சங்கராச்சாரியார் ஜெட் விமானத்தில் பறக்கலாமா?

எப்படி பறந்தார் மடாதிபதி?

27.11.2013 புதன்கிழமை 11 மணிக்கு புதுச்சேரி நீதிமன்றத்தில் அளித்த தீர்ப்புக்கு அடுத்து லோககுரு ஜெயேந்திரர் திருச்செந்தூருக்குச் செல்கிறார், சென்று 28.11.2013 அன்று சாமிக்கு ஆராதனை செய்து அருள் பெற்றார். இது செய்தி.

28.11.2013 அன்று வெளிவந்த இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகையில் 5ஆம் பக்கத்தில் விரிவான செய்தி (தீர்ப்புப்பற்றி) வெளி வந்துள்ளது. அதில் கீழ்க்கண்ட செய்தி:

“Mean while, a report  from Thuthukudi - said Jayandra Saraswathi reached Sri Kanchee Kamakodi Mutt in Tiruch endur hours after the verdict - was pronounced. The sankarachariya took a Private Jet and landed at Thoothukudi in the afternoon. At the mutt, he was welcomed with Purna Kumbam”.

புதுச்சேரி நீதிமன்றத்தில் அளித்த தீர்ப்புக்கு  அடுத்த விநாடியே தனி விமானத்தை பிடித்து தூத்துக்குடி வந்தார் என்பது செய்தி.

தேசிய நெடுஞ்சாலையில் எந்த விதமான முன்னேற்பாடுகள் இல் லாமல் உடன் பிரயாணத்தை தொடங் கலாம்; வானத்தில் பிரயாணம் செய்ய வேண்டுமானால், அதுவும் தனக்கு மட்டும் தனி விமானத்தில் பயணம் செய்வதாக இருந்தால் யார், யாரிடமோ முன்கூட்டியே அனுமதி வாங்க  வேண்டுமே!

எப்படி அந்த அனுமதி பெறப் பட்டது? தீர்ப்பு என்ன வரப் போகிறது என்பது முன் கூட்டியே தெரியுமா? எல்லா ஏற்பாடுகளையும் செய்து வைத்துக் கொண்டிருந்தால் மட்டுமே, தனி விமானத்தின் மூலம் தூத்துக் குடிக்குப் பறந்திருக்க முடியும்!

பார்ப்பான் பண்ணையம் கேட் பாரில்லையோ!

கொலைக் குற்றத்தில் சிக்கி 60 நாட்கள் சிறையிலிருந்து, சட்டத்தின் சந்து பொந்துகளில் தப்பிய ஒருவ ருக்குத் திருச்செந்தூர் கோயிலில் பூர்ண கும்பம் கொடுத்து வரவேற்பு கிடைக்கிறது.

மடாதிபதிக்கு மட்டுமல்ல - திருச்செந்தூர் முருகனுக்கும் (?) அர்ச் சகப் பார்ப்பனர்களுக்கும், அறங் காவலர்களுக்கும் வெட்கம் இல்லை- _ கொஞ்சமும்கூட வெட்கமில்லை.

கோயில்களும், பூஜைகளும் பக்தியும் எந்தத் தரத்தில் ஒழுக்கம் கேட்டுச் சீரழிந்து போய்க் கிடக் கின்றன என்பதற்கு இதுவும் ஓர் எடுத்துக்காட்டே!
கடவுளுக்கு மேல் பிராமணன் என்று சொன்னவர் தானே இந்த ஜெகத்குரு? இது என்ன இதற்கு மேலும் நடக்குமே!

அது சரி.. ஊர் உலகத்துக்கெல்லாம் ஆன்மீகத்தையும், சடங்குகளையும், வழக்க முறைகளையும் கட்டுக்கட் டாகப் போதிக்கும் ஜெயேந்திரருக்கு ஒரு கேள்வி.

சங்கராச்சாரியார் ஜெட் விமானத்தில் பறக்கலாமா? எந்த சாஸ்திரத்தில் இதற்கு ஆதாரம்?

கால் நடையாகத் தானே சஞ்சாரம் செய்ய வேண்டும் முனிபுங்கவர்? ஊருக்குத்தான் உபதேசமா? இதைப்பற்றி எல்லாம் எந்தப் பார்ப்பன ஏடும் எழுதாது. கடல் தாண்டிப் போகலாமா சங்கராச்சாரியார்? (சீனா செல்லத் திட்டமிட்டிருந்தார் ஜெயேந் திரர்) என்று கடிதம் எழுதிய சங்கர் ராமன் மேலோகத்துக்கு அனுப்பப் பட்டு விட்டாரே!)

####

அட எச்சக்கலையே!

பக்தி வந்தால் புத்தி போகும் என்று தந்தை பெரியார் சொன்னது ஏதோ விளையாட்டு வார்த்தைகள் அல்ல.

