சித்திரையில் புத்தாண்டாம் தை கூடாது என்கிறது ஆரியக் கூட்டம்-2

- நேற்றைய தொடர்ச்சி...

(தை முதல் நாள் தமிழ்ப் புத் தாண்டு என்று முதல்வர் கலை ஞரின் சட்டத்தை மாற்றி சித்திரை முதல் நாள்தான் தமிழ்ப் புத்தாண்டு எனும் ஆரிய சிந்தனைக்கு மறுப்பாக இக்கட்டுரை).

திருவள்ளுவர் ஆண்டு என்னும் சகாப்தத்தினைத் தமிழறிஞர் நடை முறைக்குக் கொண்டு வந்தது, தமிழர்க்கு ஒரு தொடர் ஆண்டு அமைய வேண்டும் என்பதே. திருவள்ளுவர் ஆண்டு தை மாதத்தினைத்தானே முதல் மாதமாகக் கொண்டுள்ளது. அதில் இவர்கள் கேட்கும் அறிவியல் சிந்தனை இல்லையே. தெளிவான தமிழுணர்வு தானே உள்ளது. அதுபோலவே சித்தி ரைக்குப் பதிலாக தை என்பதில் தமிழுணர்வு வேரூன்றி இருப்பதை ஏன் எதிர்க்கிறார்கள்?

தைக்கு எதிரான போராட்டம்

போகிற போக்கைப் பார்த்தால் தை என்ற சொல்லே இனி இந்த ஆரியக் கூட்டத்திற்கு நாராச வார்த்தையாக நாவில் நடமிடும் போலும்.

தி.மு.க. தலைவர் 2008 ஜனவரி 10ஆம் நாள், சென்னை சங்கமம் துவக்க விழாவில் 2009 முதல், தமிழ்ப்புத்தாண்டு சித்திரை முதல் நாளுக்குப் பதிலாகத் தை முதல் நாள் கொண்டாடப்படும், அதற்கான சட்டம் இயற்றப்படும் என்றார்.

சொல்லப்போனால் தமிழ் அறிஞர் களுக்கு முன்னாலே, முதன் முதலாக, சித்திரையில் ஆண்டு தொடங்கப்படுவ தற்கான ஆபாசக்கதையினைப் பெரியார் எடுத்துக்காட்டிச் சித்திரை மாதத்திற்குப் பதில் தைத் திங்களில் தமிழ்ப் புத்தாண்டு தொடங்க் வேண்டும் எனும் கோரிக் கையை முன் வைத்தவர் தமிழர் தலைவர் ஆசிரியர் தான்.

 

கலைஞர் அறிவித்ததற்கேற்ப ஜனவரி 23, 2008 அன்று தமிழ்ப் புத் தாண்டு அறிவிப்பு சட்டமுன் வரை வினை முதல்வர் கலைஞரால் தாக்கல் செய்யப்பெற்று பிப்ரவரி 1, 2008 அன்று சட்டமன்றத்தில் ஒரு மனதாக நிறை வேற்றப்பட்டுச் சட்டமாகியது. நன்கு கவனிக்க வேண்டும். ஒரு மனதாக நிறைவேறியது. அப்போது எதிர்க் கட்சியாக இருந்த செல்வி ஜெயலலிதாவின் அ.தி.மு.க எதிர்க்கவோ, சட்டசபை வெளிநடப்புச் செய்யவோ, எவ்வித எதிர்ப்பும் காட்டவில்லை.

சட்டமன்றத்தில் ஃபிப்ரவரி 9 அன்று சட்டம் நிறைவேறியதைத் தொடர்ந்து சங்கத்தமிழ்ப் பேரவை எனும் அமைப் பினர், புரட்சிகரமான சட்டமாற்றத்தைக் கொண்டு வந்ததற்குக் கலைஞருக்குப் பாராட்டு விழா நடத்தினர்.

