இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம் - 18

இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம்

இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம்

(இதிகாசங்கள் என்றும் புராணங்கள் என்றும்  மக்களிடையே உலவ விடுகிறார்கள். இவற்றிற்குத் தெய்வீக முத்திரைகள் குத்துகின்றனர் இவற்றைப் படித்தால், இவற்றின்படி ஒழுகினால் நல்லது நடக்கும் - நற்கதி கிடைக்கும் என்றெல்லாம் இன்றுவரை கூடப் பிரச்சாரம் செய்கிறார்கள். உண்மையில் அவை என்ன? இவற்றின் தன்மை என்ன? ஒழுக்கத்திற்கு இடம் இருக்கிறதா? பகுத்தறிவுக்கு வழி இருக்கிறது? ஒன்றும் இல்லை. வால்மீகி இராமாயணம் பற்றி சைவப் பெரும் புலவரான பண்டித இ.மு.சுப்பிரமணிய பிள்ளை  (சந்திரகேகரப் பாவலர்) குடிஅரசில் எழுதிய பகுதிகள் (நூலாகவும் வெளிவந்துள்ளன). இங்கே வாரம் இருமுறை வெளியிடப்படுகிறது. படியுங்கள் - பகுத்தறிந்து பாருங்கள் - தெளிவு பிறக்கும்.)


அயோத்தியா காண்டம்

இரண்டாம் அத்தியாயம் தொடர்ச்சி

அதனால் இராமன் பரதனுக்குக் கேடு செய்வான். இலக்குமணனுக்கும் சத்துருக்கனுக்கும் இந்த நாடு பொதுவானாலும், இலக்குமணன் இராம னிடத்தில் மிகவும் நண்புடையவன். அதனால் இராமனுக்கு அவனிடத்தில் பயமில்லை. அதேபோல் பரதனுக்குச் சத்துருக்கனிடம் பயமில்லை. இராமன் முந்திப் பிறந்தவன். அதனால் அரசாட்சி அவனுக்கு முதலில் கிடைக்கும். பின் வரிசையாகப் பரத இலக்குவ சத்துருக்கருக்குக் கிடைக்கும். ஆகையால் தனக்கடுத்த பாத்தியமுள்ள பரதனை அவன் கொல்லலவே முயல் வான். தனக்கு முதலில் அரசாட்சி கிடைக்கும்போது, பரதனுக்கு அது கிடைக்குமோ என்ற சந்தேகம் இராமனுக்கு உண்டாக நியாயமில்லையோ வென்றால் இராமன் விவேகி; அரச தந்திரத்தில் நிபுணன். செய்ய வேண்டிய காரியத்தைத் தகுந்த காலத்தில் செய்கிறவன். உன் மகனாகிய பரதன் மேற்சொன்ன குணங்களில் லாதவன். ஆதலால் இராமன் என்ன செய்வானோ என்று நடுங்குகிறேன். கோசலை வெகு அதிர்ஷ்டசாலி; நாளை அவள் மகன் நாடு பெற நீ அவள் வேலைக்காரியைப் போல அவளுக்குப் பணிவிடை செய்வாய். அவளால் உனக்குக்கேடு நேரும். நானும் அவளுக்குப் பணிசெய்ய வேண்டும். உன் மகன் இராமனுக்கு அடிமையன்றோ? அதனால், பரதனுடைய மனைவியர் துக்கப்படுவார்கள்; இராமனுடைய மனைவியர் அதிக மகிழ்ச்சியடை வார்கள் என்று புகன்றாள்.

இவ்வுரைகளாலும் உத்தமியாகிய கைகேயி, இராமன் நல்லவன்; மூத்த மகன். அதனால் இளவரசாகத் தகுந் தவன். இராமன் நூறு ஆண்டுகள் வரை ஆண்ட பிறகு, முன்னோர்களின் அரசு பரதனுக்குக் கிடைப்பது நிச்சயம். ஆகையால், தனக்குப்பின் அரசனாகும் பரதனுக்கும் இப்பொழுதே இளவரசுப்பட்டம் கட்டுவான். என்னி டத்தில் மிகவும் அன்போடு பணிவிடை செய்கிறான். நூறு ஆண்டுகளின் பின்னர் பரதனுக்கு நாடு கிடையாது போயினும் போகட்டும். இராமனுக்கு வந்த நன்மை பரதனுக்கு வந்ததுபோலவே இராமன் தன் உடன் பிறந்த வர்களைத் தன்னைப்போல் எண்ணுகிறான் என்றாள்.

