இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம் - 16

இதுதான் வால்மீகி இராமாயணம்

{இதிகாசங்கள் என்றும் புராணங்கள் என்றும்  மக்களிடையே உலவ விடுகிறார்கள். இவற்றிற்குத் தெய்வீக முத்திரைகள் குத்துகின்றனர் இவற்றைப் படித்தால், இவற்றின்படி ஒழுகினால் நல்லது நடக்கும் - நற்கதி கிடைக்கும் என்றெல்லாம் இன்றுவரை கூடப் பிரச்சாரம் செய்கிறார்கள். உண்மையில் அவை என்ன? இவற்றின் தன்மை என்ன? ஒழுக்கத்திற்கு இடம் இருக்கிறதா? பகுத்தறிவுக்கு வழி இருக்கிறது? ஒன்றும் இல்லை. வால்மீகி இராமாயணம் பற்றி சைவப் பெரும் புலவரான பண்டித இ.மு.சுப்பிரமணிய பிள்ளை  (சந்திரகேகரப் பாவலர்) குடிஅரசில் எழுதிய பகுதிகள் (நூலாகவும் வெளிவந்துள்ளன). இங்கே வாரம் இருமுறை வெளியிடப்படுகிறது. படியுங்கள் - பகுத்தறிந்து பாருங்கள் - தெளிவு பிறக்கும்.}



அயோத்தியா காண்டம்

முதல் அத்தியாயம் தொடர்ச்சி 

அவர்களுடைய எண்ணத்தை அறிந்தும் அறியாத வனைப் போலப் பாசாங்கு பண்ணி, அரசர்களே! நான் உங்களை எல்லாம் சரியாக அரசாண்டு வரும்போது இராமனுக்கு ஏன் முடி சூட்டச் சொல்லுகிறீர்கள்? உண்மையைச் சொல்லுங்கள் என்று கேட்டான்.

அப்பொழுது அவ்வரசர்களும் குடி மக்களும் அவனை நோக்கி, இராமன் உத்தமமான குணங்களோடு நடக்கிறான். அவன் மிகவும் கேவலமானவர் களோடுங்கூட நெருங்கிப் பழகுகிறான். எல்லோருடனும் பிரியமாகப் பேசுகிறான். கிராமங்கள் நகரங்களைப்பற்றிப் பகைவர்களுடன் போராட வேண்டியிருந்தால், இலக்கு வனை அழைத்துக் கொண்டு சண்டைக்குப்போய் வெல்லாமல் திரும்புவதில்லை. போர் முடிந்த பிறகு ஊருக்கு வந்து குடிகளைப் பார்த்து, உங்கள் மனைவி மக்கள் யாவரும் சுகமா? என்று தந்தை குழந்தைகளை விசாரிப்பதுபோல சுகம் விசாரிப்பான். ஆதலால் இவ்வளவு நற்குணங்களோடு விளங்கும் இராமனுக்கு முடிசூட்ட நாங்கள் விரும்புகிறோம் என்று கேட்டுக் கொண்டார்கள். இதைக் கேட்ட தசரதன் மகிழ்ச்சி யடைந்து வசிட்டனைப் பார்த்து, பன்னிரண்டு மாதங்களில் இந்தச் சித்திரை சிறந்தது. இதே இராமன் பிறந்த மாதம். இந்த மாதத்தில் அரசனுக்குப் பட்டங் கட்டுவதே உத்தமம். ஆதலின் வேண்டுவன விரைந்து செய்க என்று கூறினான். உடனே வசிட்டமுனி சுமந்தி ரனைப் பார்த்து, எல்லாவிதமான அலங்காரங்களும் செய்க. பொருள்களெல்லாம் சேர்க்கக் காலையில் அநேகமாயிரம் பிராமணர்களுக்கு இஷ்டப்படி தயிர், பால் முதலிய வியஞ்சனங்களுடன் சிறந்த அன்னமும், நெய், தயிர், பொரி, பூர்ணமான தக்ஷணைகளும் வேண்டியவரையில் ஆதரவுடன் கொடுக்கப்படட்டும். சூரியோதயத்தில் சுவஸ்திவாசனம் நடக்க வேண்டும். பிராமணர்களுக்கு அதைப்பற்றி ஞாபகம் செய்து தகுந்த ஆசனங்கள் போடப்படட்டும் தாளங்கொட்டிப் பிழைக்கும் நட்டுவன் முதலியவர்களும் வேசிகளும் நன்றாய் அலங்கரித்துக்கொண்டு அரண்மனை இரண் டாங்கட்டில் தயாராயிருக்கட்டும் என்று ஆணையிட்டு, ஏனைய காரியங்களையும் செய்து முடிக்க ஏவிவிட்டுத் தசரதனிடத்தில் எல்லாம் செய்யப்பட்டன என்றனன். அரசன் இராமனை அழைத்துவரச் சுமந்திரனை ஏவினன். நான்கு திக்குகளிலுமிருந்து வந்திருக்கும் அரசர்களும் மிலேச்ச தேசத்தரசர்களும் அரசனைச் சூழ்ந்திருந்தனர். இராமனும் வந்து தந்தையை வணங்கி ஓர் உயர்ந்த இருக்கையில் இருந்தான். உடனே தசரதன்,  இராமா! உனக்குப் பூச நாளாகிய நாளைக்கு முடிசூட்ட எண்ணி யிருக்கிறேன், நல்லவனாக நடந்து கொள்வாயாக என்றான். இராமனுக்கு நண்பர் சிலர் இச்செய்தியை அவனுடைய தாயாகிய கோசலைக்கு அறிவித்தனர். அவள் அவர்களுக்குப் பரிசளித்தாள். இராமன் தந்தை யிடத்தில் விடைபெற்றுத் தனது அரண்மனையை அடைந்தான்.

