நம்மை திராவிடர் என்று சொல்லாமல் தமிழர்கள் என்று சொன்னால் ஆகாதா?

இன்று நான் திராவிடர் கழகத்தைப் பற்றி எடுத்துச் சொல்வதை நீங்கள் தயவு செய்து கவனமாகக் கேட்க வேண்டும். ஆனால் கேட்டவற்றை உடனே நம்ப வேண்டுமென்று சொல்லவில்லை. கேட்பவற்றை மனதிலே இருத்தி ஆராய வேண்டும். நான் சொன்னவைகளுக்கு யாராவது மாறுபாடாகச் சொன்னாலும் இரண்டையும் வைத்து நாட்டின் நிலைமையை நன்றாக ஆராய்ந்து பின் எது சரி என்று தோன்றுகிறதோ அந்தப்படி நடக்க வேண்டும் என்று நான் உங்களை முதன்முதலாகக் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

மனிதன் மற்ற ஜீவ பிராணிகளை விட கொஞ்சம் அதிக அறிவு உள்ளவன். ஆகையினால் அந்தப் பகுத்தறிவைக் கொண்டு சிந்திக்க வேண்டுகிறேன்.

தோழர்களே! இந்நாட்டுக்குரிய மக்கள் நாம் நாம் திராவிடர் நாட்டு மக்கள் என்று கூறப்பட்டு வருகிறோம். யாராலே, எப்பொழுது அந்தப் பெயர் வந்தது என்பது பற்றி இப்பொழுது விவரிக்க சமயம் இல்லை. அது தேவையும் இல்லை. ஆகவே நம் மக்களுக்குத் திராவிடர் என்பதைத் தவிர வேறு பெயர் இன்றைய தினம் சொல்வதற்கு இல்லை. ஏதாவது சொல்ல வேண்டுமானால் சூத்திரர், தாசர் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். ஆனால் அந்தப் பெயர் மிகவும் இழிவான கருத்துடையதாகும். இந்த நாட்டிலே மொத்த ஜனத்தொகையில் 100-க்கு 3-பேராகிய பார்ப்பனரைத் தவிர்த்து மற்ற எல்லா பேர்களும் சூத்திரர்கள்தான். அந்தச் சூத்திரர்களைத்தான் நான் இன்று திராவிடர்கள் என்று குறிப்பிடுகிறது.

பார்ப்பனர் தன்மை என்பது ஆரியம் எனப்படுவது. நம்மை திராவிடர் என்று சொல்லாமல் வேறு பெயரால் அழைத்துக் கொள்ளலாம் என்றால், மேலே சொல்லியபடி சூத்திரர்கள் என்று சொல்வதைத் தவிர வேறு வழி இல்லை. தமிழர்கள் என்று சொன்னால் ஆகாதா என்றால், இந்த சூத்திரத்தன்மையை அது குறிப்பிடவில்லை. ஒரு காலத்திலே தமிழர்கள் என்று குறித்து இருக்கலாம். ஆனால் இப்பொழுது அது மொழியின் பேரால் போய்விட்டது. ஆகையால் தமிழர் என்று இப்பொழுது சொன்னால் அந்த மொழியைப் பேசுகிறவர்களை மாத்திரம் குறிக்கிறது. அதில் பார்ப்பானும் சேர்ந்து கொள்ளுகிறான். ஆகையால்தான் சூத்திரன் என்ற அர்த்தம் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஆகவே நாம் திராவிடர்கள் என்று குறிப்பிடுவதிலே, யாரை குறிப்பிடுகிற தென்றால், பார்ப்பனரைத் தவிர்த்த மற்ற மக்களை, சமுதாயத் துறையில் சூத்திரர்கள் என்றும், பஞ்சமர்கள் என்றும், நீசர்கள் என்றும் சொல்லப்படுகிறவர்களைத்தான்.

