உண்மையான “திரிபுவாத திம்மன்கள் யார்?”

பார்ப்பன சனாதானிகளுக்கு சவுக்கடி கொடுத்தது: பாமரமக்களிடம் பகுத்தறிவைப் போதித்தது;அரசுகளையும் ஆட்சியாளர்களையும் அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கி மக்கள் நலனே முக்கியமானது என்பதை வலியுறுத்தி பல சாதனைகளைச் செய்த பெரியாரின் பச்சைஅட்டை“குடிஅரசு” தற்போது 2008 –இல் கூட பெரியார் தொண்டர்கள் மத்தியில் மட்டுமல்லாமல் அனைவர்களின் பார்வையிலும் பரபரப்பாக பேசப்பட்டு வருகிறது .

பெரியார் பெயரைச் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் ஒரு அமைப்பான பெ.தி.க. பெரியாரின் “குடிஅரசு” இதழ்களை நூலாக வெளியிடுகிறோம் என்று அறிவித்தது. பெரியார் நிறுவிய திராவிடர்கழகம் என்ற அமைப்பின் தலைவர் மானமிகு கி.வீரமணி அவர்களோ பதிப்புரிமை பெரியார் சுயமரியாதைப் பிரச்சார நிறுவனத்திடம் உள்ளது. வேறு யாரும் வெளியிடக்கூடாது என்று அறிவிப்புச் செய்து நீதிமன்றத்தில் தடைஆணையும் வாங்கி வைத்துள்ளார். அதையொட்டி வாதங்களும் எதிர் வாதங்களும் நடந்ததையெல்லாம் மற்றவர்கள் போல் நானும் கூர்மையாக கவனித்து வந்தேன்.

தற்போது அதுகுறித்து விவாதிப்பது நமது நோக்கமல்ல என்றாலும் பெரியாரின் கொள்கைகளை யாரும் திரித்துவிடக்கூடாது என்பதில் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.”குடிஅரசு” வெளியீடு நீதிமன்றத்தில் வழக்கு நிலுவையில் இருப்பதால் நாம் அதற்குள் செல்லாமல் பெரியார் கருத்தை யாரும் திரிக்க கூடாது என்பதை மட்டும் விவாதிக்க இருக்கிறோம். முதலில் இவ்விவாதம் “பெரியாரைத் திரிப்பது யார்? என்ற தலைப்பில் தொடங்கி தற்போது “திரிபுவாத திம்மன்கள் யார்?” என்ற தலைப்பில் நடந்து வருகிறது “புரட்சி பெரியார் முழக்கம்” இதழில்

கடைசியாக வந்த இதழில் “திரிபுவாத திம்மன்கள் யார்?” -3 இல் கீழ் கண்டவாறு எழுதியுள்ளனர்.

அது இதோ:

“ பெரியாரை பரப்புவதைவிட, திரிபுவாத திம்மன்களிடமிருந்தும் சுயநலத் துரோகி கூட்டத்திலிருந்தும் அவரைப் பாதுகாப்பதே முக்கியம்! (புத்தர் கொள்கையை திரித்தது போன்ற ஆபத்திலிருந்து) அய்யா அவர்தம் உண்மைத் தொண்டர்களின் பணி அதுதான்."
- மீ.கி.வீரமணி, 'விடுதலை' (30.8.2008)

மேலே எடுத்துக்காட்டிய "24 காரட் பொன் மொழிகளுக்கு" முழு உரிமை படைத்த ஒரே தலைவரான வீரமணி தான் 'திரிபுவாத திம்மன்' ஆக செயல்பட்டு வருகிறார் என்பதற்கு கடந்த இதழ்களில் பல்வேறு புரட்டல்களை 'புரட்சிப் பெரியார் முழக்கம்' எடுத்துக்காட்டியிருக்கிறது. ஆனால் 'விடுதலை'யின் 'அதிர்ச்சி' எழுத்தாளர்கள் பேனாவை மூடிக் கொண்டு விட்டார்கள்”

. இவ்விவாததில் கலந்து கொள்ளக் கூடாது என்று இருந்தேன். தவிர்க்க இயலாமல் கலந்து கொள்ளும் சூழலை இக்கட்டுரைத் தொடர் உருவாக்கிவிட்டது. குறிப்பாக மேற்கண்ட வரிகள் இவ்விவாதச்சூழலுக்கு தள்ளி விட்டது என்றே சொல்லலாம்.