சபையைவிட்டு எல்லோரும் போனபின்பு தசரதன், பூச நக்ஷத்திரத்தில் நாளைக்கு முடிசூட்டுவேனென்று முடிவு செய்து உள்ளே போய்ச் சுமந்திரனைப் பார்த்து இராமனை மறுபடியும் அழைத்துவரைச் சொன்னான். சுமந்திரன் இராமனுடைய அரண்மனையையடைந்து காவலர் மூலமாக வரவைத் தெரிவித்தான். உடனே இதென்ன! உத்தேசித்த காரியத்திற்கு ஏதாவது இடையூறு நேர்ந்ததோ? என்று இராமனுக்குச் சந்தேக முண்டா யிற்று. அவன் சுமந்திரனை உள்ளே அழைத்து, நீர் மறுபடியும் வந்த காரணமென்ன? நன்றாகச் சொல்லு மென்று கேட்டான். சுமந்திரன், இராமா! உனது பிதா உன்னைப் பார்க்க விரும்பி அழைத்துவரச் சொன்னார். அதைத் தெரிவித்தேன். அங்கே போவதும் போகாம லிருப்பதும் உன்னிஷ்டம் என்றான். சுமந்திரனுடைய சொல்லைக் கேட்டு இராமன் வெகு பரபரப்புடன் வேகமாக அரண்மனைக்குப் போனான்.

தசரதன் இராமனை நோக்கி, இராமா! உன்னிடம் அரசை ஒப்புவிப்பதைத் தவிர வேறு செயலில்லை. ஆகையால் நான் சொல்வதைத் தவறாமல் கேட்க வேண்டும். நமது தேசத்து மக்களனைவரும் இப்பொழுதே நீ அரசனாக வேண்டுமென விரும்புகிறார்கள். அவர் களுடைய புத்தி எப்பொழுதம் ஒரேவிதமாயிராது. என் புத்தி மாறுவதற்கு முன்னால் உனக்கு முடி சூட்டுகிறேன். இப்படிச் செய்யவேண்டுமென்று எனக்கு இப்போது தோன்றுகிறது. உத்தேசித்த காரியத்தை நாளைக்கே முடிக்க வேண்டும். இவ்விதமான காரியங்களுக்குப் பலவகை இடையூறுகள் நேரும். உன் நண்பர்கள் இன்று உன்னைக் கவனமாகக் காப்பாற்றட்டும். உன் தம்பி பரதன் வெகு நல்ல எண்ணமுள்ளவனே. ஆனாலும் அவன் அம்மான் வீட்டிற்குப் போய் வெகுநாளாயிற்று. சாதுக்களாயும், தர்ம சிந்தையுள்ளவர்களாயும், பிறரால் கலக்க முடியாதவர்களாயும் இருப்பவர்களின் மனமும் மாறிவிடும். ஆகையால் பரதன் ஊருக்கு வருவதற்குமுன் இந்தக் காரியத்தை முடிப்பது நல்லது என்று சொல்லி இராமனுக்கு விடை கொடுத்தனுப்பினான்.