ஆகையால், இன்று நமக்குத் திராவிடர் சமுதாயத் துறையிலே உள்ள இழிவு நீக்கப்பட வேண்டும் என்பது தான் முக்கிய கொள்கை. திராவிடர்கள் இன்றைய தினம் என்ன நிலைமையில் இருக்கிறார்கள்? 100-க்கு 98-பேர்கள் உள்ள சமுதாயம் நீச ஜாதி. ஆனால், 100-க்கு மூன்று பேர் இருக்கிற சமுதாயம் பார்ப்பன ஜாதி. அதாவது மேல் ஜாதி. இந்த நிலை மாறவேண்டும்.

தோழர்களே! இந்தச் சூத்திரர்கள் என்று சொல்லப்படுகிற நாம் தான், இந்த நாட்டு பழங்குடி மக்கள். பார்ப்பனர் என்று சொல்லப்படுபவர்கள் இந்த நாட்டுக்கு, வெளி நாடுகளிலிருந்து பிழைப்புக்காக குடியேறினார்கள் என்பது எல்லோருக்கும் தெரியும். இது நான் சொல்லுவதில்லை. ஆதாரத்தின்படி, ஆராய்ச்சியின்படி, பார்ப்பனரால் எழுதி வைத்திருக்கிற ஆதாரத்தின்படி ஆரியன் என்றும், இந்த நாட்டுக்குப் பிழைக்க வந்தவன் என்றும் சொல்லப்படுகிறது. இவர்கள் ஆரிய முறைப்படி நடக்கிறார்கள். இந்த பார்ப்பனர்கள் இந்த நாட்டுக்குச் சுமார் இரண்டாயிரம் மூவாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னேயே பிழைக்க வந்தவர்கள். வந்ததும் இந்த நாட்டு வாழ்க்கைக்குச் சம்பந்தப்படாமல் இந்த நாட்டு வளப்பத்தை அனுபவிக்கத் தொடங்கிவிட்டார்கள்.

நாம் உழைக்கிறோம், உழுகிறோம்; நம்மால்தான் மக்களுக்கு உணவு அளிக்கப்படுகிறது. நாம் வேளாண்மை செய்யாவிட்டால் இந்த நாட்டு மக்களுக்கு உணவு இல்லை. நாம்தான் நெசவு செய்கிறோம். நம்மால்தான் அத்தனை பேருக்கும் உடை, துணி கிடைக்கிறது. நாம் தான் வீடு கட்டிக் கொடுக்கிறோம். ஆகவே நம்மால் தான் இந்த நாட்டு மக்களுக்கு இருக்கிற வசதி எல்லாம் செய்யப்பட்டிருக்கிறது. ஆகவே ஒரு நாட்டு மக்களுக்கு உணவு, உடை, வீடு முதலியன வசதியளிக்கும் நாம்தான் சூத்திரர்கள் என்று இழிவு படுத்தப்பட்டு இருக்கிறோம்.

பார்ப்பனன் எங்காவது உழுகிறானா? எந்தப் பார்ப்பாத்தியாவது வீடு கூட்டுகிறாளா? கல்லுடைக்கிறார்களா? ஏன்? இவை எல்லாம் அவர்கள் செய்தால் பாவம் என்று எழுதி வைத்திருக்கிறார்கள். ஆகையால் இவை எல்லாம் மாறி நாம் முன்னேறவேண்டுமென்றுதான் கேட்கிறோம்.

மற்றவர்களுக்கெல்லாம் உயர்ந்த வசதியாக, பார்ப்பானாக இருப்பதால்தான் 100-க்கு 100-பேர் படித்திருக்கிறார்கள். ஆனால் நாம் சூத்திரர்களாக ஆக்கப்பட்டிருப்பதால் தான் தற்குறிகளாக சகல தொழில்களும் செய்யும்படியாக ஆகிவிட்டோம். அவர்கள் இன்றைய தினம் மோட்சத்திற்கு டிக்கட் கொடுக்கிறார்கள். கடவுளுக்கு அடுத்தபடியில் இருக்கிறார்கள். நம்முடைய மதத்தின் தத்துவத்தின்படி பார்ப்பான்தான் படிக்க வேண்டும்; சூத்திரன் படிக்கக்கூடாது; பார்ப்பனனுக்குத் தொண்டு செய்ய வேண்டுமென்று இருக்கிறது. மதத்தின் பேரால் கடவுள் சொன்னார் என்கிற பேரால் இருந்து வருகிறது. மற்றவர்கள் எல்லாம் தற்குறிகளாக இருந்து வருகிறார்கள்.