கலைஞர் அவர்கள் சுயநலத்திற்காகவும், சுயவிளம்பரத்திற்காகவுமா சட்டம் நிறைவேற்றினார்? எந்தத் தமிழறிஞர் தை மாதம் முதல் நாளைத் தமிழ்ப் புத்தாண்டு என்று அறிவிக்கும் படி கேட்டார்கள்? என்று போலிக்கூச்சல் போடுவோரே, தமிழ் அறிஞர்கள் பாராட்டு விழாவை வள்ளுவர் கோட்டத்தில் நடத்தியது சான்று இல்லையா? கலை ஞர் அப்பாராட்டு விழாவில் பேசுகையில், தமிழ் அன்னையின் முக்கியத்துவத் தையும், தமிழ் மொழியின் கவுரவத் தையும் மீட்டிடத்தான் சட்டம் கொண்டு வரப்பட்டது என்று தெளிவுபடுத்தினார்.

இங்கே மற்றுமொரு தகவலைப் பகிர்ந்து கொள்வோம்.

தி.மு.க. அரசு கொண்டு வந்த சட்டம் பிப்ரவரி 1, 2008. எனவே ஜனவரி 14, 2009ல் தான் தமிழ்ப் புத்தாண்டு கொண்டாட்டம் வரும். இதற்கிடையில் ஏப்ரல் 13, 2008 அன்பு சித்திரை மாதப்பிறப்பை ஆரியர்கள், ஆரியர்களின் அடிவருடிகள் கொண்டாடினர். இந்து அறநிலையத்துறை ஆலயங்களில் பஞ்சாங்கம் வாசிப்பது, சிரிப்பு வழிப்பாட்டைப் பன்னிரெண்டு மணிக்குச் செய்யும் ஆகமவிதிக்கு முரணான செயல்கள் தாமாக நின்று போயின.

சிலர் வீம்புக்கு ஏதோ ஒன்றிரண்டு இந்து அறநிலையத்துறை நிருவாகத்தின் கீழ் வராத கோயில்களில் சித்திரைத் தமிழ்ப்புத்தாண்டு என்று கதை பேசினர்.

ஆனால் ஜனவரி 14, 2009ல் மக்கள் தமிழ்ப்புத்தாண்டு வாழ்த்துக்களைத் தைத்திங்களில் கூறி மகிழ்ந்தனர். தமிழ் உணர்வாளர்கள் உள்ளங்களில் மகிழ்ச்சிப் பொங்கல் பொங்கியது. இவ்வளவு தூரம் இல்லாமல், பொங்கல் திருநாளை, உழைப்பின் உயர்வு நாளைக் கரிநாள் என்று பொய்யுரை வேறு அவாள் பகன்றனர். பொங்கல் நாள் உத்திராயண நாள் கரி நாளாம். சித்திரையினையே மக்கள் ஏற்றனர். தை மாதத்தை மக்கள் ஏற்கவில்லை என்போர் சும்மா இருந்தார்களா? மக்கள் தான் ஏற்கவில்லை என்கிறீர்களே, பின் எதற்கு நீதிமன்றத்தின் நெடிய படிக்கட்டுகளில் தடம் பதித்து வழக்கு மன்றம் போனீர்கள்? நீதிமன்றம் சென்று முட்டினர்.

மக்களிடம் இவர்கள் கருத்து எடுபட வில்லை. சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் மணி எனும் ஆரியக்குஞ்சு 12 பேரைச் சேர்த்துக் கொண்டு ஒரு வழக்கும், டிராபிக் ராமசாமி என்ற பார்ப்பனர் தனியே ஒரு வழக்கும் தொடர்ந்தனர்.  அதற்கு சட்டமாற்றத்தை எதிர்த்து - அதாவது தைதான் தமிழ்ப் புத்தாண்டு என்பதை எதிர்த்து அரசியல் சட்டத்தின் துணையை வேறு நாடினர். டிராபிக் ராமசாமி, தன் மனுவில் அரசு கொணர்ந்த சட்டம் அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்திற்குப் புறம்பானது. இந்த விஷயத்தில் சட்டமியற்றும் உரிமை தமிழகச் சட்டமன்றத்திற்குக் கிடையாது. அரசியல் அமைப்பு 14, 25, 26, 29 ஆகிய விதிகளின்படி அரசின் சட்டம், அரசியல் அமைப்பிற்கு எதிரானது என்று வழக்குத் தொடர்ந்தார்.

