நரகாசுரப் படுகொலை!தீபாவளி கொண்டாட வேண்டியது அவசியமா?

நரகாசுரப் படுகொலை ஓர் அரிய ஆராய்ச்சி நூல்

{நரகாசுரப் படுகொலை ஓர் அரிய ஆராய்ச்சி நூல் 1947இல் முதல் பதிப்பாக வெளிவந்தது. இப்பொழுது மீண்டும் இந்நூல் திராவிடர் கழகத்தின் சார்பாக வெளியிடப்படுகிறது.

இந்நூலுக்குத் தந்தை பெரியார் அளித்த முகவுரையும், ஆக்கயோன் முன்னுரையும் இங்கே தரப்படுகின்றன. நன்கொடை ரூ.25 மட்டும், சென்னை பெரியார் திடலிலும் திருச்சி - புத்தூர் பெரியார் மாளிகையிலும் கிடைக்கும்.

- ஆர்}

நரகாசுரப் படுகொலை என்னும் இப்புத்தகத்திற்கு, நான் முகவுரை எழுத வேண்டும் என்று, எனது நண்பர் ஒருவர் வேண்டிக்கொண்டார். மகிழ்ச்சியோடு சம்மதித்து எழுதுகிறேன்.

நரகாசுரன் என்பதாக ஒருவன் இருந்தானோ, இல்லையோ என்பதும், நரகாசுரன் வதை சம்பந்தமான கதை, பொய்யோ, மெய்யோ என்பதும்பற்றி, நான் கவலை எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.

இப்படிப்பட்ட கற்பனைகளைச் செய்து, ஆரியர்கள் அவற்றை நம் தலையில் சுமத்தி, நம்மை அதற்கு ஆளாக்கி, தங்கள் உயர்வுக்கும், நமது இழிவுக்கும், தங்கள் வாழ்வுக்கும், நமது தாழ்வுக்கும், அவர்கள் நலத்திற்கும், நமது கேட்டிற்கும், அவர்கள் சமர்த்துக்கும், நம் முட்டாள் தனத்துக்கும், நிரந்தர ஆதரவாக்கிக் கொண்டு, பாடும், கவலையுமில்லாமல் சுகபோகிகளாய் இருந்து, நம்மைச்சுரண்டி வருகிறார்களே என்பதற்காகவே, நான் கவலைப்பட்டு இதன் தன்மையை, நம் திராவிட மக்களுக்கு உணர்த்துவதற்கு ஆக பொதுவாகவே, ஆரிய சாஸ்திர புராண இதிகாசங் களின் ஆபாசங்களையும், காட்டு மிராண்டித் தனங்களையும், விளக்கும் தொண்டை எனது வாழ்வின் முக்கிய தொண்டுகளில் ஒன்றாகக் கொண்டு, பணியாற்றி வருகிறேன். அதனாலேயே இப்படிப்பட்ட புத்தகத்திற்கு என்னை முகவுரை எழுதக் கேட்டார்கள் என்பதாகக் கருதியே, எழுதச் சம்மதித்தேன்.

திராவிட மக்கள் அருள் கூர்ந்து, நரகாசுரன் வதைப் புராணத்தை, சற்று பகுத்தறிவோடு சிந்திக்க வேண்டும். கதையின் சுருக்கம் என்னவென்றால்; நரகாசுரன் என்கிற அசுரன், அயோக்கியனாக இருந்தான். கடவுளால் கொல்லப் பட்டான். பொதுமக்கள் அவனுடைய சாவுக்காக, மகிழ்ந்து கொண்டாட வேண்டும் என்பதேயாகும்;

ஆனால், இதற்காக சித்திரித்த கதையின் தன்மை எப்படிப்பட்டது? அதன் உள் கருத்து எப்படிப்பட்டதாய் இருக்கும்? இந்த 20-ம் நூற்றாண்டாகிய விஞ்ஞான காலத்தில், இதை நம்பி இக்கருத்துக்கு ஆளாகலாமா? என்பதைச் சிந்திக்கத் தான், இந்த நரகாசுரப் படுகொலை என்கின்ற புத்தகம், அருப்புக்கோட்டை தோழர் ஆ.ளு.இராமசாமி அவர்களால் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. இந்த மூல கதைக்கு, நரகாசுரன் தேவையே இல்லை என்றாலும், திராவிடர்களை இழிவுபடுத்து வதற்கு என்று, எழுதப் புகுந்த கற்பனை யில், ஆரியர்களது நிலை, தன்மை ஆகியவை எவ்வளவு இழிவாகக் கூடியதாயிருந்தாலும், அதைப்பற்றிக் கவலைப் படாமல், இக்காரியத்தில் புகுந்திருக்கிறார்கள்.