இவற்றைப் பற்றி நாம் கவனிப்பது இல்லை. அதாவது கவனிக்கப் போனால், மதம் என்ன சொல்லுகிறது? கடவுளுக்கு இது விரோதம். சாஸ்திரம் என்ன சொல்லுகிறது? என்று பார்க்கிறோம். ஆனால், இதை மக்களுக்கு எடுத்துக் சொல்லும் பொறுப்பில் இதுவரை யாரும் புறப்பட்டதில்லை, எங்களைத் தவிர. நாங்கள் தான் தோன்றி இருக்கிறோம். நாங்கள் என்ன பெரிய வீரர்களா? இல்லை மகா சூரர்களா? நமக்கு முன்னால் இருந்த 63-நாயன்மார்கள், ஆழ்வார்கள், மகாத்மாக்கள் எல்லோரையும் விட நாங்கள் என்ன உசத்தியா? இப்பொழுது தான், சட்டசபையிலே மெம்பராக தலைவராக இருக்கும் சிவவண்முகம் பிள்ளையால் கேட்க முடியுமா? சர்.சண்முகம் செட்டியார், சர் ராமசாமி முதலியார், ராஜா சர் முத்தையா செட்டியார், பெரிய பெரிய அரசாங்கப் புலவர்கள் இருக்கிறார்களே, இவர்களுக்காவது வாயில் வருமா? முடியவே முடியாது! காரணம்? இவர்கள் எல்லாம் பார்ப்பானுக்கும் அவனால் ஆக்கப்பட்ட மதம், சாஸ்திரம், கடவுள் ஆகியவற்றுக்கும் பயந்து கொண்டு இருக்கிறார்கள். ஆனால் இன்றைய தினம் நாங்கள் அவற்றை லட்சியப்படுத்துவது இல்லை. ஏன்? என்றால் எங்களுக்கு இதைப் பற்றிய கவலையோ பயமோ கிடையாது. இந்த காரியத்திற்கு எங்களைத் தவிர, இன்றும் வெகுநாட்கள் வரை யாரும் தோன்றமாட்டான் என்பது உறுதி.

சுதந்திர சர்க்கார், "தீண்டாமையை ஒழித்தோம்", அப்படி இப்படி என்று எல்லாம் ஒப்பாரி வைக்கிற காங்கிரஸ்காரன் வாயில் கூட ஜாதியை ஒழித்தோம், சாஸ்திரங்கள், கடவுள்கள் எல்லாம் ஒதுக்கிவிட்டோம் என்று வந்ததே கிடையாது.

ஆகையால் இந்த அருமையான காரியத்தைத் திராவிடர் கழகம்தான் செய்து வருகிறது என்பது அனைவருக்கும் தெரியும். எங்களுக்கு இந்த நாட்டுக் கடவுள்களைப் பற்றி கவலை இல்லை. கடவுள்களை எல்லாம் குழவிக் கற்கள், மண்ணாங்கட்டிகள், மாடு, பாம்பு, கழுகு என்றும், சாஸ்திரங்களை எல்லாம் குப்பை கூளங்கள் என்றும், ஆபாசங்கள் நிரம்பியது என்றும், மதத்தை முட்டாள்தனம் என்றும், அடிமைக்கட்டுப்பாடானது என்றும் நினைக்கிறோம். ஜாதி ஒழிய வேண்டுமென்றுதான் அர்த்தம், சாஸ்திரப் புராணங்களைக் கிழித்துக் குப்பையில் போட வேண்டியதுதான். நெருப்பு வைத்து கொளுத்த வேண்டியதுதான் என்று அருத்தம். ஏன் ஜாதி கூடாது என்றால் ஜாதியைக் கூறக்கூடிய ஆதாரங்களும் ஜாதி உற்பத்தி செய்த கடவுளும் மதமும் கூடாது என்றுதான் அர்த்தம்.