மந்தரை அடங்காத்துயரங்கொண்டு அடீ., கெடுதியை நன்மையென்று நினைக்கிறவளே! பரதனுக்கு நியாயமாய்க் கிடைக்க வேண்டிய அரசாட்சி கிடைக்காம லிருப்பதும், அவன் நாட்டிலிருந்து துரத்தப்படுவதுமாகிய பெரிய ஆபத்தில் மூழ்கியிருப்பதை நீ அறியவில்லை. நூறு ஆண்டுகளுக்குப் பின் பரதனுக்குப் பட்டம் வருமென்று உனக்குச் சொன்னவர் யார்? இராமன் நாளை அரசனாவான். அவனுக்குப்பின் பட்டம் அவனுடைய மகனுக்கே கிடைக்கும். ஆகையால், அது பரதனுக்குக் கிடைக்க நியாயமே இல்லை. ஏனெனில், மூத்த பிள்ளை களே பட்டமெய்துவர். மூத்தவனிருக்க இளையவனுக்குப் பட்டம் கிடைக்காதன்றோ? உன் சக்களத்தியின் பெரு மையை உத்தேசித்து உன் மகிழ்ச்சிக்கு அடையாளமாக எனக்கு மணிமாலை கொடுக்கவருகிறாய். இராமன் இந்த நாட்டை அடைந்த பிறகு, பரதனை இவ்வுலகத்தி லிருந்தே துரத்தி விடுவான். இதற்கு அனுகூலமாக நீயும் செய்த கெடுதி என்னவென்றால், பரதனை அவனுடைய அம்மான் வீட்டிற்கு அனுப்பி விட்டாய். மரம், செடி முதலியவற்றையும் பக்கத்திலிருப்பவற்றையே தழுவு கின்றன. பரத சத்துருக்கனர்கள் பக்கத்திலிருந்தால், அரசனுக்கு அவர்களிடத்தில் அதிகப் பிரீதி உண்டாகும். அதையும் நீயே கெடுத்துவிட்டாய். சத்துருக்கனாவது இங்கேயிருந்தால், அவன் மூலமாக அரசனுக்குப் பரதனிடத்தில் பிரீதியுண்டாகும், அதுவுமில்லை. முள்ள டர்ந்த புதரின் நடுவிலிருந்தும் மரத்தை முள்ளுக்கஞ்சி விறகு வெட்டிகள் வெட்டுவதில்லை. இராமனும் இலக்குவனும் நெருங்கிய நட்புடையவராதலால், இலக்குவன் இராமனுக்குத் தீங்கு நினையான். பரதனுக்கு இராமன் தீங்கு செய்யாமலிருக்க மாட்டான். ஆகையால், பரதன் கேகய நாட்டிலிருந்தே காட்டிற்குப் போகட்டும். இங்கே வந்தால் நிச்சயமாய் இறப்பான். பரதனோ சிறுவன். தனக்குக் கிடைக்க வேண்டிய அரசாட்சியும் போய்ச் சுபாவ சத்துருவாயிருக்கும் இராமன் வசத்திலகப்பட்டு அவன் எப்படிப் பிழைப்பான்? ஆதலால், பரதனைக் காப்பாற்ற இதுவே சமயம். தசரதனுக்கு வேண்டிய வளென்ற கர்வத்தால் இதுவரையில் நீ அவமதித்த கோசலை தன் மகன் அரசனானதும் தன் மனத்திருக்கிற வைரத்தை ஏன் தீர்த்துக் கொள்ள மாட்டாள்? ஆதலால், இராமன் எப்போது அரசனாவானோ அப்போதே நீயும் பரதனும் அவமானமடைவது நிச்சயம். ஆதலால், உன் மகனுக்கு நாடு கிடைக்கவும் உன் பகைவனான இராமன் காடு கோகவும் ஏதாவது உபாயம் செய் என்றாள்.

உடனே கைகேயியின் மனம் மாறிவிட்டது. பரதனுக்கு அரசு கிடைக்கும்படியான உபாயத்தைக் கூறுமாறு அவள் மந்தரையைக் கேட்டாள். இவ்வரலாற்றை ஆராய்வோம்.