கருநாடக மாநிலத்தில் அத்தே குக்கே எனும் ஊரில் சுப்பிரமணிய சுவாமி கோயிலில் பார்ப்பனர்கள் சாப்பிட்ட எச்சில் இலைமீது அங்கப் பிரதட்சணம் செய்து நேர்த்திக் கடனைக் கழிக்கும் கேவலத்தை என்ன சொல்வது! இதனை அனு மதிக்கும் கயவாளித்தனத்தை எதைக் கொண்டு சாற்றுவது?

ஒவ்வொரு ஆண்டும் இந்தக் கோயிலில் டிசம்பர் 3ஆம் தேதி இது நடந்து வருகிறது; இதற்குப் பெயரோ ஸ்நானா பிரார்த்தனையாம்.

சரி... பக்தி தானே? பார்ப்பனர் களுக்கு இல்லாத பக்தியா? ஆனால் அவர்கள் அந்த எச்சில் இலையில் விழுந்து புரள மாட்டார்களாம்!

வேறு யார்? தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் தான் _ கீழ்த்தட்டு மக்கள்தான்இந்த வேலையைச் செய்கிறார்கள். அப்படி செய்தால் நினைத்தது நடக்குமாம்.

இந்தக் கேவலமான நேர்த்திக் கடனுக்கு ஏற்பாடு செய்யும் அர்ச்சகப் பார்ப்பானை வெளுக்க வேண்டும் என்று நினைத்து அங்கப் பிரதட் சணம் செய்யலாமா? அதன்படி அர்ச்சகர்ப் பார்ப்பானைக் கவனித்தால் அது குற்றமில்லை என்று கருதப் படுமா?

இந்தக் கேவலத்தை எதிர்த்து வழக்கு உயர்நீதிமன்றம் சென்றது. உயர்நீதிமன்றம் இந்தக் கேவலத்தை நிறுத்துமாறு ஆணை பிறப்பித்தது.

விடுவார்களா? உச்சநீதிமன்றம் சென்றுள்ளனர். உலகத்திலேயே மிகப் பெரிய அறிவாளர்கள் கூடும் மன்றமாயிற்றே! அது என்ன செய்தது தெரியுமா?

கோயிலில் நடைபெறும் நடை முறையை மாற்றக் கூடாது என்று தீர்ப்பு வழங்கியுள்ளது. (வெட்கம்! வெட்கம்!! மகாவெட்கம்!!! என்று ஒரு முறை கூவுங்கள்!)

படித்த பாமரன், படிக்காத பாமரன் என்று தந்தை பெரியார் சொல்லுவது இவர்களை வைத்துத்தானோ!

உச்சநீதிமன்றம் என்றாலே அவாள் மன்றம்தானே! அனைத்து ஜாதியின ருக்கும் அர்ச்சகர் உரிமை என்ற தமிழ்நாடு அரசின் சட்டத்தை அமுக்கி வைத்திருப்பதும் இதே உச்சநீதிமன்றம்தானே!

சுகாதாரம் என்று எடுத்துக் கொண்டாலும் எச்சில் இலையில் உருண்டு புரள்வது ஏற்கத்தக்கது தானா? சாதாரண மனிதனுக்குத் தெரிவது உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிக்குத் தெரியாமல் போனது ஏன்?

விஞ்ஞான மனப்பான்மையை வளர்க்க வேண்டும் என்று இந்திய அரசமைப்புச் சட்டம் (51கி(லீ) கூறு கிறதே -_ அதனைக் கடைப்பிடிக்கும் இலட்சணம் இதுதானா?

முதலில் நம் நாட்டு நீதிபதிகளுக்கு விஞ்ஞான மனப்பான்மையைப் புகட்ட வேண்டும்.

நீதிபதிகளும் மூடநம்பிக்கை யாளராக இருக்க வேண்டும் என்பதுதான் அர்த்தமுள்ள இந்து மதத்தின் முதல் நிபந்தனை போலும்!

1925ஆம் ஆண்டு குடிஅரசில் வெளிவந்த ஒரு தகவல் இதோ:

1925ஆம் ஆண்டு குடிஅரசு ஏட்டில் வைக்கம் எச்சிலை என்னும் தலைப்பில் வெளிவந்த செய்தி இது:

வைக்கம் கோவிலில் பிராமணர்கள் சாப்பிட்ட எச்சில் இலை ஒன்று, சில சமயங்களில் 0.06 வீதம் விற்கப்படு கிறது. இதை வாங்கிச் சாப்பிடுவதால் வியாதியஸ்தர்களுக்கு, வியாதி சவுகரியமாய் விடும் என்றும், சந்தானமில்லாதவர்களுக்குச் சந்தான விருத்தியாகுமென்றும், (குழந்தைப்பேறு) அங்குள்ள பிராமணரல்லாத ஜனங்களுக்கு நம்பிக்கை ஏற்படுத்தி வைக்கப்பட்டி ருக்கிறது. ஆனால், இது தமிழ்நாட்டில் ஒரு பிராமணனுக்கு ரூ.1000, 5000 என்று விகிதம் பேசி, நம்ம வீட்டுக்கு அழைத்து வந்து, அவர்களுக்குப் பணத்தைக் கொட்டிப் பூசை செய்து, அந்தக் காலைக் கழுவிய தண்ணீரைச் சாப்பிட்டால், தனது பாவம் போய்விடும் என்று நம்பும் படியாகச் செய்கிறதைவிடப் பெரிய மோசடியல்ல.