செப்டம்பர் 12, 2008 அன்று தலைமை நீதிபதி திரு.ஏ.கே.கங்கூலி, நீதிபதி எப்.எம்.இபுராகிம், கலீபுல்லா ஆகியோர் கொண்ட முதல் அமர்வு நீதிமன்றத்தில் வழக்கு வந்தபோது, இரண்டு வாரத்தில் அரசு பதில் மனு சமர்ப்பிக்க வேண்டும் என்றும், அதனைத் தொடர்ந்து ஒரு வாரத்தில் பதில் மனு சமர்ப்பிக்க வேண்டும் என்று அறிவிப்பு மட்டுமே பிறப்பித்தது.

இங்கே ஒரு செய்தி 2009 துவக்கத்தில் வழக்கு வந்தபோது வழக்குத் தொடர்ந்த டிராஃபிக் ராமசாமியை, வழக்குத் தொடர்ந்ததற்கு 10,000 ரூபாய் வழக்குச் செலவாக அவர் செலுத்த வேண்டும் என விதித்துத் தீர்ப்பு வழங்கியது. எனவே ராமசாமி உச்சநீதிமன்றத்திற்குப் படை யெடுத்து, மேல் முறையீடு செய்தார். உயர்நீதிமன்றம் அபராதம் விதித்ததை தள்ளுபடி செய்தது புதிய மனுவை உயர்நீதிமன்றத்திலேயே  வேண்டுமானால் தாக்கல் செய்யச்சொன்னது.

சே.மணி என்பவரும் அவருடன் சேர்ந்து பால.கவுதமன். கு.சுரேஷ், வே.ஏழுமலை, வே.ஜெயராம், ம.அய்யப்பன், சு.மோகன கிருஷ்ணன், ராதாகிருஷ்ணன், ம.தெய்வேந் திரன், நா.ராமன், சு.பச்சையப்பன் ஆகியோர் 12.2.2009இல் வழக்குத் தொடர்ந்தனர்.

இவர்கள் தங்கள் மனுவின் வழக்க மாகப்பாடும் பல்லவியான அரசு எங்க ளுடைய மத உணர்வுகளைப் புண்படுத்தி யுள்ளது. நாங்கள் எங்களுடைய மதப் பழக்கங்களைப் பின்பற்றும் அடிப்படை உரிமைகளை இழக்கும்படி செய்துள்ளது. எந்த ஒரு காரணத்தையும் தெரிவிக்காமல் மரபிலிருந்து வழுவி ஒரு புதிய முறையில் விலகியுள்ளது அரசின் புதிய சட்டம், பல நூற்றாண்டுகளாக மத நம்பிக்கை, மத உணர்வு, மதப்பழக்க வழக்கங்கள் ஆகிய வற்றுடன் இரண்டறக் கலந்துள்ள மரபு வழியிலான சடங்குகள், சம்பிரதாயங்களை அவமதித்துள்ளது. இந்தச் சட்டத்தினால் மாநில அரசுக்கோ அல்லது மாநில மக்களுக்கோ எந்தவிதமான ஆதாயமும் கிடையாது. இச்சட்டம் எந்தக் குறிக் கோளையும் அடையப்போவதில்லை. ஆனால் இந்தச்சட்டம் மக்களின் மத உணர்வுகளைப் புண்படுத்தியதோடு, அரசியலமைப்பில் உறுதி செய்யப் பெற்றுள்ள மதச்சுதந்திரத்திற்குக் குறைவு ஏற்படுத்தியுள்ளது. எனவே அரசின் தமிழ்ப்புத்தாண்டுச் சட்டம் செல்லாது என்று அறிவிக்க வேண்டும் என்றனர்.

டிராபிக் ராமசாமியைப் புதிய மனுவைத் தாக்கல் செய்யும்படி உச்சநீதிமன்றம் கூறி னாலும், அவர் தன்னுடைய புதிய மனுவை (ஆஞஐ) 2009 உயர்நீதி மன்றத்தில் சமர்ப்பித்து, இந்த 12 பேர் தொடங்கிய வழக்கில் தம்மையும் இணைத்துக் கொண்டார்.