கூனியாகிய மந்தரை என்ற கிழவி கைகேயிக்கு வேண்டியவளென்பதும், அவள் இராமனுக்கு முடி சூட்டுதலை அறிந்து சினங்கொண்டு கைகேயியை யடைந்து எழுப்பி அவளிடத்தில் இராம பட்டாபிஷே கத்தைக் கூறுகிறிள் என்பதும், அதுவரை இராம பட்டாபிஷேகத்தை அறியாதவளாகிய கைகேயி அது கேட்டு மகிழ்ந்து கூனிக்கு மணிமாலையை வெகு மதியாகத் தந்தாளென்பது தெரிய வருகிறது. இதனால் தசரதன் இராமனுக்கு முடிசூட்டுவதற்காகத் தீர்மானித்து அரசர் பலருக்கும் கடிதமெழுதிப் பல நாட்டு மன்னரும் வந்து சேர்ந்து கூடிப்பேசி ஊரலங்காரம் செய்து நிற்கும்வரையும் இம்முக்கியமான செய்தியைத் தனது அன்புக்கு இருப்பிடமான கைகேயிக்கு அறிவியா திருந்தானென்றால் இதுமிகவும் வியப்பே. இதில் ஏதோ சூது இருத்தல் வேண்டுமென்பது தெளிவாகிறது. ஆதலினாலே மிகவும் நயவஞ்சகனாகிய தசரதன் பட்டத்திற் குரியவனாகிய பரதனை வஞ்சித்து இராமனுக்கு முடிசூட்ட நினைக்கிறான். இதனாலேயே பரதனை அவன் பாட்டனூருக்கு அனுப்பி விட்டதோடு, இராமனையும் குடிகளோடு நெருங்கிப் பழகச் செய்து இரகசியமாகக் குடிகளையும் அரசர்களையும் வரவ ழைத்தும் பேசி உண்மை தெரியாத அவர்களுடைய ஒப்பந்ததையும் பெற்று இராமனுக்கு முடிசூட்ட முனை கிறான். தான் கேகய மன்னனுக்குச் செய்து கொடுத்த வாக்குறுதியைக் கைகேயியும் ஏனையோரும் அறிந்தி ருந்தால் என்செய்வது! அதனால் தன்னுடைய வஞ்சனை வெளிப்படுமுன் இராமனுக்கு முடிசூட்ட வேண்டுமென்று அவசரப்பட்டு இராமனையும் வரவழைத்து அவனுக்கு வேண்டிய நண்பர்களுடைய பாதுகாவலிலிருக்கும் படியும் பரதன் வருமுன் முடிசூட்டல் முடிவுபெற வேண்டுமெனறும் கூறுகிறான்.

இப்பாவி எவ்வாறு நீதி வழங்கினானோ குடிகளுக்கு? மனமாறு முன்னரே இவனைப்பற்றிப் பலவாறு இகழ்ந்த கூனி பேச்சைக் கேட்டும் சினம் கொள்ளாதிருந்ததால் கைகேயியின் கற்புநிலை அய்யுறற்கேதுவாம். நிற்க புத்திரத்துரோகியாகிய தசரதனுடைய சூழ்ச்சிகள் வெளிப்பட்டு விடுகின்றன. ஆனால் தசரதனுடைய வாக்குறுதியை அறிந்தவர் ஒரு சிலரேயாவர். அவர்கள் வசிட்ட முனிவனும் சுமந்திரனுமாவர். அவர்கள் எல் லோரும் அரசனுடைய வஞ்சகத்துக்கு உடந்தையாகவே இருக்கின்றனர். மந்தரைக்கும் கைகேயிக்கும் நடந்த பேச்சினாலே அவர்கள் தசரதனுடைய வாக்குறுதியை அறிந்தவர்களாகக் காணப்படவில்லை. இருந்தாலும், அவர்கள் அறிந்திருந்தால் என் செய்வது என்றே தசரதன் அவர்களும் அறியாமல் முடி சூட்டலுக்கு ஏற்பாடு செய்தான்.

மந்தரை கைகேயிக்கு மிகவும் வேண்டியவளாதலால், அவள் நலனும் சுயநலனும் கருதியே இராமபட்டா பிஷேகத்தைத் தடைப்படுத்திப் பரதனுக்கு முடிசூட்ட நினைக்கிறாள். கைகேயி வெளுத்ததெல்லாம் பால் என்று நினைக்கிறவள். மந்தரை செய்தி சொன்னதும் மகிழ்ந்து மணிமாலை தருகிறாள். அதைக்கூனி வாங்காமலே அவளுக்கு மேலும் புத்தி கூறுகிறாள். அதாவது இராமன் முடிசூட்டியபின் தனக்கு அடுத்த பங்காளியான பரதனைக் கொன்றுவிடுவானென்பதும், இராமன் விவேகி, இராஜதந்திரி, பரதன் ஒன்றுமறியாத வெள்ளறிவன் என்பதும், கைகேயி கோசலைக்கு அடிமையாக வேண்டிவருமென்பதும், பரதனுடைய மனைவிமார் துக்கத்தையும், இராமனுடைய மனைவிமார் இன்பத் தையும் அடைவர் என்பதுமே. இக்கூற்றினால் பரதனும் இராமனும் பல மனைவியருடன் இருந்தனரெனத் தெரியவருகிறது. இராமன் ஏகபத்தினி விரதன் என்று உலகினர் கூறும் பேச்சு பொய்ப்பேச்சே. வால்மீகி இராமன் பல மனைவியருடனிருந்தவனென்றே கூறு கிறார். எமாற்றுக்காரராகிய கம்பரோ, அதற்கு மாறாக இராமனை ஏகபத்தினி விரதனைப் போலக்காட்டி உலகத்தை ஏமாற்றுகிறார்.