இதற்கு ஒரு சமாதானம் என்னவாக இருக்குமென்றால், இக்கதை தொகுத்த காலத்தில், ஆரியர்கள், அவ்வளவு காட்டுமிராண்டிகளாகவும், அவ்வளவு மானாவமானக் கவலையற்ற மிருகவாழ்வு வாழ்ந்தவர்களாகவும் இருந்திருக்கலாம் என்பதாகக் கொள்ளலாம். என்றாலும், இக்காலத்திலுள்ள ஆரியர்களும்; அதாவது, எவ்வளவோ விஞ்ஞான அறிவு, பகுத்தறிவு, மான உணர்ச்சி கொண்ட இக்கால ஆரியர்களும், இந்த, இது போன்ற ஆபாசக் கதைகளைக் காப்பாற்றி பிரசாரம் செய்து, மக்களையும் அவற்றை நம்பி நடக்கும்படி செய்கிறார்கள் என்றால், நம் மக்கள் நிலை அதைவிட காட்டு மிராண்டித் தனமானதும், மான அவமான லட்சியமற்றதும், மிருகப் பிராயத்திலிருப் பதும், அல்லது அப்படியெல்லாம் இருப்ப தாக அவர்கள் கருதி இருப்பதாவது இருக்கலாம்.

எப்படி இருந்தாலும், இனியாவது பகுத்தறிவோடு, மான உணர்ச்சியோடு, சிந்திக்க வேண்டியது திராவிடர் கடமை யாகும். ஆரியக் கற்பனையாகிய இக்கதை யில் உள்ள முக்கிய சில குறிப்புகளை மாத்திரம் குறிப்பிடுகிறேன்.

1.    இரணியாட்சன் என்கிற இராக் கதன், பூமியைப் பாயாகச் சுருட்டிக் கொண்டு சமுத்திரத்திற்குள் போய் பாதாளத்தில் ஒளிந்து கொண்டது.

2.    மகாவிஷ்ணு என்கின்ற கடவுள், பன்றி உருவம் எடுத்து, சமுத்திரத் திற்குள் புகுந்து, இராக்கதனைக் கொன்று, பூமியை எடுத்துக் கொண்டு வந்து விரித்துவிட்டது.

3.    இந்த விஷ்ணுப் பன்றியைக் கண்டு, பூமிதேவி காம விகாரப்பட்டுப் மோகித்துக் கலவி செய்தது.

4.    இக்கலவியின் பயனாய் ஒரு பிள்ளை பிறந்து, அப்பிள்ளை ஓர் அசுரனாக ஆகி, ஒரு இராஜ்ஜியத்தை ஆளும், அரக்கனாகி, தேவர்களுக்கு (ஆரியர் களுக்கு, தன் தாய் தந்தையான கடவுளுக்கும்) கேடு செய்தது.

5.    பிறகு, அந்த நரகாசுரனைக் கடவுளும் கடவுள் மனைவியும் கொன்றது.

6.    அந்தக் கொலைக்கு, மக்கள் மகிழ்வது.

7.    அந்த மகிழ்ச்சிக்குப் பேர்தான் தீபாவளிக் கொண்டாட்டம்.

என்பனவாகிய இந்த ஏழு விஷயங்களை திராவிட மக்கள் மனித புத்தி கொண்டு சிந்திக்க வேண்டும் என்பதே, இப்புத்தகம் எழுதியவருடைய ஆவல்.

ஆதலால், பொதுமக்கள் இதை இந்தப் புத்தகத்தின் உதவியைக் கொண்டு நன்றாய் ஆராய்ச்சி செய்து பார்த்து தீபாவளி கொண்டாட வேண்டியது அவசியம் என்றுபட்டால் அந்தப்படி செய்யுங்கள். அதுவே ஆசிரியருக்கு மக்கள் கைம்மாறு ஆகும்.