இரண்டு அமைப்புக்களுமே பெரியாரின் கொள்கைகளை அவரவர்களின் சக்திக்கேற்ப பரப்பிவருகிறார்கள். அதில் எள்ளளவும் சந்தேகம் இல்லை. இவர்கள் இருவரும் அவரவர் அணுகு முறையில் சகோதரயுத்ததைத் தவிர்த்து பெரியார் கொளகையைப் பரப்பவேண்டும் என்பதே எனது விருப்பம் மட்டுமல்ல அனைவரின் விருப்பமாகும். குறிப்பாக திராவிடர்கழகத்தில் தொண்டாற்றாமல் பெரியார்கொள்கையை பேசுபவர்கள் மிகக் குறைவே. அப்படிப்பட்டவர்கள் நேற்றுவரை ஒன்றாக தொண்டாற்றியவர்களைப் பற்றி எழுதும் போது குறைந்த பட்சம் மரியாதைக்குறைவின்றி நாகரிகமாக, சுயமரியாதைக்கு பங்கமின்றி எழுத வேண்டும் என்பதே நமது வேண்டுகோள்.

எங்கோ ஒரு மூலையில் உள்ள சிற்றூரில் பிறந்த என்னைபோன்றவர்கள் பெரியார் தொண்டனாகப் பரிணமித்ததுக்கு நீங்கள் குறிப்பிடும் “விடுதலையின் அதிர்ச்சி எழுத்தாளர்கள்” தான் காரணம்.அதிர்ச்சி எழுத்தாளரின் எழுத்து தமிழ் மக்களுக்கு விடுதலையை “விடுதலை” மூலம் வாங்கித்தந்துள்ளதுக்கு சான்றுகள் ஏராளம் உண்டு. அதை அப்புறம் பார்ப்போம்.
திரிபுவாதத்தை உண்மையில் செய்வது யார்? என்பதைப் பார்ப்போம்.

. திரிபுவாதத் திம்மன்கள் –யார்? -2 இல் கீழ்கண்டவாறு எழுதியுள்ளார் அந்த “ஆணவ எழுத்தாளர்” ( நம்மாலும் இப்படி அடைமொழியுடன் எழுத முடியும் என்பதற்காக எழுதப்பட்டதே தவிர யாரையும் நோகடிக்க வேண்டும் என்பதற்காக அல்ல என்பதை புரிந்து கொள்ளவும்)

“இதிலே இன்னுமொரு புரட்டையும் வீரமணி செய்தார். 1982 ஆம் ஆண்டுக்குப் பிறகுதான் கி.வீரமணி, உச்சநீதிமன்றத்தின் சட்டத்துக்கு புதிய வியாக்யானம் தரத் தொடங்கினார். அதுதான் உச்சநீதிமன்றத் தீர்ப்பு அனைத்து சாதியினருக்கும் அர்ச்சகராக தடை விதிக்கவில்லை என்ற வியாக்யானம். தமிழக அரசு மகராசன் குழுவை நியமித்ததோ - 1979 ஆம் ஆண்டில். இதற்கும் ‘அறிவுசார் சொத்துரிமை’ கோர முடிவு செய்துவிட்ட கி.வீரமணி, ஒரு போடு போட்டார். தாம், இப்படி ஒரு கருத்தை கூறிய பிறகு தான், எம்.ஜி.ஆர். அரசு ஏற்றுக் கொண்டு மகராசன் குழுவையே நியமித்தது என்று கூறிவிட்டார். அதாவது, 1982 இல் இவர் தெரிவித்த கருத்தையேற்று, 1979 இல் எம்.ஜி.ஆர். அரசு மகராசன் குழுவை நியமித்ததாம்! “அனைத்து சாதியினரும் அர்ச்சகராக வேண்டும் - ஏன்?” என்ற நூலிலேயே இந்த ‘அறிவுசார் அபத்தங்களும்’ இடம் பெற்றுள்ளன!