இவர்களின் மனு அப்போதைய, சென்னை உயர்நீதிமன்ற இடைக்காலத் தலைமை நீதிபதி மு.கோபாத்யாயா, நீதிபதி தனபாலன் ஆகியோர் அடங்கிய முதன்மை அமர்வு நீதிமன்றத்தில் ஏற்றுக் கொள் ளப்பட்டு, மாநில சட்டத்துறை செயலாள ருக்கும், மய்ய அரசு சட்டத்துறை செயலாள ருக்கும் அறிவிப்பு ஆணை பிறப்பித்தனர். வழக்கு அனுமதிக்கப்படவில்லை.

ஆனால் வழக்கை அனுமதிக்காமல் நீதிமன்றம் ரிட்மனுவைப் பட்டியலிலேயே வைத்திருந்தது. மார்ச் 4, 2009ல் மாநில் அரசு மேலும் கால அவகாசம் கேட்டு ஒரு மாதம் தாமதித்தது. ஏப்ரல் 30, 2009ல் நீதியரசர் முருகோபாத்யாய அரசு வழக்கறிஞரிடம் மூன்று கேள்விகள் கேட்டார்.

1) பல நூற்றாண்டுகளாகக் கடை பிடிக்கப்பட்டு வந்துள்ள சமய, பண்பாட்டு மரபை மாற்றும் அரசியல் அமைப்பு அதிகாரம் மாநில அரசுக்கு உள்ளதா?

2) எந்த மாதிரியான சூழ்நிலைகள் இந்தச் சட்டத்தைச் சட்டமன்றத்தில் நிறைவேற்ற அரசைச் தூண்டின.

3) இந்த புத்தாண்டு நாள்காட்டி, தமிழ் மாநிலத் தமிழர்களுக்கு மட்டுமா, உலகில் உள்ள அனைத்துத் தமிழர்களுக்கும் பொருந்தக் கூடியதா?

அரசு வழக்கறிஞர் பதில் மனு சமர்ப்பிக்கக் கால அவகாசம் கேட்டார்.

அப்போதும் கூட நீதிபதி இந்த 12 பேரின் வழக்கை அனுமதிக்க வில்லை. நீதிமன்றம் ஜூன் 24 அன்று 42வது வழக்காக வந்தது. ஆனால் நேரமில்லாத தால் வழக்கு விசாரணைக்கு வரவில்லை.

ஜூன் 25 அன்று 25வது வழக்காக இருந்தது அன்றும் விசாரணைக்கு வரவில்லை. ஜூன் 29ஆம் தேதி 40வது வழக்காக நீதிபதி டி.முருகேசன், நீதிபதி கே.வெங்கட்ராமன் ஆகியோர் அடங்கிய பகுதி அமர்வு நீதிமன்றத்தில் 40வது வழக்காகப் பட்டியல் இடப்பட்டு வழக்கு விசாரணைக்கு வந்தபோது கண்டிப்பாகப் பதில் மனு தாக்கல் செய்வதாக அரசு வழக்கறிஞர் உறுதி அளித்தார். வழக்கைத் தேதி குறிப்பிடாமல் தள்ளி வைத்தது நீதிமன்றம். நீதிமன்றத்தில் தேதி குறிப் பிடாமல் எத்தனையோ வழக்குகள் தள்ளி வைக்கப்படுவது சகஜமானது என்பது நீதித்துறைப் பற்றி அறிந்தவர்களுக்குத் தெரியும். விசாரணைக்கு வரவழைப்பதோ, வரவழைக்காமல் இருப்பதோ அரசின் கையில் இல்லை.

திரு மணி, 11 நபர்கள், டராபிக் ராமசாமி வழக்குத் தொடர்ந்ததன் பின்னணியில் இருந்தவர்கள் பட்டியல் இது. இது அவர்களே ஒப்புக்கொண்ட பட்டியல்

இதில் மிக மிக அதிகமானவர்கள் பார்ப் பனர்கள், ஆர்.எஸ்.எஸ்., பி.ஜே.பி. பின்னணி என்பது பட்டியலைப் பார்த்தாலே தெளிவாக விளங்கும்.