இச்செய்திகளைத் தெரிவிப்பதற்கு இராமன் தன் தாய் கவுசலையிடம் சென்றான். கவுசலை செய்தியுணர்ந்து இராமனை நோக்கி, குழந்தாய், நீடு வாழ்க! உன் எதிரிகள் நாசமடையட்டும். நீ அரசைப்பெற்று என் பந்துக் களையும், சுமித்திரையின் பந்துக்களையும் காப்பாற்று. உன் பிதா தசரதர் உன் குணங்களால் மகிழ்ந்தார். நீ நல்ல நாளிலே பிறந்தாய். நான் நெடுநாளாகச் செய்த தவமே உனக்கு அரசைக் கிடைக்கச் செய்தது என்றாள். இராமன் பக்கத்தில் நின்ற இலக்குவனைப் பார்த்து, அப்பா உனக்காகவே இந்த அரசாட்சி எனக்குக் கிடைத்திருக்கிறது. ஆதலால், அரசாள வேண்டியது உன் வேலை. இந்த நாடு நான் உயிரோடிருப்பதும் எல்லாம் உனக்கே என்று கூறி விடைபெற்றுச்சென்றான்.

தசரதனால் அனுப்பப்பெற்ற வசிட்டன் இராம னுடைய அரண்மனைக்குச் சென்று, முடிசூட்டலுக்கு முன் செய்யவேண்டிய சில காரியங்களைச் செய்து மீண்டு, சபையிலிருந்து தசரதனையடைந்து அந்தப்புரம் சென்றான். இராமனும் தனக்குப் பிரியமான வார்த்தை களை எப்பொழுதும் சொல்லும் மித்திரர்களுடன் சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்து விடைபெற்று அந்தப்புரஞ் சென்றான். இராமன் விடிய ஒரு ஜாமமிருக்கும்போது தூங்கி விழித்துக்கொண்டு, வேண்டிய அலங்காரங் களெல்லாம் செய்துக் கொண்டிருந்தான். மேலே கண்ட வற்றை ஆராய்வோம்.

மேலேகண்ட வரலாறும் நாம் கேள்விப்படாததாகவே இருக்கிறது. இவ்வரலாற்றைக் கற்றுவல்ல பெரியோரிற் பலரும்கூட அறிந்திருக்க முடியாது. ஏனெனில், இவ் வரலாறு வடமொழியில் வால்மீகியாற் கூறப்பட்டிருப்பது. அதனால் வடமொழி கற்றோருள்ளும் இந்நூலை நன்கு கற்போர் மட்டுமே அறியக்கூடியதாக இது உள்ளது. மேலும், இவ்வரலாற்றை முற்றிலும் புரட்டி எழுதியுள்ள பெரும் புரட்டுக்காரரான கம்பரும் தமிழில் இராமாயணம் பாடிவிட்டார். அதனால் தமிழ் மக்களனைவரும் கம்பர் பாடிய பெரும்புரட்டு நிரம்பிய கவிகளையே படித்து மயங்கி விட்டனராதலால், வடமொழி இராமாயணப் படிப்பே தமிழ் மக்களுக்கில்லாமற் போயிற்று. இதனாலேயே தமிழ் மக்களனைவரும் மேலே கண்ட உண்மையான வரலாற்றை அறிவதற்கு வழியில்லாமற் போயிற்று. வால்மீகியெழுதியுள்ள ஆபாசமான கதைகளை யெடுத்துக்கூறி அவற்றைப் பொய்க் கவிச்சக்ர வர்த்தி யாகிய கம்பர் எவ்வாறு புரட்டுகிறாரென்று எடுத்துக் காட்டியுங்கூடச் சிலர் நம்பாது வாய்க்கு வந்ததை எழுதவும் முன் வருகின்றனரே! ஆதலின், சந்தேக முள்ளவர்கள் வால்மீகி இராமாயண மூலத்தைப்படித்துப் பார்க்க வேண்டுகிறோம். வடமொழி தெரியாதவர்கள் பண்டித நடேச சாஸ்திரியார், பண்டித அனந்தாச்சாரியார், சி.ஆர்.சீனிவா சய்யங்கார் பி.ஏ., இவர்கள் எழுதிய வால்மீகி இராமாயணத் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பையேனும் சிரத்தையோடு படித்துச் சரி பார்க்க வேண்டுகிறோம். இவை கிடையாதோர் பண்டித மன்மதநாத தத்தர் எழுதியுள்ள ஆங்கில மொழி பெயர்ப்பை வாங்கி வாசித்து உண்மையை உணர்வாராக! நிற்க வால்மீகி கூறும் உண்மை வரலாறாகிய மேலே கண்ட வரலாற் றைக் கம்பர் எவ்வாறு மறைக்கிறாரென்பதைப் பின்னர் ஆராய்வோம். இப்போது இவ்வரலாற்றால் விளங்கும் உண்மைகளை ஆராய்வோம்.