“அனைத்துச் சாதியினருக்கும் அர்ச்சகர் உரிமை ஏன்?” என்பதுதான் நூலின் தலைப்பேதவிர “அனைத்து சாதியினரும் அர்ச்சகராக வேண்டும் ஏன்? என்பதல்ல என்பதை இக்கட்டுரை எழுத்தாளருக்கு சுட்டிக்காட்ட விரும்புகிறேன். இந்தத் தொடரின் ஆரம்பத்தில் நூலின் தலைப்பை சரியாகச் சொன்னவர் நாம் மேலே சுட்டிக்காட்டிய பகுதியில் தவறாக சுட்டியது தெரிந்தே செய்ததா? அல்லது தெரியாமல் செய்ததா? இக்கட்டுரையாளர் சுட்டிக்காட்டுகிறாரோ இல்லையோ ஏன் அப்படி எழுதினார் என்ற உண்மையை நாம் தெரிந்து கொள்வோம்.


“தமிழக அரசு மகராசன் குழுவை நியமித்ததோ - 1979 ஆம் ஆண்டில். இதற்கும் ‘அறிவுசார் சொத்துரிமை’ கோர முடிவு செய்துவிட்ட கி.வீரமணி, ஒரு போடு போட்டார். தாம், இப்படி ஒரு கருத்தை கூறிய பிறகு தான், எம்.ஜி.ஆர். அரசு ஏற்றுக் கொண்டு மகராசன் குழுவையே நியமித்தது என்று கூறிவிட்டார். அதாவது, 1982 இல் இவர் தெரிவித்த கருத்தையேற்று, 1979 இல் எம்.ஜி.ஆர். அரசு மகராசன் குழுவை நியமித்ததாம்! “அனைத்து சாதியினரும் அர்ச்சகராக வேண்டும் - ஏன்?” என்ற நூலிலேயே இந்த ‘அறிவுசார் அபத்தங்களும்’ இடம் பெற்றுள்ளன!”

இக்கட்டுரையாளர் சொல்ல வருவது “கி. வீரமணி அவர்கள் 1982 இல் சொன்ன கருத்தை ஏற்று 1979 இல் எம்.ஜி.ஆர் அரசு மகராசன் குழுவை எப்படி அமைக்க முடியும் என்பது”.சரிதானே. எப்படி அமைக்க முடியும்? இக்கட்டுரையாளர் சாதிக்க விரும்புவது வீரமணி இப்போது மட்டுமல்ல எப்போதும் திரிபுவாதி தான் என்பதைத் தவிர வேறு இல்லை.

“ அனைத்துச் சாதியினருக்கும் அர்ச்சகர் உரிமை ஏன்?” என்ற நூலில் கட்டுரையாளர் குறிப்பிடும் திரிபுவாதத்திற்கான வாசகம் ஏதாவது உள்ளதா? என்று நாம் தேடிப்பார்த்ததில் கீழ்கண்ட உண்மை உறுதியானது.

அந்த உண்மை இதோ:

“ நமது அறிவுஆசான் தந்தைபெரியார் அவர்கள் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப கோயில் கருவரைக்குள் (கர்ப்பகிரகம்) நுழைய சாதிப் பாகுபாடின்றி அனைவருக்கும் உரிமை என்பது, அனைத்துச் சாதியினரும் அர்ச்சகாரக வாய்ப்பு அளிப்பதன் மூலமே ஏற்பட முடியுமென்று கூறித்தான். அன்று ஆட்சியிலிருந்த – மதிப்பிற்குறிய கலைஞர் தலைமையில் இருந்த தி.மு.க. அரசினை வலியுறுத்தினார்கள்.