இப்புத்தகம் எழுதியதற்காக தோழர் ஆ.ளு.இராமசாமிக்கு திராவிடர் சார்பாக எனது நன்றி உரித்தாகுக.

-------------------- ஈ.வெ.ராமசாமி

*************************************************************************************

ஆக்கியோன் முன்னுரை 

சென்ற ஆண்டு தீபாவளியன்று, அருப்புக் கோட்டையில் மாபெரும் கருஞ்சட்டைப்படை ஊர்வலமொன்று நடை பெற்றது. ஊர்வலத்திற்குப் பின், பிரம்மாண்டமான தீபாவளி எதிர்ப்பு கூட்டம் கூடியது. அக்கூட்டத்தில், தீபாவளிப் பண்டிகை திராவிடர் பண்டிகையா? என்னும் பொருள்பற்றி, நான், எனக்குத் தெரிந்த சிலவற்றைப் பேசினேன். கூட்டம் முடிந்த பிறகு, சில நண்பர்கள், நான் பேசிய பேச்சுக்களை, ஒரு புத்தக வடிவமாக வெளியிட்டால், மிகப் பயனுடையதாக இருக்குமென்று சொன்னார்கள்.

அவர்களுடைய ஆலோசனைப்படியே, செய்வதாக ஒப்புக்கொண்டேன். அவ்வாறு, நான் ஒப்புக் கொண்டதே, இந்நூல் தோன்றுவதற்குக் காரணமாகும்; நான், அன்று பேசிய பேச்சுக்களை சிற்சில இடங்களில் சுருக்கியும், விளக்கியும், தக்கன புகுத்தியும், தகாதன விலக்கியும், இந்நூலில் எழுதியுள்ளேன்.

நரகாசுரப் படுகொலை என்னும், இந்த நூலை எவ்வளவு பெரிய நூலாக வேண்டுமானாலும் வெளியிடலாம்.

புராண இதிகாசங்களில் வரும், புரட்டுகளையும், ஆரியப் பித்தலாட்டங்களையும், ஆதார ஆராய்ச்சி பூர்வமாக விளக்குவதென்றால், விஷயங்கள் அடுக்கடுக்காக வளர்ந்து கொண்டே போகின்றன.

அவ்வாறு எழுதிக்கொண்டே போவதென்றால் சுருங்கச் சொல்லல் விளங்க வைத்தல் என்ற இலக்கணத்தைக் கடந்து விடுவதோடு திராவிட மக்களின் பொருளாதார நிலைமை, எல்லாரையும் வாங்கிப்படிக்க இயலாததாக ஆக்கிவிடும். எனவே, எவ்வளவு சுருக்க முடியுமோ அவ்வளவு சுருக்கி எழுதியுள்ளேன்.

நான் இந்த நூலை எழுதி முடிப்பதற்கு ஆராய்ச்சிப் பெருந்துணையாக, பல நூற்களை கால வரையறையின்றிக் கொடுத்துதவிய, அருப்புக்கோட்டை சாலியர் பிரச்சாரப் பயிற்சிக் கழகப் புத்தக சாலையாருக்கு, நான் பெருங்கடன்பட்டுள்ளேன்.

இந்நூலுக்கு நன்கொடையும் கடனுதவியும் செய்த என் நண்பர்களுக்கு நன்றி.

இந்நூலை அச்சிட்டு வெளியிட முன் வந்த அருப்புக்கோட்டை திராவிடர் கழகத் தலைவர், தோழர். சிவ. சண்முகசுந்தரன் அவர்களை, நான் என்றும் மறக்க முடியாது.

தீபாவளிக்கு முன்னரே, இந்நூலை வெளியிடவேண்டுமென்று, நான் கேட்டுக் கொண்டதற்கிணங்க விரைந்து அச்சிட்டுக் கொடுத்துதவிய நாடார் குல மித்திரன் அச்சகத்தாருக்கும் அங்குள்ள தொழிலாள நண்பர்களுக்கும் என் நன்றி உரித்தாகுக.

தீபாவளியை எதிர்த்துப் பிரச்சாரம் செய்ய விரும்பும் பேச்சாளர்களுக்கு, இந்நூல் ஓரளவு உதவியாக இருக்குமென்று நம்புகிறேன்.

25-10-1947

இங்ஙனம்,
அருப்புக்கோட்டை ஆ.ளு. இராமசாமி