1) காஞ்சி காமகோடி பீடாதிபதி ஜகத்குரு ஜெயேந்திரர்
2) பரகால ராமானுஜஎம்பார் ஜீயர்
3) வழக்கறிஞர் டி.ஆர்.மணி
4) வழக்கறிஞர் டி.எம்.அரிகரன்
5) வழக்கறிஞர் சுப்பிரமணியம், பாலாறு
6) தொல்லியலார் எஸ். ராமச்சந்திரன்
7) பாம்புப் பஞ்சாங்கம் வெளியிடும் ம.வ.கணேஷ்குமார்
8) ஆர்க்காடு பால ரத்னா என்.ஆர்.மகாலிங்க அய்யர்
9) பால.கவுதமன்
10) ஆர்.எஸ்.எஸ். அமைப்பாளர் சிறீராம்
11) ஆர்.எஸ்.எஸ். மாவட்டத்தலைவர் ராமநாதன்
12) இந்து முன்னணி துணைத்தலைவர் வி.பி.ஜெயக்குமார் 13) ராமேசுவரம் பட்சி சிவராஜன்
14) திருவண்ணாமலை சங்கர்
15) திருவண்ணாமலை மோகன கிருஷ்ணன்
16) பா.ஜ.க. முன்னாள் சட்டமன்ற உறுப்பினர் எச்.ராஜா
17) திருமதி ஜெயசிறீ சாரநாதன்
18) ஓகை நடராஜன்

இந்தப் பெயர்கள் இவர்கள் பயன்படுத்திய தினமலர், தினமணி, துக்ளக் ஆகி யவையின் பின்னணி குறித்துக் கூறவே வேண்டாம். அ.தி.மு.க சந்தர்ப்பவாத அரசியல் நடத்துவதில் கைதேர்ந்த கட்சியாயிற்றே.

நாம் ஏற்கெனவே குறிப்பிட்டது போல் சட்டமன்றத்தில் சட்டம் வந்த போது வாய் மூடி மவுனியாக இருந்தது. அடுத்து 2011 சட்டமன்றத் தேர்தலின் போது தேர்தல் அறிக்கையில் தமிழ்ப் புத்தாண்டைச் சித்திரைக்கு மாற்றுவோம் என்று  அ.தி.மு.க. வாக்குறுதி ஏதும் அளிக்க வில்லை. சட்டமன்றத் தேர்தலில் அ.தி.மு.க., வென்று ஆட்சிக்கு வந்ததும் வெற்றி பெற்றதும் தி.மு.க செய்ததையெல்லாம் மாற்றும் நடவடிக்கைகளில் ஒன்றாகத் தமிழக அரசு, தி.மு.க அரசு நிறைவேற்றிய தைப் புத்தாண்டு எனும் சட்டத்தை ரத்து செய்தது.

தமிழக மக்களின் தமிழ் உணர்வுக்கு எதிரான பல நடவடிக்கைகளில் ஒன்றான நடவடிக்கைகள் பலவற்றில் இதுவும் ஒன்றாக விளங்குகிறது.

என்னதான் தூக்கி நிறுத்தினாலும் தமிழ் உணர்வாளர்களுக்குத் தமிழ்ப் புத்தாண்டு தையில் தான். சித்திரை என்பது வழக்கமாக நித்திரையில் இருக்கும் தமிழனுக்கு உரியது. நாம் அந்த நித்திரையைக் கலைக்கத் தொடர்ந்து முயல்வோம்.

சித்திரை நாள் தமிழ்ப்புத்தாண்டு நாள் என மலேயா, இலங்கை, சிங்கப்பூரில் தமிழர்கள் கொண்டாடுகிறார்கள் என்பது ஒரு வாதம். இதற்குப் பெரியார் அய்யா பதில் கூறுவார். கடவுள் இல்லை என்கிறீர்களே, உலகத்தில் பல நாடுகளிலும் கடவுள் நம்பிக் கையுள்ளதே ஒருவர் கேள்வி அதற்குப் பெரியார் அளித்த பதில்: உலகத்திலே தமிழ் நாட்டிலே மட்டும் தான் முட்டாள்கள் இருக்க வேண்டுமோ. உலகத்தில் மற்ற நாடுகளிலும் முட்டாள்கள் இருக்கலாமே முட்டாள்தனம் தமிழனுக்கு மட்டும் சொந்தமா?