இவற்றைச் சொல்ல இன்று யார் சம்மதிப்பார்கள்? இவர்களிடம் போய் சிலப்பதிகாரத்தில் ஜாதி இருக்கிறது; ராமாயணத்தில் ஜாதி இருக்கிறது என்று சொன்னால் அப்படியானால் நமக்கும் இருக்கட்டும் ஜாதி என்பார்களே தவிர அவை தவறு என்று சொல்ல எங்களை விட்டால் வேறு ஆள் இல்லை. எங்களைத் தவிர வேறு யாருக்கும் தைரியமும் வராது. வருமா என்று நீங்கள் சிந்தித்துப் பாருங்கள்.

தோழர்களே! இன்று நம் பெண்களைத் திருத்தினாலும் திருத்தலாம். ஆனால் படித்த அறிவாளிகளை அய்க்கோர்ட் ஜட்ஜீகளை, மாபெரும் டாக்டர், புலவர்களை, பண்டார சன்னதிகளைத் திருத்துவது கடினம். இன்று வரையில் மேற்கண்டவர்கள் உள்பட நாம் எல்லாம் பார்ப்பனர் வைப்பாட்டி மகன் அடிமை என்று தான் இருக்கிறது. ஆகவேதான் இவை எல்லாம் ஒழிய வேண்டும் என்று நாங்கள் பாடுபடுகிறோம். அவர்களுக்கு ஏனோ மான ஈனமில்லை.

ஆகவே தோழர்களே! இவற்றை எல்லாம் சொல்லி நாங்கள் கடவுள் இல்லை என்ற சொல்ல வந்ததாக நீங்கள் நினைக்கக் கூடாது. கடவுள் உண்டா, இல்லையா என்பது உங்களிடம் பேசுகிற பேச்சல்ல. அது அறிவுப் பேச்சு. ஆனால் உலகத்திலே 250-கோடி மக்களில் 20-கோடி மக்களாகிய நமக்குத்தானே பலகோடி கடவுள்களும், சாஸ்திரமும், மதமும், ஜாதியும் இருக்கின்றன. மீதி உள்ளவர்கள் எல்லோருக்கும் ஒரே கடவுள் ஒரே மதம் என்ற முறையில் மனிதர்களாகத்தானே வாழுகிறார்கள். கிறிஸ்தவர்கள், முஸ்லிம்கள் இவர்களுக்குள்ளே ஜாதி வேறுபாடு உண்டா? இவர்களுக்கு மதம் இல்லையா? சாஸ்திரம் இல்லையா? வேதம் இல்லையா? ஆனால் இவை ஏதும் ஜாதியைக் குறிப்பிடுபவையல்ல. இதைப் போல நாமும் ஜாதியற்று, மதம் அற்று, இதைக் காட்டுகிற சாஸ்திரம் அற்று வாழவேண்டுமென்று சொன்னால் எல்லோரும் நாசக்காரர்களாய் மதத் துரோகிகளாய் மதிக்கப்படுகிறோம்.

இன்று உண்மையிலேயே இவ்வளவு விஞ்ஞான அறிவு ஏற்பட்ட பிறகும் நாம் முட்டாள்களாக பழைய கருத்துக்களையே கட்டி அழுகிறோம். இன்று ஆகாய கப்பல்களும், கம்பியில்லா தந்தியும், ரேடியோவும் வந்து நம்மை அதிசயப்படுத்துகிற சமயத்தில், நாம் தேர் திருவிழாவும் கும்பாபிஷேகமும் செய்கிறோம். 20-மணி நேரத்தில் அமெரிக்கா போகிறான். ஆனால், நாம் கட்டை வண்டி கட்டிக் கொண்டு பிரயாணம் செய்கிறோம்.

