காந்தியார் படுகொலை நாளில்...

 

மகாத்மா என்று மக்களால் போற்றப்பட்ட மோகன்தாஸ் கரம்சந்த் காந்தி இந்து வெறியன் நாதுராம் கோட்சே என்ற ஆர்.எஸ்.எஸ். பார்ப்பனரால் கொல்லப்பட்ட  நாள் இந்நாள் (1948 ஜனவரி 30).

மதவெறிதான் காந்தியாரின் உயிர் குடிக்கப்  பட்டதற்குக் காரணம் என்பதை நினைவூட்ட வேண்டும் என்பதற்காகவே இந்த நாட்டுக்குக் காந்தி நாடு என்றும், காந்தி மதம் என்றும் பெயர் சூட்டவேண்டும் என்றார் தந்தை பெரியார்.

நான் காண விரும்புவது ராமராஜ்யம் என்று சொன்னபோதும், எனக்கு வருணாசிரம தருமத் தில் நம்பிக்கை உண்டு என்று கூறிய போதும் காந்தியாரை சாதாரண ஆத்மா அல்ல; மகாத்மா என்று கூறித் தோளில் தூக்கி வைத்து ஆடிய ஆரியப் பார்ப்பனக் கும்பல், நான் கூறும் ராமன் வேறு, இராமாயண ராமன் வேறு என்று காந்தியார் சொல்ல ஆரம்பித்த போதும், அரசியலில் மதத்தைக் கலக்க அனுமதிக்கக் கூடாது என்று வெளிப் படையாகக் காந்தியார் பேச ஆரம்பித்த பிறகும் - இனி இவரை விட்டு வைத்தால் - இவரது செல்வாக்கால் நமது ஆதிக்கத்திற்கு ஆபத்துதான் என்று உறுதியாக நம்பிய பார்ப்பனக் கூட்டம் காந்தியாரைத் திட்டமிட்டுக் கொலை செய்தது என்பதில் அய்யமில்லை என்று தந்தை பெரியார் அவர்கள் தெளிவாக எடுத்துக் கூறினார்!

நாடு சுதந்திரம் அடைந்த நிலையில், பாகிஸ்தான் பிரிவை மய்யப்படுத்தி மதக்கலவரம் தூண்டப்பட்ட போது இஸ்லாமியர் பக்கம் நின்றார் காந்தியார் என்ற எண்ணமும் இந்தக் கூட்டத்திற்கு உண்டு.

சென்னை மாகாணத்தில் ஓமந்தூர் பி. ராமசாமி ரெட்டியார் தலைமையில் ஆட்சி நடைபெற்று வந்தது; பார்ப்பனர் அல்லாதாருக்கும் கல்வி உத்தி யோகத்தில் வாய்ப்பு அளித்தார், பார்ப்பனர்கள் தங்களுக்கு வாய்ப்பு மறுக்கப்பட்டதாக காந்தி  யாரிடம் கோரிக்கை வைத்தார்கள்.

ஓமந்தூராரோ காந்தியாரைச் சந்தித்துத் தக்க புள்ளி விவரங்கள்மூலம் பார்ப்பனர்கள் ஆதிக் கத்தை நிரூபித்தார், இதனை தொடர்ந்து காந்தி  யாரைச் சந்தித்த தமிழ்நாட்டுப் பார்ப்பனர்களிடம் காந்தியார் சொன்னார்: 

தருமங்கள்மீது நம்பிக்கை வைத்துள்ள நீங்கள் வேதங்களைப் படிக்க வேண்டியதுதானே - நீங்கள் ஏன் டாக்டர் ஆகி பிணத்தை அறுக்கும் தொழிலைச் செய்ய வேண்டும்? என்று கேள்வியைப் பதிலாகச் சொன்னார்.

காந்தியார்மீது பார்ப்பனர்களுக்கு இருந்த வெறுப்பும், எதிர்ப்பும் மேலும் அதிகரித்தது என்றே சொல்லவேண்டும்.

காந்தியாரைக் கொல்லுவதற்கு ஒரு முறையல்ல; இரு முறையல்ல; பத்துக்கும் மேற்பட்ட முயற்சி  களை மேற்கொண்டனர் என்பது பலருக்கும் அதிர்ச்சியான தகவலாக இருக்கலாம்; ஆனாலும், அது உண்மைதான்.

காந்தியார் படுகொலை செய்யப்படுவதற்கு பத்து நாள்களுக்கு முன்புகூட (ஜனவரி 20 அன்று) காந்தியார்மீது வெடிகுண்டு வீசப்பட்டது. மயிரிழையில் காந்தியார் உயிர் தப்பினார்.

கடைசியில் சீட்டுக் குலுக்கிப் போடப்பட்டு அந்த அடிப்படையிலேயே நாதுராம் கோட்சே தேர்வு செய்யப்பட்டு ஜனவரி 30 ஆம் தேதி காந்தியாரின் கதையை முடித்தனர்.

பார்ப்பானே அந்தப் படுபாதகத்தைச் செய்து விட்டு காந்தியாரைக் கொன்றது ஒரு முசுலிம் என்று பிரச்சாரம் செய்து இந்து முசுலிம் கலவரத்தைத் தூண்டிவிட திட்டமிட்டனர்.

வானொலியில் உரையாற்றிய தந்தை பெரியார் தான் அந்தச் சதியை முறியடித்தார். காந்தியாரைக் கொன்றது முசுலிம் அல்ல - மராட்டிய பார்ப்பான் என்று கூறி அதே நேரத்தில் அமைதி காக்குமாறு வேண்டுகோளும் விடுத்தார்.

மராட்டிய மாநிலத்தில் பார்ப்பனர்கள் தாக்கப்பட்டனர் - அக்கிரகாரம் சூறையாடப்பட்டதுண்டு.

ஆனால், தந்தை பெரியார் அந்த நேரத்தில்கூட மிகுந்த பொறுப்புணர்வுடன் தமிழ்நாட்டை அமைதித் திசைக்கு அழைத்துச் சென்றார் என்பது குறிப்பிடத்தகுந்ததாகும்.

காந்தியாரைப் படுகொலை செய்த அந்தக் கூட்டம் - இந்தியாவை ஆளத் துடித்துக் கொண்டு இருக்கிறது - 2014 இல் நடக்க இருக்கும் மக்க  ளவைத் தேர்தலை இந்தக் கண்ணோட்டத்தில் அணுக வெகுமக்கள் கடமைப்பட்டுள்ளார்கள் என்பதை வலியுறுத்துகிறோம்.

               --------------------"விடுதலை” தலையங்கம் 30-1-2013