அதன் தொடர்ச்சியாக 1970 ஆம் ஆண்டு இத்திருத்தம் சட்டமாக தமிழக சட்டமன்றத்தில் திமு.க. ஆட்சியில் நிறைவேறியது.இதனை எதிர்த்து பார்ப்பனர்கள் சுப்ரீம் கோர்ட்டிற்குச் சென்றனர்.

“அப்ரேசன் வெற்றி, ஆனால் நோயாளி செத்தார்” என்பது போல் அரசியல் சட்டத்தின் 25, 26 –வது விதிகளுக்கு முரணல்ல, சட்டம் செல்லும் என்று கூறி நடைமுறைப்படுத்துவதற்கு குறுக்குச்சால் ஓட்டினார்கள். அய்யா மறைவுக்குப் பின் அன்னை மணியம்மையார் தலைமையில் கழகம் தொடர்ந்து போராடிவந்தது.

தந்தைபெரியார் அவர்களது நூற்றாண்டு விழாவினை மதிப்புக்குரிய எம்.ஜி.ஆர். தலைமையில் நடந்த அ.இ.அ.தி.மு.க அரசு அமைத்த குழுவின் தீர்மானத்திற்கும், நமது வற்புறுத்தலுக்கும் ஏற்ப, ஜஸ்டிஸ் திரு. மகராசன் அவர்கள் தலைமையில் ,திருமுருக கிருபனந்த வாரியார், பல குருக்கள், இந்து மத அபிமானிகள்,ஆஸ்திக சிரோன்மணிகள் ஆகிய 12 பேர்களையும் இந்து அறநிலையப் பாதுகாப்புத் துரை கமிசனரையும் உள்ளடக்கி ஒரு வல்லுநர் குழு போடப்பட்டு, அது அதன் அறிக்கையை 1982 ஆம் ஆண்டு தந்தது.
அதன்படி அர்ச்சகர்களை சாதி வேறுபாடின்றி தேர்ந்து எடுத்து பயிற்சி அளிக்க ஆகமக் கல்லூரி ஏற்பாடு செய்யவேண்டும் என்று பரிந்துரை செய்திருந்தது”.


------------------------------“ அனைத்துச் சாதியினருக்கும் அர்ச்சகர் உரிமை ஏன்?” என்ற நூலில் பக்கம் 34 -35

1982 இல் இவர் தெரிவித்த கருத்தையேற்று, 1979 இல் எம்.ஜி.ஆர். அரசு மகராசன் குழுவை நியமித்ததாம்! “அனைத்து சாதியினரும் அர்ச்சகராக வேண்டும் - ஏன்?” என்ற நூலிலேயே இந்த ‘அறிவுசார் அபத்தங்களும்’ இடம் பெற்றுள்ளன!”
என்று உண்மைக்கு மாறாக எழுதியது அதிர்ச்சி எழுத்தாளரா? ஆணவ எழுத்தாளரா? பெரியாரின் தொண்டர்களே வெறும் கண்ணில் பார்த்தாலும் சரி, ஈரோடு கண்ணாடி போட்டுப் பார்த்தாலும் சரி ; யார் புரட்டிப் பேசுவது, திரிபுவாததிம்மன்கள் – யார்? என்ற உண்மையை ஊருக்கு உரையுங்கள்.

“ அனைத்துச் சாதியினருக்கும் அர்ச்சகர் உரிமை ஏன்?” என்ற நூல் மிகச்சிறந்த வரலாற்று ஆவனம். நூலினைத் தொகுத்தவர் தி.க. பொதுச்செயலாளர் மானமிகு கலி. பூங்குன்றன் அவர்கள் ஆவார்.அந்நூலில் எனது அறிவுக்கு எட்டிய வரை எந்த திரிபும் இல்லை. இப்போதும் அந்நூல் விற்பனைக்கு கிடைக்கிறது. வாய்ப்புள்ளவர்கள் அந்நூலை வாங்கிப் படித்து உண்மைத்தன்மையை அறியுங்கள். தெளியுங்கள். நன்றி.