்ற மருத்துவர்களும் நகரங்களில்  பணியாற்ற விரும்புகின்றனரே தவிர, கிராமப் புறங்களுக்குச் செல்ல விரும்புவதில்லை. குறிப்பிட்ட சில ஆண்டுகள் கிராமப்புற மருத்துவ மனைகளில் பணியாற்ற வேண்டும் என்று அரசு நிபந்தனைகள் விதித்தால் போர்க் கொடி தூக்கும் நிலைமை எல்லாம் இங்குண்டு.

இதற்கு என்னதான் தீர்வு? 2031 வரை மக்கள் காத்துக் கொண்டுதான் இருக்க வேண்டுமா? இதற்கொரு தீர்வினை தந்தை பெரியார் அவர்கள் 1967ஆம் ஆண்டிலேயே கூறியிருக்கிறார்.

கிராமங்களையும், நகரங்களையும் ஒப்பிட்டுக் கணக்குப் பார்த்தால் நகரங்களைவிட அதிகமான மக்கள், நகர மக்களுக்குப் பயன்படும்படி உழைக் கும் மக்கள், பெரும்பாலும் கிராமங்களில்தான் இருக்கின்றனர்.
இதற்குப் பரிகாரம் அதாவது நிவர்த்திமார்க்கம் கிராமங்களுக்கு டாக்டர்கள் போகும்படிச் செய்ய வேண்டும். இதற்கு எம்.பி.பி.எஸ். டாக்டர்கள் ஒருபோதும் உதவ மாட்டார்கள். அவர்களுக்கு வாழ்க்கைத் தரத்திற்கு ஏற்ற வரும்படி கிடைக் காது எனவே எல்.எம்.பி போன்ற குறுகிய கால மருத்துவப் படிப்பை ஏற்படுத்த வேண்டும். (விடுதலை 10.8.1967) என்று தந்தை பெரியார் கூறியிருக்கிறார்.

தந்தை பெரியார் கூறிய ஒரு வார காலத்திற்குள்ளாகவே அப்பொழுது மத்திய சுகாதாரத் துறை அமைச்சராகவிருந்த டாக்டர் சந்திரசேகர் இதே கருத்தினைத் தெரிவித்தார் (16.8.1967) என்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும். ருசியாவில் குறுகிய கால மருத்துவப் பயிற்சி மருத்துவர்கள் கிராமங்களில் பணியாற்ற அனுப்பி வைக்கப்படுகின்றனர் என்று டாக்டர் சந்திரசேகர் கூறியது இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில் நினைவூட்டத் தக்கதாகும்.

இப்படி குறுகிய கால மருத்துவப் பயிற்சி அளிப்பதால் இப்பொழுதுள்ள மருத்துவர்களுக்கு ஒன்றும் வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் ஏற்படப் போவதில்லை. இன்னும் மருத்துவர்கள் தேவை என்ற கட்டத்தில்தான் நாடு இருக்கிறது.

கிராமப்புறங்களில் பெரும் அவதிக்கு மக்கள் உள்ளாகி வருகின்றனர். குறிப்பாக பிரசவத்திற்காக பல மைல் தூரம் செல்ல வேண்டிய அவல நிலை இன்றும்கூட இருக்கிறது என்பது, கசப்பான உண்மையாகும்.

இதில் குறிப்பிடத்தக்க வேதனை - மருத்துவர்கள் இந்தியாவில் பற்றாக்குறை இருக்கும் ஒரு சூழ்நிலையில், ஒவ்வொரு ஆண்டும் இந்தியாவில் படித்துப் பட்டம் பெற்ற மருத்துவர்கள் வெளிநாடு களுக்குச் செல்லுவது தடுக்கப் படுவதில்லை.

ஒவ்வொரு கல்லூரி ஆண்டிலும் இந்தியாவி லிருந்து வெளிநாடுகளுக்குச் செல்லும் டாக்டர்கள் 4400; இதனைத் தடுக்கவோ, கட்டுப்படுத்தவோ முடியாதது ஏன் என்று தெரியவில்லை.

இது ஒரு பக்கம் நிலை என்றால், பொது மக்கள் மத்தியில் அரசு மருத்துவமனை என்றால் இளக் காரம்தான்! பணம் அதிக செலவானாலும் தனியார் மருத்துவமனைகளை நோக்கித்தான் செல்லு கிறார்கள். இதற்கான காரணம் ஆராயப்பட்டு, குறைகள் களையப்பட வேண்டியதும் மிகவும் அவசியமாகும்.

                 --------------------------"விடுதலை” தலையங்கம்  2-7-2013