இதன் பிறகும் மீண்டும் குடிஅரசு வைக்கம் எச்சிலை என்னும் தலைப்பில் லோகோபகாரி பத்திரி கையிலிருந்து வந்த சென்ற வாரத்து லோகோபகாரி மூன்றாம் பக்கத்தில் வைக்கத் தெச்சிலையைப் பற்றி நமது குடிஅரசு பத்திரிகையில் வெளியான குறிப்பை வெளியிட்டு அந்த எச் சிலையை உண்பதால் நோய் நீக்கு மென்று நம்பிக்கையிருப்பது உண்மை யாயினும், எச்சிலை விற்கப்படுவதாகச் சொல்வது உண்மையல்ல வென்று மலையாளத்துப் பிராமணர் ஒருவர் கூறுகிறார் என்ற நமது குறிப்பும் வெளியாயிருந்தது.

வைக்கத்திலே பிறந்து வளர்ந்து வாழ்பவரும் வைக்கத்திலுள்ள சத்தியாக்கிரக ஆசிரமத்தின் தற்காலக் காரியதரிசியுமான ஸ்ரீமான் கே. நாராயணன் இதுபற்றி நமக்கு எழுதியிருக்கிறார்.

அவர் சொல்லுவதின் சுருக்கம்: - வைக்கம் எச்சிலை சகல நோய்களை யும், முக்கியமாக வயிற்று நோய் களையும், மலட்டுத் தன்மையையும் நீக்கவல்லதென்ற நம்பிக்கை பாமர ஜனங்களுக்குள் உண்டு; வைக்கத் தப்பன் கோயில் எச்சிலைகள் பரம் பரையாக வாரியர் குடும்பத்தாருக்கு உரியன.

அவர்களே கோயிலில் தாழ்ந்த வேலைகளைச் செய்கிறார்கள்; அவர் களே பிராமணர்கள் சாப்பிட்டபின் இலைகளை எடுத்து அப்புறப்படுத்து கிறார்கள். அவர்கள் இலைகளை வெளியே கொண்டு போய் மொத்த மாக நாயர்களுக்கு விற்று விடுகி றார்கள்.

நாயர்கள் எச்சிலைகளில் உள்ள வற்றையெல்லாம் -_ அவற்றின் சீர் கேட்டைச் சொல்ல வேண்டியதில்லை; ஒன்றாகக் கலந்து கடைத்தெருவுக்குக் கொண்டு போய்ப் பகிரங்கமாக விற்கிறார்கள்.

நகரபரிபாலன சபைக்கும் இந்த எச்சிலை லாபத்தில் பங்கு உண்டு. ஒரு பிராமண போஜனத்தில் வரும் எச்சிலையால் வாரியருக்குச் சுமார் 10 ரூபாய் லாபம் கிடைக்கும்; வாரியர் களிடம் இலைகளை வாங்கி விற்கும் நாயர்களுக்கு இன்னும் லாபம் அதிகம் கிடைக்கும்.

சில காலத்துக்கு முன் வரை தெய்வ பக்தியுள்ள உயர்ந்த வகுப்பார் பலர் இதனை வாங்கித் தங்கள் நோய் நீங்குமென்று உட்கொண்டு வந் தார்கள். ஆனால் இப்பொழுது பக்தியை விடப் பசி காரணமாகவே தாழ்ந்த வகுப்பு ஜனங்கள் இந்த எச்சிலை களை வாங்கி உண்கிறார்கள். மலை யாளத்துப் பிராமணர் கூற்றைத் தயவு செய்து திருத்த வேண்டும் (லோகோபகாரி)

கருநாடக மாநிலத்திலாவது எச்சில் இலையில் அங்கப் பிரதட்சணம் செய்தனர். கேரளாவிலோ பார்ப் பனர்கள் சாப்பிட்ட எச்சில் இலையைக் காசு கொடுத்து வாங்கி அதில் சாப்பிட்டார்கள் என்றால்.. அதன் பொருள் என்ன?

எச்சில் இலையில் சாப்பிட்டால் நோய்ப் போகுமா? நோய் வருமா?

கடவுளை வணங்குபவன் காட்டு மிராண்டி என்பது ஒருபுறம் இருக் கட்டும்; இந்த ஏற்பாட்டைச் செய்து வைத்திருக்கும் பார்ப்பனீயத்தின் ஆலகால நஞ்சை என்னவென்று கூறுவது!

-------------------------------- மின்சாரம்அவர்கள் 14-12-2013 “விடுதலை” ஞாயிறுமலரில் எழுதிய கட்டுரை