சித்திரையே புத்தாண்டு என்பதற்குச் சங்க காலம் முதல் தேடினால் எந்தச் சான்று கிடைக்கவில்லை எனும் உண்மையை மறைக்கிறார்கள்.  ஆனால் ஆவணி தமிழ்ப் புத்தாண்டாக இருந்தது என்பது வரலாற்று உண்மை. இதை சித்திரையே புத்தாண்டு என்பவர் ஏற்பதில்லை.

தொல்காப்பியத்தில்

காரும் மாலையும் முல்லை குறிஞ்சி
உதிர்யாமம் எண்மார் புலவர்

என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

கார்காலம் புரட்டாசிக்கு முந்திய ஆவணி. எனவே இந்த வரிசையில் ஆவணி புத்தாண்டாக இருந்துள்ளது என்பதை முறையாக மறுக்காமல் எந்த எந்த மாதங்களில் என்ன சிறப்பு என்பதைக் காட்டப் புரட்சிக் கவிஞர் இளைஞர் இலக்கியத்தில்

 கொத்துக் கொத்தாய் பாவிருக்கும் சித்திரையிலேயே
கூவும்குயில் மழை பெய்யும் கார்த்திகையிலே
மெத்த குறிராயிருக்கும் மார்கழியிலே. மிக
வெப்பக்கதிர் காட்சி தரும் தைப் பரப்பிலே

என்ற பாடலை, வெட்கமில்லாமல் சித்திரை தமிழ்மாதம் பிறப்பா என்று புரட்சிக் கவிஞர் வெகுண்டெழுந்து பாடியதைச் சுட்டாமல் இதை எடுத்துக் கூறுகின்றனர்.

முன்னாளில் தமிழாண்டு முதல் மார்கழி ஈராகவும், ஆவணி முதல் ஆடி ஈராகவும் இருவேறு நிலையில் கணிக்கப்பட்டு வழக்கில் இருந்து வந்திருக்கிறது. பின்னர் கணிதத் துறையிலே ஏற்படும் சில சங்கடங்களைத் தவிர்ப்பதற்காக இன் றுள்ள நெறியில் மேடத்துக்குச் சூரியன் வரும் நாள் முதல் மீனத்தைப்பிரியும் நாள் வரை ஓர் ஆண்டாகக் கணிக்கப்பட்டது. தமிழ் மாதங்களில் பெயரும், காரணமும் எனும் சா.கணேசனின் கட்டுரை தமிழ்ப் புத்தாண்டு தொடக்கம் சித்திரையே எனும்  அவர்கள் வெளியிட்ட நூலிலேயே உள்ளது.

நெடுநல்வாடையில் அரசமாதேவி காணும் காட்சி ஒன்று குறிப்பிடப்படுகிறது.

திண்ணிலை மருப்பின் ஆடு தலையாக
விண்ணுர்புதிர்தரும் வீங்குசெல்ல மண்டிலத்து
முரண்மிகு சிறப்பின் செல்வனொடு நிலைஇய
உரோகிணி நினைவினன் நோக்கிறெழது உயிரா
உ 166-113

திண்ணிய கொம்புடைய ஆடு எனும் இப்பாடல் பெரும் பாலானவர்கள் கையாளும் பாடல் திண்ணிய கொம்புகளை உடைய ஆடு என்பது ஷேராசியைக் குறிக்கிறது என்பது சித்திரைப் புத்தாண்டுத் தரப்பினர் வாதம் திண்ணிய கொம்புகளை உடைய ஆடு என்பது திருமருப்பாவை என்று அசுவதி நட்சத் திரத்தைக் குறிக்கிறது என்று முனைவர் இரா.மதிவாணன் கூறுவதை ஏற்காது, திண்ணிய மறுப்பின் ஆடு என்பது செம்மறி ஆட்டைக் குறிக்காது என்கின்றனர் சித்திரையாளர்.