மேலே கண்ட வரலாற்றால், தசரதன் மிகவும் வஞ்சகன் என்பது புலப்படுகிறது. ஏனென்றால் அந்தப் பரதன் வருவதற்கு முன்னாலேயே எப்படியாவது இராமனுக்கு முடிசூட்டிவிட வேண்டுமென்று நினைக் கிறான். இதனால் முன் பாலகாண்ட இறுதியிலே வஞ்சகமாகவே பரதனை அவனுடைய மாமன் வீட்டுக்கு அனுப்பினான் என்றாராய்ந்த உண்மை வலியுறுகிறது. ஆதலினாலே தசரதன் ஏதோ சூழ்ச்சி கருதியே பரதனை அவனுடைய மாமன் வீட்டுக்கு அனுப்பியவனாதல் வேண்டும். இதிலிருந்து பரதன் அயோத்தியிலிருந்தால் இராமனுக்குப் பட்டாபிஷேகம் நடைபெறாதென்பதைத் தசரதன் நன்றாக அறிவான் என்பது ஊகிக்க இடமா கிறது. இராமன் மூத்த மகனாக இருக்க, மூத்த மகனுக்கே பட்டமுரியதாக இருக்கப் பரதனிருந்தால் எவ்வாறு தடையுறும்? இராமனுக்குப் பட்டமில்லாமல் பரதனே பட்டத்துக்கு உரியவனா? என்றாராய்ந்தால், பின்னால் சித்திரகூடம் சென்று அங்கேயிருந்த இராமனைப் பரதன் நாடாள அழைத்தபோது, இராமன் பரதனை நோக்கி (வால்மீகி அயோத்தியா காண்டம், சருக்கம் 107) நம் பிதா கைகேயியிடத்தில் மிகுந்த ஆசை வைத்து இவ்விதமான அநியாயத்தைச் செய்தாரென்று நீ அவரை நிந்திப்பது சரியன்று. இந்த விஷயத்தில் புத்தி பிசகி அவர் எதையும் செய்யவில்லை. முன்பு நம் பிதா உன் தாயான கைகேயியை விவாகம் செய்யும்பொழுது, கேகய மன்னனிடத்தில் உன் பெண்ணிற்குப் புத்திரன் பிறந்தால், அவனுக்கே என் இராஜ்யத்தைக் கொடுக்கிறேனென்று பிரதிக்ஞை செய்திருக்கிறார் என்று கூறியதாகக் காணப்படும் வாக்கியத்தால் பரதனே அரசாட்சிக்கு உரியவன். இராமனுக்கு யாதொரு உரிமையுமில்லை என்ற உண்மை விளங்குகிறது. தசரதனோ வால்மீகி கூறுகிறபடி இராமனிடத்தில் அதிக அன்புள்ளவன். ஆதலின், தான் செய்து கொடுத்திருக்கிற சத்தியத்தின்படி நடக்காமல் அதை மறைத்து எப்படியாவது இராமனுக்குப் பட்டங்கட்ட வேண்டிய சூழ்ச்சிகளைச் செய்கிறான். அதனாலே ராமனை அவனுடைய குடிகளிடத்தில் நெருங்கிப் பழகி அவர்களுக்கு நல்லவனாக நடந்து அவர்களுடைய அபிமானத்தைப் பெறும்படி வேண்டும் ஏற்பாடுகள் செய்கிறான்.

தசரதன் விரும்பியபடியே இராமனும் நடந்து கொள்கிறான். இராமன் மூத்த மகனானபடியால் கூடிய விரைவில் தங்களுக்கு அரசனாக வந்தால் தங்களுக்கு அநேக நன்மைகளைச் செய்வானென்று எண்ணத் தொடங்கினார்கள். இராமனோ தன் தந்தை செய்து கொடுத்த வாக்குத்தத்தத்தையும் அதனால் பரதனுக்கே அரசுரிமையுண்டு என்பதையும் அறிந்தவனே. இது பின் அவன் பரதனிடம் கூறிய மொழிகளினாலே வெட்ட வெளிச்சமாகத் தெரிவதோடு, மேலேகண்ட வரலாற் றிலும் ஊகித்தறியத் தக்கதாக இருக்கிறது. இராமனும் எவ்விதமாவது அரசைப் பெறவேண்டுமென்னும் பேராசையையுடையவனாகவும் தன்னுடைய தந்தையின் புத்திரத்துரோக நயவஞ்சகச் சூழ்ச்சிகளுக்கு உடந்தையாகவும் இருந்ததோடு, அதனால் தன்னுடைய தம்பியாகிய பரதனை வஞ்சிக்கவும் துணிந்து பரம சகோதரத் துரோகியாகவுமானான்.

                 ------------------தொடரும் -  “விடுதலை” 01-08-2014
Read more: http://viduthalai.in/page-3/85080.html#ixzz39C8uJ3Y9