ஆகையால் நாம் எடுத்துக் கொள்கிற முயற்சியின் பயனாக, சமுதாயத் துறையில் நாம் செய்கிற முயற்சியின் விளைவாக சுமார் அய்ந்து வருடத்திற்குள் பார்ப்பானோ, பறையனோ, சூத்திரனோ, பஞ்சமனோ, இருக்கக்கூடாது. இந்த மாதிரியான உணர்ச்சி வந்தால்தான் நமக்கு நன்மை கிடைக்கும். மற்றபடி சுதந்திரமோ, சுயராஜ்யமோ வந்தால் நம் அறிவு வளர்ந்து நாம் முன்னுக்கு வரமுடியாது. ஆகவே, எல்லோரும் இதற்காகப் பாடுபட வேண்டும் என்று சொல்லுகிறேன்.

இன்று நமக்கு இவற்றின் பேரால் அறிவு மட்டும் கெட்டுப் போவதில்லை. ஏராளமான பணமும் பாழ் செலவு செய்யப்படுகிறது. எவ்வளவு பணம் இந்த கடவுள்களால் வரும்படி வருகிறதெனப் பாருங்கள். திருப்பதி கோவிலுக்கு ஒரு வருடத்திற்கு 40-லட்சம் ரூபாய் வரும்படி இதையெல்லாம் அனுபவிப்பவர்கள் யார்? மதுரை கோவிலுக்கு 7, 5-லட்ச ரூபாய் வரும்படி; இதையெல்லாம் யார் உண்டு கொழுக்கிறார்கள்? சிறீங்கத்துக்கு 10-லட்சம் ரூபாய் வரும்படி. இதையெல்லாம் யார் மோசடி செய்கிறார்கள்? இவை மக்களுடைய முன்னேற்றத்திற்கு உபயோகப்படுத்தப்படுகிறதா? பின் எங்கே போகிறது? பாழும் மதில்களைக் கட்டுவதற்குச் செலவு செய்யப்படுகிறது. அர்ச்சகர்கள் தொந்தி நிரம்புகிறது. இந்தப் பாழாய்ப் போகும் பணத்தில் ஒரு பகுதியை மக்கள் முன்னேற்றத்திற்காக விஞ்ஞான ஸ்தாபனங்கள் ஏற்படுத்த, அறிவு ஊட்டும் அலுவலகங்களைச் செய்யும்படி செய்தால் எவ்வளவு நன்மையாக இருக்கும்?

ஆகையால் இனி கடவுள்கள் என்ற பெயரால் ஒரு காசுகூட கொடுக்கக்கூடாது. பத்து சதுர அடி நிலம் கூட கொடுக்கக் கூடாது. நாம் உண்டாக்கின சாமி, நம்மால் கட்டப்பட்ட கோவில், ஆனால் நாம் அதைத் தொடக்கூடாது. நாம் தொட்டால் சாமி செத்துப் போகும். கும்பாபிஷேகத்துக்கு நாம் செலவு செய்கிறோம். ஆனால் பார்ப்பான் சாமியைத் தொடுவது, சாப்பாடு போடுவது, சகலவற்றிலும் அவனுக்குத் தான் அதிகாரம்.

ஆகையால் இந்த மாதிரியான கண்மூடித்தனமான உணர்ச்சிகளை விட்டுவிட்டு அறிவைக் கொண்டு சிந்திக்க வேண்டும். அப்படி நடந்தால் இந்த ஆயிரம் வருடக் கணக்காக நமக்கும் நம் தாய்மார்களுக்கும் இருந்து வருகிற சூத்திரப் பட்டம் பறந்துபோகும்.

இதற்காகத்தான் நாங்கள் சமுதாயத் துறையில் சமத்துவம் வேண்டுமென்று கேட்கிறோம். மக்கள் பிறவியிலே உயர்வு தாழ்வு இருக்கக் கூடாது. எனவே தோழர்களே! சமுதாயத்துறையில் எங்களுடைய திட்டத்தை எடுத்துச் சொன்னோம். இது சரி என ஒப்புக் கொண்டால் நீங்கள் அதன்படி நடக்க வேண்டுமென்று சொல்கிறேன்.

　
----------- 26.07.1951-இல் ஈரோடு பொதுக் கூட்டத்தில் தந்தை பெரியார் அவர்கள் ஆற்றிய சொற்பொழிவு. "விடுதலை", 30.07.1951