திருஞான சம்பந்தர் திருமயிலையில் பூம்பாவையை எழுப்புவதற்காகப் பாடிய திருப்பதிகத்தில் இரண்டாம் திருமுறை - 47ஆம் பதிகத்தில், ஐப்பசி ஓணம், கார்த்திகை, நாள் விளக்கீடு, ஆதிரை நாள், தைப்பூசம், மாசிக்கடலாட்டு, பங்குனி உத்திரநாள் என்று திருவிழாக் களை யெல்லாம் கூறியவர் சித்திரைப் புத்தாண்டு சித்திரை பவுர்ணமி விழா என்றெல்லாம் கூறவில்லையே என்பதற்கு இந்தச் சித்திரைத் திருக்கூட்டத்தால் விளக்கம் சொல்ல முடியவில்லை.

சித்திரையே தமிழ் ஆண்டுத் தொடக்கம் என்பதற்கு பழ.சுரேஷ் என்பவர் கூறும் பைத்தியக்காரத் தனமான வாதங் கள் இவை

தமிழகத்தில் முக்கனி என்று சொல்லப் படுகின்ற மா, பலா, வாழை ஆகிய மூன்று கனிகளுமே ஒருசேர நமக்குக் கிடைக்கத் தொடங்குவது சித்திரை மாதத்தில்

மல்லிகைப்பூ மனிதனுக்குக் கிடைக்கத் தொடங்கும் காலம் சித்திரை

புத்தாண்டு அன்று சிறப்பாகச் செய்யும் அறுசுவை கலந்த பச்சடியும் அதில் சேர்க்கக்கூடிய மா, வேப்பம்பூ, புளி, வெல்லம் ஆகியவைகளும் கிடைக்கும் காலம் சித்திரையாகும்.

சூரியன் தன் சுற்று வட்டப்பாதையில் வலப்புறமாக அமையப்பெற்றது தை அன்று முதல் சூரியனின் ஆதிக்கம் துவங்கி னாலும் சராசரியாக அவன் உச்சநிலைக்கு வருவது சித்திரை மாதத்தில் தான். சூரியன் வளர்ச்சியில் சராசரியாக ஆதிக்கம் செலுத்தும் நாள் தான் சித்திரை எனவே சித்திரை தான் புத்தாண்டாக அமையும்.

பறவைகள், விலங்குகள் இனப் பெருக்கம் செய்து மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் நாள் சித்திரை.

இவையெல்லாம் பொருத்தமாக இருக்கிறதா? சிந்தியுங்கள்

தொல்காப்பியம் கூறும் தமிழ்ப்புத்தாண்டு

தொல்காப்பியர் காலத்தில் ஆவணி மாதத்தையே ஆண்டின் முதல் மாதமாகக் கணித் தல் வழக்கமாக இருந்து வந்துள் ளது. ஞாயிறு எனப்படும் சூரியனுக்கு உரிய ஓரை ஆவணி ஓரையாவது சிங்க ஓரை யாகும். அதற்குரிய திங்கள் ஆவணி யாகும். எனவே ஆவணி தொடங்கி மாதங்களை எண்ணுதல் ஒருமுறையாகும்.

காடும் மாலையும் முல்லை என வரும் தொல்காப்பிய நூற்பாவிற்கு உரை கூற வந்த நச்சினார்க்கினியர் கால உரிமை எய்திய ஞாயிற்றுக்கு உரிய சிங்கவோரை (ஆவணி) முதலாகத் தன்மதிக்கு உரிய கற்கடக வோரை (ஆடி) ஈராக வந்து முடியுந்துணையும் ஓர் ஆண்டு ஆம் ஆதலில் அதனை இருமுறையாளே அறுவகைப்படுத்து இரண்டு திங்கள் 36 காலம் ஆக்கினார் என்று கூறுவது, 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன் சித்திரை, தமிழ் மாதப் பிறப்பில்லை என்று காட்டும் சரியான எடுத்துக்காட்டு.

-------------------- முனைவர் பேரா. ந.க. மங்களமுருகேசன் அவர்கள் 13-4-2013 “விடுதலை” யில் எழுதிய கட்டுரை