மேலே கண்ட கூற்றிலும் கைகேயி மனம் மாறாமல் இராமனிடத்திலிருந்த அன்பைக் காட்டுகிறாள். அவனுடைய ஒழுக்கத்தைப் பாராட்டுகிறாள். வஞ்சகனும் பலதாரகனுமாகிய இராமன் அவ்வளவுதூரம் கைகேயி ஏமாறும்படி மிக நல்லவனைப்போல நடந்திருக்கிறான். அவன் இலக்குமணனிடம் தாம் உயிரோடிருப்பதும் அவன் பொருட்டே என்று இணங்கிப்பேசி ஏமாற்றினா னன்றோ? மிகவும் இராஜதந்திர நிபுணன்.

நூறு ஆண்டுகளுக்குப்பின் பரதனுக்குப் பட்டம் வருமென்று மயங்கிய கைகேயியை மறுத்து மந்தரை உண்மையைக் கூறிப்பரதனும் அவனுக்கு வேண்டிய வனாகிய சத்துருக்கனும் இல்லாதபோது தசரதன் மய்யலில் மயங்கி அவன் தூண்டுதலால் பரதனை அடிக்கடி பாட்டன் வீட்டுக்கனுப்பியதே இத்தனை கேட்டுக்கும் காரண மென்பதையும் கூறுகிறாள். மேலும் கைகேயியால் அவமதிக்கப்பெற்ற கோசலை தன் மகன் பட்டம் பெற்றதும் கைகேயியை மிகவும் அவமதிப்பா ளென்றும் இராமன் கட்டாயம் பரதனைக் கொல்வா னென்றும் கூறுகிறாள். இதனால் கைகேயி மனம் மாறுகிறது.

கம்பர் புரட்டு

இனி புரட்டுக்காரராகிய கம்பர் இதைப்பற்றி யாது கூறுகிறாரெனக் கவனிப்போம்.

வால்மீகி, மந்தரை கைகேயியைச் சத்தமிட்டு எழுப்பினாளெனக் கம்பர் அவள் அவளைக் காலைத் தொட்டு எழுப்பினாளென்கிறார். உனக்குக் கேடு வந்ததென்ற கூனியைக் கைகேயி உன் முகம் வாடியதால் உனக்கு என்ன தீங்கு நேர்ந்ததென்று கேட்டாளென்று வால்மீகி கூற (இதனால் கைகேயி நற்குணம் விளங்கும்) கம்பரோ, எனக்கென்ன தீமை என்றனள் கைகேயி என் கிறார் (இதனால் கைகேயி சுயநலம் புலனாகிறது) மேலும், வால்மீகி கூறாததாகிய இராமன் சிறு பிள்ளையாக இருக்கும்போது வில்லில் ஒரு மண்ணுருண்டையைத் தொடுத்தெய்த அது கூனி மேல் விழுந்தது என்ற கதையை இராமன் மேல் கூனி வைரமுடையாள் என்பதற்குக் காரணமாகக் காட்டுகிறார். இப்பொய்க் கதையை இவர் எங்கேதான் கண்டாரோ, கைகேயி கொடுத்த மாலையைக்கூனி வாங்கவில்லையென்று வால்மீகி கூறக்கம்பர் அவள் அம்மாலையைக் கீழேபோட்டு மண்ணில் குழியுண்டாக மிதித்தாள் என்று கூறுகிறார்.

பரதன் புல்லறிவன், அரச தந்திரமறியாதவன், சமயமறிந்து செயல்புரியத் தெரியாதவனென்று கூனி கூறியதாக வால்மீகி கூறக்கம்பரே அதற்கு மாறாக:-

கல்வியு மிளமையும் கணக்கி லாற்றலும்
வல்வினை யுரிமையும் அழகும் வீரமும்
எல்லைஇல் குணங்களும் பரதற்கு எய்திய
புல்லிடையுகுத் தமுதேயும் போலென்றாள்
என்று முற்றிலும் மாற்றிக் கூறுகிறார்.

                  ----------------------"விடுதலை” 8-8-2014

Read more: http://viduthalai.in/page-3/85477.html#ixzz39r84EXB8